Κόττας, ο γλεντζές _VIDEO

Η γειτονιά... σαν ένα μικρό χωριό
Συνοικία Αγίας Αικατερίνης. Πάτρα. Σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης, 40 περίπου οικογένειες ζουν σε χαμηλά, λευκά, μικρά σπίτια -άναρχα χτισμένα- και όλα στολισμένα με πολλές γλάστρες. 
Σπίτια που άντεξαν σεισμούς, άνθρωποι που αντιστάθηκαν για χρόνια σε πολιτικούς που πίεζαν να γίνουν όλα πολυκατοικίες. Άνθρωποι που χαίρονται να μαζεύονται σε παρέες και να πίνουν τον καφέ του απομεσήμερου.

Μια συνοικία που οι κάτοικοι της, επιμένουν να την αποκαλούν «Αγία Αικατερίνη» και όχι «Γύφτικά» όπως πολλοί τη λένε και την ξέρουν.

Μια συνοικία που θα μπορούσε να ήταν το τελειότερο εν έτει 2014 σκηνικό για την «Αυλή των θαυμάτων» του Καμπανέλλη.

Πολλοί με συμβούλεψαν ότι το video- ρεπορτάζ στη γειτονιά του Κόττα δεν θα γίνει διότι οι κάτοικοι δεν θέλουν τους δημοσιογράφους. Παλιότερα κάποιοι έγραψαν ότι κάτοικοι της συνοικίας βάζουν τα παιδιά τους να ζητιανεύουν ή να κλέβουν. Από τότε θύμωσαν πολύ και αποφάσισαν μη δεχτούν ξανά δημοσιογράφο. Με το που μας είδαν, υπήρχε καχυποψία. Τους εξηγήσαμε, κατάλαβαν... και μας έβαλαν στα σπίτια τους. Απλοί, αυθεντικοί, άνθρωποι του μεροκάματου που έχουν μάθει να λένε τα πράγματα με τα όνομα τους.

Το μαγαζί που λέγεται «Κολωνάκι»
Σ' αυτή τη γειτονιά είναι το μαγαζί του Κόττα. Για να το βρεις, πρέπει να ρωτήσεις, δεν υπάρχει ταμπέλα –γεγονός που προσθέτει μυστήριο στη γειτονιά και στη νύχτα.

Το μαγαζί αποτελεί οικογενειακή επιχείρηση και από το 1932 που το άνοιξαν οι παππούδες του περνάει από γενιά σε γενιά. Ο Κόττας άρχισε να το δουλεύει μόνος του από το 1960 ενω πάράλληλα  εργαζόταν και ως "καμπανάς". Σήμερα, 67 χρόνων δηλώνει ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ αφού ήταν αθεράπευτα ερωτευμένος με το μαγαζί του.
Ερωτιάρης, γλεντζές, χαλαρός, πάντα νηφάλιος και εξαιρετικός χορευτής

-προτιμάει να χορεύει παρά να μιλάει.

Με το που μπαίνεις στο μαγαζί, η αύρα, οι μουσικές, οι θαμώνες σε κάνουν να αφεθείς, να διώξεις τον καθωσπρεπισμό και τα στερεότυπα και να χορέψεις χωρίς να σε νοιάζει αν τα χεριά που πιάνεις για το δυαδικό τσιφτετέλι είναι γνωστά ή άγνωστα.

Ένα μαγαζί– κάτι ανάμεσα σε καφενείο και κέντρο διασκέδασης- που ενώνει όλους τους ανθρώπους. Πλούσιοι, φτωχοί, φοιτητές, καλλιτέχνες, πολιτικοί, μετανάστες, «παράνομα ζευγαράκια», μικροί και μεγάλοι μαζεύονται τα Παρασκεύοσαββατα και ξεφαντώνουν με την ψύχη τους. Μονιάζουν, πίνουν ουίσκι σε ψηλό ποτήρι και χορεύουν από Μπέλλου, Τσιτσάνη, Σακελλαρίου μέχρι Κοκκίνου, Βέρτη και «Καγκέλια». Εδώ βλέπεις τον ορισμό του «γινόμαστε όλοι μια παρέα». Σταυροδρόμι πολιτισμών και ανθρώπων, ο Κόττας.

Οι διάσημοι
Ο Γιάννης Τσαρούχής, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Αλέξανδρος Ιόλας –ο όποιος έβγαλε τη γούνα του και την έστρωσε κάτω για να χορέψει-, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Μπάμπης Γκολές είναι μερικοί διάσημοι που πέρασαν αξέχαστες νύχτες στο μαγαζί του. Ο Κόττας δεν εντυπωσιάζεται από τους επώνυμους. «Για μένα όλοι είναι το ίδιο», λέει.

Η διακόσμηση και οι δίσκοι

Εκτός από την πραγματική διασκέδαση στο μαγαζί του Κόττα, υπάρχουν και άλλοι δύο λόγοι που το καθιστούν σπουδαίο.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη διακόσμηση, μια διακόσμηση γεμάτη αντιθέσεις. Στους τείχους θα δεις αυθεντικό Τσαρούχη –πίνακα που ο ίδιος ο Τσαρούχης έκανε δώρο στον Κόττα για να τον ευχαριστήσει για το πόσο υπέροχα πέρασε στο «Κολωνάκι» του-, πίνακα του Λύτρα, φωτογραφίες της Πόλυς Πάνου, του Καζαντζίδη, της Μαρινέλλας, φωτογραφία του σημαντικού φωτογράφου Μπρεσόν που αποτυπώνει το συγκλονιστικό ζεϊμπέκικο σε καπηλειό του Πειραιά. Kαι ακριβώς πάνω από τον Μπρεσόν δεσπόζει η αφίσα των παιχτών του Ολυμπιακού 1972- 1973 –για την αγαπημένη του ομάδα έχει φάει τόσο ξύλο που κατέληξε στο νοσοκομείο...

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τους δίσκους. Εκτός όλων των άλλων είναι και συλλέκτης δίσκων. Μια συλλογή τεράστια. Όλο το ρεμπέτικο τραγούδι χωράει ανακατεμένο και στοιβαγμένο μέσα σε μια ξύλινη ντουλάπα.

Ο Γιώργος Κόττας είναι από τους ανθρώπους εκείνους που ξέρουν να γλεντούν τη ζωή. Αντιμετωπίζει τις σκοτούρες και τον όποιο Γολγοθά χωρίς άγχος και κλάψα. «Δεν παραβιάζω τη ζωή, αφήνω τα πράγματα να έρθουν», λέει και σε πείθει στο δευτερόλεπτο.

Φωτογραφίες και σκηνοθεσία- μοντάζ video: Αντώνης Κορκόντζηλας