ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.6.2019 | 00:18

Ζωή ψεμα

Είμαστε παντρεμένοι 17χρονια ,γνωριζόμαστε 27.Π σύζυγός μου δούλευε στο νοσοκομείο της Λήμνου.Εκει γνώρισε μια γυναίκα που είχε πάει τον πατέρα της στο νοσοκομείο.Παντρεμενη αυτή με δύο παιδιά και μεγαλύτερη 4χρονια.Απο τότε αρχησε μια κόλαση.Ψεματα και τίποτα άλλο.Καθε φορά που ερχόταν Αθήνα καθόταν λίγες μέρες μαζί της και λίγες μαζί με εμένα και το γιο μας Πέρασαν δυόμιση χρόνια,ακόμα λέει ψέματα ότι έχει χωρίσει και ότι θέλει να γίνουμε όπως πριν.Σκεφτομαι ότι έπρεπε να προχωρήσω στο διαζύγιο.Το οικονομικό ήταν τεράστιο πρόβλημα.Εχω περάσει δύσκολα.Ακομα δεν μπορώ να πιστέψω πως άντεξα.Ηθελα απλώς να το πω και να ακούσω κάποια γνωμη
5
 
 
 
 
σχόλια
Δεν έχω να σας δώσω συμβουλή, ειλικρινά, σας τα έχουν πει όλα. Πάντως, εάν έχετε βρεθεί στο δίλημμα μεταξύ "χωρίζω/δεν χωρίζω," τότε το πιο υγιές είναι να πάτε στο χωρισμό. Θα δείτε ότι θα σας απελευθερώσει. Θα νιώθετε μεν για ένα διάστημα μνησικακία και θα σας φθείρει πολύ η ανάμνηση της προδοσίας του άλλου. Μπορεί κιόλας να βράζετε μέσα σας και να νιώθετε την παρόρμηση να τον βασανίσετε με ερωτήσεις τι στο καλό σκεφτόταν όταν πήγε με άλλη... Επειδή αυτά τα ερωτήματα θα βασανίζουν εσάς. Πιστέψτε με, όμως, ο χρόνος θα σας γιατρέψει, όπως και η έγνοια σας για το γιο σας. Και είναι πολύ καλύτερος ο χωρισμός τώρα από το να μείνετε σε ένα γάμο όπου θα νιώθετε θύμα και, ειλικρινά, ποτέ δεν θα συγχωρέσετε την απιστία, ειδικά όταν ο νυν σας θα δει ότι τον δεχτήκατε πίσω, θα επαναπαυθεί και τότε δεν ξέρετε, μπορεί να το ξανακάνει. Καλή δύναμη!
Ο αόριστος που χρησιμοποιείς στις τελευταίες προτάσεις δείχνει ότι είναι κάτι που περασε και το άντεξες συμβιβάστηκες άρα στάματα τη κλάψα διάλεξες τα φράγκα όχι την αλήθεια
Αντιλαμβάνομαι ότι τα πρακτικο-οικονομικά θέματα είναι συνήθως οι αιτίες που αποφεύγουν οι γυναίκες να δώσουν το οριστικό τέλος σε έναν γάμο που ψυχορραγεί. Αυτά, συν την συναισθηματική ανασφάλεια του να μείνουν χωρίς σύντροφο. Δε θα κρίνω εγώ αν είναι σωστή ή λάθος η επιλογή της παραμονής σε αυτήν την βολική σχέση. Αυτό που θα σου πω εγώ ως ομοιοπαθούσα στο κομμάτι της παλινδρόμησης του "χωρίζω-δεν χωρίζω", είναι ότι όταν βρέθηκα στη θέση σου έθεσα στον εαυτό μου δύο ερωτήσεις, ωθώντας με να μου δώσω οδυνηρά ειλικρινείς απαντήσεις:1. Αυτό είναι το πρότυπο οικογένειας που θέλεις να δώσεις στο παιδί σου;2. Παραμένοντας σε αυτόν τον γάμο, σε πόσο χρόνο από τώρα σε βλέπεις με χάπια;Καλή δύναμη, αλλά κυρίως καλή φώτιση!
Η αληθεια ειναι οτι ολοι θελουμε να συμφωνησουμε στο να δωσεις τελος σε ολο αυτο τον εφιαλτη που καιει την ψυχη σου εδω κ τοσον καιρο ...Κανεις ομως δεν μπορει αληθεια να εισχωρησει πιο βαθια στην ψυχη μιας γυναικας κατακρεουργημενησ ψυχικα αλλα κ βαθια προδομενης απο τα ονειρα μιας ολοκληρης ζωης .ειναι πολυ σκληρο ν γινεις ξενη κ σκληρη κ να αφησεις στην παντα ολα οσα συναισθηματα παλευουν καθε μερα μεσα σου αλλα εδω θα φανει ποσο θαραλλεα ψυχης εισαι κ ποσο αγαπας κ σεβεσαι τον εαυτο σου .Εγω δεν θα αντεχα την λιγη υπολοιπη ζωη που μιυ απομενει ν επιτρεπω ν με πληγωσουν κ να ποδοπατουνε την ψυχη μου.Ευχομαι καλη συνεχεια

Απεργία την Πρωτομαγιά