Η Κατερίνα Ρότσου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, και επέστρεψε στην Ελλάδα για να σπουδάσει Ελληνική και Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Εργάστηκε για χρόνια ως καθηγήτρια Γερμανικών αλλά η μεγάλη της αγάπη ήταν ανέκαθεν η τέχνη και το σχέδιο.
Δουλειά της έχει εκτεθεί στην Νέα Υόρκη (greek pop up store στην Αστόρια, με την Formica Designstoremazi), και στο Αμβούργο της Γερμανίας στα πλαίσια του Altona Art Festival.
Πριν από δύο περίπου χρόνια η Κατερίνα εμπνεύστηκε την "ελληνική τσάντα" παρατηρώντας έναν παμπάλαιο (vintage, όπως θα λέγαμε σήμερα χάριν εξωραϊσμού) χάρτη γεωγραφίας στο σχολείο της κόρης της.
Το πρότζεκτ "thegreekbag" είχε γεννηθεί, και μαζί του οι πιο πρωτότυπες τσάντες – τουριστικό φετίχ.
Πώς προέκυψε η ιδέα των υφασμάτινων τσαντών με χάρτες της Ελλάδας;
Η ιδέα της τσάντας χάρτη γεννήθηκε σε μία επίσκεψη μου στο δημοτικό σχολείο της κόρης μου. Με ξάφνιασε το γεγονός ότι χρησιμοποιούσαν ακόμα τους ίδιους χάρτες που θυμόμουν εγώ από τα σχολικά μου χρονιά. Ήταν η περίοδος της κρίσης τότε, και ήθελα να κάνω κάτι για να βγω απ' αυτήν.
Σκέφτηκα έτσι ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω σαν όχημα την χώρα μου για να το καταφέρω. Το ένα έφερε το άλλο και έτσι προέκυψαν οι greek bags. Ήταν ταυτόχρονα κι ένας τρόπος για να μιλήσω για την "πατρίδα" και τα ιδιαίτερα χρώματά της. Σκέφτηκα ότι οι τσάντες θα ήταν ένα όμορφο σουβενίρ για τον ξένο επισκέπτη, αλλά κι ένα ενθύμιο για τον Έλληνα μετανάστη.
Ήταν το σχέδιο και οι κατασκευές κάτι με το οποίο καταπιανόσουν και πριν από τις τσάντες;
Ήταν κάτι που προέκυψε τυχαία. Παράλληλα με την διδασκαλία ξένων γλωσσών ασχολούμαι χρόνια με κατασκευές. Έχω περάσει από διάφορα σεμινάρια και σχολές, και ήθελα να ανακαλύψω και να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερα υλικά και τις δυνατότητες που αυτά έχουν.
Ασχολήθηκα με κεραμική, ξυλογλυπτική, καλλιτεχνική βιβλιοδεσία, φωτογραφία και ζωγραφική. Πριν από πέντε περίπου χρόνια με τον Πάνο Αλεξανδρίδη και την Μαρία Ζηλάκου ιδρύσαμε την ομάδα Ηhouse,όπου ασχολούμαστε με παιδικές κατασκευές. Και κάπου εκεί μεταξύ κατασκευών και πειραματισμών προέκυψε και η τσάντα thegreekbag.
Μίλησε μας για τις τσάντες σου. Είναι χειροποίητες; Ποια είναι βήμα προς βήμα η διαδικασία δημιουργίας μία greek bag;
Κάθε τσάντα την κατασκευάζω μόνη μου από την αρχή, και σε συνεργασία με τον γραφίστα και φωτογράφο Στάθη Ζαλίδη.
Τα υφάσματα τα προμηθεύομαι από το κέντρο της Αθήνας, και χρειάστηκε να ψάξω πολύ για να βρω τους κατάλληλους ανθρώπους να συνεργαστώ. Πειραματίστηκα και δοκίμασα διάφορα υφάσματα και τρόπους εκτύπωσης για να καταλήξω στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Ήθελα να δίνει μια ανάλαφρη αίσθηση ,να είναι πιο πολύ ιδέα παρά ύλη. Τo ότι ήθελα να φτιάξω μια "totebag" όμως ήταν ξεκάθαρο.
Ξεκίνησα να την ράβω παρακολουθώντας κάποια tutorial στο YouTube, μιας που δεν είχα ιδέα από ραπτική. Το κομμάτι της κατασκευής θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό και είναι ένας ακόμα δρόμος που θα με οδηγήσει στο επόμενο στάδιο. Περιμένω να δω πιο λάθος θα με πάει πιο πέρα..
Πού βρίσκεις αλήθεια τους παλιούς αυτούς χάρτες;
Ξεκίνησα από μερικούς χάρτες τους οποίους φωτογράφισα στο σχολειό της κόρης μου. Μετά επεκτάθηκα σε παλαιοβιβλιοπωλεία όπου αναζητώ χάρτες της δεκαετίας του '50, '60, '70.
Ήρθα σε επαφή με συλλέκτες χαρτών, και έχω απευθυνθεί σε βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα. Κι αυτό το κομμάτι, η αναζήτηση της πρώτης ύλης είναι από μόνο του μία περιπέτεια. Ανακαλύπτω συνέχεια νέα πράγματα που με εμπνέουν. Τελικά η Ελλάδα δεν είναι καθόλου μικρή χώρα...
Είναι οι τσάντες σου ένα προϊόν καθαρά αναμνηστικό που απευθύνεται σε τουρίστες;
Ναι, είναι ένα καλοκαιρινό τουριστικό souvenir. Είναι μεγάλη μου χαρά να είναι αυτό το αναμνηστικό που θα επιλέξει να πάρει μαζί του φεύγοντας από την Ελλάδα. Να μιλήσει εκεί που θα πάει για την χώρα μας, για τις ομορφιές της και την ιστορία της, ακόμα και για τον αγώνα που κάνει ο τόπος για να σταθεί και να επιβιώσει. Θέλω να πιστεύω πως η αναφορά στην Ελλάδα δίνει τροφή για σκέψη, δηλώνει ένα παρόν.
Υπάρχουν σχέδια για επέκταση της σειράς με άλλα αντικείμενα όπως φουλάρια ή κάτι άλλο;
Υπάρχει πράγματι σε φουλάρι. Έχω ξεκινήσει δοκιμαστικά με ένα μόνο σχέδιο, και κυκλοφορεί επίσης και η γραβάτα 'thegreektie' σε τρία καταπληκτικά σχέδια για τολμηρούς και λιγότερο τολμηρούς εραστές της πόλης των Αθηνών. Για το ελληνικό τραπέζι, τέλος, έχω σχεδιάσει το the greek table map σε πολλά σχέδια που τυπώνονται πάνω σε τσόχα. Αυτά προς το παρόν.
Ποιες περιοχές της Ελλάδας "φεύγουν" περισσότερο;
Δεν μπορώ να πω ότι έχω παρατηρήσει σχέδια που να έχουν μεγαλύτερη επιτυχία από άλλα. Ο καθένας ψάχνει και προτιμά το κομμάτι της χώρας με το οποίο συνδέεται με κάποιον τρόπο πιο ιδιαιτέρα. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό είναι τελικά το κριτήριο επιλογής, και όχι το σχέδιο η το χρώμα της τσάντας.
Πού μπορεί να βρει κανείς σήμερα τις τσάντες σου, και πόσο κοστίζουν;
Κάθε τσάντα κοστίζει μεταξύ 30 και 35 ευρώ, και μπορεί κανείς να τις βρει στον Ελευθερουδάκη, στην Βooktique στην Πατριάρχου Ιωακείμ, στο Κουκούτσι στην Σκουφά, στην "ματαλού at home" στην Ηπίτου, στην έκθεση "It's so souvenir το me" και online στο xombli.com και στο ozonboutique.
