Κόττας, ο γλεντζές _VIDEO

Κόττας, ο γλεντζές _VIDEO Facebook Twitter
1

 


 

Η γειτονιά... σαν ένα μικρό χωριό
Συνοικία Αγίας Αικατερίνης. Πάτρα. Σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης, 40 περίπου οικογένειες ζουν σε χαμηλά, λευκά, μικρά σπίτια -άναρχα χτισμένα- και όλα στολισμένα με πολλές γλάστρες. 
Σπίτια που άντεξαν σεισμούς, άνθρωποι που αντιστάθηκαν για χρόνια σε πολιτικούς που πίεζαν να γίνουν όλα πολυκατοικίες. Άνθρωποι που χαίρονται να μαζεύονται σε παρέες και να πίνουν τον καφέ του απομεσήμερου.

 

Μια συνοικία που οι κάτοικοι της, επιμένουν να την αποκαλούν «Αγία Αικατερίνη» και όχι «Γύφτικά» όπως πολλοί τη λένε και την ξέρουν.

 


Μια συνοικία που θα μπορούσε να ήταν το τελειότερο εν έτει 2014 σκηνικό για την «Αυλή των θαυμάτων» του Καμπανέλλη.



 

Πολλοί με συμβούλεψαν ότι το video- ρεπορτάζ στη γειτονιά του Κόττα δεν θα γίνει διότι οι κάτοικοι δεν θέλουν τους δημοσιογράφους. Παλιότερα κάποιοι έγραψαν ότι κάτοικοι της συνοικίας βάζουν τα παιδιά τους να ζητιανεύουν ή να κλέβουν. Από τότε θύμωσαν πολύ και αποφάσισαν μη δεχτούν ξανά δημοσιογράφο. Με το που μας είδαν, υπήρχε καχυποψία. Τους εξηγήσαμε, κατάλαβαν... και μας έβαλαν στα σπίτια τους. Απλοί, αυθεντικοί, άνθρωποι του μεροκάματου που έχουν μάθει να λένε τα πράγματα με τα όνομα τους.

η κυρία Σπυριδούλα, κάτοικος της συνοικίας της Αγίας Αικατερίνης

κ. Μιχάλης και κ. Νίκος, κάτοικοι της συνοικίας της Αγίας Αικατερίνης


Το μαγαζί που λέγεται «Κολωνάκι»
Σ' αυτή τη γειτονιά είναι το μαγαζί του Κόττα. Για να το βρεις, πρέπει να ρωτήσεις, δεν υπάρχει ταμπέλα –γεγονός που προσθέτει μυστήριο στη γειτονιά και στη νύχτα.

Το μαγαζί αποτελεί οικογενειακή επιχείρηση και από το 1932 που το άνοιξαν οι παππούδες του περνάει από γενιά σε γενιά. Ο Κόττας άρχισε να το δουλεύει μόνος του από το 1960 ενω πάράλληλα  εργαζόταν και ως "καμπανάς". Σήμερα, 67 χρόνων δηλώνει ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ αφού ήταν αθεράπευτα ερωτευμένος με το μαγαζί του.
Ερωτιάρης, γλεντζές, χαλαρός, πάντα νηφάλιος και εξαιρετικός χορευτής

-προτιμάει να χορεύει παρά να μιλάει.

Κόττας, ο γλεντζές


Με το που μπαίνεις στο μαγαζί, η αύρα, οι μουσικές, οι θαμώνες σε κάνουν να αφεθείς, να διώξεις τον καθωσπρεπισμό και τα στερεότυπα και να χορέψεις χωρίς να σε νοιάζει αν τα χεριά που πιάνεις για το δυαδικό τσιφτετέλι είναι γνωστά ή άγνωστα.


Ένα μαγαζί– κάτι ανάμεσα σε καφενείο και κέντρο διασκέδασης- που ενώνει όλους τους ανθρώπους. Πλούσιοι, φτωχοί, φοιτητές, καλλιτέχνες, πολιτικοί, μετανάστες, «παράνομα ζευγαράκια», μικροί και μεγάλοι μαζεύονται τα Παρασκεύοσαββατα και ξεφαντώνουν με την ψύχη τους. Μονιάζουν, πίνουν ουίσκι σε ψηλό ποτήρι και χορεύουν από Μπέλλου, Τσιτσάνη, Σακελλαρίου μέχρι Κοκκίνου, Βέρτη και «Καγκέλια». Εδώ βλέπεις τον ορισμό του «γινόμαστε όλοι μια παρέα». Σταυροδρόμι πολιτισμών και ανθρώπων, ο Κόττας.

 

 

Οι διάσημοι
Ο Γιάννης Τσαρούχής, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Αλέξανδρος Ιόλας –ο όποιος έβγαλε τη γούνα του και την έστρωσε κάτω για να χορέψει-, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Μπάμπης Γκολές είναι μερικοί διάσημοι που πέρασαν αξέχαστες νύχτες στο μαγαζί του. Ο Κόττας δεν εντυπωσιάζεται από τους επώνυμους. «Για μένα όλοι είναι το ίδιο», λέει.

Η διακόσμηση και οι δίσκοι

Εκτός από την πραγματική διασκέδαση στο μαγαζί του Κόττα, υπάρχουν και άλλοι δύο λόγοι που το καθιστούν σπουδαίο.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη διακόσμηση, μια διακόσμηση γεμάτη αντιθέσεις. Στους τείχους θα δεις αυθεντικό Τσαρούχη –πίνακα που ο ίδιος ο Τσαρούχης έκανε δώρο στον Κόττα για να τον ευχαριστήσει για το πόσο υπέροχα πέρασε στο «Κολωνάκι» του-, πίνακα του Λύτρα, φωτογραφίες της Πόλυς Πάνου, του Καζαντζίδη, της Μαρινέλλας, φωτογραφία του σημαντικού φωτογράφου Μπρεσόν που αποτυπώνει το συγκλονιστικό ζεϊμπέκικο σε καπηλειό του Πειραιά. Kαι ακριβώς πάνω από τον Μπρεσόν δεσπόζει η αφίσα των παιχτών του Ολυμπιακού 1972- 1973 –για την αγαπημένη του ομάδα έχει φάει τόσο ξύλο που κατέληξε στο νοσοκομείο...



Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τους δίσκους. Εκτός όλων των άλλων είναι και συλλέκτης δίσκων. Μια συλλογή τεράστια. Όλο το ρεμπέτικο τραγούδι χωράει ανακατεμένο και στοιβαγμένο μέσα σε μια ξύλινη ντουλάπα.

 

Ο Γιώργος Κόττας είναι από τους ανθρώπους εκείνους που ξέρουν να γλεντούν τη ζωή. Αντιμετωπίζει τις σκοτούρες και τον όποιο Γολγοθά χωρίς άγχος και κλάψα. «Δεν παραβιάζω τη ζωή, αφήνω τα πράγματα να έρθουν», λέει και σε πείθει στο δευτερόλεπτο.

 

 

Φωτογραφίες και σκηνοθεσία- μοντάζ video: Αντώνης Κορκόντζηλας

 

Ελλάδα
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θεσσαλονίκη: Καταδίκη 7 ατόμων για υπερκοστολογήσεις σε κατασκευή στην Εγνατία Οδό

Ελλάδα / Θεσσαλονίκη: Καταδίκη 7 ατόμων για υπερκοστολογήσεις σε κατασκευή στην Εγνατία Οδό

Μετά από πολύμηνη δίκη, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης έκρινε ενόχους - χωρίς να τους αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό - συνολικά 7 από τους 15 κατηγορούμενους
LIFO NEWSROOM
Ειρήνη Μουρτζούκου: Για «αδίστακτη δράση» μιλά το κατηγορητήριο - Τι αναφέρει για τους θανάτους των βρεφών 

Ελλάδα / Ειρήνη Μουρτζούκου: Για «αδίστακτη δράση» μιλά το κατηγορητήριο - Τι αναφέρει για τους θανάτους των βρεφών 

Αποπειράθηκε τέσσερις φορές να αφαιρέσει τη ζωή ενός από τα δύο παιδιά της, αναφέρει μεταξύ άλλων το κατηγορητήριο - Η Ειρήνη Μουρτζούκου επέστρεψε στη ΓΑΔΑ, όπου κρατείται μέχρι την απολογία της
LIFO NEWSROOM
Οι πρώτες εικόνες από το ανακαινισμένο Χίλτον - Σε λειτουργία το House of Nynn του The Ilisian

Ελλάδα / Οι πρώτες εικόνες από το ανακαινισμένο Χίλτον - Σε λειτουργία το House of Nynn του The Ilisian

Πρόκειται για την «πρώτη σύγχρονη λέσχη στην καρδιά της Αθήνας», όπως περιγράφεται ο νέος χώρος που φιλοδοξεί να εισάγει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής στην αστική καθημερινότητα, συνδυάζοντας τη γαστρονομία, την ευεξία, τον πολιτισμό και τον σύγχρονο σχεδιασμό υπό το πρίσμα της ευζωίας
LIFO NEWSROOM
Ειρήνη Μουρτζούκου: Από τα δάκρυα on air στην παραδοχή 4 φόνων - Η στιγμή που η μητέρα της την κατηγόρησε δημόσια

Ελλάδα / Ειρήνη Μουρτζούκου: Από τα δάκρυα on air στην παραδοχή 4 φόνων - Η στιγμή που η μητέρα της την κατηγόρησε δημόσια

Κατά τη διάρκεια του 2024, η Μουρτζούκου είχε εμφανιστεί επανειλημμένα σε εκπομπές, επιμένοντας ότι συνεργάζεται με τις Αρχές και πως «εκεί που πρέπει να μιλήσω, έχω μιλήσει»
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
31 χρόνια στην Πάτρα, και δεν το γνώριζα το μαγαζί. Το μόνο που ήξερα στην περιοχή αυτή, ήταν το "Μικρό Παρίσι", παλιό ρεμπετάδικο το οποίο έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια, και είχε αφήσει ιστορία και αυτό.Όσο για την περιοχή, είναι λες και κάνεις ταξίδι στον χρόνα και μετφέρεσαι σε γειτονιά του 1950.Υπάρχει και άλλη τέτοια γειτονιά βέβαια που είναι από τις πιο γραφικές που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα πιστεύω, μιά ανάσα απο το κέντρο της πόλης. Στο Βλατερό, υπάρχουν κάποια σκαλάκια που οδηγούν στο κάστρο, στα οποία σκαλάκια υπάρχουν κάθετα δρομάκια με μικρά ασβεστομένα σπιτάκια, εκεί παραγματικά νομίζεις πως άλλαξες εποχή. Και έχεις και όλη την Πάτρα πιάτο στα πόδια σου. Καθόλου τυχαίο που την ονόμασαν (Πλάκα της Πάτρας). Μεγάλη ομοιότητα με τα Αναφιώτικα.