__________________
1.
Και θα ήθελα να νιώσω,
πως θες κάθε σπιθαμή του κορμιού σου να γίνει δικιά μου.
Και αυτά που θέλω να σου πω,
και αυτά που θες εσύ να μου πεις,
να μην τα κρατάει πια ο φόβος.
Να βγω από το σκοτάδι
και να φέρω το σώμα μου και τη ψυχή μου
στου φωτός τον ήλιο,
να γίνω καθαρός μπροστά σου.
Δες με, είμαι εδώ μπροστά σου,
αμήχανος σε κοιτάζω.
Δες με να σε γδύνω με τα μάτια μου,
να σε αγκαλιάζω σφιχτά
και να σε παίρνω από το χέρι για βόλτες και ταξίδια,
να κάθομαι μαζί σου
σε ένα βαγόνι ενός τραίνου
με γλώσσες γύρω μας που δεν τις μιλάμε.
Δες με δευτερόλεπτα πριν σηκωθώ
να σε πάρω για να σε κυλήσω
σε όλο το γρασίδι της ηπείρου αυτής.
Να σου δώσω τόπο ασφαλή να αναπτυχθείς,
να γίνεις ο άνθρωπος αυτός που θες να γίνεις,
χωρίς να φοβάμαι πως αυτό που θα γίνεις
δεν θα το φτάσω.
Δες με να σε κοιτάζω καθώς τη μέρα σου περνάς,
καθώς βιβλία διαβάζεις και νέους κόσμους δημιουργείς.
Μα πάνω από όλα δες με όταν τις λέξεις αυτές
δεν θα με πιάνει ντροπή να τις γράψω.
Όταν η αγάπη θα πλημμυρίσει
το κόσμο σου και τον κόσμο μου
και θα πλύνει κάθε ψεγάδι ντροπής.
ΧΑ! Τα πα και ξελάφρωσα γιατί μου 'χε γιατί κάπου έπρεπε να βγει όλο αυτό. Από περιέργια, τι κατάλαβες από αυτά; :)
-Βασίλης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Βασίλη, η ανάλυση ποίησης ήταν από τα χειρότερα μου στο σχολείο, ούτε τότε καταλάβαινα, ούτε τώρα. Πρέπει να είναι τρομερά προφανές για να το πιάσω. Δες πώς γράφω, λες να είμαι του υπονοούμενου; Αυτό που κατάλαβα εν τούτοις είναι ότι κάποιος αγαπάει κάποιον, και ο άλλος κάποιος του προκαλεί δέος, κάτι πολύ κοινό στον έρωτα, για να μην πω, απαραίτητο για να δημιουργηθεί έρωτας. Αν είναι δικό σου νομίζω ότι έχει ωραίο ρυθμό, αλλά ξαναλέω, από ποίηση δεν έχω ιδέα. Θα μας πουν περισσότερα πιο σχετικοί στα σχόλια.
__________________
2.
Αγαπητή Αμπα, σε παρακαλώ αν μπορέσεις απάντησε, έχω ξαναπροσπαθησει να σου μιλήσω. Στην ερώτηση 5 στις 28/ 2, ανακάλυψα πως βιωνω στο περιπου το ίδιο πράγμα με την κοπέλα. Είναι ένα παιδί που υπάρχει φλερτ, εγώ δεν έχω κάνει κίνηση να το δείξω, γιατι φοβάμαι μήπως απομακρυνθεί από εμένα.. Στο τέλος της λες ότι το σύμπαν μπορεί και να μην συνωμοτεί όταν θέλουμε κάτι πραγματικά.. Δεν ξέρω με απογοήτευσε κάπως αυτό, σαν να μου έκοψε τη φόρα, την ελπίδα.Τι να κάνω? Το πιστεύεις όντως αυτό που είπες? Να συνεχίσω να προσπαθώ?
- #ΜπερδεμένεςΚαταστάσεις#
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν πιστεύεις ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει αυτό που θέλεις, τότε για ποιο λόγο πρέπει να προσπαθείς και να βασανίζεσαι κι από πάνω; Τι σοφό σύμπαν είναι αυτό (σύμπαν, ναι; Με τις μαύρες τρύπες και τους γαλαξίες και όλα αυτά) που δεν μπορεί να συνωμοτήσει να γίνει η δουλειά εφόσον το θέλεις τόσο πολύ, γιατί να σε βάζει να ανησυχείς; Πού να ζητούσες και τίποτα πιο δύσκολο, ας πούμε βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια.
Αν η ελπίδα σου γενικότερα βασίζεται στη στήριξη από κάτι ανώτερο, αποφάσισε αν πιστεύεις στο Θεό και κάνε τα κουμάντα σου με εκείνη την φιλοσοφία. Είναι έτοιμη, είναι γερή, έχει επιβιώσει πάρα πολλά χρόνια και έχει πολλές απαντήσεις για τη ματαίωση των προσδοκιών αν δεν το πολυψάχνεις με τη συνέπεια. Όμως στο όνομα του μεγάλο Μακαρονοτέρατος, μην βασίζεσαι στα σοβαρά σε τσιτάτα του Κοέλιο.
Στα πιο σοβαρά ακόμα, δεν μπορείς να προσπαθήσεις να αρέσεις σε κάποιον. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι θα πεις και πώς θα το πεις και τι θα κάνεις. Θα απομακρυνθεί αν δεν του αρέσεις για να αποφύγει την αμηχανία, ίσως. Όλο αυτό είναι εντελώς πέρα από τον έλεγχο σου (ούτε στον έλεγχο του Σύμπαντος είναι πάντως). Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις – ίσως – είναι η αντίδραση σου σε περίπτωση που φας χυλόπιτα. Εκεί αξίζει να επικεντρωθείς πραγματικά, και όχι στην αυθόρμητη αντίδραση ενός «παιδιού».
__________________
3.
Είναι δύσκολο να καταλάβω το 'δεν είχα(ν) καταλάβει' που ακούω αλλά και διαβάζω πολύ συχνά. Για παράδειγμα διαβάζω για φόνους, βιασμούς, ξυλοδαρμούς κλπ και ότι οι γείτονες δεν είχαν καταλάβει τίποτα. Δεν έχω δει κανένα άρθρο ή έρευνα για το αν έχει καταλάβει ο άνθρωπος που ζει και έχει παιδιά με αυτόν που έχει κάνει φόνο, βιάσει, δείρει κλπ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το εάν αυτός που ζει μαζί του είναι συμμέτοχος ή αμέτοχος. Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει κανείς;
- είναι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δε νομίζω ότι είναι αξιόπιστες αυτές οι απαντήσεις. Αν οι γείτονες πουν «κάτι είχαμε καταλάβει» θα τους ρωτήσουν «τότε γιατί δεν κάνατε κάτι». Η ερώτηση «είχατε καταλάβει κάτι» από μόνη της εκεί οδηγεί. Μπορεί να είχαν καταλάβει, αλλά όχι ακριβώς, και πάλι δεν ήθελαν να ανακατευτούν, και δεν ήξεραν αν είναι δουλειά τους ή όχι, και τα λοιπά. Για τις συζύγους δε η δήλωση άγνοιας είναι αναγκαία για να μην τιμωρηθούν. Αν το είχαν καταλάβει και για κάποιους λόγους δεν είχαν μιλήσει, λες να κολλήσουν στο να πουν ψέματα μετά στην αστυνομία; (Φυσικά και υπάρχει ενδιαφέρον αν αυτός που ζούσε εκεί ήταν συμμέτοχος ή αμέτοχος. Γίνονται ξεχωριστές δίκες για αυτούς. Πάντα υπάρχει σχετική αναφορά.)
Επειδή αυτή η απάντηση είναι η πιο συχνή, θα ήθελα εδώ να πω για τα γενναία παιδιά του parkland που έχουν βρεθεί στην επικαιρότητα μετά από τα τραγικά γεγονότα που δεν μπορώ καν να βάλω σε λέξεις, είναι μια περίπτωση που όλοι μαζί, μαθητές και γείτονες, λένε ότι είχαν προειδοποιήσει για την βίαιη και επικίνδυνη συμπεριφορά του δολοφόνου και δεν λένε ότι «έπεσαν από τα σύννεφα».
__________________
4.
Αγαπητή Α,μπα,
Νομίζω πως θέλω να κάνω παιδιά. Λέω νομίζω, γιατί πως μπορείς να είσαι σίγουρη οτι θέλεις κάτι, άμα δεν το έχεις δοκιμάσει πρώτα, να δεις πως είναι; Μπορεί τελικά να μην σου αρέσει, εκ των υστέρων. Πάντως νιώθω την επιθυμία πολύ έντονα, βλέπω πλέον και όνειρα ότι μένω έγκυος και νιώθω υπέροχα μέσα σε αυτά. Το συζητάω με το φίλο μου (αυτός 31, εγώ 30, είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και είναι υπέροχος) και αυτός δεν το νιώθει τόσο, θέλει λέει, αλλά όχι ακόμα. Ένα από τα πράγματα που λέει πως τον τρομάζουν είναι η ιδέα πως δεν έιναι αρκετά σοφός, και τι θα έχει να διδάξει στο παιδί. Εγώ πάλι σκέφτομαι πως ένα σωρό βιβλία έχουν γραφτεί, υπάρχουν θέατρα, αεροπλάνα να μπεις να ταξιδέψεις, σχολεία, σεμινάρια, κλπ, οπότε δε χρειάζεται ένα παιδί να τα μάθει όλα από τους γονείς του. Μπορεί να έχει και άλλες πηγές, και ο ρόλος σαν γονιός είναι να προσπαθήσεις να τις παρέχεις στο παιδί σου, όσο μπορείς. Αλλά μήπως έχει δίκιο και δεν είμαστε αρκετά ώριμοι να μεγαλώσουμε παιδί; Και πως το καταλαβαίνεις αυτό; Και ο βαθύτερος φόβος, άμα ο σύντροφός σου λέει πως θέλει παιδί, αλλά όχι ακόμα, σε λίγα χρόνια, αλλά εσύ τότε θα είσαι 30-φεύγα, και πότε θα κάνεις τα 3 παιδιά που θες, και τι θα γίνει αν αποδειχτεί πως τελικά ήταν αργά και δεν μπορείς να κάνεις; Πως θα ζήσεις με τον εαυτό σου και με τη σχέση σου μετά; Μήπως έπρεπε να είχες δράσει νωρίτερα; Χμ. Καταιγισμός ερωτήσεων, το αντιλαμβάνομαι. Αν θα μπορούσες να απαντήσεις έστω και σε μια θα ήμουν πραγματικά ήδη πολύ χαρούμενη. Γεια!!
- ρολογόπληκτη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Συμφωνώ στο ότι οι γονείς δεν χρειάζεται- δεν γίνεται- να είναι εξοπλισμένοι με όλες τις απαντήσεις του σύμπαντος, αυτό που μπορούν να κάνουν, όσο μπορούν, είναι να δώσουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν για να γίνουν τα παιδιά ανεξάρτητα και να ψάξουν μόνα τους τις απαντήσεις που θέλουν. Για τα υπόλοιπα, δεν πολυκαταλαβαίνω τις δηλώσεις θέλω ένα παιδί, δύο παιδιά, τρία παιδιά. Καταλαβαίνω την επιθυμία, αλλά δεν την καταλαβαίνω κι όλας. Είναι από τα πράγματα που δεν μπορείς να σχεδιάσεις τόσο πολύ μέχρι τέλους. Ξεκίνα με το ένα και θα δεις. Θα γίνει; Και αν γίνει, πώς θα είναι; Αλλά δεν χρειάζεται να πείσεις εμένα, με τον αραβωννιάρη πρέπει να τα πεις αυτά. Αυτός έχει το όραμα των τριών παιδιών;
Δεν χρειάζεται να αποφασίσετε αν είσαστε αρκετά ώριμοι για να κάνετε παιδί, αλλά αν είσαστε αρκετά ώριμοι ώστε να είσαστε σε θέση να βάλετε τον εαυτό σας σε δεύτερη μοίρα. Για πάντα. Χωρίς διάλειμμα. Συνεχόμενα, για όσο ζείτε. Πρέπει να τα έχετε βρει μαζί του για να μπορείτε να του το κάνετε αυτό.
__________________
5.
Γεια σου Αμπα,
Τα Χριστούγεννα έγινε κάτι που με προβλημάτισε. Είχαμε βγει με την ξαδέλφη μου και τους κουμπάρους της για καφέ/ποτό (ήταν γύρω στις εννιά το βράδυ, έχει σημασία αυτό). Οι κουμπάροι είχαν φέρει και των 4 μηνών τότε μπέμπη τους, τον οποίο η ξαδέλφη μου θα βαφτίσει το καλοκαίρι. Η καφετέρια ήταν σχετικά μικρή, ο εξαερισμός ανύπαρκτος, το μαγαζί ντουμάνι από τα τσιγάρα και είχε την αναμενόμενη φασαρία (δυνατή μουσική, ομιλίες κλπ). Εμείς είχαμε καθίσει σε ένα σημείο στην άκρη, κοντά στην πίσω πόρτα, που άνοιγε αραιά και πού και παίρναμε λίγο και τον αέρα μας, αλλά όπως και να το κάνεις, θεωρώ πως το περιβάλλον ήταν το πλέον ακατάλληλο για ένα μωρό. Η μητέρα του το τάισε και το άλλαξε (πάνω στον καναπέ) στην καφετέρια. Ο μικρός ήταν πολύ ήσυχος, κοιτούσε τριγύρω με ορθάνοιχτα μάτια, αλλά όταν γύρισαν σπίτι μας είπαν ότι είχε υπερένταση και γκρίνιαζε. Ρε συ Αμπα τον λυπήθηκα τον μπέμπη. Eίναι ηλικία αυτή για να τον τραβολογάνε στις καφετέριες; Το θέμα είναι ότι δεν το κάνουν πρώτη φορά, ενώ οι γονείς τους είναι νέοι και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τον κρατήσουν για λίγο. Το κόλλημα είναι δικό τους και ειδικά της μάνας, που δε θέλει να τον αφήνει πουθενά. Έχει καταντήσει όμως πολύ κουραστικό αυτό, γιατί σκέψου ότι όταν πήγαμε για καφέ ασχολούμασταν όλη την ώρα με το παιδί – και τώρα που έχει μεγαλώσει, είναι χειρότερα γιατί διεκδικεί ακόμα περισσότερο την προσοχή της μάνας του και γκρινιάζει. Αυτό το φαινόμενο όμως, το να παίρνουν τα παιδιά μαζί τους στις καφετέριες το χειμώνα, που είναι κλειστός ο χώρος, είναι πλέον πολύ συχνό στην περιοχή (μένουμε σε κωμόπολη). Δεν ξέρω τι γίνεται στην Αθήνα ή στις άλλες πόλεις, αλλά εδώ έχει γίνει μόδα. Ρώτησα τη μάνα μου τι έκανε με εμάς όταν ήμασταν πιο μικρά (γιατί οι γονείς μου παντρεύτηκαν νέοι κι έβγαιναν συχνά με τις παρέες τους) και μου είπε ότι μας άφηναν στις γιαγιάδες και ποτέ δε μας έπαιρναν μαζί τους. Η ξαδέλφη μου πάλι λέει ότι δεν της φαίνεται περίεργο, ότι έτσι κάνουν όλοι τώρα και να μην κρίνουμε γιατί δεν ξέρεις τι θα κάνουμε εμείς (από ότι κατάλαβα σκοπεύει να κάνει τα ίδια). Δεν είναι ότι αντιπαθώ τα παιδιά και δεν τα θέλω μαζί, όμως μου φαίνεται πολύ λάθος όλο αυτό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα ταλαιπωρούν τόσο και το κυριότερο, γιατί ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους, αφού το πιο πιθανό είναι να τους περιμένει αγρυπνία το βράδυ. Ποια είναι η άποψή σου για το θέμα; Τι κάνουν εκεί που είσαι εσύ (γιατί κάπου είδα ότι στη Σκανδιναβία αφήνουν τα καρότσια έξω στο κρύο); Τι πιστεύετε κι εσείς οι αναγνώστες / σχολιαστές;
- Ας ακουστεί και η άλλη πλευρά
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν την είχα υπόψη μου αυτή τη μόδα. Είναι όντως μόδα, ή έχεις βγάλει συμπεράσματα από τον στενό σου κύκλο; Πείτε μας στα σχόλια.
Η άποψη μου για το θέμα είναι να μην σχολιάζω τι κάνουν άλλοι με τα παιδιά τους (αν δεν τίθεται θέμα κακοποίησης φυσικά) εκτός αν με επηρεάζει άμεσα, και αν με επηρεάζει άμεσα, τότε και πάλι δεν σχολιάζω, αλλά παίρνω τα μέτρα μου. Το μόνο αντικειμενικό θέμα γιατί τίθεται θέμα προστασίας ανηλίκου, είναι το ντουμάνι από τα τσιγάρα. Τι νόημα έχει να το σχολιάζουμε εμείς εδώ μεταξύ μας; Ίσως θα έπρεπε να προστατεύονται τα παιδιά από καπνό τσιγάρου με νόμο, αλλά το κάπνισμα σε καφετέριες είναι υποτίθεται παράνομο έτσι κι αλλιώς, οπότε τι να προσθέσουμε; Σε αυτή τη μορφή είναι απλώς κουτσομπολιό.
__________________
6.
Ξεκίνησα να διαβάζω Μουρακάμι. Ρε συ Λένα πολύ φλύαρος δεν είναι; Μου είπαν ότι το τέλος του βιβλίου θα με δικαιώσει οπότε το συνεχίζω (Νορβηγικό δάσος) αλλά με έχει κουράσει πολύ αυτή η ακατάσχετη πολυλογία που περιγράφει όλες τις ασήμαντες λεπτομέρειες της κάθε ημέρας και του κάθε χώρου. Ρωτάω γιατί φαντάζομαι ότι για να έχει τόσο hype, κάτι πολύ καλό υπάρχει εκεί μέσα που μου διαφεύγει. Αλλά μπορεί να είναι και θέμα γούστου.
- τόρουβατανάμπε
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δηλαδή μπορεί και να μην είναι;
_________________
7.
Λένα εσύ σε αυτή την φράση
«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να το αποκτήσεις»
βάζεις πάντα το ΔΕΝ και ναι είμαι μαζί σου σε αυτό μπορώ να πω, όμως μια κοπέλα με μπέρδεψε κάπως πάνω σε αυτό και έχω αρχίσει να το πιστεύω κατά τον τρόπο που μας το ανέλυσε.
Είμαι καινούρια στον χώρο της δουλειάς γενικότερα και αρκετά νέα οπότε ίσως και λίγο αφελής. Λοιπόν βρεθήκαμε να κάνουμε διάλειμμά αυτή η κοπέλα, ένας συνάδελφος που ή της την πέφτει ανοιχτά ή μπορεί και να το κάνουνε στην πλάκα, μια άλλη κοπέλα και εγώ. Ο τύπος άρχισε να ρίχνει υπονοούμενα τύπου «θα σε αποκτήσω, θα με βοηθήσει το σύμπαν» με εκείνη να ανταπαντά «όσο και να το θέλεις ,το σύμπαν σου δουλειά δεν θα κάνει». Αυτός απάντησε «το σύμπαν είναι άπειρο, θα κάνει δουλειά» κι εκείνη είπε «τότε όλοι μας θα'χαμε κερδίσει το τζόκερ αφού το θέλουμε τόσο πολύ».
Όταν αυτός έφυγε και μείναμε μόνες μας οι 3 κοπέλες η άλλη κοπέλα που ήταν εκεί την ρωτάει «αυτό με το σύμπαν ούτε καν το πιστεύεις, έτσι; » κι εκείνη να απαντά «το πιστεύω με την μεταφορική του έννοια και όχι με την κυριολεκτική του» κι εγώ λέω «δηλαδή» με εκείνη να μου απαντά «το σύμπαν που αναφέρεται σε αυτή την φράση είμαστε εμείς ως άτομο, οπότε αν εμείς κάτι το θέλουμε πραγματικά πολύ τότε θα κάνουμε τα πάντα για να το αποκτήσουμε, ουσιαστικά θα συνωμοτήσουν οι σκέψεις μας με τις πράξεις μας ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε» και ρωτάει η άλλη κοπέλα πάλι «κι αν τελικά δεν το αποκτήσουμε ποτέ; Τότε τι σημαίνει;» με εκείνη και πάλι να απαντά «δυο πράγματα. Ή ότι αυτό που θέλαμε τελικά δεν το θέλαμε αρκετά ή ότι μας φρέναρε το υποσυνείδητο μας γιατί τελικά δεν ήτανε σωστό αυτό που θέλαμε».
Και κάπως έτσι άρχισα να πιστεύω Λένα μου αυτή την φράση .Και εντάξει δεν ρωτάω αν την θεωρείς μια σωστή άποψη αφού ο κάθε άνθρωπος διαφέρει και για τον καθένα οι απόψεις του είναι κάτι προσωπικό αλλά ποια η γνώμη σου για όλη αυτή την άποψη; Γιατί εμένα καλώς ή κακώς μου στέκει κάπως όμως δεν μου αρέσει να γίνομαι αντίγραφο των άλλων αλλά αυτή την κοπέλα δεν θα σου κρύψω ότι την ψιλοθαύμασα λιγάκι.
- Συμπαντική Συνομωσία
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
*βαθύς αναστεναγμός*
Η κοπέλα αυτή ζει στον υπέροχο κόσμο της μεσαίας/ανώτερης τάξης όπου το «θέλω κάτι πάρα πολύ» με επείγοντα τρόπο κυμαίνεται μεταξύ του «θέλω τον Τάκη» και «θέλω να πετύχω πάρα πολύ και να με αναγνωρίζουν στο δρόμο χωρίς να ξέρω αν έχω κάποιο ταλέντο ή να κάνω σοβαρή προσπάθεια να το ανακαλύψω». Ε, τότε μπορεί και μας φρέναρε το υποσυνείδητο που τελικά βαρεθήκαμε. Ή μπορεί και να φταίει ο χαρακτήρας μας, γενικώς, ας πούμε.
Για πες αυτή τη φράση σε ανθρώπους που έχουν πραγματικά προβλήματα. Πραγματικά προβλήματα όμως. Θάνατο. Προσφυγιά. Ανίατες αρρώστιες. Αγιάτρευτη, συστημική φτώχια. Ρατσισμό, βία, κοινωνική απομόνωση. Ελπίζω να καταλαβαίνεις έστω και λιγάκι.
και β και σημαντικότερο) Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες είμαστε ήδη όλοι σούπερ πανέξυπνοι. Γι' αυτό μας ζηλεύουν άλλωστε.
Το σύμπαν είναι πιο εύκολα διαθέσιμο, αλλά έχει πολλούς πελάτες.
Εγώ εχω μια ερώτηση , καλοπροαίρετη ας πουμε. Ειλικρινά αν υπάρχει καποιος με αυτη την κοσμοθεωρία(δεν πίστευα ο,τι υπάρχουν και πολλοι αλλα μετα είδα ερώτηση 2) θα ηθελα πολυ να μου απαντήσει. Όταν υπάρχουν αντικρουόμενες επιθυμίες τι γίνεται; Εγώ θέλω Τακη ,Τακης δεν θελει ,θελει Μαρια. Ολοι το επιθυμούμε παρα πολυ. Το συμπαν τι κανει; Δλδ και σε ανώτερη δύναμη να πιστεύεις,με ξεπερνουν λιγο ολα αυτα για αυτο τα γράφω περίεργα,τι θα κανει σε αυτη την περίπτωση θα βγαλει τα τεφτερια να μετρησει ποιος το θέλει πιο πολυ; #δενκαταλαβαινωτιποτα
Ερώτηση #7 ,πολυ αξιοθαύμαστη η φιλη σου. Νοτ. Η απλα κλασικη κατηγορία ανθρώπου που μπορει να ειναι μορφωμενος ,αστειος,πετυχημενος ,χιλια καλα, αλλα δεν βλέπει περα απ τη μύτη του. Ή απλά οπαδός του εσεις φταιτε που ειστε "φτωχοι/ανεργοι/single/οτιδήποτε" ,οι εξωτερικες συνθηκες δεν εχουν σημασια αν προσπαθησεις αρκετά.
Φυσικά ας τολμούσαμε να το πούμε αυτό σε κάποιον γεννημένο με διαβήτη τύπου Ι ή με ALS...
Αλλά οκ, το Σύμπαν που μας προστατεύει είναι μόνο η φαντασία του ανθρώπου κι η ανάγκη του να αισθανθεί ότι δεν είναι μόνος του αλλα έχει ακόμη κάποιον όπως ήταν παιδί να τον προστατεύει και βοηθάει.
Μαύρος πηχτός μεσαίωνας, για να κλέψω τη φράση του MagouTouOz.
Τώρα για τα δύσκολα... Μπορεί να υπάρξει μετά θάνατον δικαίωση, κάτι τέτοιο δεν υπόσχονται οι θρησκείες; Από το σύμπαν το έκλεψαν. Μην κοιτάτε που το σύμπαν δε μιλάει.
Μια συνάδελφος το πίστευε πολύ αυτό για το αντικείμενο του πόθου της. Και να το συμπαν και να το κάρμα και να η θετική σκέψη που θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, τελικά λάβαμε προσκλητήριο γαμο/βάφτισης από τον κύριο και ησυχάσαμε όλοι. Τώρα το σύμπαν συνωμοτεί για να βρούμε το τέλειο δώρο.
Ας συνέλθουμε λίγο. Θα είμαστε αισιόδοξοι και θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Δεν μπορούμε τίποτα περισσότερο.
Έχω δει καρότσι με μωρό (το οποίο ήταν όχι πάνω από 6 μηνών) στο Terra Vibe σε συναυλία των Linkin Park. Βαρούσαν ανελέητα οι Funeral For A Friend και το μωρό κοιμόταν ανενόχλητο στο μαύρο stokke του! :) Και παρόμοιο θέαμα το είδα πολλές φορές. Κι άλλα μικρά παιδάκια και καρότσια με μωρά, σε συναυλίες. Στους Depeche Mode, στους Placebo, στους Black Keys.. Πολλά παιδάκια. Αλλά δεν θα το έλεγα μόδα.
Σύμφωνώ ότι η καφετέρεια-κλειστός χώρος είναι το ΠΛΕΟΝ ακατάλληλο μέρος για ένα νεογνό! Αφενός γιατί ακόμα είναι σχεδόν ανεμβολίαστο, αφετέρου γιατί ο καπνός από τα τσιγάρα είναι τραγικός για τα μικρά πνευμόνια του και κυρίως γιατί η φασαρία και οι θόρυβοι είναι ότι χειρότερο για το νευρικό του σύστημα. Πως να μην έχει υπερένταση μετά? Όντως κάποιοι θεωρούν ότι το παιδί τους πρέπει να ακολουθεί τον τρόπο ζωής τους. Απλά μερικοί από αυτούς δεν έχουν την πρόθεση να αλλάξουν τίποτα σε αυτόν όταν έρθει το παιδί και επιμένουν να θέλουν να κάνουν ότι ακριβώς έκαναν πριν, με όποιες συνέπειες έχει αυτό.
Κι εμένα μια φίλη μου όσο ήταν έγκυος μου έλεγε "δεν θα πάω να πιω εγώ τα ποτάκια μου? θα κάθεται στο καρότσι, θα κοιμάται και μια χαρά!" Εγώ που έχω αντίθετη άποψη φυσικά (το μωρό πρέπει να κοιμάται στην άνεση του κρεββατιού του στην ηρεμία του δωματίου του και όχι σε ένα μπαρ με δυνατή μουσική και φασαρία, στριμωγμένο σε ένα καρότσι) σκεφτόμουν ότι η φίλη μου τα λεει αυτά γιατί δεν έχει χωνέψει τις επερχόμενες αλλαγές που θα γίνουν με την έλευση του μωρού και θέλει να καθυσηχάσει τον εαυτό της ότι δεν θα είναι ριζικές. Και όταν έρθει η ώρα θα αναθεωρήσει επί του πρακτέου. Κι όμως. Το έκανε αυτό. Το μωρό 10 μηνών πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι καθηλωμένο σε ένα καρότσι-ομπρέλα (φορητό.. ξερετε σπαστό που είναι σαφώς πιο άβολο) και γύρισε όλα τα υπαίθρια μπαρ των Αθηνών και της Άνδρου! Θέλω να σας πω ότι τώρα που έχει φτάσει τα 4 ακόμα δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ νωρίς.
http://headphonescompared.com/best-earplugs-for-babies/
(Τελείωσα το Νορβηγικό δάσος, ένα βάσανο ηταν, δε μου άρεσε).
Ειναι ένα βιβλίο ενηλικίωσης και θέτει κυρίως υπαρξιακά ζητήματα. Προσωπικά, μου άρεσε και άρεσε και σε πολύ νεότερους από μένα από το περιβάλλον μου. Περί γούστου και ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Μπορεί να μη βοηθάει και η μετάφραση που είναι από τα αγγλικά.
Το ποιημα του Βασίλη από το #1 το βρήκα πιο ενδιαφέρον (το λέω χωρίς ειρωνική διάθεση).
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν δεν υπάρχει αντίδραση σε αυτό που βλέπεις μπροστά σου, λίγοι θα αντιδράσουν σε κάτι που υποψιάζονται ότι δεν πάει καλά.
"Το παιδί μας έπεσε κάτω από τη βέσπα
Νταμπαντου, νταμπα νταμπα ντου
Κι έσπασε το πόδι του, κενωνία ψεύτρα
Νταμπαντου, νταμπα νταμπα ντου"
Υ.Γ.
1. Εκατό χιλιάδαι δίσκοι.
2. Στην διπλανή πόρτα, βρε παλικάρι! Εκεί που λέει "Εξομολογήσεις".
Παλιότερα σε συζήτηση με ιδιοκτήτη μπαρ στο εξωτερικό, αναρωτιόμασταν γιατί να μη δηλώνει κάθε επιχείρηση αν θέλει να είναι καπνιστών/αντικαπνιστών ή να έχει κάποιους χώρους που να επιτρέπεται και να είναι απομονωμένοι κλπ. Μας είχε πει ότι στην Ιρλανδία τουλάχιστον το κράτος λαμβάνει υπόψη του και την υγεία των εργαζομένων του μπαρ που θα εκτίθενται στους καπνούς, οπότε η απόφαση της επικείμενης απαγόρευσης θα ήταν συνολική.
Καλό είναι. Να το στείλεις. Μου άρεσε εκεί με το τραίνο που κάθεστε κι ακούτε γύρω τις γλώσσες που δεν καταλαβαίνετε. :)
#2
"Είναι ένα παιδί που υπάρχει φλερτ, εγώ δεν έχω κάνει κίνηση να το δείξω, γιατι φοβάμαι μήπως απομακρυνθεί από εμένα. [...] Να συνεχίσω να προσπαθώ;"
Τι να προσπαθείς ακριβώς; Να υπάρχεις με την βιολογική έννοια; Γιατί αυτό κάνεις στο προκείμενο.
Αν θες να περάσεις 8 χρόνια με εφιάλτες κι όνειρα για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει αλλά δεν έγινε συνέχισε έτσι ακριβώς. Αν θες να μάθεις δείξτε του σαφώς (σαφέστατα) το ενδιαφέρον σου. Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι μια απόρριψη. Η ζωή είναι γεμάτη τέτοιες, επομένως δες το ως γυμναστική.
Είναι το λεγόμενο φλερτ της αμοιβαδας καλέ, δεν το ξέρετε; Στέκεσαι εκεί δίπλα στον άλλο σαν αγγούρι διατηρώντας μόνο απλές βιολογικές λειτουργίες, εξ ου και η αμοιβαδα, και το σύμπαν συνωμοτεί ώστε ο άλλος να πέσει μόνος του. Ανενημερωτους σας βρίσκω!
Μιλάμε όμως για σαράντα πυρετό, όχι αστεία. Ευτυχώς, είναι περαστικά :)
Όσο για το Μουρακάμι έχω διαβάσει κάποια του μέχρι τώρα. Επειδή μου αρέσει ο Μαρκές μου τον σύστησαν. Με κάποια ενθουσιάστηκα:
1Q84, μέχρι πριν το τέλος αλλά και μετά το πήρα απόφαση ότι καλά έκανε και το τέλειωσε έτσι γιατί αλλιώς τι;
Kafka on the Shore
Hard-boiled Wonderland & the End of the World (πολύ)
Blind Willow, Sleeping Woman
Εκνευρίστηκα πολύ με το The Wind-Up Bird Chronicle, ήθελα να το πετάξω στον τοίχο
Χρειάστηκα να αφήσω 3-4 φορές το Norwegian Wood, που διάβαζα παράλληλα με άλλο, το εκτίμησα μόνο όταν ανακάλυψα ότι είχε σχέση με ένα από τα διηγήματα που μου άρεσε.
Γενικώς βρε παιδιά δεν είναι μονολιθικό το θέμα με τα βιβλία. Δεν γίνεται να έχεις έρωτα με ένα συγγραφέα και να σου αρέσουν εξίσου όλα τα βιβλία που έγραψε. Ακόμη και αυτά που έχω χιλιοδιαβάσει, ακόμη και οι μακροσκελείς σειρές, έχουν σκαμπανεβάσματα. Επιτρέψτε στο κριτικό σας φίλτρο μια αυτονομία από τα μπεστ σέλερ.
Πιο σημαντικό, προσπαθήστε να αναλύσετε για τον εαυτό σας τι ήταν αυτό που σας άρεσε ή/και δεν σας άρεσε στη διάρκεια, αλλά και μετά, από κάθε βιβλίο.
[Σοβαρά τώρα: Δεν είναι ανάγκη να ταυτιστούμε με τον ήρωα/την ηρωΐδα για να εκτιμήσουμε ένα πραγματικά καλο μυθιστόρημα. ΠΙστεύω πολύς κόσμος χαλιέται να διαβάζει για ήρωες που θα'θελε να τους πλακώσει στα μπατσίδια σαν καλή ώρα αυτούς της Μπροντέ -εξαίρεση η Νέλλυ.
Νομίζω αυτός είναι ο λόγος πάντως που η -καταπληκτικής γραφής- Λολίτα δεν λαμβάνει της ευρύτερης προσοχής που αξίζει. Όπως και κάτι άλλα.]
;-)
Η γραφή είναι παραστατική και βαθιά συναισθηματική, αυτό δεν με συναρπάζει όμως, με ανταριάζει. Αν με εννοείς. Μπορεί να είναι αριστούργημα, όμως δεν ευχαριστήθηκα το διάβασμά του. Το ίδιο έπαθα και με το Τρυφερή Είναι η Νύχτα του Φιτζέραλντ, που απηύδησα και παράτησα, αλλά παθιάστηκα με το Μεγάλο Γκάτσμπι. Ας μην έχω διαβάσει ένα κλασικό ακόμη, τι να κάνουμε...
Μ άρεσαν πολύ τα ανεμοδαρμένα ύψη.Η Λολίτα επίσης ωραία,αλλά,λόγω διαστάσεων που έχει πάρει το φαινόμενο θα δίσταζα πολύ να το προτείνω.Οι Λατινοαμερικάνοιείναι πολλοί και πολύ καλοί παιδιά.
Μιλάμε για ανεξάντλητο κατάλογο.Απειροι πολύ καλοί συγγραφείς.
Νυχτερινές ικεσίες(Γκαμπόα)
Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν(Βάσκεθ)
2666(Μπολάνιο)
Το κουτσό(Κορτάσαρ)
Η Κλάρα στο μισοσκόταδο(Σομόθα)
Η θεωρία των χορδών(Σομόθα)
Confiteor(Cabre,Ισπανός)
κ.τ.λ.
Αχ πονάει η ψυχή μου,καημενούληδες,ποιον θα ντουμανιάζουν τώρα.Η φασαρία είναι ένα πράγμα αλλα λόγω του τσιγάρου ,μια μεγαλη μερίδα ανθρώπων με παιδιά κλειδαμπαρώνονται σπίτι.Σε τί σε ενοχλεί το μωρο στο καροτσι η το παιδάκι που παίζει σε ενα τραπέζι καφετέριας?Και ποιό ειναι το ακατάλληλο μέρος?Η καφετέρια?Τι κάνουν στις καφετεριες και είναι ακατάλληλες για παιδιά ,ειδικά σε ώρες που αυτά δεν θα επρεπε να κοιμουνται?
Που θα έπρεπε να πάνε οι γονεις με τα παιδακια τους?Μηπως σε πανάκριβους παιδότοπους για να ντουμανιάζουν οποιο χώρο θέλουν οι καπνιστές με την ησυχία τους?
Δεν ξέρουμε καν αν είναι καπνιστής.
Ριλαξ!
Κανεις λογικα αλματα και βιαζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, η μανουλίτιδα είναι μια ασθενεια οπως και η υγιητιτιδα. Ο εχων το παιδι θα δυσκολευτει, ο εχων υποχορδισμο θα δυσκολευτει, εγω αμα ποναει το κεφάλι μου δεν θα παω σε καταμεστη καφετερια και θα γκρινιαξω για την οχλαγωγία, γιατί εγω εχω το προβλημα.
Αλλο προβλημα, η φρασεολογία, μεταξυ εντονων συζητησεων ή επιτραπεζίων οι φιλοι πειραζονται...εχω ακουσει παραπονο "να εκφραζεστε πιο κοσμια σας παρακαλω" που είπα σε φιλο "α ρε καρμιρη που πας να τα βαλεις μ'εμενα" επειδη επιτελους μετα απο μια ωρα ηττων των νικησα μια φορα. Αυτο το "σας παρακαλω" είναι κεκαλυμενη passive aggresive απαιτηση.
Αλλη ακαταλληλη καφετερια για γονεις με παιδια; οι καφετεριες που κυριαρχουνται απο 16-20 χρονων.
Εχεις προσεξει ότι όλοι οι εξωτερικοι δημοσιοι χωροι είναι ασυναισθητα διαχωρισμενοι αναλογα με την ηλικεία; αλλη η πλατεια με τις γιαγιαδες/εγγονια, αλλη για τους εφηβους, αλλη για τους ενηλικους,αλλη για χασικλιδες κτλ, το ίδιο στα καφε, στα μπαρ κτλ. Θα πας με το μωρο μεσημεριατικα σε εφηβικο καφε μετα το σχολασμα και θα πεις τι; σας παρακαλω μην μπαλαμουτιαζεστε σεβαστητε το παιδι μου; ή θα πας ως μη καπνιστης σε κωλομπαρο και θα πεις με ενοχλει ο καπνος; υπάρχει νομος που με προστατευει! Δεν εχεται παρει χαμπαρι ότι ακριβως επειδη ο νομος αντιμετωπίζει το καπνισμα ολοκληρωτικα η κοινωνία τον αγνωεί.
Εγω θελω να πιω ουισκι, με ξηροκαρπια και τσιγαρο, αμα δεν υπάρχει νομιμος χωρος τοτε πολυ απλα θα παρανομησω, κι αν ερθει νομοταγης σε χωρο που στεγαζει την παρανομία μου προφανως και θα του πω, δεν εχεις θεση εδω. Στην Ελλαδα το χασισι είναι παρανομο, αλλα υπάρχουν τεκεδες, θα πηγαινες σε τεκε για καφε και θα ελεγες "απαγορευετε το καπνισμα σε εσωτερικους χωρους;"
Ολο αυτο το μπαχαλο εχει δημιουργηθει επειδη οι αντι-καπνιστες δεν μπορουν να μην σκεφτουν με ολοκληρωτισμο και την πληρώνουν ποιοι; οι μη-καπνιστες που είναι διαφορετικοι απο τους αντι-καπνιστες. Για μενα το ρεστα αυτης της καταστασης θα πρεπει οι μη- να τα ζητησουν απο τους ξεροκεφαλους αντι-.
Το προβλημα δεν το εχουν η πλειοψηφία των γονιων με μικρα παιδια αλλα αυτη η καρμιρικη μειοψηφία με τα μωρα-ιερες αγελαδες που εγραψε καποιος. "ακουσατε; εχω μωρο, μην το ενα, μην το αλλο, κανε εκεινο και το αλλο γιατι εχω μωρο! Σεβαστητε ΜΕ, εεε το μωρο ΜΟΥ ηθελα να πω". Μην υποκρινομαστε ότι η Ελληνιδα Μανα δεν συμπεριφερετε σαν τι αλλο; Ελληνιδα Μανα με το μονακριβο της που η ανθρωποτητα δεν εχει ματαξαναδει.
Εγω τον σεβασμο μου τον επιδεικνυω με το να μην πηγαινω εκει που κυριαρχουν οι μαναδες με τα καροτσια, αλλα όταν μια στο τοσο μια απο αυτες παραστρατει με το καροτσι και βρίσκεται εκει που εγω συχναζω εμ δεν θα κατσω να σεβαστω το παιδι που ο ίδιος ο γονιος του δεν το νοιαζεται.
Μιλτος, ΥΠΑΡΧΟΥΝ μη καπνιστων μπαρ, καφε κτλ, στο χερι σας είναι να αυξηθουν με το να τα προτιματε. Ειμαι καπνιστης και εχω παει σε δεκαδες μη- καπνιστων αλλα οι μη-καπνιστες ολως τυχαίως δεν μπορουν να τα βρουν....ελα τωρα. Δεν είναι ουτε θεμα υγειας ουτε τιποτα, είναι ξεκαθαρα θεμα εγωκεντρικης εξουσιας σε τρίτους για την ψευδαισθηση του "καλου ανθρωπου". Εδω το χωριο μου εχει καφενειο μη- καπνιστων.
Κλασσικος ελληναρας.Ελπιζω τουλαχιστον να εισαι μεγαλος σε ηλικια,μηπως κ τελειωνουμε σιγα σιγα μ αυτες τις νοοτροπιες
Τα μαγαζιά δεν είναι γκέτο,όπου θέλουν θα πηγαίνουν οι γονεις με τα παιδια οπως πας και συ και θελεις ταξηροκάρπια και το τσιγαράκι σου.
"εχουν κατσει διπλα σε καπνιστες (προσοχη μιλάμε ΑΝΟΙΧΤΟ χωρο) χωρις να κοιταξουν πρωτα δεξια αριστερα και αρχισαν τα "ξερετε...." εδω αυτα τα κανουν οι "ααχχχ ο καπνος σου με ενοχλει" Πηγή: www.lifo.gr" Το οτι ο χώρος είναι ανοιχτός δεν σου δίνει το δικαίωμα να φυσάς τον καπνό σου στην μούρη των διπλανών, κάπνιζε ελεύθερα αλλά έχε το τσιγάρο σου στην προς την πλευρά της παρέας και του τραπεζιού. Επειδή δεν θες να πηγαίνει ο καπνός στη δική σου μούρη ή της παρέας σου πρέπει να κρατάς το χέρι σε διάταση για να ντουμανιάζονται οι γύρω; (ελπίζω να μην το κάνεις αυτό, αναφέρομαι γενικά σε καπνιστές όχι σε σένα προσωπικά αλλά για χάριν ευκολίας αναφέρομαι σε δεύτερο πρόσωπο)
Είναι το ίδιο οταν οι μανουλίτσες αφήνουν τα καμάρια τους ελεύθερα να τρέχουν και σε ενοχλού, ε κάνεις το ίδιο με τον καπνό.
"Θα πας με το μωρο μεσημεριατικα σε εφηβικο καφε μετα το σχολασμα και θα πεις τι; σας παρακαλω μην μπαλαμουτιαζεστε σεβαστητε το παιδι μου Πηγή: www.lifo.gr" Το μπαλαμούτιασμα δεν προσβάλλει μόνο το μωρό αλλά όλους. Υπάρχει κάτι που λέγεται σεβασμός και δημόσια αιδώς. Επειδή συχνάζουν έφηβοι σε μια καφετέρια και βράζει το αίμα τους δεν θα το κάνουν και μπροστά μου, ας πάνε σπίτι τους να το κάνουν μπροστά στους γονείς τους! Οι ίδιοι έφηβοι μεγαλώνοντας δεν σέβονται τους άλλους και νομίζουν οτι οι δημόσιοι χώροι τους ανήκουν. Γίνονται ενήλικοι που μιλάνε για να τους ακούσουν τρεις δρόμους παραπέρα, βρίζουν ασύστολα σε δημόσιο χώρο, καπνίζουν παντού ακόμα και νοσοκομεία και ωρύονται για το πόσο άδικο είναι να βάλουν πόρτες στο μετρό.
Ελπίζω να είπες όσα είπες εν βρασμώ ψυχής γιατί με ξαφνιάζει που όντας τακτικός αναγνώστης και σχολιαστής της στήλης έχεις αυτές τις απόψεις.
Ο νομος πρεπει να ειναι ξεκαθαρος και καθολικος. Ισως σε μαγαζια σπο καποια τ.μ και πανω να μπορουν να διαχωριστούν πλήρως σε καπνιστων και μη στα υπολοιπα δεν γινεται γιατι αν βαλουμε τους μαγαζοτορες να διαλεξουν θα τα κανουν φυσικα καπνιστων για το κερδος.
Το προβλημα ειναι οτι ο νομος δεν εφαρμόζεται και δεν υπαρχει τιμωρια στην Ελλαδα. Ολοι αυτοι οι καπνιστες που παραπονιουνται (όπου στις περισσοτερες πολεις 6 μηνες το χρονο μπορουν να καθονται εξω λογω θερμοκρασιας) οταν πανε στο εξωτερικο πως μπορουν και βγαινουν στο κρυο;
Ειδαμε και οταν αρχισαν οι ελεγχοι, οι μαγαζατορες μετα τις 12 ελεγαν οκ τωρα δεν ερχεται ελεγχος καπνιστε!
ή υπαρχει και το αλλο το πρωτοτυπο, μαγαζιά σου λενε οτι αν παραπονεθει καποιος θα πουμε στον καπνιστη να το σβησει. Δηλαδη θα σε βαλει ο μαγαζατορας σε διαμαχη με τον αλλο πελατη;ειμαστε σοβαροι.
Τελος, είναι και θέμα νοοτροπίας, εγω σε παρεες που η μειοψηφια καπνιζει, το κανουν ολοκήρο θεμα αν παμε σε μαγαζι που τηρεί το νόμο, ενώ γιατί πρεπει πάντα οι μη καπνιστες να κανουν πίσω;
Λοιπόν αυτό μου έκανε πολύ εντύπωση, γιατί δεν το παρατηρούν όλοι.
Ενώ κι εγώ πιστεύω ότι, πράγματι, ισχύει, πάντα θα υπάρχει κάποιος παραταιρος.
Ή ίσως κι οι ίδιοι κάνουμε κάποια στιγμή μια άστοχη επιλογή και είμαστε παραταιροι.
Ίσως να πρέπει να το δεχτούμε τελικά;
Τι γράφεις, καταλαβαίνεις?
Ναι, το μωρό στο μπαρ είναι άκυρο. Αλλά εγώ ας πούμε έχω αλλεργία αναπνευστικού. Κ είμαι 30 χρόνων. Κ έχω χάσει άπειρα καλέσματα κ εξόδους στη ζωή μου, διότι τον χειμώνα μου είναι σχεδόν ΑΔΥΝΑΤΟΝ να βγω έξω για καφέ / φαγητό / ποτό, γιατί αν το κάνω θα πρέπει να αρχίσω εισπνεόμενα κορτιζονούχα μετά.
Μου λες λοιπόν να κλειστώ στο σπίτι 6 μήνες τον χρόνο, γιατί εσύ κ κάμποσοι άλλοι θέλετε ΤΟ ΟΥΙΣΚΑΚΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΑΚΙ ΣΑΣ; Γιατί δεν κάθεστε εσείς σπίτι σας να το απολαύσετε τότε, να μη σας ενοχλούμε εμείς οι "υποχόνδριοι";
Το οτι ο χώρος είναι ανοιχτός δεν σου δίνει το δικαίωμα να φυσάς τον καπνό σου στην μούρη των διπλανών, Πηγή: www.lifo.gr
Πρωτον, υπερβολη, "φυσσας τον καπνο στα μουτρα του αλλου", δευτερον ουτε εκει το ανεχεστε.
Εγω το ξανα λεω την αδιαλλαξία να βρεθει μεση λυση για όλους την χρεωνονται οι αντι-καπνιστες και την πληρωνουν οι μη-καπνιστες
Ποτε δεν είπα, "να καπνιζω οπου γουσταρω" αλλα γιατί να μην οριστουν με νομιμες αδειες μαγαζια που να μπορω; είναι αυτο εγωισμος; Στο λατρεμενο σας Αμστερνταμ υπάρχουν μαγαζια που εισπνεουν καμενα φυλα...νομιμα, του παλυ εγωιστες.
Το δεν θα καπνιζει κανεις πουθενα επειδη μπορω να βρεθω περαστικος απο εκει είναι το ίδιο ακοινωνιτες συμπεριφορες με το θα καπνιζω όπου βρεθω.
Ο καπνος ειναι ΝΟΜΙΜΟ αγαθο, και θελω νομιμους τροπους να το καταναλώνω.
Ποσο δυσκολη είναι η λογικη ΔΕΝ είναι ολα τα μερη για όλους; που το προβλημα με μαγαζια με σημανση καπνιστων και μη; καθιστε φατε τα ντουμανια μας, γιατί μεχρι τωρα ουτε την περιφημη υγεια σας προστατευετε και λυση δεν δίνεται.
Αληθεια το χασισι αμα νομιμοποιηθει που θα το καπνιζουν οι ανθρωποι; παλι στα αθεατα;
Υ.Γ. οι πατερουλιδες αγαπητε Μιλτο είναι παρεα με τους πατερουλιδες των μανουλες του Internet που κοροιδευουν ακομα και εδω στη Lifo. Μην πας να μου υπερασπιστεις την παθογενια της Αγιας Ελληνιδας Μανας με εμμεση αναφορα σε σεξισμο τυπου "για τους πατεραδες γιατι δεν λες". Ή υπάρχει η παθογενεια της Αγιας Ελληνιδας Μανας ή όχι, η υστερια με τα μωρα παραδοσίακα (αλλα όχι στο 100%) είναι της μανας, η παραδοσιακη παθογενεια τους Σοφου Ελληνα Πατρος εκδηλωνεται διαφορετικα. Ολοι οι σχολιαστες ασυναισθητα μιλανε συγκεκριμενα "για μανες με παιδια" και πας να μου χρεωσεις εμενα "γιατι τα βαζεις με τις μανες και όχι και με τους πατεραδες";
Οπως είπα, όταν περασει η αδιαλαξία και επανελθει τροποποιημενος ο προηγουμενος νομος με διαχωρισμο χωρων/μαγαζιων τοτε να ξανασυζητησουμε, μεχρι τότε καλα ντουμανια και μιρλα (και μην μου φερει κανενας επιχειρημα "δηλαδη και τα νοσοκομεια; εεε; και αυτα;").
Nα πω λοιπόν άποψη αφού ερωτήθημεν.
"Έχει καταντήσει όμως πολύ κουραστικό αυτό, γιατί σκέψου ότι όταν πήγαμε για καφέ ασχολούμασταν όλη την ώρα με το παιδί – και τώρα που έχει μεγαλώσει, είναι χειρότερα γιατί διεκδικεί ακόμα περισσότερο την προσοχή της μάνας του και γκρινιάζει."
Η ενόχληση είναι προσωπική. Προσωπικότατη. Και επικαλείσαι το μωρό επειδή νιώθεις μια μικροενοχή, ακριβώς, που ενοχλείσαι, επειδή το μωρό είναι ιερό και ως ιερή αγελάδα πρέπει να του φερόμαστε όλοι.
Το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους ασφαλώς και δεν είναι το κατάλληλο περιβάλλον για ένα μωρό! Στη θέση σου εκεί θα εστίαζα όμως. Αν όλοι επιβάλλαμε να τηρείται ο κανονισμός περί μη καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, κανείς δεν θα είχε πρόβλημα να πάρει και το μωρό του μαζί κατόπιν. (Είναι λίγο όπως όταν λέμε "ναι υπάρχουν φακελάκια στα νοσοκομεία αλλά δεν θ'αλλάξω εγώ το σύστημα". Κι όμως εσύ θα το αλλάξεις όταν δεν προθυμοποιείσαι να τα δώσεις)
Το οποίο μωρό δεν έχω καταλάβει για ποιό λόγο είναι τόσο καλύτερα να παρκάρεται σε παππουδογιαγιάδες και να μην ακολουθεί τους γονείς σε περισσότερες δραστηριότητες στα μέτρα του λογικού. Βέβαια και το παρκάρισμα έχει την χάρη του. Να τα λέμε κι αυτά!
Όταν έκανα το πρώτο μου, ας πούμε, έκανα 2.5 χρόνια για να πάω για ΠΡΩΤΗ φορά για καφέ με κάποιον άνθρωπο (εννοώ ΚΑΙ με το μωρό μαζί!) και όταν πια άφησα το μωρό στα 3 μια φορά για να πάω για καφέ με μια φίλη έξω ένιωσα ότι μπήκα στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ....Αν δεν φας το κλείσιμο που τρώει μια νέα μάνα δεν μπορείς ποτέ των ποτών να το κατανοήσεις αυτό. Κι αυτό θα μειώσει και την προσωπική σου ενόχληση για τις άλλες μανάδες που κουβαλούν τα μωρά τους μαζί. Γι'αυτές αυτή η έξοδος είναι τόσο τεράστια υπόθεση που θα ανέβαιναν το Κιλιμάντζαρο και θα έφερναν κομμάτια παρθένου απάτητου χιονιού για να έχουν αυτή την ευκαιρία και θα το συζητούν μια βδομάδα μετά... Φυσικά δεν είναι ανάγκη να βαδίσει κάποια στα δικά μου παρανοϊκά χνάρια και να κοντέψει να φλιπάρει. Βασικά γι'αυτό τα γράφω για να σας αποτρέψω. Τότε δεν ήξερα, επικαλούμαι το ακαταλόγιστο της πρωτάρας.
Παρεμπιπτόντως, στο εξωτερικό θεωρείται απολύτως φυσιολογικό να κυκλοφορούν μωρά παντού και άνευ περιορισμών "μην τυχόν γκρινιάξουν" (και παρατηρώ ότι γκρινιάζουν και πολύ λιγότερο από τα δικά μας, άραγε γιατί;). Μόνο στα σικ εστιατόρια και τα ενήλικα θεάματα υπάρχει ενόχληση κι απαγόρευση και απολύτως λογικά πιστεύω.
Ο τωρινος αντικαπνιστικος νομος ακομα και αν τηρηθει αυτο που θα γίνει είναι η επαναλειτουργία των τεκεδων που αντι για χασισι θα καπνιζουν εργοστασιακα τσιγαρα.
Ο λογος που δεν τηρηται ο νομος είναι η ολοκληρωτικη του απαγορευτικη διαθεση σε νομιμο εμπορευσιμο αγαθο, φανταζεσαι να επιτρεπεται η αγορα και καταναλωση του αλκοολ αλλα όχι σε μαγαζια; οι νομοι πρεπει να είναι και λογικοι.
Και τι τη θες τη δηλωση ποκοπίκε ,ετσι κι αλλιώς σε ολα τα μαγαζιά καπνίζουν απροκάλυπτα εκτος απο ελάχιστα που διατηρουν θαραλέα μια άλλη πολιτικη.
Η επαρχιακή πόλη που μένω ειναι μια όαση σε αυτό το θέμα.Ο νομίατρος πολύ αυστηρός και η αστυνομία έχει λιώσει τα μαγαζιά στους ελέγχους.Αποτέλεσμα?Τα περισσοτερα έχουν υποδομή για ημιυπαίθριο χωρο,παντελώς αξιοποιήσημο το χειμωνα και μέσα δεν καπνίζουν σχεδόν πουθενά.Υπέροχο περιβάλλον και πολλά καρότσια!
Τα ακούω βερεσέ τα ποσο αδικος είναι ο νόμος.Σε ένα σωρο μερη του κοσμου εφαρμόζεται αυτο το μοντέλο.
Τα χριστούγεννα έκανα δουλειά που απαιτούσε πολύωρη παραμονή σε ταβερνα στην οποια επιτρεπόταν το κάπνισμα .Οσο δουλευα ,το αφεντικο με καποιους πελατες συζητουσαν ποσο δεν αντεχουν το καθεστώς απαγορευσης του καπνίσματος στην πολη μας.Και λεει το αφεντικο :"απαράδεκτο!δηλαδη θα εχω μια ωραία συζητηση και θα καταπιεστώ να διακοψω για να βγω εξω να καπνίσω?" .Και γω χρυσέ μου μερικές φορες που έχω μια ωραία συζήτηση μου ερχεται να αμολήσω αρκετές ζουμερες κλανιτσες ,να τις καταπιεσω?
Από κει βέβαια μέχρι το πάω εν πλήρη συνειδήσει σε μαγαζί καπνιστών με το μωρό παραμάσχαλα έχει διαφορά. Σ'αυτό το σημείο έχεις δίκιο.
Υπάρχει όμως κι η περίπτωση τα ελάχιστα μαγαζιά σε ένα μικρό μέρος να προσπαθούν να κρατήσουν πελατεία κάνοντας τα στραβά μάτια (στους παρανομούντες καπνίζοντες) με αποτέλεσμα την έλλειψη επιλογών για τους μη καπνίζοντες.
Δεν γνωρίζω κατά πόσον η ιδέα του σύγχρονου τεκέ είναι καλή ή κακή. Θα πρέπει να το σκεφτώ περισσότερο (οι θέσεις εργασίας θα οφείλουν να καταληφθούν από καπνιστές ας πούμε προς προστασία της υγείας των μη καπνιστών υποψηφίων ή θα συνιστά αυτό discrimination;)
Όσο για την Σκανδιναβία που ανάφερε η κοπέλα, μιας και ζω σ' αυτήν, θα πω ότι όντως τα αφήνουν τα καροτσακια έξω (βέβαια τα παιδιά είναι ντυμενα με πολύ κατάλληλα ρούχα και επίσης δεν υπάρχει ο φόβος να στο κλέψουν άμα γυρίσεις ένα λεπτό το βλέμμα σου αλλού) αλλά όχι για πολύ και σίγουρα όχι άμα τα παιδιά δεν κοιμούνται. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παίρνουν μέσα μαζί τους. Φυσικά δεν υπάρχει ούτε ίχνος τσιγαρου σε κανέναν κλειστό χώρο (εκτός από την ελληνική πρεσβεία), αλλά ούτε και πολύ δυνατή μουσική. Και θα συμφωνήσω ότι κι εγώ έχω παρατηρήσει ότι εδώ τα παιδάκια γκρινιάζουν ελάχιστα σε σχέση με την Ελλάδα.
Νομίζω παντως ότι η ερωτηση αφορά δυο κάπως διαφορετικά θέματα: από τη μια προφανώς είναι ανθυγιεινό και ανεπίτρεπτο να παίρνεις το μωρό σε χώρους με κάπνα. Ειμαι καπνίστρια, αλλα δεν διανοούμαι να ανάψω τσιγάρο σε χωρο με παιδιά, εκτος αν είμαστε εξω (και προσέχω να μην ειμαι κοντά τους).
Από την άλλη, στο μετρο που την παραξενεύουν τα μωρά παρεα με τους γονεις, προσωπικά δεν βλέπω κανένα προβλημα σε αυτό, εφόσον φυσικα δεν πρόκειται για ακατάλληλο περιβάλλον (καπνιστών ενννοω κυρίως). Προσωπικά μου αρέσει πολύ να βλέπω νέους γονεις να παίρνουν τα παιδιά τους σε συναυλίες κλπ αντί να τα αφήνουν σε γονεις. Καταλαβαίνω ότι κάποιες φορες η επιλογή βασίζεται σε πρακτικούς λόγους, αλλα αν οι ίδιοι οι γονεις θέλουν να τα έχουν μαζί τους, γιατί όχι.
Τωρα το αν η κοπέλα της ερώτησης ενοχλείται επειδή η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το μωρό και όχι γύρω από τα γκομενικά (της) ή ο,τι άλλο, είναι εντελώς άλλο θεμα, και προφανώς δεν σχετίζεται με το ενδιαφέρον της για την υγεία του μωρού.
Σίγουρα με τον σύντροφό μου δεν έχουμε την ευκολία της γιαγιάς να κρατήσει το μωρό. Οπότε αν θέλουμε να βγούμε θα το πάρουμε μαζί. Στην Ελλάδα, δεν θα το πάρουμε σε κλειστό χώρο, λόγω τσιγάρου, θα βγούμε αλλά θα καθήσουμε έξω. Πραγματικά είναι πάντα ζεστότερα από ό,τι εδώ, που τη βγάζω βόλτα συνέχεια, ανάλογα ντυμένη - ακόμη και στο καταχείμωνο είναι σαν αγγλικό φθινόπωρο!
ΑΛΛΑ
Δεν σημαίνει ότι θα ακολουθεί το μωρό το δικό μου πρόγραμμα. Ευτυχώς της αρέσει το καρότσι και νανουρίζεται. Οπότε για να βγω θα ακολουθήσω εγώ το δικό της. Την ώρα ύπνου θα γίνει μια σύντομη διαδικασία ύπνου, κανονικά με πιτζάμες και υπνόσακο, και θα πάει για ύπνο. Θα κοιμηθεί όσο είμαστε έξω, θα προσπαθήσω να την πάω με τα πόδια σπίτι αν γίνεται αλλά μια χαρά μεταφέρεται και στο κάθισμα αυτοκινήτου χωρίς να ξυπνήσει τελείως, και μετά κατευθείαν στο κρεβάτι της στο σπίτι.
Εννοείται ότι δεν θα πάω για clubbing και γενικώς εδώ δεν παίζει μουσική στο τέρμα σε μέρη που βγαίνουμε. Επίσης από την αρχή μου είχαν συστήσει η μαίες να τη συνηθίσω να κοιμάται σε θορυβώδη περιβάλλοντα, να παίζει μουσική σε νορμάλ επίπεδο, να μιλάμε κανονικά γύρω της όταν κοιμάται. Γενικώς ότι αν συνηθίσεις κάποιον στην ησυχία θα θέλει πάντα ησυχία για να κοιμηθεί, ενώ η βαβούρα τα νανουρίζει κιόλας. Ακόμη, το βράδυ θέλει χαμηλή μουσική για να αποκοιμηθεί, ή να της διαβάζω.
Και ναι, υπάρχει τακτική και συνήθεια που βοηθούν, αλλά αναγνωρίζω ότι είμαι πολύ τυχερή επίσης.
Η μεση λυση δεν θα ευννοήσει τους καπνιστες αλλα τους μη καπνιστες, βεβαια θα στερήσει στους αντι καπνιστες το λογο να ωρυονται(ειμουν σιγουρος ότι το εγραψα λαθος αλλα για καποιο λογο ο γουγλης ετσι μου τον επιβεβαιωσε...) αλλα αυτους δεν τους φοβαμαι κατι αλλο θα βρουν να διαμαρτυρωνται εντονως.
Όποιος νόμος και να μπεί δεν πρόκειται να εφαρμοστεί γιατί η ατιμωρισία και η γαιδουριά περισσέυουν .Νομίζω οτι άν αρχίζαμε με αντιστροφή των προστίμων και συχνες εφοδους ,τα πραγματα θα πηγαιναν καλύτερα.μεχρι τώρα ειναι μια πεντακοσαρα για το μαγαζί και κατι ψίχουλα για τον καπνιστή.Αν καποιος ήξερε οτι η πεντακοσάρα θα έπεφτε στην κεφάλα του,σουζα θα ήταν.Γιατί και για τους μαγαζάτορες ειναι δύσκολο να χαλάσουν ταψχατήρια στους πελάτες τους,τους κατανοω, πραγματικά .Ας πάρουν αυτοι που παρανομούν την ευθύνη γιατι προς το παρόν πινουν ειςψυγειαν του κοροιδου.
Όποιος νόμος και να μπεί δεν πρόκειται να εφαρμοστεί γιατί η ατιμωρισία και η γαιδουριά περισσέυουν .Νομίζω οτι άν αρχίζαμε με αντιστροφή των προστίμων και συχνες εφοδους ,τα πραγματα θα πηγαιναν καλύτερα.μεχρι τώρα ειναι μια πεντακοσαρα για το μαγαζί και κατι ψίχουλα για τον καπνιστή.Αν καποιος ήξερε οτι η πεντακοσάρα θα έπεφτε στην κεφάλα του,σουζα θα ήταν.Γιατί και για τους μαγαζάτορες ειναι δύσκολο να χαλάσουν ταψχατήρια στους πελάτες τους,τους κατανοω, πραγματικά .Ας πάρουν αυτοι που παρανομούν την ευθύνη γιατι προς το παρόν πινουν ειςψυγειαν του κοροιδου.
Στη μυστηριώδη χώρα που ζω (Ισπανία) μια ροπή να καταπατούν τους νόμους υπάρχει όμως ακόμα κι εδώ κανείς δεν καπνίζει μέσα. Ακόμα και οι καπνιστές είναι πραγματικά αντίθετοι γιατί δεν θέλουν να μυρίζουν τσιγαρίλα τα ρούχα και μαλλιά τους. Καπνίζουν έξω ωραιότατα και οταν τους λέω οτι στην Ελλάδα καπνιζουν μέσα κι ας απαγορεύται με κοιτούν σαν εξωγήινη.
Και οι Ισπανοί καπνίζουν αρκετά και πριν αρκετά χρόνια κάπνιζαν όλοι μέσα όμως πλέον έχουν δει τα ωφέλη του να μην καπνίζουν μέσα. Γι αυτό εξάλλου τα μαγαζιά που επιτρέπουν το κάπνισμα είναι μετρημενα στα δάχτυλα, γιατί και οι ίδιοι οι καπνιστές δεν θέλουν να πηγαίνουν εκεί. Προτιμούν να βγουν δυο λεπτά να καπνίσουν απ το να τσούζουν τα μάτια τους, να κλείνει η φωνή τους, να βρωμάνε τσιγαρίλα και το κυριότερο να μην υποβάλλουν τους υπόλοιπους σε αυτό το μαρτύριο.
Και για να δώσω μια εναλλακτική αν σώνει και ντε θες να καπνίζει μέσα: ηλεκτρονικό τσιγάρο
Υπάρχουν βιβλία που όντως είναι πάρα πολύ καλά (η τριλογία της Ορέστειας, ή η Άννα Καρένινα, η Λολίτα κλπ) από όλες τις πιθανές απόψεις κι υπάρχουν βιβλία που μας μιλούν προσωπικά σε μας, βαθιά μέσα μας. Και κάποτε οι δύο κατηγορίες επικαλύπτονται. Δεν είναι όμως πάντοτε απαραίτητο!
#2, 7 κάθε φορά που ακουω για το σύμπαν θέλω να ουρλιάξω. Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς αυτο που με πιάνει. Στα όρια της υστερίας με φτάνει αυτή η έκφραση. Και όλο και πιο πολύ το ακούω γύρω μου. Πόσο ψώνιο μπορεί να είσαι αλήθεια; μία δε από τις φίλες μου, με την οποία λόγω διαφορετικής αντίληψης των πραγμάτων έχουμε απομακρυνθεί αρκετά, με κοιτούσε με θλίψη που δεν μπορούσα να κατανοήσω το πως λειτουργεί όλο αυτό. Με θεωρούσε στενόμυαλη. Και μου σύστησε να δω μία ταινία που γι'αυτήν είναι ακριβώς πως λειτουργεί αυτό και είναι η αγαπημένη της. Σας τη συστήνω αν θελήσετε να σπάσετε την παλιά σας τηλεόραση. Serendipity με τον John Cusack.
(Εν τω μεταξύ αν θέλει κάποια ντε και καλά να πάρει μηνύματα από τις rom com τουλάχιστον ας διάλεξει καμμιά καλή σαν το Breakfast Club ας πούμε. Τις σάχλες πρέπει να αντιγράφει; Πράγμα που με κάνει να πιστεύω ότι την σάχλα την έχουν ήδη μέσα τους και αφορμή περιμένουν να τους την δικαιολογήσει κάποιος.)
στην περίπτωση του φόνου της κοπέλας αναφέρθηκε "....38 witnesses saw or heard the attack, but none of them called the police. The incident prompted inquiries into what became known as the bystander effect or "Genovese syndrome"."
Επίσης διάβαζα πρόσφατα ότι η γυναίκα του OJ Simpson είχε καλέσει 60τόσες φορές αστυνομία για κακοποίηση από τον τότε συζυγό της, παρ' όλα αυτά εκείνος συνέχιζε να κυκλοφορεί ανενόχλητος έως τη μοιραία κατάληξη.
Τώρα σε αυτό που ρωτάς. Είναι τεράστια κουβέντα που δεν απλοποιείται με ένα "ήξεραν/δεν ήξεραν" και ολόκληροι κλάδοι της επιστήμης έχουν αφιερωθεί σε αυτό.
Υγ.Μιας και είναι μέρα τσιτάτων:έρωτας είναι να κάνεις παιδιά.Αν και δε μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα απόλυτα και τόσο γενικευμένα,καμιά φορά αισθάνομαι,ότι αυτή η κουβέντα έχει και μια δόση αλήθειας.
Τι ζώδιο ήταν η γνωστή σου;
Λιαντίνης ηταν αυτό?
δεν είμαι φίλη...
Υ.Γ. Ο άντρας μου κρατάει πάντα στο πορτοφόλι του δύο ποιηματάκια που είχα γράψει για εκείνον τον πρώτο καιρό της γνωριμίας μας. Από τότε έχουν περάσει 14 χρόνια, το χαρτί έχει τριφτεί, το μελάνι έχει ξεθωριάσει, αλλά το συναίσθημα παραμένει αναλλοίωτο. Μού τα διάβασε ξανα τις προάλλες και έτυχε να είναι μπροστά ο μεγαλύτερος γιος μας. "Μαμά, είσαι ποιήτρια!" χαμογέλασε έκπληκτος.
Εύχομαι και στο δικό σου ποίημα παρόμοια τρυφερή μεταχείριση και τύχη :)
Νομιζω θα μου αρεσε να ξεκινάει με το "Θα ηθελα..." , χωρις το "και" να προηγείται.
Μαλλον να ξεκινούσε με το "Θελω να..."
Θα ειχε μια υπογεια προστακτικη, χωρις ομως να ειναι προστακτικη. Θα έλεγε περισσοτερο "εγώ, να ξερεις, αυτα θελω. Αυτα θελω να ηθελες να γινουν". Και το αφηνει πανω της. Τωρα ξεκινάει με μια ευκτική που δειχνει οτι ο ποιητης δεν περιμενει τιποτα πια ή ότι ειναι ταπεινο χαμομηλακι. Και σπανια ενα ταπεινο χαμομηλακι κερδιζει τον θαυμασμο.
Μου αρεσε ομως, αλλα ειπα και τη γνωμη μου. Καλο βολι!
Εγω παλι, οσο μ αρεσει η ποίηση τοσο δεν μπορω να γράφω. Το πιο ποιητικό που εχω πει ειναι, με αφορμη εναν μικρο κακτο που του πηρα για το γραφειο, μια φορα που ήμασταν με συναδελφους του και ελεγαν ποσο τουμπανο εγινε το κακτακι κανοντας και τον πειραζαν με κατι κρυοκωλα αστεια, εγώ ειπα πως ο, τι ειναι διπλα στον αγαπημένο μου ανθίζει για να αλλαξω λιγο το φανταριστικο κλίμα. Τελικα ενα κακτακι λυγίζει και τα παλικαρια.
Κατι αναλογο λεει νομιζω και ο φιλος
Να σου δώσω τόπο ασφαλή να αναπτυχθείς,
να γίνεις ο άνθρωπος αυτός που θες να γίνεις,
χωρίς να φοβάμαι πως αυτό που θα γίνεις
δεν θα το φτάσω.
Ελπίζω η κοπελα να καταλαβει το ωωωωω, το της ειπε.
Αν οχι, ειλικρινα του αξιζει καποια που θα το καταλαβει.
Καρδουλες απειρες Σανανθη!
Όταν ανθίζει
Να ξέρεις
Τρυφερά κάποιος το ποτίζει
Ισως η βροχή ή κάποιο χέρι
Ακόμη ίσως και το βλέμμα της αγάπης που ελπίζει :)
Υ.Γ. Με πολλή αγάπη, φιλενάδα, για το ψευδώνυμό σου ♥ ☺ ♪♫
Για μια "βροχερή" μέρα :)
Είναι φυλαχτό αγάπης.
Μελωσαμε haters, ζηλεύουτε?
Και αυτό το σχόλιο είναι απόδειξη ότι αν θες πολύ να βάζεις τόνους όταν γράφεις από κινητό, δεν χρειάζεται να συνωμοτήσει το σύμπαν, αρκεί να θες εσύ και το κινητό.
Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που μπορούν όντως να κάνουν κάτι και δεν το κάνουν λόγω βολής.
Οσον αφορά τους συγγενείς δεν ξέρω όμως πιστεύω οτι κάποιοι όντως μπορεί να μην είχαν καταλάβει κάτι. Αν ζεις με κάποιον ψυχοπαθή και μεθοδευμένο δολοφόνο πχ ίσως να μην καταλάβεις κάτι. Ισως πάλι να μην θες να καταλάβεις κάτι, να βλέπεις τα σημάδια και να τα αγνοείς γιατί αφορούν έναν άνθρωπο που ξέρεις χρόνια, εμπιστεύεσαι και δεν μπορείς να διανοηθείς οτι έκανε κάποιο έγκλημα.
Πάντως οτι και να συμβαίνει μην περιμένεις ολοι να είναι ειλικρινής με τα ΜΜΕ που ουσιαστικά δεν σημαίνουν κάτι. Στην αστυνομική δήλωση κατα πάσα πιθανότητα λένε άλλα.
Θα μπορούσε κάποι@ να πεί, πως η ρηχότητα της ποιησής σου συμβολίζει την ταφόπλακα, που το ίδιο το λοατ+ κίνημα έβαλε σε κάθε αγώνα σεξουαλικής απαλευθέρωσης και σε ολόκληρη την ομοερωτική κουλτούρα, που ελισσόμενη για χρόνια στα σκοτάδια των πάρκων και στις υπόγειες τουαλέτες, διαδραματιζόταν δίπλα μας χωρίς να την βλέπουμε, ενώ έκανε τον λευκό στρέιτ άντρα, με το δικαιωμά του να δείχνει τον ερωτά του ελεύθερα, σε συνδιασμό με τους εναλλακτικούς μπουρζουάδες του 2000 και μετα, με τα ταξίδια τους και τα βιβλία τους, ως τη μόνη καθαρή μορφή ύπαρξης και υπόστασης.
Από τη άλλη θαυμάζω τους ανθρώπους που δεν φοβούνται να εκφραστούν, ενώ σεξουαλική απελευθέρωση είναι να μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε (με τα γνωστα περί συναίνεσης) χωρίς να κρίνουμε τους άλλους, ακόμη και αν επιλέγουν να γίνουν μικροαστοί του τώρα και όχι η σχεδόν ρομαντική διατήρηση ωραιοποιημένων αναμνήσεων, ιδανικών και οραμάτων, μιας άλλης γενιάς.
Και επειδή μου άρεσε θα σου βάλω 7/10. :)
*ενω κάνει (η ποιησή σου) το πρότυπο του επιτυχημένου λευκού στρειτ άνδρα
Την άλλη βδομάδα έρχεται όλο χαρά, με την παρέα από πίσω, να μου ανακοινώσει το πόρισμά τους ότι οι Έλληνες δεν ξέρουμε να μιλήσουμε Αγγλικά γιατί το "a" δεν το προφέρουμε πάντα "έι", το λέμε και "α". "Το table προφέρεται τέιμπλ, όχι ταμπλ!" "Το laptop; Λέιπτοπ; To ball; Μπέιλ;" "Χμμ... οκ"
Και κάπως έτσι κυλούσαν οι μήνες.
Είχα πάρει να διαβάσω το Νορβηγικό Δάσος σε κάτι καλοκαιρινές διακοπές. Αυτό που θυμάμαι με είχε κουράσει ήταν που σε κάθε τρεις και λίγο πέθαινε κι από ένας/μία (αρρώστιες, αυτοκτονίες, κτλ) και ένιωθα πως δεν ίδρωνε και πολύ το αυτί του κύριου χαρακτήρα. Θυμάμαι να προσπαθώ να ηρεμήσω σε ηλιοβασίλεμα στα Κύθηρα και οι χαρακτήρες να πέφτουν κάτω ένας-ένας λες και τους είχε πιάσει ο περονοσπορος (που έλεγε και η γιαγιά μου). Ε, ηρέμησα όταν τελείωσα το βιβλίο! Και γι’αυτό δεν ξαναδιάβασα και Μουρακάμι από τότε.
Είναι φυσικο να βαριέσαι τις συζητήσεις των μωρών αν δεν έχεις μωρό, κι αν οι κουμπάροι μιλούσαν για το μωρό συνέχεια προφανώς και είναι αγένεια (όχι δεν θέλω να δω για 500ή φορά πως γελά το μωρό σου όταν του δίνεις την κουδουνίστρα ή πόσα κακάκια έκανε σήμερα), όμως αυτό θα το έκαναν με ή χωρίς το μωρό. Ή αλλάζεις συζήτηση ή παρέα.
Δεν ξέρω αν είναι μόδα στην Ελλάδα όμως στην Ισπανία που ζω και δεν καπνίζουν μέσα, τα παιδιά τα παίρνουν μαζί τους, όχι σε μπαρ το βράδυ, αλλά σε καφετέριες ή εστιατόρια. Και το καλοκαίρι που κάθονται έξω για μπύρες πχ έχω δει πολλά καροτσάκια κι ας είναι αργά το βράδυ.
Το συμπαν δε συνομωτει για τιποτα ουτε σου χρωσταει τιποτα ουτε και το νοιαζεις. Το συμπαν σου δινει ο,τι ζητας επειδη το ζητησες. Το ΤΙ ζητησες ομως ειναι που εχει σημασια. Αν θες κατι πολυ θα το κυνηγας μεχρι να σβησεις, θα αξιζει τον κοπο ομως? αυτο να σκεφτεσαι
π.χ. αν εχεις μανια με τα λεφτα, μοιραια θα κλεψεις. θες να εισαι κλεφτης?
αν εχεις μανια με τους γκομενους, μοιραια θα πεις ψεματα και θα εξαπατησεις, θες να εξαπατας?
Η φιλη σου λοιπον, σε γενικες γραμμες εχει δικιο αλλα σε ειδικες καπου το χανει. Δε συμφωνω με το "Ή ότι αυτό που θέλαμε τελικά δεν το θέλαμε αρκετά ή ότι μας φρέναρε το υποσυνείδητο μας γιατί τελικά δεν ήτανε σωστό αυτό που θέλαμε" γιατι μου φαινεται πεσιμιστικο και αρνηση παραδοχης της πραγματικοτητας και αρνηση αυτοκριτικης. Μου φαινεται σα μια ωραιοποιημενη και ψευτορομαντικη αντιμετωπιση της πραγματικοτητας. Ο κοσμος δεν ειναι τοσο γλυκος και αερινος, ειναι δυσκολος και η επιτυχια θελει δουλεια.
κοιτα δω παραλογισμος
-θελεις τον λακη (τον τακη τον θελει η συναδελφος) και η φαση δεν καθεται. και σκεφτεσαι εσυ με αυτη τη λογικη "για να μην εκατσε, ενω τον σκεφτομουν ολη μερα και μιλουσα μονο γι'αυτον στις φιλες μου κλπκλπ" παει να πει οτι δεν ηθελα αρκετα! και ποτε θα ηθελες αρκετα? οταν θα εκοβες τις φλεβες σου μπροστα του? κι αν παλι δεν καθοταν? ουτε τοτε θα ηθελες αρκετα? και ποτε θα ηθελες?
παντα θελουμε αρκετα. για να θελουμε, θελουμε. αν δεν καθεται δε σημαινει ουτε οτι δε θελαμε αρκετα, ουτε οτι καποιο υποσυνειδητο ή καποιος αγγελος μας κρατησε το χερι να μη πεσουμε στο γκρεμο. αμα δε γινεται παει να πει οτι δεν το'χαμε. μπορει ο λακης να σε βρηκε βαρετη, γκετ οβερ ιτ, αξεπτ ιτ. οπως κι εσυ το ιδιο για εκεινον.
το συμπαν λοιπον, θα στον φερει μπροστα σου τον λακη αμα εσυ τον ζητησεις πολυ. δε σημαινει ομως οτι θα ταιριαζετε κιολας. στο χερι σου ειναι να εκμεταλευτεις το τι σου εφερε και να μαθεις τι θα ζητας. παρε το τι σε γοητευσε απο τον λακη και ψαχ'το αλλου με αλλους ορους. γι αυτο σου λεω οτι ειναι σημαντικο να κυνηγαμε αξιες και οχι στοχους και παντα να κανουμε αυτοκριτικη. η φιλη σου, με αυτη τη νοοτροπια θα ειναι παντα θυμα καταστασεων, χειρισμων και θα ετεροπροσδιοριζεται.
Στην πρώτη περίπτωση, το σύμπαν είναι θα λέγαμε το σύμβολο μιας ανώτερης δύναμης που προσπαθεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες μας. Άρα εμπιστευόμαστε τις Εξωτερικές Συνθήκες αποκλειστικά να μας τις παραγματοποιήσουν χωρίς να επέμβουμε εμείς, άρα μιλάμε για μοιρολατρία.
Στην δεύτερη περίπτωση, το "σύμπαν" είναι εμείς οι ίδιοι, άρα έχει να κάνει αποκλειστικά με τις δικές μας επιλογές. Που σημαίνει δεν λαμβάνουμε καθόλου υπόψιν τις Εξωτερικές Συνθήκες.
Στον πραγματικό κόσμο έχουμε τις Εξωτερικές Συνθήκες ως δεδομένα, τις Προσωπικές Ικανότητες που έχουμε εμείς, τη Θέληση των άλλων και της δικής μας αν είναι συμβατή και πόσο μεγάλη είναι και άλλοι χίλιοι δυο παράγοντες. Αυτό με λίγα λόγια λέγεται στατιστική. Πας με τις πιθανότητες, γιατί τίποτα μα τίποτα δεν γίνεται από ένα και μόνο πράγμα ποτέ και πουθενά.
Και για να το τερματίσω, ακόμα και στις δύο θεωρίες το σύμπαν "συνομοτεί" που σημαίνει ότι θα βοηθήσει αλλά δεν είναι και σίγουρο ότι θα έχεις 100% επιτυχία. Άρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αυξήσεις τις πιθανότητες.
... τo διηγείται ο Παπαγιώργης:
" Όταν ένας υπερφίαλος μπούλης, χτεσινό αβγό με άλλα λόγια, ζεστός ακόμα από την κοιλιά της μάννας του, έρχεται να εκφράσει την αγάπη του για το μέγα δύνασθαι της σκέψης, χρειάζεται ιδιαίτερη τέχνη για να του απαντήσεις. Αντί να τον αφήσεις να βελάζει (για το μεταμοντέρνο, για το Θεό, την Ιστορία, για το Είναι και τα όντα, για το αν η ζωή έχει νόημα —άλλο καζανάκι αυτό!—, για την αλλοτρίωση και τα παρόμοια), αντί να τον παπαρίζεις στον ώμο, δώσ’ του καλύτερα καθαρτικό, βάλ’ τον να σου πει τι πραγματικά τον απασχολεί και ανάγκασέ τον να αρχίσει (φτου κι από την αρχή).
Λένε ότι ο Βάρναλης εφάρμοζε κατά γράμμα αυτή την ψυχοσωτήρια μέθοδο. Όταν κάποτε ένας νεαρός τού πήγε μιαν ερωτικής υφής ποιητική συλλογή, αφού πρώτα την διεξήλθε, αρκέστηκε να του πει: Παιδί μου, βρες μια γυναίκα να γαμήσεις. Se non è vero, è ben trovato, για κάθε νήπιο και για κάθε ξεμυαλισμένο ινφάντη. "
Έχεις link;
Crystal clear now?
Βρήκα όμως το κείμενο του Παπαγιωργή από το οποίο στην παραπομπή σου παραπάνω έλειπε ένα μοιραίο ήμισυ εισαγωγικών (αυτό που έκλεινε την ρήση του Bruno και το οποίο με μπέρδεψε γιατί φαινόταν σαν το είπε κι αυτό ο Βάρναλης) και φωτίστηκα. :) Απήλαυσα και την ανάγνωση του κειμένου του, επομένως σ'ευχαριστώ.
Γενικά διαβάζω αρκετά βιβλία. Ο Μουρακάμι για μένα είναι ένας πολύ καλός συγγραφέας που όντως είναι φλύαρος και πολλές φορές γίνεται βαρετός λόγω της φλυαρίας του.
Πιο συγκεκριμένα το Νορβηγικό Δάσος μου άρεσε πολύ, το Κουρδιστό Πουλί (που θεωρείται το αριστούργημά του) το βρήκα κάπως φλύαρο και φτάνουμε στο 1Q84 (τρία βιβλία). Εκεί πέρασα από το ωραίο βιβλίο (3/4 του πρώτου βιβλίου) σε καταπληκτικό βιβλίο!!!! (τέλος πρώτου και μισό δεύτερο βιβλίο) σε καλό αλλά φλύαρο (μισό δεύτερο και αρχή τρίτου βιβλίου) καταλήγοντας τελικά σε έλεος! δεν θα τελειώσει ποτέ???? (μέση και τέλος τρίτου βιβλίου).
Φυσικά όπως λέει κι η Λένα όλα αυτά είναι εντελώς υποκειμενικά. Αυτό που εγώ βρίσκω φλύαρο μπορεί κάποιος να το βρίσκει αριστούργημα...
Ο Κοέλιο, συγκεκριμένα, δε μίλησε ούτε για αρρώστιες, ούτε για προσφυγιές και τόσο σοβαρά θέματα. Αν και η επιστήμη έχει αποδείξει ότι οι αρρώστιες έχουν άμεση σχέση με τον τρόπο σκέψης και στάσης ζωής. Είναι τουλάχιστον λαϊκισμός να παίρνουμε μια φράση από ένα λογοτεχνικό βιβλίο δεύτερης κατηγορίας και να το αναλύουμε σα να είναι η οδύσσεια του Τζόυς.
Προσωπικά το πιστεύω ότι όταν θέλεις κάτι πολύ ισχύει το απόφθεγμα. Σε εμένα έχει ισχύ, αλλά το κατάλαβα μετά από πολλά πολλά χρόνια. Δεν εννοεί, ό,τι μου έρθει γίνεται, αλλά ότι θέλω πολύ.
Αυτό σημαίνει ότι πρώτον, για να το θέλω πολύ έχω τα φόντα να μπορώ να το πετύχω. Ας πούμε, αν είμαι 47 χρονών και θέλω να γίνω μπαλαρίνα, δε γίνεται γιατί απλά δεν μπορώ. Αν συνεχίσω να το θέλω, δε μου φταίει ο Κοέλιο, αλλά το γεγονός ότι είμαι ούφο και δεν έχω επίγνωση.
Δεύτερον, η φράση μιλά για εκπλήρωση προσωπικών επιθυμιών, που κολλάνε οι πόλεμοι και οι μετανάστες. Εάν η προσωπική σου επιθυμία, είναι να σταματήσουν οι πόλεμοι και να επαναπατριστούν οι μετανάστες, σε βαθμό, που σου έχει γίνει έμμονη ιδέα και το έχεις πάρει προσωπικά.....πάλι μιλάμε για έλλειμμα επαφής με την πραγματικότητα.
Το απόφθεγμα αυτό, έχει σχέση πάνω απ όλα με την αυτογνωσία. Είναι φιλοσοφικού περιεχομένου. Τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του και τα όνειρα του προωθεί. Όταν τα όνειρα εξαρτώνται από καθαρά εξωγενείς παράγοντες και μόνο, όπως το ενδιαφέρον του Μπάμπη, δεν εκπληρώνονται επειδή αυτό το επιθυμείς διακαώς.....
Δηλαδή πάμε από το "όταν επιθυμείς κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνομωτεί να το αποκτήσεις" στο "όταν επιθυμείς κάτι, που να είναι εφικτό, μέσα στις δυνάμεις σου, εξαρτάται μόνο από εσένα, και το θες τόσο πολύ ώστε να κάνεις την απαιτούμενη δουλειά για να το αποκτήσεις, τότε, αν στο μεταξύ δεν συμβεί κάποιο γεγονός ανωτέρας βίας, μπορείς να το καταφέρεις". Οκ, μάλλον ισχύει, αλλά δεν έχει σχέση με την πρώτη πρόταση, σωστά;
Τις παιδεμενες λέξεις σου
Πότε θα κάνεις πράξη;
Πουλί ειν' η αγάπη σου
Που θέλει να πεταξει
Τις λαγνες αυτές σκέψεις σου
Που άπλωσες αραδα
Καν' τες πραγματικοτητα
Στο λέει μια σουσουραδα
Κι όταν το βλέμμα της θα δεις
Να λάμπει από ευτυχια
Θ' άστραψει η γνώση μέσα σου
"Στο φλερτ ειν' η ουσία".
(δεν είναι τόσο καλό όσο το δικό σου, φίλε, αλλά, αλήθεια, προσπάθησα)
Γκουχ Γκουχ.
Αναλαμβάνω την ευθύνη για το παραπάνω ποίημα εκ του πρόχειρου.
Δεν ξέρω, γιατί το έβγαλε ανωνυμο.
Buenos dias hermosa!
Όπως θα λέγαν κι οι Ισπανοί
στη φίλη μας τη rosa.
"Οταν θέλω κάτι πολύ..."
ΓΙΑ να θέλω κάτι πολύ, πρώτα πρέπει να εξετάσω, γιατί το θέλω.
Μετά πρέπει να δω, αν έχω την άδεια, να το θέλω.
Ύστερα να εξετάσω, αν έχω την ικανότητα, να το θελω.
Εκ των υστέρων, να οργανώσω πώς θα το πετύχω.
Μετά να μαζέψω όλες μου τις δυνάμεις και να στρωθώ να το προσπαθήσω.
Στην πορεία πρέπει να κάνω αξιολόγηση της προόδου μου.
Στο μεταξύ πρέπει να κάνω αυτοκριτική στις ενδιάμεσες αποτυχημένες προσπάθειες.
Παράλληλα να εξελίσσω τις δυνάμεις μου, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικες.
Μέχρι να πετύχω αυτό που θέλω, θα φτυσω αίμα.
Κι όσο δεν τα καταφέρνω, τόσο περισσότερες δυνάμεις πρέπει να μαζεύω.
Το πρόβλημά σε όλα αυτά είναι, ότι κάθε στάδιο έχει συγκεκριμένα αναλυτικά βήματα.
Τα οποία, όμως, θέλουν μελέτη.
Κι είναι και το άλλο. Για να τα περιγράψεις θέλει χρόνο, πολύ χρόνο. Μη σου πω χρόνια.
Και πείσμα, κι ορεξη και πραγματικό ενδιαφέρον. Και επιμονή και κουράγιο και δύναμη. Και ΑΝΆΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΩΝ.
Και είμαι σίγουρη ότι ήδη βαρέθηκες να διαβάζεις.
Πολύ πιθανόν να βαρέθηκες τόσο πολύ να διαβάζεις, όσο βαρέθηκα εγώ που τα έγραφα.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί ο δρόμος προς την επιτυχία είναι δύσκολος.
Και όσοι τον αγνοούν, έχουν κάνει σημαία το μότο του Κοελιο.
Η φίλη σου το πήγε κι ένα βήμα παραπέρα βέβαια, ότι αν δεν πετυχει φταίει το ασυνείδητο ή ότι δεν το ήθελε πολύ.
Νταξει, οκ.
Whatever...
Και μέχρι να τα πεις όλα αυτά, τα 4/5 σταμάτησαν να διαβάζουν. Γιατί "ώχου, κουράστηκα και μόνο που τα έγραψες ρε συ". Ενώ άμα το σύμπαν συνωμοτεί δεν χρειάζεται να κουραστεί κανείς.
Κι εμένα μου έμαθαν οι γονείς μικρή ότι μπορώ να κάνω ό,τι πάρω απόφαση να προσπαθήσω σοβαρά, και μετά με μάζευαν από τα πατώματα όταν οι βαθμοί δεν έφταναν για τις σχολές που ήθελα στις Πανελλήνιες. Δεν ήταν μόνο απογοήτευση αλλά και υπαρξιακή κρίση. Δεν το ήθελα αρκετά μήπως; Δεν είχα ξεσκιστεί και μάθει με το στανιό παπαγαλία όλη την Ιστορία; Δεν, δεν δεν; Εκεί να δεις αναστροφή και ανάποδο πετάλι για να με πείσουν ότι θα συμβούν κι αυτά και δεν μπορώ να περιμένω πάντα επιτυχίες στη ζωή μου. Αλλά μέχρι τότε είχαν ξεχάσει να το αναφέρουν ;)
Πάντως είναι χρήσιμα αυτά τα τσιτάτα, για αυτόματη διαγραφή όσων τα πιστεύουν σοβαρά στα 30βάλε!
Πανελλήνιες...
(%&#€@)