ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter
12

[Από τον Θανάση Χαραμή]

 

 

Στις 26 Απριλίου του 1986 ο αντιδραστήρας Νο4 του πυρηνικού εργοστασίου στο Τσερνόμπιλ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και σημερινής Ουκρανίας προκάλεσε το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία. Η έκρηξη του ενεργοποίησε ένα καταστροφικό ντόμινο που παρέσυρε όλη την Ευρώπη και ανέτρεψε χιλιάδες ζωές. Η πλήρης εικόνα της καταστροφής άργησε πολύ να αποκαλυφθεί χάρη στη Σοβιετική μυστικοπάθεια. Η περιοχή εκκενώθηκε για πάντα και ακόμη και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο τοξικά μέρη του πλανήτη.

 

Οι κάτοικοι του Τσερνόμπιλ και των γύρω χωριών αμέσως μετά το ατύχημα εγκατέλειψαν για πάντα τα σπίτια τους αφού τα ποσοστά ραδιενέργειας ήταν απαγορευτικά. Οι 1000 κάτοικοι του χωριού Radkova που βρίσκεται σε απόσταση μόλις 35 χλμ. από το εργοστάσιο ήταν από τους πρώτους που τράπηκαν σε φυγή. Πέντε περίπου οικογένειες αρνήθηκαν να φύγουν από τη γη τους ακόμη και αν ήξεραν πως για τα επόμενα χρόνια ο καρκίνος και οι παρενέργειες στην υγεία τους θα ήταν ίσως το μοναδικό πράγμα που θα συνέχιζε να αναπτύσσεται εκεί.

 

Η φωτογράφος Diana Markosian βρήκε εκεί τους τελευταίους κάτοικους του χωριού που αψήφησαν πεισματικά τον θάνατο και έμειναν στα σπίτια τους. Ο Mikhail και η Lida Masanovitz παντρεμένοι για πάνω από 50 χρόνια, δεν σκέφτηκαν στιγμή να φύγουν από το Radkova. Μαζί παρέμειναν στο χωρίο φάντασμα που οι αρχές είχαν ορίσει ως ζώνη ακατάλληλη για διαμονή και επίσκεψη. Εκεί είχαν γνωριστεί, εκεί είχαν ερωτευτεί, εκεί είχαν ζήσει σχεδόν όλη τους τη ζωή.

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

 

 

Φωτογραφία
12

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Φωτογραφία / «Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Ο φωτορεπόρτερ Αχμέντ αλ-Αρίνι περιγράφει τις συνθήκες που οδήγησαν στην φωτογραφία που έχει κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο της ανθρωπιστικής καταστροφής που μαστίζει τη Λωρίδα.
THE LIFO TEAM
Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Φωτογραφία / Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Ο Αθηναίος φωτογράφος που έχει καταγράψει την ξέφρενη –αλλά και τρυφερή– νυχτερινή ζωή του Βερολίνου μπορεί να άργησε να βρει τον δρόμο του, αλλά μέσα από τη φωτογραφία νιώθει ότι τελικά η διαδρομή του απέκτησε ένα νόημα.
M. HULOT
Μια έκθεση με φωτογραφίες του Α. Εμπειρίκου που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν 

Φωτογραφία / Φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε μια νέα έκθεση

54 φωτογραφίες από το πολύτιμο αρχείο του θα παρουσιαστούν από την Eleftheria Tseliou Gallery, στον χώρο της Τοσίτσα 3, σε μια έκθεση που επιχειρεί να αναδείξει πως υπήρξε εξίσου σημαντικός ως φωτογράφος, όσο και ως ποιητής και ψυχαναλυτής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Το φωτογραφικό έργο της Ανιές Βαρντά σε μια νέα έκθεση/ Το Παρίσι της Ανιές Βαρντά έχει χιούμορ/ Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία/ Το ανορθόδοξο και διψασμένο για ζωή βλέμμα της Ανιές Βαρντά

Φωτογραφία / Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία

Μία νέα έκθεση στο Μουσείο Καρναβαλέ στο Παρίσι παρουσιάζει το ελάχιστα γνωστό φωτογραφικό έργο της σπουδαίας Γαλλίδας σκηνοθέτριας της Νουβέλ Βαγκ, αναδεικνύοντας τη λοξή και χιουμοριστική ματιά της στην πόλη του Παρισιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

Φωτογραφία / Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

«Η ζωή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Δεν ήθελαν να πάνε σε οίκο ευγηρίας και κανένας από τους δύο δεν ήθελε να ζήσει χωρίς τον άλλον. Έτσι έφυγαν από τη ζωή μαζί». Η πιο προσωπική φωτογραφία του Martin Roemers
THE LIFO TEAM
Αποτυπώνοντας την ολοκληρωτική χαρά του ποδοσφαίρου σε μια και μόνο στιγμή

Φωτογραφία / Αποτυπώνοντας την έκσταση του ποδοσφαίρου σε μερικά κλικ

Ο φωτογράφος André Coelho βρέθηκε στο στάδιο Nilton Santos στο Ρίο ντε Τζανέιρο, που ήταν γεμάτο με χιλιάδες οπαδούς της Μποταφόγκο που δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα από κοντά.
THE LIFO TEAM
Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Νίκος Οικονομόπουλος / Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Σε μια σπάνια συνέντευξή του, ο διεθνούς φήμης φωτογράφος του Magnum μιλά στον M. Hulot για την συναρπαστική φωτογραφική του ανέλιξη και τις σκέψεις του πάνω στα αιώνια διλήμματα της τέχνης του.
M. HULOT
Αγκαλιές και φιλιά στο τέλος του κόσμου. H τρυφερή μελαγχολία στις εικόνες του Spyros Rennt

Spyros Rennt / «Το κουίρ είναι το βάρος που σηκώνουμε απέναντι στην κοινωνία που δεν μας αγκαλιάζει»

Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, εραστές: Στο τέταρτο φωτογραφικό του βιβλίο «Intertwined», ο Έλληνας καλλιτέχνης Spyros Rennt στρέφει το βλέμμα του προς μια πιο ήσυχη πλευρά της κουίρ επαφής.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ

σχόλια

5 σχόλια
Να διευκρινίσουμε βέβαια ότι το Πρίπιατ δεν εκκενώθηκε αμέσως μετά το ατύχημα, αλλά αρκετές ώρες αργότερα (και αφού είχε διαρρεύσει ήδη ραδιενέργεια) επειδή η Σοβιετική Ένωση δεν ήθελε να μάθει η δύση ότι έχουν θέμα με αντιδραστήρα... Επίσης στις γύρω περιοχές η ραδιενέργεια είναι σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, ειδικά στις μέρες μας. Με εξαίρεση κάποια αντικείμενα, την σκόνη από την έκρηξη της οροφής του αντιδραστήρα και, βεβαίως βεβαίως, τον ίδιο τον αντιδραστήρα, η περιοχή έχει αρχίσει να ανακτά το οικοσύστημά της.
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο!Μου ήρθε στο μυαλό μία πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο "Όταν Φυσάει ο Άνεμος" (When the Wind Blows) (1986), του σκηνοθέτη Τζίμι Μουρακάμι και μουσική του Ντέιβιντ Μπάουι. Για όσους δεν την έχουν παρακολουθήσει, την συστήνω ανεπιφύλακτα. Σε κάποια video (dvd) club υπάρχει.Πληροφορίες σχετικά με την ταινία η οποία στηρίχτηκε στο ομότιτλο κόμικ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD_%CF%86%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%B5%CE%B9_%CE%BF_%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82
«..και ο κόμπος στο λαιμό να μην φεύγει.» Ακριβώς έτσι...!Και το κόμικ είναι πολύ καλό, αλλά τις εντυπώσεις και όλη αυτή την συναισθηματική φόρτιση και την μελαγχολική ατμόσφαιρα, τα πετυχαίνει μόνο η ταινία.
Ποιος δε θυμάται την υστερία που ακολούθησε στην Ελλάδα μετά το ατύχημα.Όλοι τρέχανε να αδειάσουν τα ράφια με τα εβαπορέ και τις κονσέρβες και δεν ακουμπούσαν οτιδήποτε φρέσκο.ειναι περίεργο που δεν είχαμε θύματα εδω,αλλά από...σκορβουτο.Από το πρωί μέχρι το βράδυ μας λέγανε για το ραδιο που σκοτώνει και μείς πιτσιρίκια φοβόμασταν να ακουμπήσουμε...το ραδιόφωνο!Εντάξει,άσχετο σχόλιο αλλά λίγο σχετικό...
Ήμουν μόνο δύο χρονών αλλά θυμάμαι τη φρίκη της μάνας μου ενώ με τάιζε! Φυσικά δεν γνώριζα τότε αλλά θυμάμαι το άγχος της, ακόμα. Ούτε έξω μας άφηναν, ούτε τίποτα. Ούτε καλά καλά ήξεραν τι να κάνουν.