ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λατρευω και αγαπω τους ανθρώπους Δηλαδη δεν ξερω ποσο συγκεκριμένος μπορω να γινω.Ερωτευομαι ολες τις καλοκαγαθες ενεργειες τους και μπορω να καθομαι να τους θαυμάζω και να τους παρατηρώ με τις ωρες.Εδω ειναι και το βασικο μου πρόβλημα. Εχω αφιερωθεί τοσο πολυ στο να τους αγαπώ και να τους παρατηρώ και πλέον ειναι σαν κατα μιαν εννοια να μην ειμαι πια μαζι τους. Σαν να ειναι απο τη μια οι άνθρωποι που ζουν και απο την αλλη εγω που τους παρατηρώ. Για να μην υπάρξουν παρανοησεις, δεν ειμαι ματακιας. Οπως ο φυσιοδίφης, ετσι και εγω, λατρεύω ο,τι σχετικο με τους ανθρωπους και τις συμπεριφορες τους. Συχνα ομως ολο αυτο με φερνει σε μια θεση μοναχικη, αντικοινωνική και απομονωμενη. Για μενα δηλαδη ο ερωτας -ο οποιος δεν εχει ερθει ποτε οπως τον εννοούν οι πολλοι- ειναι το να βλεπω ανθρωπους να ξυπνανε, να γελανε, να πινουν νερο, να δημιουργούν και να ακουνε μουσικη ή θεατρο, να οδηγουν στους γεματους δρομους και να ανυπομονούν να βρεθούν με τις οικογένειές τους. Ερωτας ειναι αυτο που αγκαλιαζει ενα σωμα σε ενα ασφυκτικά γεμάτο λεωφορείο. Ανθρωποι ταλαιπωρημένοι και κουρασμενη αλλα με τοση ορεξη και θεληση για ζωη. Τοσο βαθειά ριζωμενοι μεσα στις κοινότητες τους που στο τελος ξεχνανε οτι ειναι στην πραγματικότητα ο ισχυρότερος κρικος των κοινωνιων.

Μαλωνα τηλεφωνικά με μια φιλη μου στο γραφείο και μας άκουσαν όλοι τι να κάνω νιοθω απαισια

γεματο φουλ και η μονη κενη θεση ηταν η διπλανη μου...μια κοπελα ερχοταν σιγα σιγα διστακτικα, καθισε με τα ποδια απεξω (λες και δεν χωρουσε) και εψαχνε ακομα γυρω γυρω αλλη θεση...εε σηκωθηκε και εφυγε...Ενιωσα λες και ειμαι κανας creepy ή βρωμιαρης...ολο το αστικο γεματο και να μην θελει να κατσει ενας διπλα μου...Μου χει ξανασυμβει αυτο γι αυτο και το γραφω...

Πρωτη φορα βλεπω ζευγαρι να τραβανε φωτο ο ενας τον αλλο ξεχωριστα κ ποτε μαζι οι δυο τους... Νταξει βαριεστε, το καταλαβαμε. Γιατι μενετε τοτε μαζι μετα απο 10χρονια ξερετε; Θα κανετε οικογενεια μηπως; Ο αλλος βαζει τα γενεθλια του φατσα φορα για ολες τις ενδιαφερομενες. Κ η αλλη ακομη μαζι του στρειδι. Πως τη βρισκει ο κοσμος πραγματικα. Εσεις δηλ θα κανετε και παιδι; Ρε εγω σε θελω για οικογενεια. Τι σκατα κανεις εκει.. Αντρες τζαμπα μαγκες. Θα βρω ενα παπι να αγαπησω. Θα ειναι ομορφο κ θα με ακολουθει.

Πως τον γνωρισα απο το lifo .. Δεν ειναι κακοτερενιος:-pΜου εχει παρει τα μυαλα .. Τον βλεπω και λιωνω σαν cheddar!!!

5 μήνες σχέσης. Μια απόσταση στη μέση που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και κι 2. Είπαμε θα τα καταφέρουμε.Το προσπαθήσαμε.Με πιάνουν φρικτές φρίκες και αποφασίζω να τον χωρίσω.Δε με αφήνει και μου λέει πως με θέλει και πως δεν μπορεί χωρίς εμένα. Μας δίνω την ευκαιρία ξανά και ξανά.Μια μέρα, 13:30 κλείνουμε το τηλ λέγοντας μας όμορφα λόγια και το ποσό λείπει ο ένας στον άλλο. 15:30 μου τηλεφωνεί για να μου πει πως πιέζετε γιατί έχει πολλά να κάνει και απλά πως θέλει να χωρίσουμε, Μ αγαπάει αλλά δεν μπορεί να είναι 100% σε εμάς. ΤΙ ΣΤΟ ΔΙ@ΟΛΟ ΕΧΕΙ ΠΑΙΧΤΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ 2 ΩΡΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ?

Ειμαι 2ο ετος και χρωσταω ολα τα μαθηματα. Τα πρωτα 6 λογω μετεγγραφης και αναμονης για τις εστιες. Τα υπολοιπα λογω τσακωμων με τους δικους μου και διαφορων συγκυριων, δεν μπορουσα να αποδωσω, οι γονεις μου ηξεραν τους λογους. Επεστρεψα πριν λιγο καιρο για να ηρεμησω λιγο και να μη χαλαω εστω και λεφτα για φαγητο (τα μονα μου εξοδα,το φαγητο) χωρις λογο εκει αφου δεν μπορουσα να αποδωσω στη σχολη. Τωρα η μητερα μου ,ακουγοντας απο φιλές της κλπ για τα παιδια τους που ορκιζονται νευριασε και μου εβαλε τελεσιγραφο. ή θα περασω τουλαχιστον 4/6 αυτο το εξαμηνο ή τελος αυτη η σπαταλη χρηματων. Ποια σπαταλη αρχικα? Στις εστιες εμενα και εχω ακομα το δωματιο,γλιτωνουν πολλα πολλα εξοδα. Πολυ πιεστικο,δυσκολα να καταφερω να περασω τοσα, ισως και ακατορθωτο. Και δεν μπορω αλλο. Δεν μπορω να συγκεντρωθω,να αποδωσω ετσι.

Ας πουμε οτι τη λενε Ευαγγελια... Περασαμε τοσο ομορφα μαζι,αλλα δε μπορουσε να συνεχιστεί. Τη τελευταια φορα πληγωθηκε κ με ξεπερασε,αλλα εγω δε μπορω να σταματησω να τη σκεφτομαι. Συγνωμη γιαναολη μια φορα,αλλα ησουν τοσο ωραιο λαθος...

Σαν άνθρωπος έχω πολλά ελαττώματα. Είμαι αγχώδης,πάρα πολύ συναισθηματική και πολύ σκληρή με τον εαυτό μου. Το καλό που έχω λοιπόν είναι το πως έχω τεράστια θέληση. Όταν βάλω κάτι στο μυαλό μου, δίνω όλο μου το είναι στο να το καταφέρω. Ώρες ώρες η αντοχή μου και η πίστη μου μέχρι και εμένα την ίδια με εκπλήσσουν. Πάρα τον αγχώδη χαρακτήρα μου και τους φόβους μου δεν χάνω ποτέ την αντοχή μου και την ορμητικότητα μου. Χρησιμοποιώ τους φόβους μου σαν κάυσιμο. Λέω, είναι στο χέρι σου να μην γίνει αυτό που φοβάσαι πραγματικότητα και προσπαθώ.

Νιώθω ότι έχω μείνει πίσω. Είμαι 20 χρονών και πότε μου δεν είχα σχέση ούτε έχω προχωρήσει με κάποιον. Το καλοκαίρι θα δουλεύω, σταθερές παρέες τίποτα δεν βοηθάει. Δεν θέλω να απελπιζομαι αλλά συγνώμη σας φαίνεται φυσιολογικό;