Σκηνικό ρήξης; Με τη συμφωνία σε αδιέξοδο

Σκηνικό ρήξης; Με τη συμφωνία σε αδιέξοδο Facebook Twitter
O Υπουργός Οικονομικών στη Βουλή
10

Σκηνικό ρήξης; Με τη συμφωνία σε αδιέξοδο Facebook Twitter
Το τελευταίο ελληνικό πακέτο προτάσεων είναι, αντικειμενικά, αρκετά κοντά στις θέσεις των δανειστών, αν εξαιρεθούν το «πάγωμα» των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η μη περαιτέρω μείωση μισθών-συντάξεων, που όμως αντισταθμίζουν η ακόμα πιο αυξημένη άμεση και έμμεση φορολόγηση. Φωτο: Andrea Bonetti / PM Hand Out / SOOC

 

Τι έγινε, ρε παιδιά; Εκεί που είχαμε πια πειστεί ότι κουτσά-στραβά θα φτάναμε σε μια συμφωνία με τους εταίρους, έστω διάτρητη, ότι οι «δικοί μας» είχαν ήδη τακιμιάσει με τους «άλλους» κι απλώς ψάχνανε πώς να μας το ξεφουρνίσουν, ότι με λίγους ακόμα μπακάλικους υπολογισμούς (τρεις το λάδι-τρεις το ξίδι-έξι το λαδόξιδο) θα γεφυρώνονταν και οι τελευταίες διαφορές, ότι τα μακροβούτια του λαού θα γίνονταν σε κλίμα εθνικής ευδαιμονίας, άξαφνα προκύπτει σκηνικό ρήξης! Ορισμένοι, βεβαίως, θα θυμούνται τον Γιάνη Βαρουφάκη σε κάποια του βόλτα πριν από λίγο καιρό να απαντά σε ενθουσιώδη θαυμάστρια «να μας στηρίξετε, όμως, και στη ρήξη». Λίγοι πίστεψαν τότε ότι, πιθανότατα, σοβαρολογούσε. Και να 'σου η έκτακτη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, η μετάθεση πληρωμής των δόσεων σε ΔΝΤ-ΕΚΤ, το ψευδεπίγραφο δίλημμα «Κούγκι ή βράχια».


Δεν τα βρίσκουν στα δημοσιονομικά, λέει. Αλλά μπορεί, αλήθεια, μια τόσο σοβαρή διαπραγμάτευση που συγκεντρώνει παγκόσμιο ενδιαφέρον κι έχει, ακούμε, τεράστια σημασία για το μέλλον της Ελλάδας αλλά και της Ε.Ε. συνολικά να ναυαγήσει για μερικά δισ. ευρώ; Μήπως πάλι μπλοφάρουν, για μήπως τελικά αμφότερες οι πλευρές προκρίνουν πια τη σύγκρουση, καθεμία για τους δικούς της λόγους; Εκτός αν δεχτούμε ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα «καπρίτσιο» της ιστορίας, που φυσικά δεν εξελίσσεται πάντα ορθολογικά. Εντάξει, ξέρουμε πόσο κυνική έχει γίνει η σύγχρονη πολιτική, πόσο εξαρτημένη είναι από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα εκάστοτε «βίτσια» του. Ότι τις κραταιές φιλοσοφικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις του παρελθόντος έχουν αντικαταστήσει πεζές διενέξεις για το ύψος των spreads, των επιτοκίων, του ΦΠΑ, του κόστους εργασίας. Κάποιοι μεγάλοι διανοητές εκτιμούσαν ότι πάντα έτσι ήταν, ότι οικονομικοί ήταν οι βαθύτεροι λόγοι όλων των θρησκευτικών, ιδεολογικών και πολιτικών συγκρούσεων, άρα η εποχή μας είναι ειλικρινέστερη, εφόσον καλές οι ιδέες, αλλά δεν σε χορταίνουν, βλέπεις, οι ρημάδες.

Με το μισό σχεδόν κυβερνών κόμμα να στηρίζει ρήξη, ξαναρχίζουν στο Σύνταγμα οι λαϊκές συγκεντρώσεις, ώστε «να πάρουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας». Αλάργα μόνο μη μας πέσει και σπάσει.


«Μα, τι άλλο θέλουν πια; Μόνο το βρακί μας δεν τους έχουμε δώσει!» καγχάζει μια φίλη. Πράγματι, το τελευταίο ελληνικό πακέτο προτάσεων είναι, αντικειμενικά, αρκετά κοντά στις θέσεις των δανειστών, αν εξαιρεθούν το «πάγωμα» των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η μη περαιτέρω μείωση μισθών-συντάξεων, που όμως αντισταθμίζουν η ακόμα πιο αυξημένη άμεση και έμμεση φορολόγηση. Δεν εντόπισα κάποια αναπτυξιακή πρόταση, έστω εναλλακτική, η εκκλησιαστική περιουσία παραμένει στο απυρόβλητο, τα εξοπλιστικά επίσης.

Στο μεταξύ, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, η οικονομική δυσπραγία, αυξάνονται, όπως και η κόπωση από την παρατεταμένη αναμονή, την απραγία, την έλλειψη προοπτικής – αίσθημα που έχει ιστορικά καταβάλει πολύ πιο «ορίτζιναλ» επαναστάσεις. Πέρα από την καθημερινή επιβίωση, υπονομεύεται η ίδια η κοινωνική και δικαιωματική ατζέντα που τόσο προβάλλει η κυβέρνηση, από την ανθρωπιστική κρίση και τη φιλοξενία των χιλιάδων προσφύγων μέχρι τα ασφαλιστικά δικαιώματα στα ομόφυλα ζευγάρια. Έλα όμως που και να θες δεν σε αφήνουν να «αγιάσεις»! Οι αποκαλύψεις του πρώην εκπροσώπου στο ΔΝΤ Ανδρέα Ρουμελιώτη στην Επιτροπή Αλήθειας της Βουλής για το χρέος για τα «σεμινάρια» Ελλήνων δημοσιογράφων –προφανώς όχι αυτών που καταγράφουν τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία, έτσι;– από το ΔΝΤ ώστε να προπαγανδίζουν αποτελεσματικά τις μνημονιακές πολιτικές (έπεσε κανείς από τα σύννεφα;) επιβεβαιώνουν, αν ισχύουν, τα χοντρά κόλπα που στήθηκαν γύρω από το ελληνικό χρέος: «Ε.Ε. και ελληνικές Αρχές δεν επιθυμούσαν εξαρχής την αναδιάρθρωση του χρέους (ζήτημα που επίσης θέτει η τελευταία κυβερνητική πρόταση) αλλά το πέρασμά του από τις τράπεζες στους φορολογούμενους» είπε σχετικά. Επέρριψε επίσης ευθύνες στους Γερμανούς και Γάλλους τραπεζίτες, υπονοώντας ότι επίτηδες «φαγώθηκε» ο υπέρ της αναδιάρθρωσης Στρος Καν («Κώδικας Ντα Βίντσι» κανονικά!).


Μ' αυτά και μ' εκείνα, συν τη «θεσμική» εμμονή σε εξωπραγματικές απαιτήσεις, ίσως δούμε να αυξάνονται οι πολίτες –όχι μόνο Συριζαίοι– που καλοβλέπουν την προοπτική μιας ρήξης (άποψη που συμμερίζονται και αρκετοί ξένοι οικονομολόγοι, κυρίως βέβαια εκτός ευρωζώνης), έστω κι αν στην πλειονότητά τους μάλλον αγνοούν τι ακριβώς σημαίνει πρακτικά αυτό. Παρότι, λοιπόν, στην τελευταία σχετική δημοσκόπηση (GPO, Mega) στο «ευρώ πάση θυσία» φέρεται να επιμένει το 70% των πολιτών, ένα 56% ζητά άμεσα μια όποια συμφωνία, το 54% κρίνει θετικά την κυβερνητική στρατηγική, ενώ το 56% θεωρεί τους δανειστές βασικούς υπεύθυνους για το αδιέξοδο. Να έχει τόσο καλούς επικοινωνιολόγους ο ΣΥΡΙΖΑ ή «θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει;». Να παίζουν ταυτόχρονα και τα δύο; Και πόσο θα κοστίσει στα βατράχια ο καβγάς των βουβαλιών; Στο μεταξύ, με το μισό σχεδόν κυβερνών κόμμα να στηρίζει ρήξη, ξαναρχίζουν στο Σύνταγμα οι λαϊκές συγκεντρώσεις, ώστε «να πάρουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας». Αλάργα μόνο μη μας πέσει και σπάσει.

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
{Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του πρώην εκπροσώπου στο ΔΝΤ Ανδρέα Ρουμελιώτη στην Επιτροπή Αλήθειας της Βουλής για το χρέος και για τα «σεμινάρια» Ελλήνων δημοσιογράφων από το ΔΝΤ, ώστε να προπαγανδίζουν αποτελεσματικά τις μνημονιακές πολιτικές (έπεσε κανείς από τα σύννεφα;) επιβεβαιώνουν, αν ισχύουν, τα χοντρά κόλπα που στήθηκαν γύρω από το ελληνικό χρέος: «Ε.Ε. και ελληνικές Αρχές δεν επιθυμούσαν εξαρχής την αναδιάρθρωση του χρέους (ζήτημα που επίσης θέτει η τελευταία κυβερνητική πρόταση) αλλά το πέρασμά του από τις τράπεζες στους φορολογούμενους» είπε σχετικά.} Οπότε γιατί αναρωτιόμαστε πως άλλαξε η κατάσταση και προέκυψε πάλι το σκηνικό της ρήξης;;; Αυτό δε συμβαίνει επί πέντε χρόνια άλλωστε; Όποτε δεν κάνουμε αυτό ακριβώς που θέλουν, μας απειλούν με έξοδο από το Ευρώ, ενώ αν πειθήνια ακολουθήσουμε και υπογράψουμε αυτά που μας ζητούν, έρχονται στην επόμενη διαπραγμάτευση και ζητούν και άλλα;!;! Πότε δέχτηκαν να διαπραγματευτούμε το οτιδήποτε;;; Ποτέ, είναι η απάντηση! Οι "υποτακτικοί" δεν διαπραγματεύονται, ούτε έχουν δικαίωμα να σηκώσουν ποτέ το κεφάλι... Αναπτυξιακά μέτρα ζητάμε;;; Με ποιό δικαίωμα θέλουμε να αναπτυχθούμε;;; Για να μπορέσουμε κάποτε να ξεφύγουμε από τον έλεγχό τους;;; Όχι βέβαια... Εκεί! Υποανάπτυκτοι και ζήτουλες θέλουν να μείνουμε, για να μας έχουν πάντα στον έλεγχο τους και να κάνουν με το κράτος μας ό,τι θέλουν και τους συμφέρει... Ακόμα και ναι να πει ο Τσίπρας σε αυτά που ζητούν, θα ζητήσουν και άλλα, και άλλα... Μέχρι να μη μπορούμε πλέον να ξανασηκώσουμε κεφάλι, να μην έχουμε ούτε μία δεκάρα στην τράπεζα ή στο στρώμα μας... Μέχρι να ξεπουληθούμε τελείως... Αφού ψηφίζαμε τέτοιες κυβερνήσεις μέχρι τώρα, που μας έφεραν εδώ που μας έφεραν, αφού "συνωμοσιολόγησαν" εις βάρος μας, γιατί αναρωτιόμαστε ακόμα πώς γίνεται για 3 δισ να κινδυνεύουμε να γυρίσουμε στη δραχμή;;; Και 100 δραχμές να χρωστούσαμε, πάλι τα ίδια θα κάνανε... Αυτό πιστεύω πια... Αν κάνει ο Τσίπρας τη διαφορά, θα εκπλαγώ πολύ... Εκτός και αν είναι κατευθείαν απόγονος του Κολοκοτρώνη και έχει τα γονίδια του και δε σκέφτεται μόνο το σήμερα αλλά το μέλλον αυτού του τόπου, ένα μέλλον που μία ακόμα άνευ όρων συνθηκολόγηση θα το καταστήσει ακόμα πιο ζοφερό...
Το "παιχνιδι" οντως χοντρενει, μονο Δεν ειναι καθολου παιχνιδι! Ευτυχως ο Τσιπρας γνωριζει καλα οτι αν κανει κανενα αστειο και επιμεινει στη ρηξη, θα πρεπει την αμεσως επομενη στιγμη να ψαξει για ελικοπτερο. Οπωσδηποτε θα ερθει συμφωνια γιατι απλως δεν γινεται αλλιως.Ποσο σκληρη δε γνωριζουμε ακριβως. Σιγουρα ομως καθε μηνας, εβδομαδα, μερα που περναει σκληρενει κιάλλο...
Στιβαρό άρθρο κ.Αντωνόπουλε παρόλο που αρκετές φορές έχω διαφωνίσει μαζί σας. Η περιβόητη ρήξη φαίνεται να γίνεται μόνο και μόνο για να γίνει, καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, να μην φανεί ότι η κυβέρνηση συνθηκολόγησε. Το οποίο θα ήταν ας πούμε καλό αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θέλει να προστατεύσει τους πολίτες και όχι τις συντεχνείες, τις κλίκες και την πελατεία της. Ο κ.Τεμπονέρας είχε γράψει σε πρόσφατη ανάρτηση ότι η αριστερά απολογείται μόνο στον εργαζόμενο λαό και όχι μόνο. Πολύ φοβάμαι ότι όταν τελειώσει αυτή η ιστορία η αριστερά όπως εκφράζεται με τον Σύριζα, τους Συριζόφιλους και όλους τους επώνυμους φίλους/φερέφονα του κόμματος αυτού θα απολογείται για πολλά χρόνια...
Ωραία το θέσατε, αλλά γιατί η αίσθηση που αποκομίζω είναι ότι όλη αυτή η διελκυνστίδα γίνεται για τα μάτια του κόσμου κι έχει προαποφασιστεί να πάμε στην δραχμή εδώ και κάποιους λίγους μήνες; Ο κόσμος που σε μεγάλη πλειοψηφία συνειδητοποιεί ότι ένα ακραία υποτιμημένο (πλέον, εκ των πραγμάτων) νόμισμα "εθνικό" δεν θα μπορέσει να μας σώσει δεν θα κατάπινε εύκολα το παραμύθι, οπότε η πόλωση, το στενό μαρκαρισμα και το αδιέξοδο εξυπηρετούν το τελικό αποτέλεσμα. Ίσως κι οι Ευρωπαίοι περιμένουν να δουν πότε θα το ξεφουρνίσουμε.Τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση δίνουν, οπότε και πάλι και να μην ισχύει, θα πρέπει αυτό να προβληματίσει (έστω τους επικοινωνιολόγους του ΣΥΡΙΖΑ)
Τι ωραίο και άνετο αγόρι που είναι ο Βαρουφάκης! Ποτέ δεν χάνει την αίσθηση του στυλ, ακόμα και στο Τιτανικό, αυτός θα έπαιρνε πόζες πνιγμού... Κωμικοτραγικό πρόσωπο, για την Ελλάδα
Υπάρχει ακόμα πιο κωμικοτραγικό.Ο προιστάμενος του ο Αλέξης που για να μην τον ρίξουν οι Λαφαζάνηδες και οι Καμμένοι σπρώχνει τη χώρα στα βράχια.Τζογαδόροι της πολιτικής στις πλάτες των Ελλήνων.