Πρωτόγνωρη απόφαση: Καταδικάστηκε πολύτεκνη οικογένεια επειδή έκαναν φασαρία τα παιδιά

Πρωτόγνωρη απόφαση: Καταδικάστηκε πολύτεκνη οικογένεια επειδή έκαναν φασαρία τα παιδιά Facebook Twitter
Eurokinissi (φωτογραφία αρχείου)
17

Μία πρωτόγνωρη απόφαση έλαβε δικαστήριο στη Θεσσαλονίκη, το οποίο δικαίωσε έναν ένοικο που είχε καταγγείλει πολύτεκνη γειτονική οικογένεια επειδή τα παιδιά έκαναν πολλή φασαρία.

Όπως μετέδωσε ο Σκάι, η οικογένεια με τα τέσσερα παιδιά, ηλικίας 5 -12 ετών, διαμένει στον τέταρτο όροφο πολυκατοικίας. Ο ένοικος που υπέβαλε την μήνυση, μένει στον τρίτο όροφο.

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ο πατέρας των παιδιών κινδυνεύει με προσωποκράτηση 30 ημερών και καταβολή προστίμου 300 ευρώ στον γείτονά του, κάθε φορά που τα παιδιά του θα κάνουν φασαρία.

Σημειώνεται πάντως πως η οικογένεια έχει ασκήσει έφεση, η οποία πρόκειται να εκδικαστεί τις επόμενες ημέρες.

Ελλάδα
17

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

10 σχόλια
Τι δίκιο που έχεις Roy Batty! Επίσης μπορώ να φανταστώ πόσο υπεύθυνους πολίτες μεγαλώνει αυτή η πολύτεκνη οικογένεια που διδάσκει στα παιδιά της πώς να γράφουν το κοινωνικό σύνολο στα παλιά τους τα παπούτσια. Σήμερα η επιδεικτική αγνόηση των γειτόνων, αύριο τα σκουπίδια όπου νά’ναι πεταμένα, μεθαύρια παρκάρισμα σε ράμπες αναπήρων κ.ο.κ.
Καθόλου πρωτόγνωρο δεν μου φαίνεται, σαν περιστατικό.Γνωρίζω περίπτωση, πριν από κάποιες δεκαετίες, όπου ιδιοκτήτης διαμερίσματος σε πολυκατοικία είχε μηνήσει οικογένειες με έφηβα και προέφηβα παιδιά που έπαιζαν στην pilotis(!) της πολυκατοικίας και έκαναν θόρυβο. Είχε δικαιωθεί δικαστικά και δυστυχώς την πλήρωσαν και παιδιά που δεν πολύ-έφταιγαν γιατί μπορεί να είχαν μετακομίσει εκεί πολύ πρόσφατα. Επίσης ο θόρυβος σίγουρα δεν ήταν 24/7, όπως ισχυρίζονται οι θεσσαλονικείς σε αυτήν την περίπτωση, αλλά για να φτάσουν και αυτοί στα δικαστήρια, φαντάζομαι, θα υπήρχε πρόβλημα με την pilotis.Roy Batty, για την συγκεκριμένη περίπτωση, τώρα, μου φαίνεται λογικό να υπάρχει ένα α’ επίπεδο θορύβου και όχλησης και σίγουρα υπάρχουν "παρανοϊκοί" και "μυγιάγγιχτοί", αλλά -όχι- κανένας «από κάτω» δεν χρωστά να ακούει να …παίζουν ποδόσφαιρο εντός της οικίας τους οι «από πάνω» και όπως οι δικοί μας αγχωνόντουσαν αν και όταν ενοχλούσαμε κάποιον, όντας παιδιά, και μας επέβαλαν στοιχειώδεις περιορισμούς, ώρες κοινής ησυχίας και σε κάθε περίπτωση προσπαθούσαν να κάνουν κάτι γι’ αυτό, και πλήρωναν και τις συνέπειες έτσι θα πρέπει να κάνουν και οι συγκεκριμένοι γονείς.
θα ήταν ενδιαφέρουσα μια νομολογία ΄σύμφωνα με την οπτική σου, κατά την οποία ζευγάρι δικαιούνται να παρενοχλεί ηχητικά εργένη, ζευγάρι με παιδί να ενοχλεί άτεκνο ζευγάρι, ζευγάρι με δύο παιδιά να ενοχλεί ζευγάρι με μοναχοπαίδι, και ούτω καθεξής...Με αποκορύφωμα μια δεκαμελή οικογένεια που θα δικαιούται να καταδικάζει σε αιώνια αϋπνία μια συνοικία σε ακτίνα 100 μέτρων...
όταν διάβασα τον τίτλο του άρθρου αυτού με παραξένεψε κι εμένα. Αυτόματα όμως θυμήθηκα την περιπέτεια μιας ξαδέρφης της μητέρας μου λίγα χρόνια πριν. Ακριβώς πάνω από το διαμέρισμα της ζούσε μια οικογένεια με τρία αγόρια τα οποία έβρισκαν διασκεδαστικό να χτυπάνε τη μπάλα του μπάσκετ κάθε μεσημέρι στο πάτωμα και να συνοδεύουν βέβαια το παιχνίδι τους με τους αντίστοιχους αλαλαγμούς. Τους πηρε στην αρχή με το καλό φτιάχνοντας κάποια κέηκ και κάποιες μηλόπιτες κερνόντας κάποιες σοκολάτες αλλά χαμπάρι τα καμάρια. Οι γονείς ακόμα χειρότεροι. Στο σπίτι ΜΑΣ κάνουμε ότι θέλουμε. Στην αρχή δεν την πιστεύαμε την ξαδέρφη (νομίζαμε ότι υπερβάλει γιατί η ίδια δεν είχε παιδιά), μέχρι που μια μέρα πήγαμε να τη δούμε και διαπιστώσαμε οι ιδιοι την κόλαση που ζούσε. Το αποτέλεσμα; αναγκάστηκε να μετακομίσει από το ιδιόκτητο σπίτι της στα 73 της χρόνια. Οπότε καλά έκανε ο άνθρωπος και έκανε μήνυση καλά έκανε και το δικαστήριο και τον δικαίωσε. Τα παιδιά από μικρά πρέπει να γίνουν υπεύθυνα και να σέβονται τους γύρω τους.
Όποιος έχει ή είχε παιδιά, γνωρίζει. Και τα δικά μου δεν ήταν αγγελούδια - με είχαν φέρει πολλές φορές σε δύσκολη θέση. Πάντοτε απέφευγα τις πολυκατοικίες, όμως.
Το μόνο «πρωτόγνωρο» είναι ότι επιτέλους αναγνωρίστηκε από κάποιο δικαστήριο το δικαίωμα στην ησυχία! Εφόσον όλοι συγκατοικούμε σε διαμερίσματα, με, κατά κανόνα ανύπαρκτη ηχομόνωση, είμαστε υποχρεωμένοι να μην συμπεριφερόμαστε σαν κάτοικοι των σπηλαίων. Χίλια μπράβο στον μηνυτή που διεκδίκησε το αυτονόητο δικαίωμά του!
Δεν είναι καθόλου έλεος. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο ο άνθρωπος σημαίνει ότι οι γονείς τον έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια. Και επειδή έχουν δει τα ματάκια μου γονείς που το κάνουν όντως,άστο καλύτερα. Δυστυχώς οι σημερινοί γονείς κάνουν παιδιά απλά για να τα κάνουν. Δεν δίνουν σημασία ούτε στη διαπαιδαγώγησή τους ούτε πουθενά. Τα αφήνουν αυτά να κάνουν ότι θέλουν και οι γονείς κάθονται άνετα στα κινητά και τα ταμπλετ και αααααραγμα. Εφόσον λοιπόν δεν ξέρεις να θέτεις όρια μην τα κάνεις τα παιδιά. Τα παιδιά δεν είναι μόνο για παιχνιδάκια,χαδάκια,θήλασμα και μετά άντε γεια. Θέλουν όρια και να τους δείχνεις καθημερινά τι σημαίνει σεβασμός. Όχι μόνο σεβασμός στους ξένους ανθρώπους αλλά σεβασμός και προς τον ίδιο τον γονέα. Μου έχει τύχει περίπτωση μπροστά μου να μαλώνει συγγενής τα παιδιά ενός ζευγαριού και οι γονείς να μην γυρίζουν καν να αναλάβουν δράση ή τουλάχιστον να δουν τι γίνεται βρε αδερφέ ή τουλάχιστον να ντραπούν έστω και λίγο. Εγώ μια φορά έσπασα με την μπάλα την τριανταφυλλιά της γειτόνισσας και η μάνα μου με κυνήγαγε με την σαγιονάρα . Εν πάση περιπτώσει θέλω να καταλήξω στο ότι για να φτάσει κάποιος στο σημείο να κάνει κάτι τέτοιο σημαίνει ότι έβρισκε τοίχο κάθε φορά που μίλαγε. Και αυτό με το δικαστήριο ήταν μια κίνηση απελπισίας μπας και θορυβηθούν και βάλουν μια τάξη στα παιδιά.
Το είδα και στις ειδήσεις. Φαντάζομαι ότι για να υπάρξει τέτοια απόφαση και να φτάσουν σε τέτοιο σημείο οι γείτονες η κατάσταση θα ήταν στο απροχώρητο.
Το ότι άσκησε κάποιος το δικαίωμά του να έχει το σπίτι του ησυχαστήριο και καταφύγιο (κατά το δυνατόν) είναι παράλογο;Δεν έχει κανείς άλλος κακούς γείτονες που προκαλούν τόση φασαρία, όσο μια στρατιωτική παρέλαση πάνω από το κεφάλι σου, δίπλα σου ή ακόμη και κάτω από τα πόδια σου, και φαίνεται τόσο περίεργο;Όλα τα παιδιά είναι αγγελούδια και οι γονείς τους, τους έχουν μάθει να σέβονται (κατά το δυνατόν και αναλόγως της ηλικίας τους) τις ώρες κοινής ησυχίας και τους γείτονες;Αν όμως λάβουμε κατά λέξη το "πρωτόγνωρος", μπορεί το άρθρο να αναφέρεται σε απόφαση χωρίς προηγούμενο στα δικαστικά χρονικά, οπότε μπορούνε πλέον να ελπίζουν πολλοί "ταλαίπωροι" σε δικαίωση.Και ναι, έχω καεί!Όχι, δεν μισώ τα παιδιά αλλά έχω μεγαλώσει παιδιά.