ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί δεν γινεται;Η μόνη "δικαιολογια" που θα δεχόμουν στο να μείνει ένας μεγάλος έρωτας ανεκπλήρωτος, είναι να είναι έστω ο ένας απο τους δυο παντρεμένος με παιδιά και να έχει πολυ ψηλά τον θεσμό της οικογένειας.

Όλα στο μυαλό σου είναι.Όλα όμως.

Βασικά σε καταλαβαίνω. Το ανεκπλήρωτο πονάει πολύ, γιατί υπάρχει κάποιου είδους εξιδανίκευσης στο μυαλό μας. Μα το χειρότερο είναι να σου δίνουν ελπίδες, να πιστεύεις πως ήρθε κάτι όμορφο για σένα και μετά όλα να εξαφανίζονται ξαφνικά, όπως ήρθαν ξαφνικά και εσύ να μη γνωρίζεις τι συμβαίνει πραγματικά και να κάνεις ένα σωρό εικασίες, χωρίς να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη απάντηση. Εκεί είναι πολύ σκληρό, πίστεψέ με, όταν δεν έχεις βρει τον άλλον να μιλήσετε πραγματικά και υπάρχει ghosting. Δεν ξέρω πως σκέφτεται ο καθένας. Ίσως καταλήγω ότι το άτομο αυτό μπορεί να έχει ψυχολογικά σοβαρά προβλήματα. Άλλοι πιστεύω ότι είναι δειλοί και θεωρούν τη σιωπή λύση. Άλλοι επειδή δεν βγάζει πουθενά, επειδή δεν ξέρουν πως να φερθούν, αποσύρονται, χωρίς όμως να εξηγούν. Το καλύτερο για μένα, το ανθρώπινο, είναι να μιλήσεις και ας είναι αρνητικό. Τουλάχιστον να ξέρει ο άλλος που βαδίζει και ας πληγωθεί. Καλύτερα μία φορά, παρά να πληγώνεται καθημερινά. Και το άσχημο είναι να το ζεις και μόνος σου, χωρίς να έχεις κάπου να το μοιραστείς. Τραγικό!* Κάτι τελευταίο. Όταν κάποιος μας θέλει, δεν θα μας αφήσει. Αν δυσκολεύουν οι καταστάσεις για να είναι δύο άνθρωποι μαζί και αναφέρομαι σε ελεύθερους, θα βρουν τη λύση. Αλλιώς ή ήταν αυθορμητισμοί ή κάποιος δεν το ήθελε αρκετά και αληθινά εκ καρδιάς. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε όσοι διαβάσετε το σχόλιό μου, αλλά θα ήθελα να μου πείτε και κάτι που ίσως δεν το βλέπω εγώ...

Δεν ξέρω όμως αν θα τα καταφέρω. Τρελός είναι ο άλλος να μη με θέλει; Εδώ ο κόσμος κάνει αμάν να βρει ένα σκυλί σαν εμένα. Πολύ φοβάμει ότι είμαι καταδικασμένη να αποτύχω.

Άμα το έχουν πει και ποιητές.. Θα βάλω τα δυνατά μου να ζήσω έναν δυνατό μονόπλευρο έρωτα.

Δεν μπορεί να σχολιάσει κάποιος όταν δε γνωρίζει το λόγο που ''δε γίνεται'', γιατί μπορεί να πει καμία χοντράδα χωρίς κακή προαίρεση, αν και ομολογώ ότι κάπου πάει το μυαλό μου για το λόγο ''αδυναμίας''. Κατά τα λοιπά, οι ανεκπλήρωτοι δεν είναι οι πιο έντονοι έρωτες, είναι απλά εκείνοι που πονάνε περισσότερο.

Αν είστε και οι δύο ελεύθεροι, δεν υπάρχει το "δε γίνεται". Ίσως απλά σε βολεύει να πιστεύεις ότι δε γίνεται, ώστε να μη χρειαστεί να αντιμετωπίσεις τις πραγματικές αιτίες που δεν είσαι μαζί της. Πολλοί βολεύονται με την ιδέα ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, γιατί δεν έχουν τα κότσια για κάτι πιο πέρα.