ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.6.2019 | 15:34

Αγαπητοί Έλληνες γονείς. Βγάλτε τα παιδιά σας από το βρακί σας!

Είναι γεγονός πως οι Έλληνες γονείς είναι από τους πιο υπερπροστατευτικούς, αν όχι οι πιο υπερπροστατευτικοί, σε ολόκληρο τον πλανήτη.Όταν υπάρχουν όρια και αυτό γίνεται από αγάπη και προστασία, το λες και καλό. Όταν όμως βλέπω "παιδιά" 30 και 40 χρονών, παραμελημένα, ατημέλητα, να περπατάνε στο δρόμο πίσω από τη μαμά τους με σκυμμένο το κεφάλι και να μην γίνεται καμία προσπάθεια από το σπίτι τους ώστε αυτά τα παιδιά να ανεξαρτητοποιηθούν και να αποκτήσουν θάρρος τότε θυμώνω. Εξαιρώ περιπτώσεις όπου το ίδιο το παιδί επιλέγει αυτή τη ζωή, αν και πάλι η βοήθεια θα πρέπει να θεωρείται απαραίτητη.Αν έχεις σκοπό να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί θα πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός πως στα νιάτα του θα θέλει να περάσει χρόνο με τις παρέες του και να γνωρίσει τον έρωτα, πως θα λείπει από το σπίτι, πως θα ξενυχτίσει σε κάποιον φίλο του, πως από μια ηλικία και μετά θα πρέπει να γίνει ανεξάρτητο και να ζήσει μόνο του. Αν δεν μπορείς να τα σεβαστείς αυτά και έχεις σκοπό μεγαλώσεις ένα παιδί φυλακισμένα και να του μεταφέρεις τις φοβίες, τις ανασφάλειες και τα μαλακισμένα έθιμα της χώρας μας, στερώντας του την ελευθερία του, τότε μην μπεις στον κόπο να φέρεις στον κόπο μια ζωή.Έχω βαρεθεί να ακούω γονείς 20χρονων να λένε πως δεν αφήνουν τα παιδιά τους να ζήσουν μόνα τους ή να σπουδάσουν μακρυά από το σπίτι τους για να μην τα απαγάγουν, τα βιάσουν κλπ.Έχω σιχαθεί "παραδόσεις" και μαλακισμένους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το τρίπτυχο "πατρίς θρησκεία οικογένεια" για να δικαιολογήσουν την μαλακία που τους βαράει στον εγκέφαλο φυλακίζοντας τα παιδιά τους στο σπίτι μέχρι τα 30 και τα 40 τους.Κανένας δεν θα απαγάγει τα παιδιά σας ούτε θα τα βιάσει. Για να είμαι ειλικρινής εσείς που σκέφτεστε έτσι βιάζεται τα παιδιά σας και τα όνειρα τους. Όταν ένα παιδί μεγαλώνει με την λογική πως δεν μπορεί να κάνει κάτι μόνο του και δεν μπορεί να ζήσει ανεξάρτητο, κάπου στην πορεία θα αρχίσει να νιώθει άχρηστο και θα συμβιβαστεί με τις μαλακισμένες σκέψεις των γονιών του. Θα καταλήξει να γίνει όντος άχρηστο και όντος όταν γίνει ανεξάρτητο θα πέσει θύμα όσων φοβόσασταν και η αιτία θα είστε εσείς. Αν το παιδί δεν ζήσει από μόνο του τη ζωή, δεν μάθει μέσα από τις εμπειρίες του δεν θα μπορέσει ποτέ να πατήσει στα πόδια του ή θα δυσκολευτεί πολύ για να το κάνει, όταν και αν ξυπνήσει.Αν θέλετε να προστατέψετε τα παιδιά σας τότε δώστε τους ελευθερία, ανεξαρτησία και βοήθεια στην πράξη. Το κλείσιμο στο σπίτι και στο βρακί σας μόνο καλό δεν κάνει. Φιλικά, ένα "παιδί" που μεγάλωσε στη ναφθαλίνη, προσπαθεί να γίνει ανεξάρτητο και "βιάζεται" καθημερινά από ανθρώπους που βλέπουν την κατάσταση του και προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν.
2
 
 
 
 
σχόλια
Δυστυχώς πολλοί γονείς έχουν λάθος αντιλήψεις για τι πρέπει να δώσουν στα παιδιά. Με αποτέσματα να συμβαίνουν αυτά που λες και πολλά άλλα.Για μένα οι γονείς πρέπει να προετοιμάζουν και να εφοδιάζουν τα παιδιά, με όλα εκείνα που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τη ζωή μόνα τους. Να αναπτύσσουν την κριτική τους ικανότητα, να τους μαθαίνουν να παίρνουν αποφάσεις, να διαμορφώνουν ισχυρό χαρακτήρα και προσωπικότητα, να παίρνουν πρωτοβουλίες, να τα καθοδηγούν δίνοντάς τους επιλογές από μικρά και όπου χρειάζεται να τα αφήνουν να κάνουν και λάθος, εξηγώντας τους μετά τι έπρεπε να κάνουν. Και βέβαια τις απαραίτητες γνώσεις. Αν δε ρίξεις κάποιον στη θάλασσα, δε θα μάθει ποτέ να κολυμπάει. Κάποια στιγμή οι γονείς θα φύγουν και τα παιδιά θα πρέπει να βασιστούν μόνο στον εαυτό τους.
Καλά τα λες, αλλά φαίνεται να αγνοείς την ηδονή του σαδισμού. Το 90% των βιασμών ανηλίκων προέρχεται από την οικογένεια. Κάθε εβδομάδα πιάνουν έναν. Οι υπόλοιποι βιάζουν την προσωπικότητα. Και δεν πεθαίνουνε με τίποτε αυτά τα ζόμπι. Τρέφονται από το μαράζωμα των νέων σαν τις βδέλες. Καμμία σχέση με τους αστούς (αν υπάρχουν ακόμα) που κρατάνε το μέτρο και ξέρουν πως δίνεις στο παιδί τόση ελευθερία όση μπορεί να διαχειριστεί, που όταν γίνονται αυστηροί το κάνουν με βαρειά καρδιά.Άλλο ο συντηρητικός, άλλο ο ψυχασθενής. Κι όπως γράφει ο Χόρχε Σεμπρούν, που έζησε 4 χρόνια στο Μπούχενβαλντ "με τα Ες-Ες δεν συζητάς ή μάλλον πρώτα τους πυροβολείς και μετά συζητάς"