Στο σημερινό «Α μπα»: λοβιτούρα

Στο σημερινό «Α μπα»: λοβιτούρα Facebook Twitter
71

__________________

1.


Α μπα μου, πολυ μου αρεσουν τα βιβλια και οι σειρες που προτεινεις, τα ψαχνω με το που τελειωνω την στηλη σου. Μηπως θα μπορουσες να μου προτεινεις και βιβλια μαγειρικης; Ελληνικα και Αγγλικα. Δεν ειμαι αρχαρια στην μαγειρικη, εχω μερικα βιβλια στο σπιτι, απλα πιστευω οτι το υπεροχο μυαλο σου θα μου ανοιγε νεους οριζοντες κι εδω. Ευχαριστω!!
Keep Answering!
- Λενια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θα ήθελα να συστήσω το "Flour, Water, Salt, Yeast" για τους χαρντκοράδες του παντελώς παραδοσιακού ψωμιού, χωρίς πρόσθετα, χωρίς μίξερ, όλα με το χέρι και με τον αρχαίο τρόπο του αέρα και του χρόνου. Ακούγεται κάπως χίπστερ, εγώ το είδα με μάτια αγνά, όπως νομίζω ότι είχε και την πρόθεση ο συγγραφέας. Συναρπαστικό, και ως ανάγνωσμα, και ως εκτέλεση. Δυστυχώς εφαρμόσιμο μόνο για όσους κάθονται ατελείωτες μέρες κλεισμένοι μέσα στο σπίτι και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Αλλά όποιος έχει την ευκαιρία, την υπομονή, και την πειθαρχία που απαιτείται (φανταστείτε δουλειά για εργαστήριο χημείας), ανταμείβεται με τόσο νόστιμο ψωμί που του έρχονται δάκρυα στα μάτια.

__________________
2.


Καλημέρα Αμπα... Η ερωτηση μου είναι η εξής.. Πώς να αντιδράω οταν αυτος με τον οποίο είχα μια χοντρή φαση πριν 2.5 χρόνια κ έκτοτε εξαφανίστηκε απο προσώπου γης χωρίς να απαντάει σε κανένα μου μνμ(καποια στιγμη το πηρα απόφαση κ σταματησα τα μνμ.. 2 μηνες κρατησε αυτό το να στέλνω) καθε φορα που με πετυχαίνει εξω με κοιταει με βλεμμα δολοφονικό. Σημειωτέον συζει με την 12 χρονια σχεση του τα τελευταία 2 χρονια κ πανε για γαμο. Μου ριχνει την αυτοπεποίθηση ο τροπος του. Εχω προχωρήσει την ζωη μου.. Ειμαι καλα.. Κ τέτοιου ειδους συμπεριφορες με μπλοκάρουν. Αν δε ξεπέρασε κατι η αν τον ενόχλησε τοσο η συμπεριφορά μου ειχε τοσα χρονια να το συζητήσει μαζι μου. Προτιμω να κανει οτι δεν υπαρχω οπως κανω κ γω. Χελπππ
- Μυαλό μαρμελάδα!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις προχωρήσει στη ζωή σου, είσαι καλά, αλλά κάποιος σου ρίχνει την αυτοπεποίθηση επειδή σε κοιτάει. Σε κοιτάει, και μπλοκάρεις. Αλλά είσαι καλά.


Το πρώτο που χρειάζεται να κάνεις είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Επίσης είναι το δεύτερο, το τρίτο, και όλα στη λίστα, μέχρι το τελευταίο.


Τέλος, μου φαίνεται ότι ξέρεις γιατί εξαφανίστηκε, και ξέρεις γιατί δεν απαντούσε στα μηνύματα σου, και ξέρεις πολύ καλά τι τον ενόχλησε τόσο τότε. Ίσως κάποτε να αναλογιστείς την ελευθερία που μπορεί να σου χαρίσει μια συγνώμη. Αν επιμένεις να δηλώνεις αθώα, δεν χρειάζεται να ζητάς κάτι από αυτόν για να είσαι καλά.


__________________
3.

Αγαπητή Α, μπα, τι κάνεις όταν έχεις πάρει κάποια ειλημμένη απόφαση αλλά διαπιστώνεις στην πορεία ότι οι συνθήκες που σε οδήγησαν σε αυτή έχουν τελείως αλλάξει;
Για να το συγκεκριμενοποιήσω αποφάσισα πριν λίγους μήνες να φύγω από την Αυστρία έπειτα από δυο χρόνια, αν και επαγγελματικά ήμουν σούπερ, κυρίως λόγω έλλειψης κοινωνικού κύκλου και να υπογράψω ένα συμβόλαιο στα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας σε μια άλλη εταιρεία. Το διάστημα αυτό όμως όλα άλλαξαν δια μαγείας και νοιώθω σαν η ζωή να μου κλείνει ειρωνικά το μάτι. Κάποιοι συνάδελφοι που έμεναν σε άλλη πόλη μετακόμισαν στην πόλη μου, κάποιοι άλλοι χώρισαν από μακροχρόνια σχέση και συγκατοίκηση και ξαφνικά απέκτησαν όρεξη για τρελή κοινωνικοποίηση, και η παρέα που είχα ήδη εμπλουτίστηκε και "έδεσε" με αποτέλεσμα να νιώθουμε όλοι πραγματικοί φίλοι. Ξαφνικά η κοινωνική μου ζωή είναι ακόμα καλύτερη και από αυτή που είχα στην Αθήνα, πολλές φορές μάλιστα μοιάζει με επιστροφή στην φοιτητική ζωή. Είμαστε όλοι από διάφορες χώρες με εμένα τον μόνο Έλληνα, βγαίνουμε σχεδόν κάθε μέρα, πάμε σε διάφορες εκδηλώσεις, πάρτυ, συναυλίες, εκδρομές, κτλ και έχουμε αναπτύξει έναν πολύ ιδιαίτερο κώδικα σαν παρέα με χιούμορ ανατρεπτικό που μας ενώνει και έχουμε μοιραστεί πολλές κοινές εμπειρίες που μας έχουν φέρει αρκετά κοντά. Είναι όλοι πάρα πολύ στενοχωρημένοι που θα φύγω κι εγώ το ίδιο. Ευχόμουν να είχα κι άλλο χρόνο να απολαύσω αυτές τις στιγμές, να εδραιώσω κι άλλο τη φιλία μας, και να μπορούσα να ακυρώσω τη νέα δουλειά (αν και αντικειμενικά είναι πολλά υποσχόμενη). Είμαι σε μια ηλικία (39) που έχω καταλάβει ότι το πιο σημαντικό για εμένα είναι οι ανθρώπινες επαφές και όχι η δουλειά ή τα λεφτά ή οι συνεχείς αλλαγές και στενοχωριέμαι που χάνω τέτοιους ανθρώπους από την καθημερινότητά μου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Άρα, δεν υπάρχει δίλημμα.

__________________
4.

Η ιστορία έχει ως εξής: στα 33 και οι δύο, μέλη της ίδιας παρέας, γνωριστήκαμε πρόσφατα, αρέσουμε ο ένας στον άλλον, δεν έχουμε πει τίποτα μεταξύ μας παρά μόνο με τα μάτια. Εγώ (η κορασίδα) έχω πάρει την απόφασή μου να γίνω μόνιμη κάτοικος του εξωτερικού σε 1 χρόνο από τώρα. Εκείνος έχει μόνιμη δουλειά εδώ. Είμαι σίγουρη ότι, αν του δώσω το πράσινο φως, θα κάνει κίνηση και θα γίνουμε ζευγάρι. Θέλω. Αλλά με προβληματίζει το ζήτημα της μετανάστευσης. Πώς θα είμαστε; Δεν θέλω να τον βάλω σε αυτή τη διαδικασία, ενώ ξέρω μέσα μου ότι η ιστορία θα τελειώσει λόγω απόστασης... και κάτι ακόμη: δεν θέλω να με κρατήσει κάτι εδώ... θέλω οπωσδήποτε να φύγω... Αλλά βρε Λένα μου, ο τύπος μού αρέσει κιόλας.
- -τί με συμβουλεύεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Γίνατε ζευγάρι, και τόσο ταιριαστό, που ένα χρόνο μετά θα υποφέρετε που θα χωρίσετε. Και τι εγγύηση έχουμε για αυτή την ερωτική ιστορία; Δεν έχετε μιλήσει, αλλά έχετε κάτι ματιές. Για τα παιδιά σας έχεις σκεφτεί ονόματα;

__________________
5.

Γεια σου Α μπα,
Είμαστε με την κοπέλα μου ένα χρόνο μαζί, 30 ετών και οι δύο και τα πηγαίνουμε αρκετά καλά. Το πρόβλημα είναι πως μάλλον δεν έχουμε κοινό μέλλον και πλάνα για τη ζωή, μια ανησυχία που την εκφράζει εδώ και κάποιο διάστημα κυρίως εκείνη, και εγώ πιθανότατα συμφωνώ ενδόμυχα αλλά δυσκολεύομαι να το αποδεχτώ γιατί όντως έχουμε μια πολύ καλή σχέση.
Το ότι δεν έχουμε κοινό μέλλον, προκύπτει από το ότι θέλει να γυρίσει σύντομα πίσω στην πατρίδα της (δε θα είχα ιδιαίτερο πρόβλημα να την ακολουθήσω) και κυρίως από το ότι δε θέλει και ποτέ δεν ήθελε να κάνει δικά της παιδιά, και προτιμάει να υιοθετήσει αν μπορεί. Δεν υπάρχει ιατρικό πρόβλημα, αλλά είναι ιδεολογικοί οι λόγοι (τόσα παιδιά στον κόσμο χωρίς οικογένεια κτλ). Προσωπικά θέλω να κάνω παιδιά, και ίσως σκεφτόμουν την υιοθεσία μόνο αν δεν μπορούσα να κάνω. Αρχίζω και σκέφτομαι μήπως είμαι εγωιστής (κατά το "μήπως είμαι υπερβολικός...") που βλέπω έτσι τα πράγματα. Εκτιμώ πολύ την πράξη της υιοθεσίας, αλλά κάπως εκ του μακρόθεν, δηλαδή θα προτιμούσα να μην μπω σε μια τέτοια διαδικασία με ότι αυτή συνεπάγεται και απλά να κάνω οικογένεια όπως οι περισσότεροι αν έχω την τύχη. Μου έχει πει πως δε θέλει να κάνω υποχωρήσεις, παρά μόνο να σκεφτώ καλά αν θέλω κι εγώ τα ίδια πράγματα στη ζωή. Είναι η πιο λογική λύση να τραβήξει ο καθένας τον δικό του δρόμο αφού βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά σε ένα βασικό ζήτημα;
- Χάρης

AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν κανείς από τους δύο δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή με τον τρόπο του άλλου, ναι. Ο ένας χρόνος είναι το διάστημα που σου ανοίγει τα μάτια σχετικά την βιωσιμότητα, και τα αποτελέσματα είναι αυτό οπυ είναι. Δεν ξέρω την δική της πλευρά, ξέρω ότι είναι πολύ κακή ιδέα να καταπιεστείς για ένα θέμα που βγαίνει τόσο από μέσα σου χωρίς να το ελέγχεις, όπως είναι το συγκεκριμένο. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, υπάρχει όμως το θέμα της ολοκλήρωσης του εαυτού σας, που είναι ο πρώτος σας στόχος, ό,τι και να γίνει, πάνω από τον άλλον. Καλά σου λέει. Μην κάνεις υποχώρηση αν το νιώθεις ως υποχώρηση. Όχι σε αυτό το θέμα.


Για επιτυχή συμβίωση χρειάζεται κοινό όραμα ευτυχίας. Αν δεν το μοιράζεστε, δεν μπορείτε να χαράξετε κοινή πορεία. Η καλή σχέση είναι κάτι διαφορετικό από την συμβίωση σε βάθος χρόνου. Το δεύτερο μπορεί να γίνει ακόμα και χωρίς το πρώτο.

 

__________________
6.


Τι έγινε ρε παιδιά; Αναφερόμενος στη Νο.5 της 12.12.17, υπάρχει υπόγεια επικοινωνία Καστανεντικών στο Α-ΜΠΑ και δεν το ήξερα; Είναι πριβέ το κλαμπ;
- Ο ΜακΜέρφυ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το «α μπα» μαζεύει τα καλύτερα παιδιά και σύντομα θα το αποδείξουμε και στην πράξη, αλλά δεν υπάρχει κάποιο υπόγειο Καστανιεντικό κλαμπ, τουλάχιστον από όσο γνωρίζω. Αλλά αν το γνώριζα, θα το έγραφα εδώ;


_________________
7.

Φιλοσοφική ερώτηση με προφανείς πρακτικές συνέπειες. Πιστεύεις ότι όταν κάποιος απατήσει τον σύντροφό του, τότε αυτός/αυτή εφόσον έχει περάσει την γραμμή και ξέρει ποια είναι η διαδικασία για να απατήσει κάποιον είναι επικίνδυνος να το ξανακάνει? Δηλαδή αν η κοπέλα σου/το αγόρι σου σου πει "ναι έχω απατήσει έναν σύντροφό μου πριν 2-3-4 χρόνια" αυτό είναι ερυθρή σημαία/καμπανάκι (red flag)? Γιατί υπάρχει και η άποψη "μια φορά ψεύτης, πάντα ψεύτης" παίζει και το "once a cheater always a cheater" (συγνώμη για τα εγγλέζικα αλλά δεν βρίσκω τη σωστή λέξη για το cheater). Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό πρέπει να παίζει ανάλογα με τον άνθρωπο αλλά αναρωτιέμαι, σε φάση που μαθαίνεις κάτι τέτοιο για τον σύντροφο σου θα πρέπει να αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι παίζει με την προσωπικότητα που έχεις δίπλα του? Εγώ όταν είμαι με μια κοπέλα (θα χρησιμοποιήσω ένα δικό σου πολύ πετυχημένο) προτιμώ να καταπιώ έναν κουβά σπασμένα γυαλιά παρά να αρχίσω να ψάχνομαι δεξιά και αριστερά. Παρεμπιπτόντως δεν με αφορά άμεσα-είμαι single και δεν παίζει τίποτα, ολική ξηρασία. Απλά ρωτάω για μελλοντική χρήση.
- Άνθρωπος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν προσωπικά πιστεύεις ότι αυτό πρέπει να παίζει ανάλογα με τον άνθρωπο, προς τι η υπόλοιπη ερώτηση;
Ή το πιστεύεις, ή δεν το πιστεύεις, και πιστεύεις ότι υπάρχει μια απάντηση που εφαρμόζεται σε όλες τιςι περιπτώσεις. Αν συνεχίζεις να αναρωτιέσαι, δεν ξέρεις τι εννοείς όταν λες «ανάλογα με τον άνθρωπο». Ποια στοιχεία ενός ανθρώπου θα σε έσπρωχναν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση; Είναι όλες οι απάτες ίδιες; Είναι το ίδιο να έχεις απατήσει μια φορά πριν τέσσερα χρόνια με το να απατάς συστηματικά; Έχει σημασία ο τρόπος που το μαθαίνεις;


Χρειάζεται να σκεφτείς περισσότερο για να το καθορίσεις μέσα σου. Είναι ακόμα ρευστή η γνώμη σου.


Για τον cheater τι να πω; Δεν βρίσκω ούτε εγώ καλή λέξη! Μου έρχονται κάτι μπαγαπόντης, αγύρτης, ματσαράγκας, και άλλες κατάλληλες για θεατρικό μπουλούκι προπερασμένου αιώνα.

71

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

7 σχόλια
#2Χαχα!μου θυμίζει την ιστορία μιας φίλης,που η πρώην του νυν της,μόλις έμαθε ότι υπάρχει νυν-και αφού επί ένα εξάμηνο ο τύπος δεν της απαντούσε σε κανένα μύνημα-πηγε στο μαγαζί που συχνάζει δήθεν για να του αφήσει κάτι κάλτσες που είχε ξεχάσει σπίτι της. Κάλτσες,όχι τίποτα βιβλία, κάλτσες. Ε το έφαγε το βρισιδι της και ησύχασε."Δεν ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα,τις κάλτσες ήθελα να επιστρέψω",δήλωσε. Δηλαδή πότε θα καταλάβουμε ότι η μη απάντηση είναι μια σαφής απάντηση;!και άντε πες ότι θέλουμε να το φάμε το βρισιδι μας γιατί αλλιώς δεν ξεκολλαμε,ερώτηση στο Αμπα γιατί να στείλουμε μετά;!
Συμφωνώ ότι η μη απάντηση είναι ξεκάθαρη απάντηση, αλλά λέει και ότι ο τύπος είχε 12 σχέση χρόνια άρα είχε κοπέλα όταν έκαναν κάτι? Οπότε ίσως την απέφευγε και λόγω της σχέσης?
Ε προφανώς για αυτό την απέφευγε,επειδή είχε άλλη. Και κάτι μου λέει ότι η κοπέλα της ερώτησης το γνώριζε αυτό-βεβαια μπορεί να κατάλαβα λάθος.Όπως και να έχει,οποίος και να είναι ο λόγος που κάποιος δε μας απαντάει,στο τρίτο αναπάντητο μήνυμα ή κλήση,πρέπει να βγαίνει το συμπέρασμα:δε θέλει να μιλήσει,να έχει σχέση μαζί μας. Κανονικά στο πρώτο αναπάντητο μήνυμα πρέπει να κόβουμε πέρα αλλά ας μην είμαι τόσο σκληρή με τα αισθήματα.
#7Οι πράξεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν δε μας χαρακτηρίζουν απαραίτητα σαν ανθρώπους στο σύνολό μας. Ούτε οι καλές ούτε οι κακές. Εξαρτάται υπο τι συνθήκες έγιναν κι όχι μόνο αυτό. Ακόμα κι αν τις στηριζαμε οταν τις κάναμε δεν παυουν να ανήκουν στο παρελθόν, κι από τότε αρκετά μπορεί να έχουν αλλάξει. Μετάνοια, αλλαγη τρόπου σκέψης, αλλαγη αναγκών κι ενα σωρό άλλα. Αυτο οδηγεί στο συμπέρασμα οτι είναι ενα ζήτημα πολυπαραγοντικό και σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να βγάλουμε κανόνα που να εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις. Πολλοί μπορεί να είναι από φύση πιστοί και μονογαμικοί, αλλά υπο συνθήκες να απατησαν κάποτε, αλλά και άλλοι να το ειχαν στο τσεπάκι τους και κάποια στιγμή να τους γύρισε τελείως με αφορμή έναν άνθρωπο ή μια αλλη φαση ζωής. Δυστυχώς δε μπορείς να γλιτώσες ολη τη δουλειά που χρειάζεται να κάνεις εσύ για να αξιολογήσεις έναν άνθρωπο γιατί μου φάνηκε πως αυτό που ζητας για μελλοντική χρήση οπως λες, είναι ένας μαγικός κανόνας που θα σε κάνει σαν σε καστινγκ να περνάς μπροστά απο ανθρώπους χωρίς να τούς ξέρεις και να λες χμμμ εσύ κάνεις, εσύ όχι. Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Κι ευτυχώς δηλαδή γιατί αν ήταν, κάτι μου λέει πως όλοι θα απορριπτόμασταν εξαιτίας καποιας παρελθοντικης μας πράξης που θα ακουγόταν μεμπτή στους άλλους σαν σκέτη πληροφορία χωρίς συμφραζόμενα.Τέλος, θαρρώ στα ελληνικά τους λέμε άπιστους. Σκληρό;
Μουρντάρης, γυρίστρης, μπερμπάντης. Αν αρχίσεις και αμφιβάλλεις για το άτομο με το οποίο είσαι, αρχίζεις και το χάνεις το παιχνίδι. Εγγυήσεις δεν υπάρχουν, έχω πέσει πολλές φορές από τα σύννεφα με άτομα υπεράνω πάσης υποψίας (τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι κλπ).Συνεπώς, θε να 'ρθει, θε να ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει. Κι εσύ που ξέρεις ότι δεν μπορεί να είσαι εσύ ο/η άπιστος/η; Δυνητικά σε όλους μπορεί να συμβεί. Να σταματήσουμε να κάνουμε μονογαμικές σχέσεις όλοι;Στην αιώνια πυρά, όλοι, να σιγοβράσουμε. Οι ανήθικοι. Υ.Γ. Η μονογαμία και η επακόλουθη ζήλια προκύπτουν από τις σχέσεις εξουσίας στην αναπαραγωγική συμπεριφορά των ζώων, γενικά. Έχουμε κι άλλα ταπεινά ένστικτα, δεν χρειάζεται να τα αναπαράγουμε όλα επ' άπειρον. Υπάρχει ο γορίλλας αλλά υπάρχει κι ο πίθηκος bonobo. Διαλέχτε και πάρτε.
"Η μονογαμία και η επακόλουθη ζήλια προκύπτουν από τις σχέσεις εξουσίας στην αναπαραγωγική συμπεριφορά των ζώων, γενικά"BINGO! H απαίτηση μονογαμίας του συντρόφου (κι όχι απλώς η αυθόρμητη προσφορά/βίωση της δικής μας μονογαμίας) είναι μοχλός πίεσης.
Πράγματι παίζουν ρόλο τα συμφραζόμενα (κόντεξ) αλλά σαν ρουλ οφ θαμπ συγκράτησε ότι λενς άνθρωπος με ισχυρές αξίες, αυτογνωσία, θάρρος, κςι αρχές δεν θα περιερχόταν σε τέτοι κατάσταση ώστε να απατήσει το σύντροφό του. Οπότε ναι σαν γενικό μπούσουλα μπορεις να πεις πως αν ψάχνεις άτομο εξαιρετικής πάστας μάλλον δεν θα το βρεις σε έναν πρώην τσήτερ.
Φαντάζομαι σκηνικό: Η κοπέλα έχει με το καλό επιστρέψει στην πατρίδα της. Μετά από καιρό ο φίλος μας περαστικός από πατρίδα την πετυχαίνει στον δρόμο με κοιλούμπα και μωρουδιακό καροτσάκι.
Εμένα πάντως μου έχει συμβεί αυτό. Με έχουν χωρίσει από "μεγαλοψυχία" γιατί παρόλο που έβλεπε ότι ήμουν φανταστική κοπέλα και τον αγαπούσα κλπ. κλπ. με αφήνει καλύτερα να φύγω, διότι αυτός έχει αποφασίσει χωρίς αμφιβολία ότι δε θέλει παιδιά στην ζωή του και είναι άδικο να σπαταλάει το χρόνο μου, εμένα που ήθελα κάποια στιγμή να κάνω. Κλαααααμα εγώ που χάλασε η σχέση λόγω αυτού.Τέσσερα χρόνια μετά, φωτογραφίες παντού στα σόσιαλ με την κοιλούμπα της καινούργιας του συντρόφου και αργότερα του μωρού... Αυτός, που είχε αποφασίσει χωρίς αμφιβολία ότι δε θέλει παιδιά... Με εμένα εννοούσε τελικά...
#5 Πρώτη φορά ακούω για κάποιος δε θέλει να κάνει παιδιά για λόγους ιδεολογίας, ότι δηλαδή υπάρχουν τόσα παρατημένα παιδιά στον κόσμο. Είναι σαν να λέει ότι δεν τρώει, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε. Εμένα μου ακούγεται και λίγο σαν δικαιολογία και από αυτά που διαβάζω μου βγάζει ότι η κοπέλα δεν πολυψήνεται να την ακολουθήσεις και για αυτό σου λέει να μην κάνεις υποχωρήσεις και να το σκεφτείς καλά. Ακόλουθησε, όμως, τη συμβουλή της και να σκεφτείς καλά τι θέλεις να κάνεις.
(εντελώς) εσφαλμένη η αναλογία σου με το φαγητόΕπίσης, ναι, υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι:https://www.telegraph.co.uk/women/mother-tongue/11208986/Adoption-Why-Id-rather-adopt-than-give-birth-to-my-own-child.htmlhttp://www.huffingtonpost.ca/the-purple-fig/adopting-a-child-canada_b_2623831.html
Πολύ δήθεν μου ακούγεται κάτι τέτοιο. Μου θυμίζει αυτά τα και καλά αλτρουιστικά που ακούγονται στα καλλιστεία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, είναι απλά δικαιολογία.
vasilis21 Δεν ξέρω αν στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι δικαιολογία όμως αν η κοπέλα ήθελε να τον χωρίσει απλά θα του το έλεγε ή θα έλεγε οτι δεν ήθελε παιδιά. Οπως έχει ειπωθεί κι άλλες φορές στην στήλη η αγάπη από μόνη της δεν αρκεί, γι αυτό και η κοπέλα αν βλέπει οτι με τον σύντροφό της δεν έχουν κοινό στόχο για το μέλλον προτιμά να το αφήσει. Το να τον πιέσει να υιοθετήσουν χωρίς αυτός να θέλει θα φέρει προβλήματα στο μέλλον οπότε καλύτερα να το αφήσουν από τώρα. Το ότι εσύ θεωρείς αυτή την πράξη υπερβολικά αλτρουιστική δεν σημαίνει οτι είναι δικαιολογία (μπορεί και να είναι απλά δεν το ξέρεις γιατί δεν γνωρίζεις το ζευγάρι). Και είτε το πιστεύεις είτε όχι υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται έτσι ή αφιερώνουν ακόμα και την ζωή τους στην φροντίδα των ξένων παιδιών (http://www.latimes.com/local/lanow/la-me-ln-foster-father-sick-children-2017-story.html). Μην κρίνεις τους άλλους μόνο από της προσωικές σου εμπειρίες.
Ανήκω κι εγώ σε αυτούς τους ανθρώπους. Δεν θέλω παιδιά και αν ποτέ ήθελα, θα κοίταζα μόνο το θέμα της υιοθεσίας πλέον. Γιατί έχει διαφορά; Η γιαγιά μου έλεγε πως μάνα γίνεσαι μόλις κρατήσεις το παιδί στην αγκαλιά σου και όχι πριν. Όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοούσε.
Γιατί ρε Βασίλη είναι δικαιολογία; Επειδή δεν παρατάει την πατρίδα και τα πιστεύω της για έναν άντρα; Πλάκα έχετε μερικοί.Αν ο σύντροφός μου με κατηγορούσε με αυτά που λες εσύ θα θεωρούσα ότι έχω κάποιον χειριστικό απέναντι μου που ανασφάλειες του του υπαγορεύουν πως πρέπει να κάνω κωλοτούμπες για να του αποδείξω την αγάπη μου. Αγάπη δεν σημαίνει καταργώ τον εαυτό μου για να είμαι μαζί σου.
Στο συγκεκριμένο είναι δικαιολογία και όχι ιδεολογία. Αναφέρει ότι δεν θα είχε πρόβλημα να την ακολουθήσει, αλλά η κοπέλα του λέει να το ξανασκεφτεί, να μην κάνει υποχωρήσεις και άλλα. Απλά δεν του το λέει ξεκάθαρα και το αφήνει να πλανάται στον αέρα. Αν, πραγματικά, τον ήθελε δίπλα της, θα χαιρόταν που εκείνος δεν θα είχε πρόβλημα να την ακολουθήσει. Προφανώς δε γουστάρει άλλο.
Όχι εντάξει αλλά επειδή σπανίζουν οι άνθρωποι με τόσο ισχυρές αξίες μαι μάλιστα σε τόσο νεαρή ηλικία, είναι πιθανό αυτά που του λέει η κοπέλα ν είναι απλά λόγια που της προσδίδουν μυστήριο γοητεία αέρα σοφίας κλπ αλλά που θα γίνουν καπνός μόλις γνωρίσει κάποιον που τον θέλει πάρα πολύ ή μόλις χτυπήσει τπ βιολογικό της ρολόι, ήτοι συνειδητοποιήσει σε μεγαλύτερη ηλικία ότι θέλει να γίνει βιολογική μητέρα ή ακόμα και ότι το να υιοθετήσεις παιδιά απαιτεί πολύ συγκεκριμένες δεσμεύσεις θυσίες και ρίσκα που δεν είναι εύκολα για όλους.
Αυτές τις βλακείες τις άκουγα κι εγώ περί βιολογικού ρολογιού και σωστού άντρα. Σχεδόν ένιωθα φρικιό που δεν ένιωθα κανένα βιολογικό ρολόι να χτυπάει και που όσο κι αν αγαπούσα κάποιον δεν είπα ποτέ ότι θέλω τα παιδιά του. Θα έλεγα ότι πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί με την μεταλαμπάδευση της "εμπειρίας" μας γιατί μπορεί να ασκούμε πίεση αχρειαστη και λανθασμένη σε κάποιον. Ακόμα κι έτσι να ειναι πάντως, εκείνη δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον, μπορεί να ξέρει μόνο τι θέλει στο παρόν. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να τη βγάλουμε ή υποκριτρια ή ανώριμη. Είχα την ίδια άποψη για τα παιδια στα 20 στα 30 και έχω την ίδια στα 43.
Kαθόλου δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αν έχει, κανείς, ως πρώτη επιλογή την τεκνοθεσία είναι per se "δήθεν" και, φυσικά, δεν είναι κάτι στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας διότι το επιλέγουν ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν fertility issues, προβλήματα υγείας ή άλλες τραυματικές εμπειρίες (βλ. αποβολές). Μπορεί να μην είναι τόσο συχνό φαινόμενο, αλλά δεν είναι και κάτι που να σε κάνει να λες "απαπα, δεν γίνονται με τίποτα αυτά τα πράγματα".Για την περίπτωση του γράφοντα, δεν μπορώ να ξέρω, μέσα στο κεφάλι του ζεύγους δεν είμαι πάντως. Επίσης τα πράγματα δεν είναι πάντοτε άσπρο και μαύρο, είτε κόβω την φλέβα για τον άλλο, είτε τον κοροϊδεύω/τον έχω χεσμένογλου. Είναι, επιπροσθέτως, δείγμα του ότι δεν θες τον άλλον αν του λες ότι πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά πριν σε ακολουθήσει σε μία αλλαγή που μπορεί να επηρεάσει όλη σου τη ζωή για όλη σου τη ζωή (όπως π.χ. η μετανάστευση σε κάποια άλλη χώρα);
Ανήκω κι εγώ σε αυτή την κατηγορία. Αν και λατρεύω τα παιδιά, πότε δε θέλησα να κάνω δικά μου,για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ο ίδιος με την κοπέλα της ερώτησης (τα παιδάκια που έχουν ανάγκη μια αγκαλιά). Θεωρώ πως μάνα δεν είναι απαραιτήτως αυτή που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί, αλλά αυτή που το αγαπά και το στηρίζει σε όλη τη ζωή του (Χαρακτηριστικό το έργο του Μπρεχτ "ο κύκλος με την κιμωλία").Ο δεύτερος λόγος είναι ότι όλη η διαδικασία της κύησης μου φαίνεται τρομαχτική (το λιγότερο που μπορώ να τη χαρακτηρίσω). Οι αλλαγές στο σώμα, οι ορμονικές διαταραχές, η αλλαγή στη διάθεση, ο πόνος του τοκετού, οι ενδεχόμενες επιπλοκές κλπ, είναι πράγματα που προσωπικά δε θα άντεχα να βιώσω.Ο τρίτος λόγος, αλλά εξίσου σημαντικός, είναι ότι πάσχω από υψηλού ποσοστού κληρονομήσιμη ασθένεια, την οποία δε θα ήθελα κανένα παιδί να υποφέρει ούτε μια μέρα.
Ετοιμαζόμουν να πω το ίδιο: μου φαίνεται ότι φοβάται την κύηση και ίσως έχει κάποιο κληρονομούμενο γονίδιο και δεν θέλει να το αποκαλύψει στον σύντροφό της. Για έναν άντρα (που δεν του στοιχίζει τίποτα να αναπαράξει το γενετικό του υλικό) οι λόγοι ιδεολογίας για υιοθεσία είναι πιο πιστευτοί σε γενικές γραμμές. Για τις γυναίκες παίζουν συνήθως κι άλλα σε μια απόφαση μη βιολογικής τεκνοθεσίας. Είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι.
Το να προτιμά απλώς κάποιος να γίνει γονιός με αυτόν τον τρόπο γιατί όντως υπάρχουν αμέτρητα παιδιά που είναι στα αζητητα και έχουν μεγάλη ανάγκη από οικογένεια και αγάπη σας φαίνεται τόσο εξωγήινο? Το να μην θεωρεί το γονίδιο του το καλύτερο στον κόσμο που πρέπει πάει θυσία να συνεχιστεί, είναι τόσο παράξενο; Τι διαφορά έχει ρε παιδιά από πού έρχεται ένα παιδί; Θα το αγαπάς διαφορετικά αν δεν το έχεις γεννήσει εσύ;Δεν θα το καταλάβω ποτέ αυτό το σκεπτικό. Για να μη θέλει η άλλη δικά της παιδιά πρέπει ή να κρύβει κάποιο ζοφερό μυστικό ή να φοβάται κάτι; Μου είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να το καταλάβω....
@aloutero δεν μας φαίνεται τόσο εξωγήϊνο. Λέμε όμως ότι είναι αρκετά ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟ να υφίσταται αποκλειστικά και μόνον για ιδεολογικούς λόγους. Οπωσδήποτε δεν περιλαμβάνω τους πάντες σε αυτό που λέω. Η υπεργενίκευση ποτέ καλό δεν έκανε. Όμως ήδη από πάνω ακριβώς έχουμε την μαρτυρία μιας γυναίκας που δεν θέλει να κάνει βιολογικά παιδιά και που αναφέρει ακριβώς δύο (ούτε καν έναν μόνον) λόγους που ΔΕΝ άπτονται της ιδεολογίας. Έχω ακούσει κι άλλες να αναφέρουν τα αντίστοιχα και μπορώ να πω κι εγώ μέχρι να θελήσω να τεκνοποιήσω με τον πατέρα των παιδιών μου τα σκεφτόμουν (πού να μπαίνω σε μπελάδες.../αν κάτι πάει στραβά;/και γιατί να χαλάσω το σώμα μου κι όχι εκείνος δηλαδή/σιγά το θαύμα και το μην σπάσει το καλούπι κλπ κλπ). Θα μπορούσα σε αυτά να προσθέσω κι άλλες αιτίες όπως ζητήματα non binary ή θέματα ηλικιακά όπου το ρίσκο είναι πολύ αυξημένο και επομένως προτιμάται η υιοθεσία ως επιλογή. Η βιολογική τεκνοποίηη πάντως δεν είναι ίδιο με το να υιοθετείς σκυλάκι αντί να το αγοράζεις από εκτροφέα όπου η ιδεολογική τεκμηρίωση είναι επαρκής και ικανή συνθήκη για την απόφαση αυτή. Η βιολογική τεκνοποίηση αποφέρει τέκνα που φέρουν όχι μόνο τον φαινότυπο αλλά και τον γονότυπο που εκδηλώνεται σε πλήθος πράγματα που δεν πάει το μυαλό σου αν δεν κάνεις τα δικά σου παιδιά (Τα μωρά έρχονται με εγγραφή στο σκληρό δίσκο. Κάνουν πράγματα που δεν τα έχουν δει πουθενά για να τα μιμηθούν και σε αφήνουν με το σαγόνι στο πάτωμα.) Μπορεί να φαίνεται ότι αυτό δεν είναι επαρκές κίνητρο για να κάνει κάποιος βιολογικά παιδιά και πράγματι λογικώς σκεπτόμενη δεν είναι. Ωστόσο είναι πάρα πολύ ισχυρό. Πέραν του εγωϊσμού για την διαιώνιση του καλουπιού (που το βρίσκω αλαζονικό όταν το ακούω) πρόκειται και για ένστικτο. Για να δώσω πάντως μια προσωπική παράμετρο αν είχα την δυνατότητα θα υιοθετούσα ευχαρίστως ένα παιδάκι δίπλα στα βιολογικά μου επειδή ακριβώς ξέρω στην πράξη ότι γονιός δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι κι η αγάπη χτίζεται μέρα με την μέρα στην διάδραση με το παιδί σου: βιολογικό ή μη. Απλά το βιολογικό είναι τελικά λιγουλάκι πιο "εύκολο". Θαυμάζω και τιμώ τους ανθρώπους που υιοθετούν.
Ένδειξη αγάπης δεν είναι να θέλεις να σε ακολουθήσει ο άλλος με κάθε κόστος, ούτε να τον ακολουθείς εσύ με κάθε κόστος. Και η τεκνοποίηση δεν είναι κάτι που κάνει κάποιος ελαφρά τη καρδία επειδή θέλει πολύ καποιον. Μπορεί μία κοπέλα να είναι ερωτευμένη με κάποιον, να τον θέλει πολύ και όμως να μη θέλει να κάνει παιδιά για 1002 λόγους. Δεν είναι δήθεν και είναι πολύ πολύπλοκο ζήτημα ψυχολογικά για να βγάλουμε πόρισμα από τα σχόλια για μία κοπέλα που δεν ξέρουμε καθόλου.Επίσης εμένα μου φαίνεται εξαιρετικά υπεύθυνη η στάση της. Το να μετακομίσει κάποιος σε μία άλλη χώρα λόγω έρωτα ακούγεται πολύ ωραίο και ρομαντικό ίσως, αλλά αν δε γίνει συνειδητά, και με γνώση των πιθανών επιπτώσεων είναι δυσκολο να λειτουργήσει (ειδικά επειδή δεν ξέρουμε: μιλάει τη γλώσσα της? Θα μπορει να τη μάθει εύκολα? Θα βρεί εύκολα δουλειά? Ή θα είναι εξαρτώμενος από την κοπέλα και θα της χρεώνει κάθε πιθανή αναποδιά?).Από την άλλη η κοπέλα δεν είναι τόσο περίεργο να θέλει να γυρίσει στην πατρίδα της. Το οτι αγαπάς κάποιον δε σημαίνει οτι εξαφανίζονται όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα από τη ζωή σου. Μπορεί να έχει ανάγκη την οικογένεια της, τους φίλους της, την πιο βατή (ίσως) ζωή στην πατρίδα. Γενικά τέτοιες αποφαεις χρειάζονται ώριμη σκέψη και από τις δύο πλευρές.
#5 Είστε στα 30. Καλά κάνει και εκφράζει τους ενδοιασμούς της. Είναι σημαντικό να ξέρετε τι θέλετε και πού βαδίζετε. Σκέψου πολύ καλά όσα σου έχει πει, και άλλα ακόμη που ίσως δε μας λες. Μη μένεις μαζί της για να μη μείνεις μόνος, μη μένεις μαζί της επειδή απλα έχετε πολύ καλή σχέση εφόσον θέλεις δικά σου παιδιά, μη μένεις μαζί της γιατί "πού να κάνω άλλη σχέση τόσο καλή τώρα". Εκείνη σου έχει μιλήσει, μίλησέ της και εσύ ανοιχτά.