Hervé Le Corre: Άμμος στο στόμα
Καταιγιστικός ρυθμός, περιγραφές των τοπίων που κόβουν την ανάσα, ατμοσφαιρική κατάσταση, πολιτική ένταση κάνουν το μυθιστόρημα αυτό παραπάνω από περιπετειώδες: ένα γνήσιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του εξαίσιου néo-polar.
Είναι ωραίο που οι εκδόσεις του 21ου μεταφράζουν τα τελευταία χρόνια με συνέπεια τους καλύτερους τίτλους του περίφημου néo-polar, έχοντας ως πρώτα υλικά τα έντονα πολιτικά γεγονότα της εποχής και τα βασικά συστατικά στοιχεία του γαλλικού νουάρ. Δείγματα γραφής είχαμε στο παρελθόν με τα βιβλία του Ζαν Κλοντ Ιζό και του Ζαν Πατρίκ Μανσέτ, τον οποίο θυμίζει πολύ ο δυνατός Λε Κορ που μοιάζει να ξεπήδησε από τις εποχές κατά τις οποίες οι ιστορίες αυτές γράφονταν ακόμα με ψυχή και με αίμα. Ειδικά τις μέρες αυτές που έρχεται στο προσκήνιο το θέμα της αυτονόμησης της Καταλονίας, η περίοδος που η Ισπανία ταλανιζόταν από το βασκικό ζήτημα και την αυτονομιστική οργάνωση ETA δεν μοιάζει και τόσο μακρινή.
Βασικοί ήρωες της υπόθεσης στην Άμμο στο Στόμα, που φαντάζει σχεδόν αληθινή, είναι ένα ζευγάρι, ο Πιερ και η Ματίλντ, οι οποίοι ζουν στο Μπορντό και διαθέτουν ένα διόλου αξιοκαταφρόνητο παρελθόν: και οι δυο υπήρξαν ενταγμένοι σε πολιτικές οργανώσεις και βρίσκονται, έστω και άθελά τους, μπλεγμένοι στην ιστορία της ανατίναξης ξενοδοχείου στη νότια Γαλλία από την ETA. Εκείνη είναι ηθοποιός και μάλιστα βρίσκεται να υποδύεται την Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή –που σημαίνει κάτι για την εξέλιξη του βιβλίου– κι εκείνος ένας πρώην τροτσκιστής, με τις σπίθες της επαναστατικής αναπόλησης να καίνε ακόμα τα σωθικά του. Όπως και να έχει, ο Πιερ φαίνεται να εμπλέκεται στην υπόθεση εξαιτίας της πρώην ερωμένης του Εμιλία, η οποία ζητάει τη βοήθειά του όταν αυτή και η παρέα της αναγκάζονται να διασχίζουν τα γαλλο-ισπανικά σύνορα. Στο κατόπι τους βρίσκεται ο Ισπανός δολοφόνος Άνχελ Ματάνσας, ο ιδιοσυγκρασιακός υπαστυνόμος Γκαρσιά και ο αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής Μαρκέ. Καταιγιστικός ρυθμός, περιγραφές των τοπίων και των χωριών που κόβουν την ανάσα, ατμοσφαιρική κατάσταση, πολιτική ένταση και οι σκηνές της καταδίωξης κάνουν το μυθιστόρημα αυτό παραπάνω από περιπετειώδες: ένα γνήσιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του εξαίσιου néo-polar, σαν το καλό κρασί που παραμένει ακόμα μεστό και γίνεται ολοένα γευστικότερο όσο περνούν τα χρόνια.
