ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα σχέση με ένα παιδί εδώ και 2 χρόνια. Είμουν και είμαι ακόμα τρελά ερωτευμένη μαζί του. Όχι στο μέγεθος που είμουν στην αρχή αλλά είμαι ερωτευμένη. Ο άνθρωπος αυτός από την πρώτη μέρα που τον γνώρισα έχτισα μια εικόνα μυθική γύρω του. Λόγω του ότι δουλεύει 15 ώρες την ημέρα και είναι με το χαμόγελο πάντοτε, τον λάτρεψα. Τα λόγια του γεμάτα αγάπη και έρωτα από την πανέμορφη φάτσα του. Τα μικρά και ασήμαντα που με σήκωνε και χορεύαμε μέσα στην νύχτα τανγκό και άλλους χορούς ενώ 2 ώρες μετά έπρεπε να πάει στην δουλειά. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω όλο αυτό και έλεγα ότι κάποια στιγμή θα φανερωθεί και αυτός όπως όλοι οι άλλοι. Τελικά, πείστηκα ότι αυτός ήταν. Έτσι ήταν ο χαρακτήρας του. Ένας ευαδιάθετος πανέμορφος άντρας. Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν όπως γίνεται ΠΑΝΤΑ. Χθες το βράδυ, μου είπε ότι την Κυριακή που βγήκε πήγε σε ένα μαγαζί να τα πιεί με την παρέα του και εκεί γνώρισε μια κοπέλα με την οποία βρέθηκαν σεξουαλικά. Δεν πίστευα σε όλα αυτά που άκουγα αλλά αν ήθελε να κάνει πλάκα, δεν θα έλεγε ποτέ του κάτι τέτοιο. Μου ζήτησε να τον συγχωρέσω και να συνεχίσουμε δεν τον συγχώρεσα εννοείτε. Έκλαψα πολύ από χθες για όλα αυτά που μου είπε. Τουλάχιστον αυτός ήταν ειλικρινής. Ο οποιοσδήποτε στην θέση του θα έκανε σαν να μην συνέβη τίποτα. Έτσι έφτασα στην πλήρη αποκαθύλωση του προσώπου αυτού. Τι θα κάνετε στην θέση μου; Θα τον συγχωρούσατε; Θα συνεχίζατε μαζί του; Να πω ότι δεν είμαστε και παιδιά. Εγώ είμαι 27 και αυτός 29.

Σήμερα καταφερα να θυμηθώ το όνειρο που είδα τα ξημερώματα. Σε πρώτο όνειρο είδα την πρώην μου και ξύπνησα. Έπειτα ξανακοιμηθηκα και είδα την τέως μου.Εντωμεταξυ γενικά κάνω χαλια ύπνο και συνήθως κλείνω με το ζόρι 7ωρο. Απορώ πως κατάφερα να δω 2 όνειρα και να τα θυμάμαι κιολας.Σε παρακαλώ συμπαν, θεοί, τύχη και οτι αλλο μπορεί να βοηθήσει, κανε να με πάρουν σε κάποια δουλειά που έχω στείλει βιογραφικό επειδή δε φτανει που ολη την ημέρα την περνάω χωρίς δημιουργικότητα, πλέον έφτασα στο σημείο να βλέπω και πρωην σχέσεις που μονο πισογυρισμα δημιουργούν στο μυαλό μου.Αυτή η ανεργία και οι αγγαρείες που είναι κατώτερες των προσόντων σου, μόνο κακο στην διάθεση σου κάνουν

Ερωτεύτηκα τον εργοδότη μου... Τον αγάπησα με τα χρόνια.. Τόσο πολύ... Κι αυτός εμένα όπως παραδεχοταν σε κοινούς γνωστούς. .. Εγώ δεν το έδειξα ποτέ, αντιθέτως επιστράτευα όλη μου την υποκριτική μαεστρία για να μην το καταλαβει. Γιατί φοβόμουν.. Ήταν μεγαλύτερος, χωρισμένος με παιδάκια...Φοβόμουν ότι δεν θα είχε προοπτική αν συναπταμε σχέση.. Φοβόμουν μην πληγωσω και πληγωθω. Και όλο αυτό με εφθειρε... Παραιτήθηκα από τη δουλειά επικαλούμενη ψευδείς λόγους ενώ ο μόνος λόγος ήταν ότι δεν άντεχα άλλο να τον θέλω, να τον έχω κοντά και να μην τον έχω. Δεν μπορούσα να κοιτάξω άλλον όσο ζούσα κάθε μέρα αυτόν . Κατέστρεψα την καριέρα μου, βαλτωσα οικονομικά, φεύγω απ την πόλη που είμαι κ γυρίζω στο μηδέν στη γενέτειρα μου. Και δεν θα τον ξαναδώ.. Και πονάω, πονάω πολύ...Ποναω τόσο πολύ...

..έγραψε την εξομολόγηση με τίτλο ακραίες σχεσεις ...να ξέρεις ότι κάθισα κ παρακολούθησα τις ταινίες που πρότεινες δηλαδή bitter moon και bad timing από περιέργεια κυρίως....αλλά έχω να σου πω ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ γιατί τις λάτρεψα ....ανέκαθεν λατρεύω το δράμα σε ταινίες ειδικά όταν έχει να κάνει με ερωτικές σχέσεις ένα παραπάνω....επομένως αν είχες την καλοσύνη να μου πεις κι άλλες παρόμοιες ταινίες γιατί θα ήθελα να δω κάτι παρομοιο δηλαδή δράμα μεν αλλά να αφορά τον έρωτα γενικότερα η να σχετίζεται με σχέσεις πάθους ......η όποιος άλλος κατάλαβε για ποια εξομολόγηση αναφέρομαι και ποιες ταινίες ας γράψει κάποιες παρόμοιες γιατί θέλω να δω αλλά επειδή δεν ξερω συγκεκριμενο τίτλο ταινίας είναι σαν να ψάχνω ψύλλους στα άχυρα....ευχαριστώ κ πάλι

Τόσο κακο είναι να είναι κάποιος άθεος ;; Δεν πιστεύω σε ότι εσύ πιστεύεις τι και αν όλοι πιστεύουν εγώ δεν μπορώ να δεχτώ ιστορίες που θέλουν να σε κάνουν να φοβάσαι για να έχεις πίστη

Ν ακουγα και γω απο μια κοπελα "σ αγαπω Παναγιωτη".Α27

Εδώ και 2 χρόνια περίπου νιώθω ότι εχω χάσει τον εαυτό μου. Δεν είμαι αυτός που ήμουν. Δεν έχω όρεξη ούτε κίνητρο για να ασχοληθώ με τα ενδιαφέροντα μου έχω εγκαταλείψει τα χόμπι μου. Μου άρεσε η μουσική η ζωγραφική ο χορός... Και τώρα νιώθω ότι δεν μου αρεσουν. Οτι αν προσπαθησω παλι θα ειναι με το ζορι οτι δεν θα νιωθω οτι το θελω οτι βγαινει απο μεσα μου οπως παλια. Εχω χασει το νοημα της ζωης. Δεν ξερω τι μου συμβαίνει. Κάθε φορά που πάω να πλησιάσω την κιθάρα μου κάνω πίσω. Κάθε φορά που σκέφτομαι ότι παραμελησα ένα χόμπι μου νιώθω χάλια και προσπαθώ να επανορθώσω όμως νιώθω ότι δεν έχω έμπνευση και ότι δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Δεν εχω με τι να ασχοληθώ κατά τη διάρκεια της ημέρας την περνάω με ένα κινητό η κάποια σειρά με πολλά επεισόδια. Νιώθω ότι βαριέμαι να κάνω το οτιδήποτε νιώθω ότι δεν νοιάζομαι πλεον για αυτά που πέθαινα και αγαπούσα. Τι μου συμβαίνει? Έχει νιώσει κάνεις κάτι παρόμοιο? Πώς να το διώξω? Πώς να αποκτήσω ξανά την θέληση και το κίνητρο για να κάνω αυτά που αγαπούσα? Τι μου φταίει? Δεν έχω ούτε ανθρώπους δίπλα μου. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι εχω περάσει πολλά. Εχω χάσει ανθρώπους, άλλοι με παράτησαν με έβγαλαν από τη ζωή τους, Είμαι κλειστό άτομο και δεν μπορώ να κάνω εύκολα παρέες. Τον περισσότερο καιρό είμαι μόνος και βαριέμαι τη ζωή μου.

20 ετών φοιτητής Θεσσαλονίκη και παλι μόνος χωρίς αληθινους φιλους να περναω τις μερες περαν της σχολής...Οποιος περνάει μια ιδια φάση ας γράψει...Μου αρεσει το ποδόσφαιρο και να παιζω και να παρακολουθώ ειτε σε γηπεδο ειτε απο τηλεόραση, οι ταινιες ,οι βόλτες και οι βραδινές εξοδοι,η γυμναστική γενικοτερα,το gaming,κ.α. απλα ειμαι πολύ περιορισμενος αυτη τη στιγμή. !GMAIL: [email protected]

Έχω μία φίλη που προσπαθεί να κάνει κάτι με ένα παιδί.Μεγαλύτερος αυτός.Τραβιούνται 2 μήνες χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό πέρα από φιλιά.Της λέει ότι τρελαίνεται μαζί της οτί την θέλει πολύ αλλά δεν προχωράνε και δεν είπαμε για σχέση αμέσως απλά να προχωρήσει λίγο η κατάσταση.Η φίλη μου είναι πολύ όμορφη κοπέλα με πολλές κατακτήσεις.Τι συμβαίνει στον τύπο?Της έχει πεί σχόλια τύπου πως γύρισες εσύ να κοιτάξεις εμένα.Έχει κάποια παραπάνω κιλά,όχι όμως υπερβολικά.Εγώ πιστεύω πως ίσως έχει κόμπλεξ με τα κιλά του.Η φιλενάδα μου έχει τρελαθεί και στεναχωρηθεί τόσο πολύ.Δεν της έχει τύχει πάλι κάτι τέτοιο,ούτε σε μένα για να μπορώ να το εξηγήσω.Τι πιστευέτε πρέπει να κάνει μαζί του?

Πήγα τις προάλλες να δω ένα φίλο σε νησί, είναι φίλη του, γύρω στα 7-8 χρόνια μικρότερη, μόνιμη και διορισμένη στο νησί. Εγώ με δική μου δουλειά στην Αθήνα, δύσκολο να φύγω. Θα ξαναπάω αρχές Δεκεμβρίου για 3-4 μέρες, έχω δουλειές εκεί, τι να της πω; Ελεύθερη τσεκαρισμένα, έδειξε κάποιο ενδιαφέρον, απλά δε μείναμε καθόλου μόνοι. Να της μιλήσω στο fb; να βάλω ''ενδιάμεσο'' το φίλο μου, αδερφικό φίλο, να μάθει τίποτε; Έχει μπλοκάρει ο εγκέφαλός μου πραγματικά. Την πάτησα μαζί της. Δεν είναι εντυπωσιακά όμορφη, έχει όμως στυλ, φινέτσα, προσωπικότητα. Και τη σκέφτομαι διαρκώς.