Ποια Γιουροβίζιον; Εδώ είναι Βαλκάνια.

Ποια Γιουροβίζιον; Εδώ είναι Βαλκάνια. Facebook Twitter
12

 

Μπορεί τα Βαλκάνια να κονιορτοποιήθηκαν από χρόνια, αλλά στο εθνικό μας υποσυνείδητο εξακολουθούμε ως λαός να αισθανόμαστε και να συμπεριφερόμαστε ως γνήσιοι εκπρόσωποί τους. Μπορεί άλλες γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία ή τα Σκόπια να διαγκωνίζονται ποια θα πρωτοδείξει ευρωπαϊκό προφίλ, εμείς στην Ελλάδα δίνουμε τον υπερπάντων αγώνα για να προβάλουμε τις πιο κραυγαλέες πτυχές από την ανατολίτικη ταυτότητά μας.

Αποκορύφωμα αυτής της τάσης ο διαγωνισμός της Eurovision, στον οποίο χρόνια τώρα ξεσπάμε τα εθνικοαπελευθερωτικά μας μουσικά απωθημένα. Λες κι η μουσική, αυτή η παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας, όταν φτάνει η ώρα αυτού του ευρωπαϊκού διαγωνισμού, τραβά σαν μαγνήτης κι εκφράζει προς τα έξω όλη τη δυσλεξία, τον αυτισμό και το καρακατσουλιό, που κυκλοφορεί δεξιά κι αριστερά σε στούντιο και εταιρείες, σε παραγωγούς και καλλιτέχνες.

Στην προσπάθειά να πρωτοτυπήσουμε, να ξεχωρίσουμε, να κερδίσουμε εντυπώσεις, σχόλια και δημοσιότητα, επιστρατεύουμε όχι τη μουσική μας παιδεία, το ταλέντο, τη φαντασία μας, αλλά την ανατολίτικη καπατσοσύνη και τη βαλκανική μας κουτοπονηριά. Σκαρώνουμε πότε τραγούδια που, αντί ν' αντανακλούν το μουσικό πλούτο και τ' ακούσματα της Μεσογείου, της Ελλάδας ή των Βαλκανίων, αναδεικνύουν όλη την ημιμάθεια και την υποκουλτούρα της ευρύτερης περιοχής και πότε τραγούδια, που είναι κακέκτυπες αντιγραφές ξενόφερτων και ξενόγλωσσων μουσικών κλισέ μιμούμενοι επιτυχημένες ή εμπορικές εμφανίσεις άλλων στο διαγωνισμό.

Αν σε κάτι μπορούμε να συμφωνήσουμε, είναι ότι κάθε χρόνο σχεδόν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο διαγωνισμός της Eurovision κατορθώνει να μας προβληματίσει, να μας εξιτάρει ή να μας διχάσει, συγκεντρώνοντας έτσι, έστω και με την αρνητική δημοσιότητα, τα φώτα της επικαιρότητας πάνω του. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν(;) οι φανατικοί του «θεσμού» κι οι διαχρονικοί πολέμιοι. Φέτος δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αν και κάπως πεσμένοι από διάθεση και κέφι, στραπατσαρισμένοι από τρεχάματα και γκέλες, βρίσουμε τη διάθεση και το χρόνο ν' ανταλλάξουμε κατά τα πατροπαράδοτα απόψεις, «φιλοφρονήσεις» και κοινοτυπίες.

Μουστάκες με φούστες και μπαγλαμάδες μ' ελβιέλες δε γουστάρω, ούτε τη θηλυκή εκδοχή του Σουλεϊμάν με ζουρνάδες και τσιφτετέλια.

Γουστάρεις μουστάκες; Χτύπα και μια φουστανελίτσα από ένα βεστιάριο κι όλα μια χαρά. Γουστάρεις ελβιελίτσα; Ε, φόρα ένα κουστουμάκι σε στυλ Λάκη Λαζόπουλου ή Κωσταντίνου Μπογδάνου κι είσαι μέσα. Όλα μαζί ρε αδερφάκι; Και κοκορέτσι, και κοντοσούβλι και σκατς; Ποια Εγνατία; Σε σκυλάδικο του κάμπου ή άντε της Αθηνών – Λαμίας, λέμε.

Υπέροχος σωματότυπος. Από 'κει ξεκινάν κι εκεί τελειώνουν οι χίλιες και μια νύχτες, παραδοσιακά και μ' όλο τους το μεγαλείο και το μυστήριο. Για τη βραδιά του διαγωνισμού μάλλον μακριά νυχτωμένο το τραγουδάκι.

Ένα τελευταίο φιλί στον άγγελο, είναι κατά τη γνώμη μου μια αξιοπρεπής χειρονομία για το ύφος και τις μουσικές απαιτήσεις της Eurovision. Σ' όποιο μάγουλο κι αν το δώσουμε την ίδια ακριβώς δουλειά θα κάνει.

Το δωδεκάρι μόνο απ' την Κύπρο θα το πάρουμε.

Φωτο: Ιστορικές Φωτογραφίες

12

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

10 σχόλια
Μπλέξαμε τα... γούστα μας!Καλή επιτυχία και προσοχή απ' το πολύ ξαφάντωμα και την πολλή χαρά μη φύγει κανένας πόντος*... (*Από τη βαθμολογία εννοώ, μην το παρεξηγήσουν πάλι τίποτε ευέξαπτοι)
Τέτοιο κομπλεξισμό και ξενομανία δύσκολα θα βρεις σε οfficial sites τέτοιου βελινεκούς. Δεν έχουμε να αποδείξουμε ΤΙΠΟΤΑ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Politically correct και χαζομάρες~! Δηλαδή πρέπει να στέλνουμε κάθε χρόνο την ίδια rehashed αηδία? Ωραία γκόμενα-μάπα τραγούδι-μάπα φωνή? Τι ακριβώς δηλαδή κερδίζουμε στα μάτια των Ευρωπαίων , μας κοιτάνε καλύτερα τώρα δηλαδή αφού έδειξε η Ελευθερίου το εσώρουχο της ,αυτό λέτε? Ή μήπως θεωρείτε οτι η Απέργη ήταν τόσο καλή φωνητικά που θα ξεχώριζε από τις υπόλοιπες χώρες? Φωνητικά το τραγούδι ήταν μέτριο και μια μάσκα για να κρύψει τις φωνητικές της αδυναμίες. Η Georgina από την άλλη προσπάθησε να ξεπεράσει τον εαυτό της -δεν τα κατάφερε- και ο κόσμος προφανώς το κατάλαβε...Οπότε για ποιο λόγο φωνάζετε?Ο διαγωνισμός είναι τραγουδιού. Οι Koza Mostra είχαν το καλύτερο τραγούδι και τους καλύτερους ερμηνευτές , αδιαμφισβήτητα. Αν πηγαίναν σε διαγωνισμό για στυλ και κουλτούρα προφανώς θα είχαν πάει αλλού. Στην eurovision πάνε , επαναλαμβάνω. Είναι καιρός να σταματήσουν οι κουλτουριάδηδες να φέρονται λες και έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας με τους Ευρωπαίους. Peace.
Τα Βαλκάνια δεν κονιορτοποιήθηκαν ποτέ. Αυτό που κονιορτοποιήθηκε ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και δε θυμάμαι να έχει ξεκολλήσει η Ελλάδα από τη βαλκανική χερσόνησο τελευταία.
Είναι πολύ λογικό κάθε χώρα στο διαγωνισμό να εκπροσωπείται με ακούσματα που με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο να εκπροσωπούν μέρος της ιστορίας της ή ων εθνοτήτων της. Όχι για λόγους εθνικιστικούς αλλά για προώθησης της κουλτουρας του κάθε λαού στα πλαίσια της Ε.Ε. και δεν είναι καθόλου μεμπτό κατ' εμέ. Στην Μακεδονία οι ντόπιοι έχουν ακούσματα Βαλκανικά με χάλκινα, η φουστανέλα είναι Αρβανίτικη φορεσιά, οι πρόσφυγες του Πόντου συνδέονται μουσικά με τη λίρα και το νταούλι που είναι περισσότερο ανατολίτικα ακούσματα.... αυτά και πολλά άλλα συνθέτουν τη νεοελληνική παραδοσιακή κουλτούρα. δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η πρωτοτυπία πρέπει να είναι μόνο προς νεωτερισμούς ως προς τα ακούσματα και να μη χρησιμοποιεί σα βάση παραδοσιακά, βαλκιανικά, ανατολίτικα ή ο,τι άλλο μας προσδιορίζει;
αυτό που κατάλαβα εγώ,είναι ότι το παραπάνω άρθρο δεν κριτικάρει την παράδοσή μας και τα στοιχεία της, αλλά τον τρόπο με τον οποίο κατά καιρούς διάφοροι καλλιτεχνες παίρνουν ό,τι πιο κιτς υπάρχει, του κοτσάρουν ένα ελληνικό μουσικό όργανο ή εναν ελληνικό χορό και το παρουσιάζουν ως κατι το παραδοσιακό που όχι μονο δεν προωθεί την παράδοση μας προς τα έξω,αλλα υποβαθμίζει και την κουλτουρα μας.κατά τη γνώμη μου ολες αυτες οι προσπαθειες ειναι μια κακη μιξη των πιο "εξοφθαλμων" παραδοσιακων μας στοιχειων και των χειρότερων από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.η παράδοσή μας, αν θέλουμε να προωθήσουμε αυτή οπως υποστηριζουν οι περισσοτεροι, εχει πολυ περισσότερα και πιο αξιόλογα πραγματα να δειξει,σαν αυτα που αναφερεις κι εσυ, και με τρόπο που να μην την υποβιβαζει.δυστυχώς, είναι από τα λιγα πραγματα για τα οποία μπορούμε να είμαστε ακόμη υπερήφανοι και θα πρεπει να την προβάλλουμε με πιο αξιοπρεπή τρόπο.αν από την άλλη, σκοπός μας ειναι μόνο η διασκέδαση και ο χαβαλες, αναμφισβήτητα οι παραπανω μουσικες(και οχι μονο) μιξεις ειναι ό,τι πρεπει για να τον εξυπηρετησουν.άποψή μου...και το τελευταιο φυσικα δεν ειναι καθολου μεμπτο! ολοι θελουμε να ξεφεύγουμε, να γλεντάμε και να κανουμε πλακα...αλλα να ξερουμε καθε φορα για ποιο σκοπο κανουμε ό,τι κανουμε και να μην τα κρύβουμε ολα πισω απ'την προώθηση του πολιτισμου μας!
"Μπορεί τα Βαλκάνια να κονιορτοποιήθηκαν από χρόνια, αλλά στο εθνικό μας υποσυνείδητο εξακολουθούμε ως λαός να αισθανόμαστε και να συμπεριφερόμαστε ως γνήσιοι εκπρόσωποί τους. Μπορεί άλλες γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία ή τα Σκόπια να διαγκωνίζονται ποια θα πρωτοδείξει ευρωπαϊκό προφίλ, εμείς στην Ελλάδα δίνουμε τον υπερπάντων αγώνα για να προβάλουμε τις πιο κραυγαλέες πτυχές από την ανατολίτικη ταυτότητά μας. " , νομίζω οτι ο πρόλογος του άρθρου το λέει ξεκάθαρα. Μα η eurovision είναι κιτς ουτως ή άλλως, ποια χώρα έχει στείλει κομμάτι που θα μπορούσε να ακουστεί υπο νορμαλ συνθήκες; εξαίρεση που μπορω να θυμηθω ήταν σχετικά πρόσφατα ο sebastien teller από τη Γαλλία,ίσως υπάρχουν μια δυο ακόμα. Τα παιδια της κοζα μοστρα τις φουστανέλες τις φοράνε και εκτός eurovision, ανατρεξτε στο youtube, ο ρυθμός τους ήταν αυτός εξ αρχής, το μπέρδεμα παραδοσιακών ήχων με καινουριους το κάνουν πολλά συγκροτήματα τα τελευταία χρόνια