'Ολοι ενωμένοι

'Ολοι ενωμένοι Facebook Twitter
0

 

Έμεινα βουβός.

Μη νομίζεις πως το 'κανα μ' ελαφριά την καρδιά. Μην κάνεις το λάθος να πιστέψεις πως μέσα μου ξεφούσκωσε ο θαυμασμός κι η συγκίνηση, ούτε πως βαρέθηκα τα προσκλητήρια και τις μεταλλικές φωνές απ' τα μεγάφωνα ν' ακούω στην Πατησίων.

Έμεινα βουβός γιατί η σιωπή γι' Αυτό, μετράει πλέον περισσότερο απ' τις λέξεις.

Τι να πω; Αν οι νεκροί ήταν τριάντα ή σαράντα;

Τι ν' αποδείξω; Ότι η λευτεριά είναι καλύτερη από την όποια καταπίεση;

Ξεφλούδισαν οι λέξεις πια στις μέρες μας. Ως το μεδούλι τους τις στριφογυρίζουμε, τις πιπιλάμε, για να φτάσουμε, αλλά την ουσία τους προ πολλού λες και την έχουμε ξεχάσει –ή μήπως χάσει;

Περιπλανήθηκα σε δεκαετίες αποπροσανατολισμένες, αντιπαλεύοντας ποιο επίθετο να προσάψω στον Αγώνα. Έφτασα στις μέρες μας τις άνυνδρες κι ακόμα μέσα μου στριφογυρίζει το σαράκι, για ποιον Αγώνα άραγε ψαχνόμουν τέτοιες μέρες αν δικαιώθηκε ή αν συνεχίζεται; Αυτόν που την ψυχή μου και το είναι μου ανταριάζει ή μήπως 'κείνον που παντιέρα στα παζάρια περιφέρανε και τον κρεμάσαν στις απλώστρες και τα σύρματα;

Κοντοστάθηκα σε σχολικές γιορτές και σε αργίες –τι κρίμα– μ' απορία. Δίπλα σε χιλιάδες –στην αρχή τουλάχιστον– φωνές στεντόρειες περπάτησα, φωνές σαν μία, που δονούσαν τις βιτρίνες της Αθήνας. Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία.

Αποτραβήχτηκα όταν οι φωνές σταμάτησαν, αλλά τότε οι βιτρίνες άρχισαν να σπάνε και οι κραυγές με τα ποδοβολητά μπερδεύτηκαν κι οι ανάσες άρχισαν να κόβονται, όχι απ' την έξαψη και των ωρών Εκείνων την ανάμνηση, αλλά από καπνούς και φλόγες ενός σήμερα που τίποτα στο αύριο δεν δείχνει.

Έμεινα βουβός, αλλά δεν άντεξα.

Με τη λαχτάρα και το φόβο και το τρέμουλο, όπως τότε που μυστικά και κάτω απ' τα σκεπάσματα κρατούσα το τρανζίστορ, γύρισα το διακόπτη, διαπασών, το «Όλοι ενωμένοι» για άλλη μια φορά –τριακοστή ένατη– ν' ακούσω.

 

 

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ