ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε απέρριψαν διότι είναι επιφανειακοί και δήθεν. Ειδικά η συγκεκριμένη τύπισσα τέρμα σάπια, όσο στοίχημα θες ότι τέτοια άτομα 1ον δεν έχουν περάσει προβλήματα υγείας, 2ον δεν έχουν ανησυχήσει για την υγεία δικού τους ατόμου. Δυστηχώς μερικοί δεν έχουν ενσυναίσθηση αν κάτι δεν συμβεί στους ίδιους. Σημασία έχει ότι είσαι καλά στην υγεία σου. Όποιος σε θέλει θα σε εκτιμήσει για αυτό που είσαι και θα σεβαστεί αυτό που πέρασες.

Εγώ θα σου πω κάτι που ίσως σου φανεί θεωρητικό, προσπάθησε όμως να το εφαρμόσεις στην δική σου περίπτωση.Στην ζωή μας συμβαίνουν πολλά (ένα ατύχημα, χωρισμός, πένθος, κακοποίηση κ.α.). Τα βιώνουμε με κάποιον τρόπο. Αυτός ο τρόπος μπορεί να είναι λειτουργικός, μπορεί και να μην είναι. Στην δική σου περίπτωση, δεν είναι, διότι μπλοκάρει την ευτυχία σου- έστω, το well-being σου, αν θες-- την δυνατότητά σου ν'αντικρύσεις την ζωή με θάρρος κι αισιοδοξία. Προσπάθησε λοιπόν να διαμορφώσεις έναν νέο τρόπο να βιώνεις αυτήν την κατάσταση, έτσι ώστε να μην καθορίζει αυτό την ζωή σου και την επιτυχία σου στις σχέσεις, αλλά, εσύ. Μην ξεχνάς, ότι η αυτοπεποίθηση δεν είναι μόνο για τα ερωτικά- είναι για όλους τους τομείς της ζωής. Δεν σε νουθετώ, ούτε μιλάω εκ του ασφαλούς. Ελπίζω όμως να μπορέσεις να προχωρήσεις και να ζήσεις όπως θέλεις- όχι όπως θέλουν άνθρωποι που δεν σε σέβονται ούτως ή άλλως. Βάλε φίλτρο στα εισερχόμενα-κατάλαβες.

Δεν βρέθηκε στο δρόμο σου η κατάλληλη κοπέλα, γι αυτό αισθάνεσαι ετσι.

Η εξομολόγηση δε με έπεισε!! Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχει άτομο που δέχτηκε όλη αυτή την απόρριψη και μάλιστα με τόσο άσχημο τρόπο για ένα ρημαδιασμένο σημάδι, δηλαδή οκ, πραγματικά πιστεύω ότι αν έχεις μια φορά κόμπλεξ για κάτι (είτε είναι ένα σημάδι στο σώμα, τα κιλά, η μύτη κλπ.), αυτό πολλαπλασιάζεται πολλές φορές στα μάτια των άλλων, ενώ όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, έχεις χιούμορ και συνήθως αυτοσαρκάζεσαι κιόλας (δε χρειάζεται να είσαι γιόλο), όχι απλά σε αποδέχονται, αλλά μπορεί να είσαι η ψυχή της παρέας και υπόδειγμα για τους υπόλοιπους και κυρίως σε σέβονται. Έχω να σου πω 2-3 ονόματα, αλλά θα αρκεστώ σε ένα μιας κι έχω δει αν όχι όλες, τις περισσότερες συνεντεύξεις που έχει δώσει και για μένα είναι παράδειγμα προς μίμηση, Ετεοκλής Παύλου... Να αποδεχτείς πρώτα εσύ αυτό που είσαι (αυτό που λένε "μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου") κι έλα μετά να μου μιλήσεις για σημάδια και @@@@κίες!!

Ξέρεις τι ρε φίλε;Πολύ βαρέως το φέρεις.Εγώ αν ήμουν πάλι στην ηλικία σου μια χαρά θα την έβγαζα με τις ιερόδουλες.Σιγά μην ξαναέμπλεκα με γυναίκες και σχέσεις.Άσε ρε.Ρώτα και κάποιον που ξέρει.Μια χαρά είσαι.

Γεια σου Νικόλα! Αντιλαμβάνομαι ότι έχεις πικραθεί από τα περιστατικά που ανέφερες αλλά και γενικά από την αντιμετώπιση μέρους του κόσμου στο σημάδι σου αυτό. Ωστόσο, πιστεύω ότι καλό θα ήταν, αφού αναζητάς κάποιον άνθρωπο που θα σε αγαπάει για αυτό που είσαι -και για το σημάδι σου- να προσπαθήσεις να μην επηρεάζεσαι από τον αρνητισμό κάποιων ανθρώπων... Διότι σαφώς δεν είναι όλοι έτσι. Οπότε, αν θες τη γνώμη μου, σταμάτα να ασχολείσαι με αυτούς που όταν τους δείχνουν το φεγγάρι κοιτούν το δάκτυλο και άρχισε να ασχολείσαι με αυτούς που εμπνέονται από το φεγγάρι.

Νικολα, δυστυχως η κοινωνία έχει αυτα τα ταμπου της μη αποδοχης της διαφορετικοτητας. Ειτε αυτο έχει να κανει με ενα σημάδι για παράδειγμα εκ γενετης, ενα σημάδι λόγω μιας επέμβασης, ακομα φτανει μέχρι μια σωματική αναπηρία ή αδυναμία κάποιου, μέχρι αν θέλεις και τις ερωτικες προτιμησεις κάποιου. Ολα αυτα απέχουν απο το κανονικό, το αψεγάδιαστο, τη λάθος διαμορφωμένη πεποίθηση οτι ο "σημαδεμένος" είναι και προβληματικος και ο έχων μια κλίση διαφορετικη αν θες απο τη συνηθιζομενη κανονικοτητα είναι απορριπτεος ως δυσλειτουργικος. Δυστυχως οι άνθρωποι φέρονται και σκεφτονται ακομα έτσι. Και σε αντιμετωπίζουν έτσι. Και όχι μονο εσενα. Και τόσους αλλους ανθρώπους. Απλα δεν βρηκες κάποιους να σε δουν ως Νικολα σκέτο πέρα απο το σημάδι κλπ. Εγώ δε μενω εκεί. Φταις εν μέρει που δεν το υπερπηδησες, μπορεί να φταίει και το περιβάλλον σου που δε σου έδωσε τον κατάλληλο αέρα αν θες να το υπερπηδησεις όλο αυτο εσωτερικά/ψυχολογικα και να είσαι και να λειτουργεις σαν να μην υπάρχει κανένα σημάδι. Καταλαβες τι λεω. Απλα οι κοπέλες που γνωρισεις θέλουν αψεγαδιαστα κορμιά, ξεχνανε οτι και αυτές έχουν ατέλειες. Για μένα αν βλέπεις οτι αυτο σε δυσκολεύει καλυτερα να πας σε έναν ψυχολόγο, μην περιμένεις την ευρυτερη αποδοχή χωρίς εσυ ο ίδιος να το εχεις υπερνικησει ψυχολογικα σαν να μην υπάρχει. Θα σου πω παράδειγμα. Ειχα ενα συμμαθητή και ειχα την τύχη να τον έχω ολα τα σχολικά χρόνια. Λοιπον αυτός ως παιδι δημοτικού πρωτη πρεπει να ηταν είχε κανει κάποια επέμβαση στη μέση με αποτέλεσμα το ενα του ποδι να είναι εμφανώς λιγο πιο κοντό απο το άλλο, δηλ το καταλαβαινες οταν βάδιζε οτι φαινόταν σε εμας τους αλλους σα να κουτσαίνει. Ε λοιπον ενα θα σου πω. Έβαλε κάτι αθλητικά με τις σόλες αλά Τζόρνταν ηταν της μόδας τοτε και ηταν τόσο γελαστός και προσχαρος τον κάναμε όλοι παρέα, μετα στην εφηβεία ήταν και γαμω τα άτομα. Γιατί? Γιατί έδειχνε σε ολους οτι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ και μάλιστα έκανε όσα κάναμε κι εμείς. Τι γυμναστική τι ποδήλατο μέχρι και μηχανάκι πήρε. Ντυνόταν ωραία είχε φίλες ναι είχε σχέσεις και ηταν τόσο κουλ και ακομπλεξαριστος που τον έβλεπες και "ζηλευες" αυτή την ενέργεια του. Δεν ένιωθε μείον. Ποτέ. Δεν ένιωσε λειψος. Δεν ένιωσε κατώτερος μας. Υπηρχαν και παιδιά που τον κορόιδευαν αλλά τους απαντούσε μετα ηταν σε ολα μέσα που δεν τον έφτανε κανεις. Εγώ σου μιλάω για μια ιδιαιτερότητα στην κινηση εσυ μας γραφεις για ενα δερματικό αν θες κατάλοιπο μιας επέμβασης. Ε και? Μήπως πρεπει εσυ ο ίδιος πρωτα να το ξεπερασεις να το αποδεχτεις να πεις αυτός είμαι και σε όποιον αρεσω? Οποιος γουσταρει θα είναι μαζί σου, με τους αλλους που δε θέλουν δεν ασχολείσαι και ουτε χαλιεσαι. Και δουλεια έπιασε ο τύπος που λες και ηταν σαν να μην το είχε, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Ξεπέρασε το. Κάνε ενέργειες προς τα εκεί. Μην ασχολείσαι με την απόρριψη και την κακεντρέχεια του κόσμου, αυτα υπήρχαν απο παντα. Εσυ θα είσαι αυτός που είσαι και θα κανεις αυτο που θέλεις και σου αρέσει μη στερωντας απο τον εαυτό σου πραγματα. Αλίμονο. Δεν είναι κάτι. Πίστεψε το και κάνε οτι σαρεσει! Και αυτοι που θα σε θέλουν και θα σε αγαπήσουν θα είναι εκεί για σένα, μην το ξεχάσεις αυτο.

Η συγκεκριμένη κοπέλα δεν μπορούσε να καταλάβει και σε θεωρούσε " μη φυσιολογικό " . Υποθέτω πως της είχες εξηγήσει την ιστορία.Εσύ βλέπεις αποτρεπτικά το σημάδι επειδή έτυχε μία κοπέλα να σε απορρίψει και να πει την ατάκα περί μη φυσιολογικού ( ποιος ορίζει το φυσιολογικό;) Επίσης, θα ήταν καλό να μην το μεγαλοποιείς.

Ρε φίλε, ας είμαστε ρεαλιστές.. Το διαφορετικό πάντα θα το προσέχουμε, μιας κ από τη φύση του ξεχωρίζει. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Κάθε πρόβλημα έχει κ μία λύση. Το "κακό", λοιπόν, δεν είναι το πρόβλημα, αλλά ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε.Καταλαβαίνω ότι σε έχει καταβάλει, αλλά κ εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι είναι κάτι φυσιολογικό κ ανθρώπινο. Συμβαίνουν αυτά.. Αποδέξου εσύ τον εαυτό σου όπως είσαι κ θα σε αποδεχτούν κ οι άλλοι. Όσο φυσιολογικό είναι να προσέχουμε το διαφορετικό, άλλο τόσο φυσιολογικό είναι κ το να υπάρχει αυτό το διαφορετικό. Στην προκειμένη, εγώ προσωπικά, δεν θα το χαρακτήριζα ως "διαφορετικότητα". Το όλο θέμα στην περίπτωσή σου, όπως κ σε πολλές άλλες παρόμοιες, είναι ότι όπως βλέπεις κ αντιμετωπίζεις εσύ τον εαυτό σου, έτσι σε βλέπουν κ σε αντιμετωπίζουν κ οι άλλοι. Κρίνοντας από τον εαυτό μου, σαν άντρας, μού φαίνεται αδιανόητο το να μην έκανα παρέα με κάποιον γιατί είχε ένα σημάδι στο σώμα του, μικρό ή μεγάλο. Σίγουρα όμως δεν θα ήθελα να κάνω παρέα με κάποιον που έχει πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση, που όποτε βγαίνουμε αντί να περνάμε καλά μας μαυρίζει κ ρίχνει το φταίξιμο στους άλλους ή σε μία κατάσταση για ό,τι του συμβαίνει. Γενικά, με κάποιον που δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την κατάστασή του, παραπονιέται κ δεν κάνει κάτι για να λύσει το πρόβλημά του. Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν άνθρωποι με πολύ πιο σοβαρά θέματα, που χαίρονται τη ζωή τους, χαμογελάνε κ τα πάνε μια χαρά με το αντίθετο φύλλο. Ούτε εγώ είμαι ο κύριος τέλειος. Απέχω έτη φωτός από αυτό. Απλά η διαφορά μας είναι ότι εγώ σταμάτησα να ρίχνω το φταίξιμο αλλού κ έκανα κάτι γι' αυτό.Στα λέω αυτά γιατί ξέρω πως νιώθεις κ πραγματικά είναι κρίμα να νιώθεις έτσι για κάτι τέτοιο!Όσο περνάς καλά κ χαίρεσαι τη ζωή σου, παρά τις οποιεσδήποτε κακουχίες, τόσο θα θέλουν κ οι άλλοι να είναι στη ζωή σου.Ελπίζω έστω κ λίγο να σε βοήθησα, ή τουλάχιστον να σε έκανα να το σκεφτείς λίγο διαφορετικά.

Η διαφορετικότητα δεν είναι ευκόλως σεβαστή. Και μιλάω γενικώς, εξ αφορμής της δικής σου περίπτωσης, όχι κατ' ανάγκη για σένα. Και μιλάω για την πράξη, διότι στη θεωρία πήξαμε από δικαιωματιστές του διαφορετικού στο παρολί και εξ αποστάσεως.

Φιλε μου δεν εισαι διαφορετικος. Εισαι σαν ολους εμας. Και αν εισπραττεις τετοιες συμπεριφορες οι αλλοι φταινε που ειναι αναγωγοι για να μην πω τιποτα αλλο. Θα σου δωσω μια συμβουλη, επειδη νιωθω οτι τα εχεις παρατησει. Αγαπησε τον εαυτο σου, το σωμα σου κυριως. Προσεξε το λοιπον, φερσου του με αγαπη, γυμνασου, αν δεν κανεις , και μην αναφερεσε στις κοπελες για το σημαδι λες και το βλεπεις σαν προβλημα. Ειναι κομματι σου πλεον δεν ειναι προβλημα. Και αν αυτες δεν το δεχονται τοτε καλυτερα , γιατι δειχνουν απο την αρχη συμπεριφορες που και τιποτα να μην ειχες θα βγαινανε με αλλον τροπο. Καλη τυχη, καλο δεκαπενταυγουστο σου ευχομαι.

Δεν θέλω να αμφισβητήσω αυτά που λες αλλά είσαι σίγουρος ότι φταίει ένα σημάδι,όσο μεγάλο ή μικρό είναι; Μήπως εσύ νιώθεις μειονεκτικά με το πρόβλημα που είχες και με το σώμα σου όπως είναι τώρα και αυτή η ανασφάλεια βγαίνει προς τους άλλους; Απ' ότι κατάλαβα έτσι όπως τα γράφεις μιλάς για μια μεγάλη ουλή που έχει μείνει από επέμβαση η οποία δεν φαίνεται κιόλας εκτός αν βγάλεις τη μπλούζα. Ε και; Λίγο πολύ όλοι έχουμε σημάδια στο σώμα μας.Έχω βρεθεί ερωτικά με άτομο μετά από σοβαρό ατύχημα που είχε και στα δύο πόδια...δεν περπατούσε καλά καλά ακόμα και το τελευταίο που μας ενοιαζαν ήταν τα σημάδια των επεμβάσεων...Πάντως αν τόσο σε ενοχλεί ψάξε μήπως μπορεί να διορθωθεί με μια πλαστική επέμβαση ή με κάποιο τατουάζ που είναι και της μόδας. Αν και προσωπικά δεν βρίσκω τον λόγο. Ψάξε αλλού την αιτία και άσε το σημάδι.

Και όχι μόνο το χιούμορ, όχι μόνο η αυτοπεποίθηση. Καμιά φορά χρειάζεται και επιθετική διάθεση, να μη φοβόμαστε τις κόντρες.(Ελπίζω να μη φανεί τελείως ξεκάρφωτο το σχόλιο. Με το καινούργιο σύστημα καμιά φορά χάνω τον ειρμό μου γιατί σκέφτομαι διάφορα και ξεχνάω τι από όλα τελικά έγραψα. Ή ΔΕΝ έγραψα).

Καλέ μου Νικόλα, η απάντηση (ΚΑΙ στο δικό σου πρόβλημα) είναι: ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ. Αν δεν μπορείς να το δουλέψεις μόνο σου, ζήτησε βοήθεια από ειδικό. Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν μεγάλα σημάδια "αναμνηστικά" από τροχαία ή επεμβάσεις που και μια χαρά σχέσεις έχουν και δεν ντρέπονται για τα σημάδια τους, Μερικοί ίσα ίσα τα κουβαλάνε σαν παράσημα. Ενδεικτικά να σου πω ότι γνωρίζω κοπέλα που λόγω εγχείρησης έχει μια βαθιά μακριά ουλή στην περιοχή της κοιλιάς. Έχει κάνει τατουάζ τριγύρω πράγμα που δείχνει την ουλή πιο έντονη και το γνώριζε αυτό από την αρχή. Στη θάλασσα φοράει μπικίνι δεν την κρύβει και έχει κάνει ένα σωρό γνωστούς επειδή τη ρωτάνε συχνά και πιάνει την κουβέντα με πολύ κόσμο.Της αρέσει κιόλας να μιλάει γιαυτό νοιώθει ξεχωριστή και ηρωίδα όπως λέει (: Γνωρίζω και έναν νεαρό άντρα που έχει λόγω πολλαπλών επεμβάσεων μια τεράστια βαθιά ουλή που ξεκινάει ψηλά (μόνο με ζιβάγκο δεν φαίνεται, τόσο ψηλά) και φτάνει μέχρι πιο κάτω από τον αφαλό. Δεν ήταν πάντα άνετος, όταν όμως έγινε στο μυαλό του το κλικ και σταμάτησε να επιλέγει τα ρούχα του με βάση αν φαίνεται ή όχι το σημάδι, άλλαξαν όλα. Πλέον περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή να μας αναγγείλει τον γάμο του με την αγαπημένη του που είναι δυο χρόνια μαζί (: Βλέπεις λοιπόν ότι δεν είσαι ο μόνος, ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά πρέπει κι εσύ να βρεις τον δικό σου τρόπο. Υπάρχουν άπειρες απαράδεκτες ανθρώπινες συμπεριφορές, πάντα θα υπάρχουν απαράδεκτοι άνθρωποι. Μου άφησες όμως την εντύπωση ότι αφήνεις πολύ χώρο, κανένα μπινελίκι έχεις ρίξει ποτέ; Κάτι μου λέει πως όχι. Επίσης, όσοι συνηθίζουν να ρίχνουν μπινελίκα φαίνονται και δεν γίνονται εύκολα στόχος.Θα μου επιτρέψεις να πω και κάτι άλλο. Η φοιτήτρια που αναφέρεις είναι άξεστη, συμφωνούμε. Μήπως όμως εννοούσε περισσότερο λέγοντας "θέματα" τον τρόπο που αντιμετωπίζεις εσύ ο ίδιος την κατάσταση, και όχι την κατάσταση καθαυτή; Είμαι σίγουρη ότι έχεις δώσει μυθικές διαστάσεις στο "πρόβλημά σου", και αν πατήσεις στα πόδια σου και νοιώσεις σίγουρος για τον εαυτό σου θα αναθεματίζεις τον χρόνο που άφησες να περάσει με το να στενοχωριέσαι. Να κάνεις το βήμα και να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό, μην περιμένεις άλλο. Δεν χρειάζεσαι την αποδοχή όλου του κόσμου για να νοιώσεις καλά. Κανείς μας δεν την έχει και ούτε την χρειάζεται. Πρώτα και πάνω από όλα έχεις ανάγκη να αποδεχτείς εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου και να σταματήσεις να βλέπεις το σημάδι σου σαν εμπόδιο στις σχέσεις με τους άλλους. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι χωρίς σημάδια που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Καταλαβαίνεις τι λέω;Υ.Γ.: Ξέρω ότι δεν είναι το ίδιο, αλλά κάποτε έτρωγα με παρέα σε κάποιο μαγαζί κι ένα παιδάκι από μια άλλη παρέα ανέβηκε στην καρέκλα του και με έδειξε λέγοντας δυνατά δείχνοντάς με: "Τι έχει στα μούτρα της αυτή η γυναίκα; Είναι βρώμικη δεν πλύθηκε!". Εννοούσε τις φακίδες μου, ήταν περισσότερες και πιο έντονες από το κανονικό τους γιατί είχα καθίσει κάτω από τον μεσογειακό ήλιο. Έτρωγε και είχε λερωθεί στο πρόσωπο, οπότε του φώναξα: "Εσύ κοίτα τα δικά σου μούτρα και μετά να μιλάς!". Χα χα χα χα χα χα το τέρας δεν πτοήθηκε καθόλου και ήρθε κοντά μου να δει τι δεν πάει καλά με την μούρη μου.(:Ο αυτοσαρκασμός, το χιούμορ είναι εργαλεία που μας βοηθάνε ακόμη και όταν τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από την περίπτωση που περιγράφω παραπάνω. Και σίγουρα ελπίζω να σου έφτιαξα λίγο την διάθεση (:

Νικόλα, πιστεύω πως υπάρχουν γύρω μας και πολλοί άνθρωποι που σέβονται τη διαφορετικότητα, έπεσες όμως σε πολύ άσχημες περιπτώσεις ανθρώπων εσύ.Η αλήθεια είναι ναι, αρκετοί στραβοκοιτάνε ή θίγουν ανθρώπους που είναι διαφορετικοί, αλλά δεν είναι όλοι έτσι.Να είσαι πάντα καλά και σου στέλνω κι αυτό το τραγούδι:https://youtu.be/szzPT_jSrPM

Νικόλα, συγγνώμη που θα στο χαλάσω, αλλα δεν είσαι "διαφορετικός" λόγω του σημαδιου που έχεις, βασικά δεν είσαι καθόλου διαφορετικός. Ανήκεις σε μια μεγάλη κατηγορία αντρων, που πολλοι εξ αυτών γραφουν εδω για τη "μοναξιά" τους. Από αυτούς εξαιρώ μόνον έναν που όντως ειναι τελείως μόνος του.

Φιλε μου εχω τοσα πολλα να πω, αλλα θα πω τελικα κατι πολυ μικρο...Τα ατομα που ολα αυτα τα χρονια σε απερριψαν απλα για ενα σημαδι στο σωμα σου, να ξερεις οτι δεν αξιζαν να ειναι διπλα σου... Ηταν μια καλη ευκαιρια να το διαπιστωσεις νωρίς, πριν αρχισει κατι και μετα σε πληγωσει περισσοτερο...