Ο πυρήνας αυτής της εικαστικής αναζήτησης της Γιούλικας Ψιμούλη είναι το ερώτημα του «τυχαίου», η ψηλάφηση του ορίου ανάμεσα στο τυχαίο και τη βούληση, η αποδοχή και η διαχείρισή του. Το κάθε έργο αντιμετωπίζει αυτή την απορία στο δικό του ξεχωριστό περιβάλλον και με ένα συγκεκριμένο πάντα θέμα. Πρόκειται για έντεκα θέματα που την απασχολούν και τα οποία είναι: η υπαρξιακή αγωνία, το θάρρος ή η τοποθέτηση απέναντι στον θάνατο, η αναγκαιότητα της ποίησης εκφρασμένη μέσα από τη λιτότητα, η γυναικεία φύση και η τύχη της στον κόσμο, η αυτογνωσία, το έγκλημα και η στάση μας απέναντι του, η αγάπη, η αναζήτηση της ρίζας μας στις απαρχές του κόσμου, η τύχη των γηρατειών, η προσφυγιά και η ερήμωση της φύσης.

 

Η τυχαιότητα δεν απασχολεί μόνο θεματικά τα έργα αλλά και εικαστικά. Ουσιαστικά ένα μεγάλο μέρος της υπόστασής τους προκύπτει από το τυχαίο.

 

Ως εκφραστικό μέσο στα έργα επιλέχτηκε η εικόνα, το κείμενο και οι συμβολισμοί. Ως υλικά επιλέχτηκαν το κερί, το μελάνι και το ακρυλικό πάνω σε καφέ χαρτί. Όλα τα έργα έχουν διαστάσεις 100x70εκ.

 

Η ηχητική εγκατάσταση του Πέτρου Τατσιόπουλου  INST4 αποτελεί μια προσπάθεια σύμπραξης της αλγοριθμικής μουσικής σύνθεσης με την αποδόμηση του ηλεκτροακουστικού αντικειμένου/ οργάνου, γνωστού και ως ηχείο.

 

Η σύνθεση έχει γραφτεί και παραχθεί μέσω του περιβάλ­λοντος προγραμματισμού Super Collider και σαν μουσικός μηχανισμός βασίζεται στις μεταβολές ενός τρισδιάστατου συνόλου πιθανοτήτων, οι οποίες επιλέγονται στοχαστικά με ελεγχόμενη τυχαιότητα για την παραγωγή των ηχητικών γε­γονότων μέσα στο χωροχρόνο.

 

Στο σύνολο η εγκατάσταση δημιουργεί μιαν ακανόνιστη και ταυτόχρονα κανονισμένη παράταξη «επανάληψης και εναλ­λαγής/ διαφοράς» ηχητικών πηγών, που οπτικά θέτουν έναν φανταστικό κήπο γλυπτικών στοιχείων και ήχων, οι οποίοι έχουν παραχθεί από αθροιστική σύνθεση ημιτονικών και συ­νημιτονικών κυμάτων.

 

Γιούλικα Ψιμούλη CV

Γεννήθηκα στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1961. Στη Γερμανία πήρα το πτυχίο της Αρχιτεκτονικής και στην Ελλάδα εργάστηκα σαν ελεύθερη επαγ­γελματίας αρχιτέκτων ατομικά και ως συνεργάτης των Θύμιου Παπαγιάννη και Γιάννη Μπαϊμπά. Μα­θήτευσα δίπλα σε εικαστικούς και κεραμίστες στην Γερμανία και τη Σίφνο.

 

Οι ατομικές μου εκθέσεις είναι Φύση Φυλακτό Φωτός/ Πινακοθήκη Ψυχάρη 36/ 2007, on the run/ Formart/ 2014 και αληθινές ιστορίες/ Ηώς/ 2018, ενώ η συμμετοχή μου σε ομαδικές εκθέσεις συμπε­ριλαμβάνει τις 1η Αποστολική/ Τρίτο Μάτι/ 1987, έκθεση εικαστικών-μηχανικών/ Τεχνικό Επιμε­ληττήριο-Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Αθηναίων, και Anima I/ Έρση/ 2023.

 

Στο συγγραφικό μου έργο συγκαταλέγονται η ποι­ητική συλλογή διαδρομές/ Παπαηλιού/ 2014, οι νουβέλες αληθινές ιστορίες/ Θερμαϊκός/ 2018, η συμμετοχή στη συλλογική ποιητική έκδοση τα Χα­ϊκού της Άνοιξης/ Ανεμολόγιο/ 2021, οι στίχοι στο τραγούδι αλάτι και νερό/ μελοποίηση κι ερμηνεία Μάνος Παπαδάκης και στα τραγούδια afraid of loosing you, sun of wine και summer night/ μελο­ποίηση κι ερμηνεία Νίκου Τσιτσιλίκα. Ως εικονογράφος ζωγράφισα τις εικόνες για το πα­ραμύθι η βελονίτσα/ Εύμαρος/ 2024, το αλφαβη­τάρι το καπέλο της Αθηνάς/ Σιδέρης/ 2024 και το διήγημα για παιδιά η Αυγή κι ο κάπτεν Χουκ/ Σι­δέρης/ 2024.

 

Πέτρος Τατσιόπουλος CV

Ο Πέτρος Τατσιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1993. Ολοκλήρωσε έναν πρώτο κύκλο σπουδών Αρ­χιτεκτονικής στο KIT/ Καρλσρούη, Γερμανία και έλα­βε πτυχίο (Vordiplom) στη Σκηνογραφία και Σχεδια­σμό Εκθέσεων από την HfG/ Καρλσρούη, Γερμανία. Ένα δεύτερο πτυχίο BA Hons στις Εικαστικές Τέχνες από το ACG/ Αθήνα, Ελλάδα.

 

Έχει συμμετάσχει στη σκηνογραφία θεάτρου (Κρατι­κό θέατρο της Βάδης), σε χώρους καλλιτεχνών, ομα­δικές εκθέσεις και φεστιβάλ (InSonic 2015, Καρλσ­ρούη). Φοίτησε στο ΚΣΥΜΕ/ Αθήνα, Ελλάδα.

 

Τα κύρια μέσα έκφρασής του είναι η ηχητική τέχνη, η γλυπτική και η ζωγραφική με έμφαση στη μαθηματι­κή και φιλοσοφική αφαίρεση. Τα βασικά ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβά­νουν τη γλυπτική, τη μουσική, την ηχητική τέχνη, τον προγραμματισμό και τα ηλεκτρονικά, ενώ η πρακτική του περιλαμβάνει τη ζωγραφική και την αδιαμεσολά­βητη εκτέλεση.