Υπάρχει λόγος που κανείς δεν πίστευε την υιοθετημένη κόρη του Γούντι Άλλεν

Υπάρχει λόγος που κανείς δεν πίστευε την υιοθετημένη κόρη του Γούντι Άλλεν Facebook Twitter
68

 

Το 1993 η Μία Φάροου, λίγο καιρό μετά το χωρισμό της με τον Άλλεν, υποστήριξε ότι ο πρώην σύντροφός της είχε κακοποιήσει σεξουαλικά την υιοθετημένη κόρη της Ντίλαν. Σύντομα η κατηγορία κατέπεσε, ως επινόηση, πιθανά υπαγορευμένη απ' την ίδια τη Φάροου. 

 

20 χρόνια αργότερα, πρώτα με μια συνέντευξη στο Vanity Fair και χτες με μια ανοιχτή επιστολή στους NYTimes η ίδια η Ντίλαν πήρε θέση. Και να τι είπε:

 

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

 

Υπάρχει λόγος που κανείς δεν πίστευε την υιοθετημένη κόρη του Γούντι Άλλεν Facebook Twitter

 

Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία του Γούντι Άλλεν; Πριν απαντήσετε, πρέπει να ξέρετε: Όταν ήμουν επτά ετών, ο Γούντι Άλλεν με πήρε απ' το χέρι, και με οδήγησε σε μία σκοτεινή σοφίτα, μικρή σαν ντουλάπα, στον δεύτερο όροφο του σπιτιού μας. Μου είπε να ξαπλώσω μπρούμυτα και να παίξω με το ηλεκτρικό τρενάκι του αδερφού μου. Τότε με κακοποίησε σεξουαλικά. Μου μιλούσε καθώς το έκανε, ψιθύριζε ότι είμαι καλό κορίτσι, ότι αυτό ήταν το μυστικό μας, μου υποσχόταν ότι θα με πήγαινε στο Παρίσι, ότι θα πρωταγωνιστούσα στις ταινίες του. Θυμάμαι πως κοιτούσα το τρενάκι, εστιάζοντας σ' αυτό καθώς γυρνούσε γύρω γύρω στη σοφίτα. Ακόμα και σήμερα το βρίσκω δύσκολο να αντικρύζω καν τρενάκια. 

 

Για όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ο πατέρα μου μου έκανε πράγματα που δε μου άρεσαν. Δε μ' άρεσε πως συχνά με έπαιρνε απ' τη μαμά μου και τα αδέρφια μου για μείνω μόνη μαζί του. Δε μ' άρεσε όταν έβαζε τον αντίχειρά του στο στόμα μου, όταν με έβαζε κάτω απ' τα σεντόνια μαζί του στο κρεβάτι... Κρυβόμουν κάτω από κρεβάτια ή κλειδωνόμουν στα μπάνιο για να το αποφύγω, αλλά πάντα με έβρισκε. Αυτά συνέβαιναν τόσο συχνά, τόσο πετυχημένα και κρυφά απ' τη μητέρα μου, που αν γνώριζε θα με προστάτευε, που τα έπαιρνα για νορμάλ πράγματα. Νόμιζα ότι έτσι φέρονταν οι πατέρες στις κόρες τους. Αλλά αυτό που μου έκανε στην σοφίτα έμοιαζε διαφορετικό και δε μπορούσα να κρατήσω πια το μυστικό. 

 

Όταν ρώτησα τη μαμά μου αν κι ο πατέρας της της έκανε όσα μου έκανε ο Γούντι Άλλεν, πραγματικά δεν γνώριζα την απάντηση. Επίσης, δεν γνώριζα το χαμό που θα ακολουθούσε. Δεν ήξερα ότι ο πατέρας μου θα χρησιμοποιούσε τη σχέση με την αδεφή μου για να καλύψει το ότι με κακοποιούσε. Δεν περίμενα ότι θα κατηγορούσε τη μητέρα μου ότι μου φύτεψε στο μυαλό την ιστορία κι ότι θα την αποκαλούσε ψεύτρα που με υπερασπίστηκε. Δεν περίμενα ότι θα έπρεπε να πω και να ξαναπώ την ιστορία μου σε γιατρούς που πίεζαν για να δουν αν έλεγα ψέματα, ως μέρος δικαστικής διαδικασίας την οποία δεν καταλάβαινα. Κάποια στιγμή η μητέρα μου μου είπε ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν έλεγα ψέματα, κι ότι θα μπορούσα να τα πάρω όλα πίσω. Δεν μπορούσα, ήταν όλα αλήθεια. Αλλά οι κατηγορίες εναντίον ενός ισχυρού είναι δύσκολο να προχωρήσουν. Υπήρχαν ειδικοί που αρνήθηκαν την αξιοποιστία μου και γιατροί που εναντιώθηκαν σ' ένα κακοποιημένο παιδί. 

 

Μετά από την απόφαση για την κηδεμονία, σύμφωνα με την οποία ο πατέρας μου δεν είχε πια δικαίωμα να με βλέπει, η μητέρα μου δεν θέλησε να τον κυνηγήσει δικαστικά, παρά τα ευρήματα για πιθανές αποδείξεις απ' την Πολιτεία του Κονέκτικατ, εξαιτίας, σύμφωνα με τα λόγια του κατηγόρου, της εύθραυστης κατάστασης του "παιδιού θύματος". Ο Γούντι Άλλεν δεν καταδικάστηκε ποτέ για κανένα έγκλημα. Το ότι γλίτωσε με στοιχειωσε καθώς μεγάλωνα. Είχα τύψεις που του είχα επιτρέψει να είναι κοντά σε άλλα κοριτσάκια. Έτρεμα στην ιδέα να με αγγίζουν οι άντρες. Είχα διατροφική διαταραχή. Άρχισα να κόβω τον εαυτό μου. Το μαρτύριο χειροτέρεψε εξαιτίας της συμπεριφοράς του Χόλιγουντ. Όλοι εκτός από λίγους σπουδαίους ανθρώπους (τους ήρωές μου) έκαναν ότι δεν κατάλαβαν τίποτα. Για τους περισσότερους ήταν εύκολο να πουν "ποιος ξέρει τι έγινε στ' αλήθεια" και υποκρίθηκαν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Ηθοποιοί τον εκθείασαν σε απονομές βραβείων. Τα κανάλια τον πρόβαλλαν στην TV, οι κριτικοί τον έβαλαν στα περιοδικά. Κάθε φορά που έβλεπα το πρόσωπο του δυνάστη μου -σε κάποια αφίσα, σε t-shirt, στην τηλεόραση- έκρυβα τον πανικό μου, μέχρι να βρω ένα μέρος που θα ήμουν μόνη μου και όπου θα κατέρρεα. 

 

Την περασμένη εβδομάδα, ανακοινώθηκε πως ο Άλλεν είναι υποψήφιος για ένα ακόμη Όσκαρ. Αλλά αυτή τη φορά αρνήθηκα να καταρρεύσω. Για πολύ καιρό η αποδοχή που είχε ο Γούντι Άλλεν με έκανε να σιωπώ. Αισθανόμουν ότι τα βραβεία και τα καλά λόγια ήταν ένας τρόπος για να μου πουν να το βουλώσω και να τον αφήσω ήσυχο. Αλλά όσοι έχουν επηζήσει σεξουαλική κακοποίηση με βοήθησαν, με υποστήριξαν στην απόφασή μου να ξεπεράσω τους φόβους μου ότι θα με πουν ψεύτρα, ότι θα μου πουν πως οι αναμνήσεις μου δεν είναι αληθινές. Όλοι αυτοί μου έδωσαν λόγους για να μην παραμείνω σιωπηλή, ώστε και άλλοι να ξέρουν ότι δεν χρειάζεται να παραμείνουν σιωπηλοί κι αυτοί.

 

Σήμερα, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Είμαι παντρεμένη και ευτυχισμένη. Έχω την υποστήριξη των υπέροχων αδερφιών μου. Έχω μια μητέρα που βρήκε μέσα της τεράστια δύναμη για να μας σώσει απ' το χάος που ένας κυνηγός έφερε στο σπίτι μας. 

Αλλά άλλοι είναι ακόμα φοβισμένοι, ευάλωτοι και προσπαθούν να βρουν το κουράγιο να πουν την αλήθεια. Το μήνυμα που στέλνει το Χόλιγουν έχει γι' αυτούς μεγάλη σημασία. 

Κι αν ήταν το παιδί σου, Cate Blanchett; Louis CK; Alec Baldwin; Κι αν ήσουν εσύ, Emma Stone; Ή εσύ Scarlett Johansson; Με ήξερες όταν ήμουν κοριτσάκι, Diane Keaton. Με ξέχασες; 

 Ο Woody Allen αποδεικνύει το πώς η κοινωνία μας αδιαφορεί για τους επιζώντες σεξουαλικών επιθέσεων. 

 

Οπότε, φανταστείτε την επτάχρονη κόρη σας να οδηγείται σε μια σοφίτα, από τον Woody Allen. Φανταστείτε την να ξοδεύει μια ολόκληρη ζωή να ανακατεύεται όταν ακούει το όνομά του. Φανταστείτε έναν κόσμο που βραβεύει τον βασανιστή της. 

 

Τα φαντάζεστε όλα αυτά; Τώρα, ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία του Γούντι Άλλεν;

 

=

  

Αυτή ήταν η επιστολή που κάνει το γύρο του κόσμου, εξοργίζοντας τον κόσμο και στρέφοντάς τον εναντίον του "παιδεραστή" και "βιαστή" Γούντι Άλλεν. 

 

Έχοντας ψάξει με κάθε λεπτομέρεια, παλιότερα, την υπόθεση που χαρακτηρίστηκε φαιδρή προσπάθεια εκδίκησης της Μία Φάροου μετά το χωρισμό της απ' τον Άλλεν, δεν αντιμετώπισα ως ευαγγέλιο τα λόγια της Ντίλαν, τον αθέλητο ίσως συναισθηματικό εκβιασμό, τις απλουστεύσεις της και τις εξόφθαλμες διαστρεβλώσεις της. Και θα εξηγήσω γιατί πιστεύω, χωρίς να ξέρω σίγουρα αν λέει αλήθεια ή ψέματα, ότι υπάρχουν λόγοι που οι ισχυρισμοί της δεν είχαν γίνει πιστευτοί, παρ' ό,τι γνωστοί, εδώ και 20 χρόνια.

 

Κι όσο για την ερώτησή της, "Τώρα, ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία του Γούντι Άλλεν;", εγώ απαντώ:

Το Interiors. Ή και το Manhattan Mystery Murder. 

 

 

 

------

 

 

Ακολουθεί:

 

Ένα λεπτομερές άρθρο για τις φημολογούμενες κατηγορίες της Ντίλαν και την ιστορία τους μέσα στα χρόνια, από τον Robert B. Weide που, γυρίζοντας ντοκιμαντέρ για τον Άλλεν, έψαξε εξονυχιστικά όλες τις πτυχές της υπόθεσης. Περιγράφει αυτές που μπορούν να διασταυρωθούν.

Από το Daily Beast.

 

 

The Woody Allen Allegations: Not So Fast

(Μετάφραση αποσπασμάτων δική μου - γιατί καλό είναι να ακούγεται και η άλλη πλευρά, ειδικά σε τέτοια σημαντικά ζητήματα)

 

 

Υπάρχουν βασικά δύο θέματα που πρέπει να διαχωριστούν. Το ένα είναι η ρομαντική/σεξουαλική σχέση του Άλλεν με την υιοθετημένη κόρη της Φάροου, το 1991. Το άλλο είναι η κατηγορία της Φάροου -που έγινε κατά τη διάρκεια της διαμάχης για την κηδεμονία τριών παιδιών που είχαν από κοινού- ότι ο Άλλεν κακοποίησε την 7χρονη υιοθετημένη κόρη Ντίλαν. Επειδή πολλοί τα μπερδέυουν, ας τα εξετάσουμε ξεχωριστά, 

 

Πρώτα η σχέση με την Σουν Γι:

 

Όποτε διαβάζω κάτι στο ίντερνετ, οι πιο εξοργισμένοι είναι αυτοί που δεν έχουν καν ιδέα για τα γεγονότα. 

 

#1: Η Soon-Yi ήταν κόρη του Γούντι. Λάθος. 

 

#2: Η Soon-Yi ήταν προγονή του Γούντι. Λάθος.

 

#3: Η Soon-Yi ήταν η υιοθετημένη κόρη του Γούντι και της Μία. Λάθος. (Ήταν η υιοθετημένη κόρη της Μία Φάροου και του André Previn. Το πλήρες όνομά της ήταν Soon-Yi Farrow Previn.)

 

#4: Ο Woody και η Mia ήταν παντρεμένοι. Λάθος

 

#5: Ο Woody και η Μία ζούσαν μαζί. Λάθος. Ο Γούντι ζούσε στο διαμέρισμά του στην Fifth Ave. Η Μία και τα παιδιά ζούσαν στο Central Park West. Είναι επιβεβαιωμένο γεγονός ότι ο Γούντι, ποτέ, ούτε μία φορά, δεν κοιμήθηκε στο διαμέρισμα της Μία στα 12 χρόνια που ήταν σύντροφοι. 

 

#7: Η Soon-Yi έβλεπε τον Woody σαν πατέρα της. Λάθος. Τον έβλεπε σαν σύντροφο της μητέρας της. Η πατρική της φιγούρα ήταν ο θετός πατέρας της, André Previn.

 

#8: Η Soon-Yi ήταν ανήλικη όταν ξεκίνησε τη σχέση της με τον Γούντι. Ο Γούντι Άλλεν είναι άρα παιδεραστής! Λάθος. Ήταν είτε 19 είτε 21. (Η χρονιά γέννησής της στην Κορέα δεν καταγράφηκε, θεωρούνταν από πάντα όμως ότι ήταν το 1970 ή το 1972.) 

 

#9: Η Soon-Yi ήταν οριακά διανοητική καθυστερημένη. Χα! Είναι πανέξυπνη, έχει πτυχίο απ' το Columbia University και μιλά περισσότερες γλώσσες από σένα. 

 

#10: Ο Woody "χάιδευε" την Soon-Yi από μικρή ηλικία και την ετοίμαζε για νύφη του. Ελάτε τώρα! Σύμφωνα με τα πρακτικά του δικαστηρίου και την ίδια την αυτοβιογραφία της Μία, μέχρι το 1990 (όταν η Soon-Yi ήταν 18 ή 20), ο Woody "είχε ελάχιστη επαφή με τα παιδιά του Previn, αλλά τη λιγότερη επαφή την είχε με την Soon-Yi" - κι έτσι η Μία τον ενθάρρυνε να περναει χρόνο μαζί της. Ο Άλλεν ξεκίνησε να την παίρνει σε αγώνες μπάσκετ, και τα υπόλοιπα τα έγραψε η (ταμπλόιντ) ιστορία. 

 

Το σημαντικότερο επί του θέματος είναι αυτό: Όποιος φρικάρει απ' το ότι ένας 55-χρονος τα έφτιαξε με την 19χρονη υιοθετημένη κόρη της φίλης του, το καταλαβαίνω. Είναι πολύ λογικό. Αλλά γιατί να διαστρεβλώνει τα γεγονότα; Αν το συμβάν σού είναι τόσο αηδιαστικό, γιατί το τραγικοποιείς κι άλλο;

 

Είναι κατανοητό ότι η Μία θα ήταν έξαλλη με τον Γούντι για το υπόλοιπο της ζωής της. Θα έκανα το ίδιο. (Αν και θα το χειριζόμουν διακριτικά, χωρίς να τουιτάρω ότι "είναι παιδόφιλος!"). Καταλαβαίνω και την οργή του γιου τους Ρόναν, που έχει πει για το γάμο του πατέρα του ότι είναι "ηθική αμαρτία". Το πρόβλημά του μάλλον λύνεται όμως μετά την αποκάλυψη της Φάροου ότι ο Ρόναν είναι γιος του Φρανκ Σινάτρα - πράγμα που αν ισχύει η Μία απατούσε τον Άλλεν. (Τον είχε παντρευτεί όταν ήταν 21 ετών κι ο Σινάτρα 50. Αν έκανε μαζί του τον Ρόναν, το έκανε μετά το χωρισμό τους, όσο ήταν με τον Άλλεν.)

 

Δε με ενδιαφέρει να κρίνω την Μία. Είναι εξαιρετική ηθοποιός και πολιτική ακτιβίστρια. Αλλά όσοι μισούν τον Γούντι για "οσα έκανε στη Μία" ας ξέρουν ότι αν ο Ρόναν είναι γιος του Σινάτρα, η κατά τα άλλα ηθικολόγος Μία έκανε για δεύτερη φορά παιδί με παντρεμένο. Στα 24 της έμεινε έγκυος απ' τον André Previn, 40, παντρεμένο με την τραγουδοποιό Dory Previn. Η προδοσία λέγεται πως οδήγησε την Dory Previn στο ψυχιατρείο, όπου της έκαναν ηλεκτροσόκ. Αργότερα έγραψε το τραγούδι "Beware of Young Girls", για την Μία. Παρ' ό,τι το να κοιμάσαι με τον άντρα της φίλης σου δεν εξαγριώνει τόσο όσο το να κοιμάσαι με την υιοθετημένη κόρη της φιλενάδας σου, αν κουνάς μια σημαία "Δεν Ξεχνώ", θυμήσου λιγάκι και την μακαρίτισσα την Dory Previn. (Ή καλύτερα, ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά. Όπως και η σχέση του Γούντι, δεν είναι δουλειά μας.)

 

Τώρα, στο θέμα των κατηγοριών της Μία κατά τη διάρκεια της υπόθεσης κηδεμονίας των παιδιών, όπου υποστήριξε ότι ο Γούντι κακοποίησε την Ντίλαν.

 

Στις 4 Αυγούστου, σχεδόν τέσσερις μήνες μετά την αποκάλυψη της σχεσης του με την Σουν Γι, ο Γούντι επισκέφτηκε τα παιδιά στην εξοχική κατοικία της Μία. Υποτίθεται πως σε κάποια στιγμή ο Άλλεν πήγε με την Ντίλαν στην σοφίτα και "την άγγιξε". Την επόμενη ημέρα, η Μία, κι ενώ θα γινόταν και μάχη για την κηδεμονία στα δικαστήρια, βιντεοσκόπησε την Ντίλαν να αφηγείται την ιστορία της.

 

Συνέβη αυτό το πράγμα; Η ενήλικη Ντίλαν υποστηρίζει ότι συνέβη και πιθανοτατα το πιστεύει πραγματικά. Ο αδερφός της Ρόναν επίσης, οπότε μπράβο του που την υποστήριξε. Και οι δύο τους μεγάλωσαν σε ένα σπιτι όπου αυτό το σενάριο ήταν πάντα αποδεκτό ως η απόλυτη αλήθεια, οπότε γιατί να μην το πιστεύουν;

 

Αν αυτό που υποστηρίζει η Μία Φάροου είναι αληθινό, αυτό σημαίνει ότι εν μέσω διαπραγματεύσεων για την κηδεμονία, σε ένα σπίτι που ανήκει στην έξαλλη πρώην φίλη του, γεμάτο με ανθρώπους που τον κατηγορούσαν για τα πάντα, αυτός -γνωστός κλειστοφοβικός- αποφάσισε ότι ήταν το κατάλληλο μέρος και ο κατάλληλος χρόνος να πάρει την κόρη του σε μια σοφίτα και να την κακοποιήσει, στα γρήγορα, πριν γίνει αντιληπτό σε ένα σπιτι γεμάτο παιδιά και νταντάδες ότι και οι δύο λείπουν.

 

Ο Γούντι Άλλεν δεν "αθωώθηκε" για αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ τέτοια απόφαση δικαστηρίου, απλούστατα επειδή ποτέ δεν κατηγορήθηκε για τέτοιο έγκλημα, μια και οι ερευνητικές αρχές δεν βρήκαν κανένα αξιόπιστο στοιχείο που να στηρίζει τους ισχυρισμούς της Μία (και της Ντίλαν).

 

Οι ισχυρισμοί είχαν προκαλέσει μια αυτεπάγγελτη μια έρευνα απ' την Αστυνομία του Κονέκτικατ, που έφερε για να την βοηθήσει ειδική ερευνητική ομάδα απ' το Yale-New Haven Hospital. Μετά από εξάμηνη έρευνα (που περιλάμβανε και ιατρικές εξετάσεις) κατέληξαν ότι η Ντίλαν ΔΕΝ κακοποιήθηκε.

 

Όσο για το "αποδεικτικό στοιχείο" της βιντεοκασέτας την οποία τράβηξε η Μία με την Ντίλαν να εξομολογείται τι της έκανε ο Άλλεν: Έχει σημειωθεί ότι υπάρχουν αρκετά "κοψίματα" στην ηχογράφηση, ενός είδος μοντάζ δηλαδή, από την Μία, που καθώς ηχογραφούσε, κάθε τόσο άνοιγε και έκλεινε την κάμερα. Αυτό γέννησε ερωτήματα για το τι συνέβαινε όταν δηλαδή το παιδί δεν βιντεοσκοπούνταν. Είχε προπονήσει την κόρη της για αυτά που έπρεπε να πει; Αυτό υποστηρίζουν οι δικαστικοί ερευνητές της υπόθεσης. (Η Μία λέει ότι απλώς έγραφε την κόρη της κάθε φορά που ανέφερε τι της έκανε ο μπαμπάς. Αφού δεν ήμασταν εκεί, ας κρατήσουμε τις κρίσεις μας για τους εαυτούς μας.)

 

Δεν είναι όμως η βιντεοκασέτα και οι ιατρικές εξετάσεις τα μόνα προβληματικά σημεία στην προσπάθεια της Μία να πείσει ότι ο πρώην σύντροφός της ήταν παιδεραστής. Υπήρχαν ανακολουθίες και με όσα είπε -εκτός κάμερας- η Μία. Όπως έγραψαν οι New York Times το 1993, μπέρδεψε το πότε πήγε το παιδί στο γιατρό, και στο τέλος αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι δεν είχε υπάρξει καμία ένδειξη σεξουαλικής κακοποίησης στα γεννητικά όργανα.

 

Εν μέσω της δικαστικής διαμάχης, οι Los Angeles Times αποκάλυψαν πως μία απ' τις νταντάδες που πληρωνόταν απ' τον Άλλεν (μια και τρία απ' τα παιδιά ήταν δικά του), είχε, όντας σε όρκο, κατονομάσει την Φάροου ως το άτομο που την πίεζε να υποστηρίξει τις κατηγορίες κακοποίησης, πράγμα που δεν έκανε και την οδήγησε σε έξοδο από τη δουλειά της.

 

Η νταντά είπε για την βιντεοταινία: "Γνώριζα ότι εκείνη η κασέτα φτιάχτηκε σε μια περίοδο τουλάχιστον δύο ή και ίσως τριών ημερών, και όχι απλώς την επόμενη ημέρα. Θυμάμαι την κυρία Φάροου να λέει στην Ντίλαν, <<και τι σου έκανε ο μπαμπάκας, και τι έκανε μετά;>> Η Ντίλαν έμοιαζε να μην ενδιαφέρεται καν, και η Φάροου σταματούσε την βιντεοσκόπηση για λίγο, και μετά συνέχιζε και πάλι".

 

Η ίδια αποκάλυψε επίσης μια συνομιλία που είχε με την Kristie Groteke, την άλλη νταντά της Φάροου: "Μου είπε ότι είχε ενοχές που άφησε την Φάροου να πει αυτά τα πράγματα για τον Άλλεν. Μου είπε ότι εκείνη την ημέρα που ο Άλλεν την πέρασε με τα παιδιά, η νταντά δεν είχε αφήσει για πάνω από πέντε λεπτά την Ντίλαν απ' τα μάτια της, κι ούτε θυμόταν να την είδε ποτέ χωρίς εσώρουχο." [Πράγμα που ισχυρίστηκε η Φάροου.]

 

Στις 20 Απριλίου 1993, ο Dr. John M. Leventhal, ο επικεφαλής της έρευνας του Yale New Haven Hospital, έχοντας ορκιστεί, εξήγησε γιατί η επιτροπή δεν ζήτησε την δίωξη του Άλλεν: "Είχαμε δύο υποθέσεις/πιθανότητες. Η μία ήταν ότι αυτοί οι ισχυρισμοί έγιναν από ένα συναισθηματικά ταραγμένο παιδί και μετά εντυπώθηκαν στο μυαλό του σαν αληθινοί. Και η άλλη περίπτωση ήταν πως δασκαλεύτηκε ή επηρεάστηκε από τη μητέρα της. Δεν καταλήξαμε με σιγουριά σε κάποια απ' τις δύο υποθέσεις. Πιστεύουμε ότι πιθανότατα ήταν μάλλον ένας συνδυασμός και των δύο."

 

Ο Leventhal επίσης, όντας υπό την επήρεια του όρκου, δήλωσε πως οι δηλώσεις της Ντίλαν στο Νοσοκομείο είχαν αντιφάσεις μεταξύ τους - αλλά και με με όσα έλεγε στη βιντεοταινία. "Δεν ήταν μικρές αντιφάσεις. Στην αρχή μας είπε ότι κανείς δεν άγγιξε τα γεννητικά της όργανα, μετά ότι τα άγγιξε, μετά μας είπε ότι δεν τα άγγιξε." Είπε ότι η Ντίλαν έμοιαζε να έχει προβάρει όσα έλεγε, ενώ σε κάποια στιγμή το κορίτσι είπε στους γιατρούς: "Μ' αρέσει να λέω ψέματα στις ιστορίες μου".

 

Η δήλωση του Leventhal καταλήγει: "Ήδη, πριν από τον ισχυρισμό περί κακοποίησης, ο Άλλεν θεωρούνταν στο σπιτικό της Μία για πολλούς μήνες διαβολικός και απαίσιος και τρομακτικός άντρας. Υπήρχε η αίσθηση ότι κακοποιούσε την Soon-Yi και ότι θα κακοποιούσε στο μέλλον και την Ντίλαν. Αυτό το πίστευαν στο σπιτικο της Φάροου ότι θα γίνει, πριν καν τελικά καταγγελθεί ότι έγινε. Στην πραγματικότητα πιστεύουμε ότι είναι ιατρικά πιθανό ότι η Ντίλαν επέμεινε στους ισχυρισμούς της καθώς πέρασε ο καιρός, εξαιτίας της στενής σχέσης της με τη μητέρα της, Κάθε φορά που πήγαινε να μιλήσει για το συμβάν, και μας έκανε εντύπωση αυτό, η Ντίλαν μιλούσε για τη σχέση του Άλλεν με τη Soon-Yi, και το πόσο πίκρανε την καημένη τη μητέρα της, που έχασε την καριέρα που έκανε στα φιλμ του Άλλεν."

 

Οι υποστηρικτές της Φάροου τονίζουν ότι η ερευνητική ομάδα κατέστρεψε τις συλλογικές σημειώσεις πριν παραδώσει την επίσημη αναφορά, αλλά και το γεγονός ότι οι γιατροί της επιτροπής εκπροσωπήθηκαν στο δικαστήριο απ' τον υπεύθυνο της επιτροπής. Δεν έχω ιδέα αν αυτό είναι καν κάτι ασυνήθιστο και δεν θα ισχυριστώ πως γνωρίζω τι σημαίνει αυτό, όπως δεν ξέρω τι σημαίνει και το ότι η Μία ανοιγόκλεινε την κάμερα.

 

Επίσης δεν ξέρω ποιος λήκαρε την βιντεοταινία της Ντίλαν, αλλά και γιατί η Μία δεν δέχτηκε να κάνει το Τεστ Αληθειας, και αρνήθηκε να περάσει από ανιχνευτή ψεύδους. (Ο Γούντι Άλλεν δέχτηκε να κάνει το τεστ, και το πέρασε!)

 

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός της καταστροφής των σημειώσεων ήταν ίσως ο λόγος που, ενώ η αναφορά κατέληξε ξεκάθαρα ότι η Ντίλαν δεν κακοποιήθηκε, ο δικαστής Elliot Wilk δεν έβγαλε οριστικό συμπέρασμα. Ο ίδιος δικαστής έδωσε στην Μία την κηδεμονία των Satchel και Dylan. Ο 15χρονος Moses επέλεξε να μη βλέπει τον πατέρα του. Η Μία επέστρεψε σπίτι με τα 8 απ' τα 9 παιδιά. Στη συνέχεια θα υιοθετούσε άλλα έξι, μεταξύ των οποίων και τον Thaddeus Wilk Farrow, τον οποίο ονόμασε προς τιμή του δικαστή Wilk.

 

Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά την απόφαση του Wilk, οι αρχές του Κονέκτικατ σταμάτησαν τις έρευνες, πράγμα που οδήγησε σε μια ασυνήθιστη δήλωση του Δημόσιου Κατηγορου, που αθώωσε μεν τον Άλλεν, αλλά είπε ότι υπήρχαν και λόγοι για να πιστέψει κανείς και την Ντίλαν. Νομικά ο Άλλεν δικαιώθηκε, αλλά στο μυαλό πολλών έμεινε ένα σύννεφο αμφιβολιών. Ο Γούντι έξαλλος έδωσε συνέντευξη τύπου. "Ακόμα και σήμερα" είχε πει, "καθώς λένε ψέματα και προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις αδικαιολόγητες κατηγορίες, δεν υπήρχε ούτε ένα στοιχεί εναντίον μου. Και ακόμα δεν υπάρχει. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα λένε ότι έχουν κάποια στοιχεία και αποδείξεις, αλλά πάντα θα υπάρχει κάποιος λόγος που δεν θα μπορούν να σας τα δείξουν..."

 

Ο Moses Farrow, που είχε αρνηθεί να δει τον πατέρα του Γούντι τότε, τώρα είναι 36 ετών και πετυχημένος φωτογράφος. Έχει αποστασιοποιηθεί από την Μία εδώ και αρκετά χρόνια. Σε πρόσφατη συνομιλία μας μου είπε ότι "επιτέλους είδε την αλήθεια" και χρησιμοποίησε πολλές φορές τη φράση "πλύση εγκεφάλου" για αυτό που υπέστη απ'΄την Μία, σχετικά με την υπόθεση του πατέρα του. Πρόσφατα μάλιστα ξανάρχισε να έχει επαφές με τον Άλλεν και πλέον έχει και πάλι καλή σχέση με τον πατέρα του και την Soon-Yi.

 

[Πρόσφατα ζητήθηκε απ' τον αρθρογράφο να βοηθήσει σε ένα μοντάζ από ταινίες του Άλλεν που παίχτηκε κατά τη διάρκεια των Χρυσών Σφαιρών - και αυτός ζήτησε την άδεια της Μία Φάροου να υπάρχει κάποια σκηνή της. Αυτή δέχτηκε όπως δέχτηκε και σε άλλες περιπτώσεις που της ζητήθηκε. Όταν παίχτηκαν όμως οι Χρυσές Σφαίρες - θεωρώντας ότι κανείς δε θα μάθει πως είχε δώσει την άδειά της τιμώντας έτσι- η ίδια έγραφε στο τουίτερ ότι ο Άλλεν είναι παιδόφιλος.Έγραψε: "A woman has publicly detailed Woody Allen's molestation of her at age 7. Golden Globe tribute showed contempt for her & all abuse survivors." Έγραψε αυτό, για το ίδιο tribute στο οποίο δέχτηκε να συμμετέχει κι η ίδια!"]

 

Όταν όμως η Φάροου τουιτάρησε και το λινκ ενός άρθρου που κατηγορούσε τον Άλλεν λέγοντας "Αυτός ο άνθρωπος είναι παιδόφιλος" μου ήρθε να το ριτουιτάρω, αλλά στη θέση του άρθρου για τον Άλλεν να έβαζα την είδηση για την καταδίκη του αδερφού της (10 χρόνια για πολλές και διαφορετικές υποθέσεις παιδοφιλίας) John Charles Villiers-Farrow. Για το θέμα του καταδικασμένου παιδόφιλου αδερφού της βέβαια η Μία είναι ασυνήθιστα σιωπηλή, αν σκεφτεί κανείς το ζήλο της να κράζει υποτιθέμενους (χωρίς καν καταδίκη) παιδόφιλους τους οποίους έφερνε κοντά στα παιδιά της...

 

Οι κατηγορίες για την υποτιθέμενη παιδοφιλική συμπεριφορά του Άλλεν κάνουν πρωτοσέλιδα. Οι διαψεύσεις και τα γεγονότα θάβονται στις πίσω σελίδες και κανείς δε τις διαβάζει.

 

Κι όσο για το άρθρο του Vanity Fair που "πρωτοαποκάλυψε" την ιστορία της Ντίλαν και για την αξιοπιστία του... Ας πω απλώς ότι το περιοδικό μηνύθηκε απ' τον Ρομάν Πολάνσκι, που το 1977 παραδέχτηκε την ενοχή του για ασέλγεια ανήλικής (σεξουαλική πράξη με 13χρονο κορίτσι) στο Λος Άντζελες. Το περιοδικό είχε γράψει ότι είχε φλερτάρει ένα νεαρό μοντέλο καθώς πήγαινε στην κηδεία της γυναίκας του Σάρον Τέιτ (Ψέμα).

 

Μία απ' τους μάρτυρες υπεράσπισης του Πολάνσκι ήταν η Μία Φάροου, που, απ' όσο ξέρω, παραμένει φίλη του και σήμερα. Μπράβο της που υποστήριξε τον φίλο της και που πήγε να πει τι καλός χαρακτήρας είναι. Τον υποστήριξε μάλιστα τόσο, που όταν ο Πολάνσκι κέρδισε το Όσκαρ για τον αριστουργηματικό Πιανίστα του το 2002, η Μία ποτέ δεν υπονόησε καν ότι η Ακαδημία περιφρονούσε όλα τα θύματα παιδικής κακοποίησης με το να τον βραβεύει. Ίσως γιατί ήταν οι μέρες προ Τουίτερ...

 

 

===

 

 

ΥΓ. Οι απαξιωμένοι ισχυρισμοί της Ντίλαν, στους οποίους τώραπροσθέτει/θυμάται ότι υπήρχαν διάφορες περιπτώσεις παρενόχλησης και πέρα απ' την σοφίτα, έγιναν σήμερα πρώτο θέμα.

 

Ακούστηκε μόνο η πλευρά της και ο Άλλεν για ακόμη μια φορά παρουσιάστηκε ως τέρας.

 

Είμαι σίγουρος ότι τα γεγονότα εκείνης της εποχής (η παραδοχή για τις "ψεύτικες ιστορίες" της Ντίλαν, η άρνηση της Φάροου να περάσει από τον ανιχνευτή ψεύδους, ο γιατρός της Φάροου που επιβεβαίωσε ότι δεν υπήρξε βιασμός, τα εκδικητικά συμφέροντα, οι αντιφάσεις κ.α.) θα περάσουν στα τυφλά. Όλοι κάνουν share στις καταγγελίες, λιγότεροι θα κάνουν share σ' αυτό το άρθρο. 

 

Αλλά ας υπάρχουν κι αυτά, δημόσια, για όσους δεν εντυπωσιάζονται μόνο απ' τους βαρύγδουπους τίτλους και τις "σοκαριστικές αποκαλύψεις".

 

Στην πραγματικότητα, αρκετές οργανώσεις παιδιών που κακοποιήθηκαν, προτιμούσαν να μην έχει κάνει τέτοιο θέμα η Μία Φάροου, γιατί με τη συγκεριμένη περίπτωση (που μπάζει από παντού) μεγαλώνει η δυσπιστία ανθρώπων στις αφηγήσεις παιδιών, που έπεσαν στ' αλήθεια θύματα κακοποίησης, πέρα από κάθε αμφιβολία.

 

ΥΓ2. Υπάρχει μια φετινή ταινία από τη Δανία που διεκδικεί το Όσκαρ καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, το Κυνήγι. Έχει πραγματικά πολύ ενδιαφέρον - και έχει σχέση με την υπόθεσή μας...

 

 

 

 

68

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

17 σχόλια
είναι κρίμα να αναπαράγονται τέτοιες μ*λ*κίες για έναν άθρωπο τόσο καταξιωμένο και σε μεγάλη ηλικία . είναι απλά λάθος / ας σταματήσει ... φέρουν ρεσπονσιμπιλιτι και τα μίντια εδώ . <3 ιου γουντι , αϊ ντον'τ μπιλίβ ε γουόρντ
“What is the burden of proof for assuming that a person is lying? If you are a famous film director, it turns out to be quite high. You don’t have to say a word in your defense, in fact, and people who have directed documentaries about you will write lengthy essays in the Daily Beast tearing down the testimony of your accusers. You can just go about your life making movie after movie, and it’s fine. But if you are a woman who has accused a great film director of molesting you when you were seven, the starting point is the presumption that, without real evidence, you are not telling the truth. In the court of public opinion, a woman accusing a great film director of raping her has no credibility which his fans are bound to respect. He has something to lose, his good name. She does not, because she does not have a good name. She is living in hiding, under an assumed name. And when she is silent, the Daily Beast does not rise to her defense.In a rape culture, there is no burden on us to presume that she is not a liar, no necessary imperative to treat her like a person whose account of herself can be taken seriously. It is important that we presume he is innocent. It is not important that we presume she is not making it all up out of female malice. In a rape culture, you can say things like “We can’t really know what really happened, so let’s all act as if Woody Allen is innocent (and she is lying).” In a rape culture, you can use your ignorance to cast doubt on her knowledge; you can admit that you have no basis for casting doubt on Dylan’s statement, and then you can ignore her account of herself. A famous man is not speaking, so her testimony is not admissible evidence. His name is Woody Allen, and in a rape culture, that good name must be shielded and protected. What is her name?” Ολόκληρο το άρθρο εδώ:http://thenewinquiry.com/blogs/zunguzungu/woody-allens-good-name/
1. Αν και δεν αντιλέγω ότι έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας για να απεμπολίσουμε ως κοινωνία διάφορες προκαταλήψεις για το θέμα του βιασμού (πχ. "Τι φορούσε το θύμα; Μήπως του κουνήθηκε;" κλπ.), το θέμα της παιδικής κακοποίησης είναι τελείως διαφορετικό. Ποτέ δεν παίρνουμε ελαφρά το θέμα του βιασμού παιδιών, ασχέτως φύλου, ειδικά παιδιών που δεν έχουν καν μπει στην εφηβία.2. Για τον παραπάνω λόγο, η άμεση αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας δεν ήταν καθόλου "α ναι και τι αποδείξεις έχει;" Οι περισσότεροι ευχήθηκαν "ψόφο" χωρίς περιστροφές, καθώς το έγκλημα είναι τόσο φρικτό ώστε το άμεσο ανακλιστό μας είναι να ταχθούμε στο πλευρό του θύματος.3. "the starting point is the presumption that, without real evidence, you are not telling the truth" Λυπάμαι, αυτό δεν είναι το starting point ενός rape culture, είναι το starting point του habeas corpus! Όλοι είναι αθώοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου!4. Όσοι έφεραν επιχειρήματα υπέρ του Άλεν δεν είπαν: "μα είναι φοβερός σκηνοθέτης", απαρίθμησαν αιτίες που οδήγησαν τις ίδιες τις δικαστικές αρχές να μην λάβουν υπόψη τη μαρτυρία. Πρόκειται για στοιχεία που περιλαβάνουν ακόμη και ιατρικές εξετάσεις!5. Ο Άλεν είναι διάσημος, η υπόθεση έλαβε μεγάλη δημοσιότητα. Αν ένας άσημος πατέρας αντιμετώπισζε ίδιες κατηγορίες, και το μαθαίναμε για κάποιο λόγο, πάλι θα είχαν βαρύτητα τα στοιχεία εάν υποδείκνυαν την πιθανότητα ψευδούς κατάθεσης του παιδιού.
1 + 2 - ίσως ζούμε σε διαφορετικό κόσμο εσύ και εγώ γιατί οι αντιδράσεις που αναφέρεις δεν μου είναι και τόσο γνώριμες.3 - Όλοι είναι αθώοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου...οκ...εκτός από την κοπέλα που για τους πολλούς είναι μία ψεύτρα...;4 - Ακόμα και ο ίδιος ο Άλλεν υπερασπίζοντας και καλά τον εαυτό του ζήτησε να βάλει ο κόσμος στην ζυγαριά αυτά που λέγονται γι'αυτόν κόντρα στις δουλειές που έχει κάνει. Επίσης οι ιατρικές εξετάσεις δεν μπορούν να αποδείξουν τα πάντα. 5 - Aν ο πατέρας ήταν άσημος ο λαός θα τον κατηγορούσε πολύ πιο εύκολα από ότι τον Άλλεν αλλά δυστυχώς από ότι έχει δείξει η πραγματικότητα χωρίς τις "απαιτούμενες" αποδείξεις δεν θα του έκαναν τίποτα. Η πιθανότητα ψευδούς κατάθεσης του παιδιού είναι απειροελάχιστη σε σχέση με αυτό που ο περισσότερος κόσμος έχει μάθει να πιστεύει. Ίσως αν ψάξεις λίγο τα στατιστικά στοιχεία και τις μελέτες που αφορούν την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων να αλλάξεις γνώμη.
@ostanine1+2: Τι να πω, μήπως πραγματικά ζούμε σε παράλληλα σύμπαντα; Μια απλή ματιά στα σχόλια που ακολούθησαν τη δημοσίευση της επιστολής της κοπέλας σε όλα τα social media και λοιπά διαδικτυακά μέσα ίσως σας έπειθε. Ή η ανάμνηση της κατακραυγής που έχουν πάντοτε προκαλέσει ανάλογες κατηγορίες στο παρελθόν (και δικαίως δηλαδή).3: Αυτός που είναι αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου είναι σε κάθε περίπτωση ο κατηγορούμενος. Ειδικά εν προκειμένω έχουν γίνει και εκτεταμένες έρευνες για το θέμα.4. Αφού δεν είμαστε μπροστά, όρκο δε μπορούμε να πάρουμε για κανέναν. Οι ιατρικές εξετάσεις μπορεί να μην αποδεικνύουν πολλά για μια μεγάλη γυναίκα, με ενεργή σεξουαλική ζωή, που πέφτει θύμα βιασμού. Ένα μικρό παιδάκι είναι πρακτικά σχεδόν απίθανο να μην έχει τραυματιστεί, όχι μόνο ψυχικά, αλλά και σωματικά. Και αυτό φαίνεται στις εξετάσεις.5. Τα περισσότερα παιδιά που καταγγέλλουν σεξουαλική κακοποίηση λένε αλήθεια. Ισχύει αυτό. Άρα προτείνετε να καταργήσουμε τη διαδικασία της ανάκρισης και της δίκης για να συντομεύουμε τις διαδικασίες;
Ουφ….διάβασε ολόκληρο το άρθρο αν δεν σου κάνει κόπο μπας και καταλάβεις τι λες και ξαναλες. Αν το διαβάσεις και συνεχίζεις να διαφωνείς τότε δεν έχουμε να συζητήσουμε κάτι άλλο. Ορίστε λοιπόν και ολόκληρο το άρθρο σε περίπτωση που το copy+paste από το πρώτο μου σχόλιο είναι δύσκολο:This is a basic principle: until it is proven otherwise, beyond a reasonable doubt, it’s important to extend the presumption of innocence to Dylan Farrow, and presume that she is not guilty of the crime of lying about what Woody Allen did to her.If you are saying things like “We can’t really know what happened” and extra-specially pleading on behalf of the extra-special Woody AllenHi, The Daily Beast!, then you are saying that his innocence is more presumptive than hers. You are saying that he is on trial, not her: he deserves judicial safeguards in the court of public opinion, but she does not.The damnably difficult thing about all of this, of course, is that you can’t presume that both are innocent at the same time. One of them must be saying something that is not true. But “he said, she said” doesn’t resolve to “let’s start by assuming she’s lying,” except in a rape culture, and if you are presuming his innocence by presuming her mendacity, you are rape cultured. It works both ways, or should: if one of them has to be lying for the other to be telling the truth, then presuming the innocence of one produces a presumption of the other’s guilt. And Woody Allen cannot be presumed to be innocent of molesting a child unless she is presumed to be lying to us. His presumption of innocence can only be built on the presumption that her words have no credibility, independent of other (real) evidence, which is to say, the presumption that her words are not evidence. If you want to vigorously claim ignorance–to assert that we can never know what happened, in that attic–then you must ground that lack of knowledge in the presumption that what she has said doesn’t count, and we cannot believe her story.To be blunt: I think Woody Allen probably did it, though, of course, I could be wrong. But it’s okay if I’m wrong. For two reasons. First, because my opinion is not attached to a juridical apparatus—because I have not been empowered by jails and electric chairs and states of exception to destroy people’s lives—it isn’t necessary for me to err heavily on the side of “we need to be really fucking sure that the accused did it.” It’s a good thing, generally, that juries are empowered to say “We think the accused is probably guilty, but we’re not sure beyond a reasonable doubt, so we will not convict.” That bar is set high for a reason; if you’re going to lock a person in a cage for a long time, you need to be really sure. But we are also empowered to say the same thing. We are also empowered to say “We think Woody Allen probably molested a seven year old.” And because we are not in a court of law, we don’t even need to say the second part. The fact that we will not convict him doesn’t even need to be implied. He is not, after all, on trial.The second reason it’s okay if I’m wrong is that I’m probably not wrong. It’s much more likely that I’m right. Because I am not on Woody Allen’s jury, I can be swayed by the fact that sexual violence is incredibly, horrifically common, much more common than it is for women to make up stories about sexual violence in pursuit of their own petty, vindictive need to destroy a great man’s reputation. We are in the midst of an ongoing, quiet epidemic of sexual violence, now as always. We are not in the midst of an epidemic of false rape charges, and that fact is important here. All things being equal, it’s more likely that the man who has spent a lifetime and a cinematic career walking the line of pedophilia (to put it mildly) is a likely candidate. All things being equal, the explanation that doesn’t require you to imagine a conspiracy of angry women telling lies for no reason is probably the right one. It’s a good thing that juries can’t think this way, that they can’t take account of Occam’s Razor, because—in theory—the juridical system needs to get it right every single time (or at least hold tenaciously to that ambition). But you and I can recognize the bigger picture, because we aren’t holding a person’s life in our hands. Especially in situations like this one, the overwhelmingly more likely thing is that he did it. The overwhelmingly less likely thing is that a pair of bitter females—driven by jealousy or by the sheer malignity of the gender—have been lying about him for decades.What is the burden of proof for assuming that a person is lying? If you are a famous film director, it turns out to be quite high. You don’t have to say a word in your defense, in fact, and people who have directed documentaries about you will write lengthy essays in the Daily Beast tearing down the testimony of your accusers. You can just go about your life making movie after movie, and it’s fine. But if you are a woman who has accused a great film director of molesting you when you were seven, the starting point is the presumption that, without real evidence, you are not telling the truth. In the court of public opinion, a woman accusing a great film director of raping her has no credibility which his fans are bound to respect. He has something to lose, his good name. She does not, because she does not have a good name. She is living in hiding, under an assumed name. And when she is silent, the Daily Beast does not rise to her defense.In a rape culture, there is no burden on us to presume that she is not a liar, no necessary imperative to treat her like a person whose account of herself can be taken seriously. It is important that we presume he is innocent. It is not important that we presume she is not making it all up out of female malice. In a rape culture, you can say things like “We can’t really know what really happened, so let’s all act as if Woody Allen is innocent (and she is lying).” In a rape culture, you can use your ignorance to cast doubt on her knowledge; you can admit that you have no basis for casting doubt on Dylan’s statement, and then you can ignore her account of herself. A famous man is not speaking, so her testimony is not admissible evidence. His name is Woody Allen, and in a rape culture, that good name must be shielded and protected. What is her name?
"Η ενήλικη Ντίλαν υποστηρίζει ότι συνέβη και πιθανοτατα το πιστεύει πραγματικά. Ο αδερφός της Ρόναν επίσης, οπότε μπράβο του που την υποστήριξε. Και οι δύο τους μεγάλωσαν σε ένα σπιτι όπου αυτό το σενάριο ήταν πάντα αποδεκτό ως η απόλυτη αλήθεια, οπότε γιατί να μην το πιστεύουν;" δεν ξέρω γιατί αλλα αυτό μου θύμισε dogtooth
Επί της ουσίας:Επειδή δε γνωρίζουμε τι πραγματικά έγινε, ας είμαστε προσεκτικοί και διστακτικοί στις απόψεις που εκφέρουμε και προασπίζουμε. Αν δεν ήταν ο Woody Allen το εμπλεκόμενο πρόσωπο, στο μυαλό όλων ο εναγόμενος θα είχε ήδη καταδικαστεί ακόμα και χωρίς αποδείξεις. Η όλη υπεράσπιση και άμυνα για τον Woody απορρέει από τον θαυμασμό για την τέχνη του και μόνο. Και η όλη αμφιβολία, επίσης. Γιατί γνωστικά, δεν μπορούμε να εναρμονίσουμε το τερατώδες με το μέχρι τώρα παροιμιώδες. Η άρνηση είναι ένας ισχυρός μηχανισμός άμυνας του Εγώ. Ποιος θα θέλει να απομυθοποιήσει κάποιον με του οποίου τις ταινίες έχει ταυτιστεί ; Έτσι, καταρρέει και ένα κομμάτι δικό μας. Δεν προτρέχω να ενοχοποιήσω κανέναν, αλλά ούτε να τον δικαιώσω.
"Η όλη υπεράσπιση και άμυνα για τον Woody απορρέει από τον θαυμασμό για την τέχνη του και μόνο. Και η όλη αμφιβολία, επίσης"Η υπεράσπιση και η άμυνα, καθώς και η αμφιβολία προκύπτει από τις καταθέσεις της ομάδας που ερεύνησε την υπόθεση οτι ""Είχαμε δύο υποθέσεις/πιθανότητες. Η μία ήταν ότι αυτοί οι ισχυρισμοί έγιναν από ένα συναισθηματικά ταραγμένο παιδί και μετά εντυπώθηκαν στο μυαλό του σαν αληθινοί. Και η άλλη περίπτωση ήταν πως δασκαλεύτηκε ή επηρεάστηκε από τη μητέρα της. Δεν καταλήξαμε με σιγουριά σε κάποια απ' τις δύο υποθέσεις. Πιστεύουμε ότι πιθανότατα ήταν μάλλον ένας συνδυασμός και των δύο."Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβει κανείς οτι η Μία, σε διαδικασία χωρισμού και διεκδίκησης επιμέλειας με τον Άλλεν, δασκάλεψε την μικρή για να του κάνει την ζωή κόλαση.
Άρη, πάτησα ενδιαφέρον στο άρθρο (και από 79 πήγε 83) θέλοντας να δείξω την αλληλεγγύη μου στη δουλειά σου. Μετά ένιωσα ότι υποστήριξα την άποψη του σχολιογράφου. Απλά ήθελα να το δηλώσω
Ναι, συγχαρητηρια για το αρθρο σας. Ομως, καλο ειναι να δωσετε κρεντιτς την επομενη φορα που θα μεταφρασετε σχεδον ολοκληρο ενα ξενο αρθρο http://www.thedailybeast.com/articles/2014/01/27/the-woody-allen-allegations-not-so-fast.html[ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΡΗ: Και πού στηρίζετε τη σιγουριά σας ότι δεν απέδωσα κρέντιτ; Έχω μια ολόκληρη παράγραφο ΜΕ BOLD ΓΡΑΜΜΑΤΑ που εξηγεί τα της πηγής, που λέει το όνομα του συντάκτη, το μέσο όπου δημοσιεύτηκε, και φυσικά έβαλα πριν καν δημοσιεύσω το ποστ μου, το λινκ, το ίδιο που βάλατε κι εσείς. Υπάρχουν όλα αυτά, απ' το πρώτο δευτερόλεπτο, στο ποστ που μόλις διαβάσατε! Αν βαριέστε να κάνετε scroll up, σας τα έβγαλα και φωτογραφία :) http://www.lifo.gr/uploads/image/622867/Screenshot_29_6.jpg Αυτή η βιασύνη, η επιθυμία του να γράφουμε ειρωνικά σχόλια στο πόδι, του να καταδικάζουμε κάτι ή κάποιον χωρίς καν να φροντίσουμε να ενημερωθούμε πρώτα (ή να προσέξουμε το ΤΙ διαβάζουμε) είναι που στηλιτεύεται και στο άρθρο. ]
Δεν ηταν ειρωνικο το σχολιο, κριμα που εχουμε φτασει στο σημειο να θεωρουμε την ευγενεια ειρωνια. Συνηθως τα κρεντιτς δινονται στην αρχη ή το τελος του αρθρου και για αυτο απ'οτι φαινεται μου διεφυγε. Με συγχωρειτε.[ΣΧΟΛΙΟ ΑΡΗ: Μα, δόθηκαν τα κρέντις ακριβώς στην αρχή του μεταφρασμένου άρθρου, όπως το έχετε συνηθίσει :) Γι' αυτό και η έκπληξή μου για την όντως, ευγενή, παρατήρησή σας. ]
χαχαχαχαχα!! Μ'αρεσει το "σχολιο Αρη"! δεν αφηνει να πεσει τιποτα κατω και καλα κανει!!! Πρεπει παντα καποιος να σχολιαζειι τα ορθογραφικα που μπορει να διεφυγαν, τα credits, ή μια κατω τελεια αντι για ανω. Πανω απ΄ολα η λεπτομερεια!
Δεν γνωρίζω το αρχικό κείμενο, αλλά θα ήθελα να μου διευκρινήσεις το #2.Επειδή προγονή σημαίνει η κόρη από προηγούμενο γάμο ή σχέση.Γιατί όντως νομικά δεν υπήρχε καμία συγγενική σχέση μεταξύ τους (λόγω της ανυπαρξίας γάμου μεταξύ Mia και Woody), αλλά την γνώρισε ως κόρη της συντρόφου του.
Προγονή γιατί είχε υιοθετηθεί από την Φάροου πριν τη σχέση της με τον Άλλεν-αυτό το ξέρεις. Για να χαρακτηριστεί έτσi,νομικά, δεν χρειάζεται να υπάρχει γάμος μεταξύ τους αλλά αναφέρεται για να ξεχωρίζει απ τα παιδιά που απέκτησαν/υιοθέτησαν μαζί.
άρα ήταν προγονή του, και το #2 στο άρθρο ή είναι μεταφρασμένο λάθος ή είναι δεν είναι αλήθεια.Ο σκοπός του σχολίου μου ήταν, να διευκρινιστεί τι από τα 2 ισχύει
Ποιός ξέρει την αλήθεια? Και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορείς να πεις καν ότι η αλήθεια βρίσκεται ''κάπου στη μέση''..Εμένα άλλο με εντυπωσίασε και το ψαξα: αυτή η Μία Φάροου έχει 15 παιδιά? Πόσο ανισόρροπη πρέπει να είναι και πόσο κακά πρέπει να τα χει με τον εαυτό της?
you R on fire σήμερα έτσι !!! Για πες...πόσο ανισόρροπη είναι που έχει 15 παιδιά ; Στα πόσα ισορροπεί κανείς για να ξέρω πόσα θα κάνω ; Και πόσο κακά τα έχει με τον εαυτό της ;
Γιατί ανισόρροπη; Πίστεψε με αν είχα και εγώ τα λεφτά της Φάροου τόσα και άλλα τόσα παιδία θα είχα. Το να δείνεις ενα σπίτι, αγάπη και εφόδια σε παιδία που υπο άλλες συνθήκες θα ήταν σε κάποιο ίδρυμα δεν σε κάνει ανισόρροπο...
Ανισόρροπη και γι'αυτό και για άλλα πολλά, απλά πιστεύω ότι there's so much love, attention and time to go around (συγγνώμη αλλά χάνει στη μετάφραση), και τα 15 παιδιά ξεπερνούν κατά πολύ (κατά πάρα πολύ), τον χρυσό κανόνα, δηλαδή το μέτρο. Κάποια ανάγκη καλύπτει η γυναίκα, κάτι της λείπει, μαζεύει παιδιά όπως άλλοι μαζεύουν σκυλιά ή καναρίνια.Τουλαχιστον οι...Μπραντζελίνα σταμάτησαν στα 6, και είναι και ένα ζευγάρι χέρια παραπάνω :-)
Από την αρχή που βγήκε αυτή η ιστορία, κάτι δεν μου κόλλαγε..Τέλος πάντων πιστεύω πως τον έχει τόσο άχτι η Μία Φάρροου τον Αλλεν που θα έκανε τα πάντα για να του χαλάσει το image,εν προκειμένω χρησιμοποίησε τη κόρη της. Δεν ξέρω αλλά επίσης δεν μου φαίνεται πως στέκει και πολύ καλά η συγκεκριμμενη κυρία.Τέλος πάντων..ετσι νομίζω..
Αρκετά ενδιαφέρον άρθρο που παρουσιάζει και την αντίθετη πλευρά. Βέβαια ποτέ δεν μπορούμε να μάθουμε ακριβώς την αλήθεια οπότε ας βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα κρατώντας μια πισινή.
Μπράβο, μπράβο, μπράβο. Δεν θα σταθώ στο κατά πόσο ο Άλλεν είναι παιδόφιλος και κακοποίησε την κόρη του. Θα σταθώ όμως στο υπέροχα διατυπωμένο αρθρό που παρουσιάζει και τις δύο πλεύρες. Έτσι είναι η σωστή δημοσιογραφία.
Κύριε Δημοκίδη,Εσείς δεν παρουσιάζετε την άλλη πλευρά. Υπερασπίζεστε την άλλη πλευρά. Σε όλο το άρθρο σας εστιάζετε στη στάση της Φάροου και καθόλου στην επιστολή της Ντίλαν την οποία και απαξιώνετε.[ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΡΗ:Τα στοιχεία είναι αυτά που μιλάνε, κυρίως. Στοιχεία γνωστά εδώ και δεκαετίες. (Το άρθρο θα μπορούσε να είχε αρχίσει και τελειώσει με το ότι ο Άλλεν δέχτηκε να εξεταστεί απ' τον ανιχνευτή ψεύδους και πέρασε.... Βέβαια κάποιοι μπορούν να ξεγελάσουν τον ανιχνευτή. Δεκτό. Τότε γιατί η Φάροου αρνήθηκε να περάσει κι αυτή από ανιχνευτή ψεύδους; Μήπως φοβόταν ότι δεν θα μπορούσε να τον ξεγελάσει;)Λέτε: "Εσείς δεν παρουσιάζετε την άλλη πλευρά. Υπερασπίζεστε την άλλη πλευρά. "Μα αν η μία πλευρά καταδικάζει τον Άλλεν ως βιαστή και παιδόφιλο, δεν είναι προφανές ότι η άλλη πλευρά (+ το άρθρο του Daily Beast που μετέφρασα) τον υπερασπίζεται και τονίζει διάφορα κενά των καταγγελιών; Συγγνώμη, αλλά αυτό σημαίνει "άλλη πλευρά."Πάντως, στο ίδιο ποστ μου έχω ΚΑΙ την -παρουσιασμένη ως απόλυτη αλήθεια- επιστολή της Ντίλαν, ΚΑΙ τα δικαστικά γεγονότα, αλλά ΚΑΙ την -παρουσιασμένη ως απόλυτη αλήθεια- άποψη του Άλλεν. ]
Η αλήθεια είναι πως η περίληψη και των πραγμάτων που έχουν να κάνουν με τον αδερφό της Φάροου και τον φίλο της τον Πολάνσκι, δίνουν στο κείμενο χαρακτήρα υπερασπιστικό. Τα στοιχεία και τα επιχειρήματα πάντως είναι συντριπτικά υπέρ του Άλλεν.
έλα τώρα τζόνσον μην τα ισοπεδώνεις όλα... Άκου "Εσείς δεν παρουσιάζετε την άλλη πλευρά. Υπερασπίζεστε την άλλη πλευρά." Δηλαδή ΤΙ θα έπρεπε να κάνει ? Απλα να ποστάρει τις τρελο - καταγγελίες από μόνες τους ? Μετά από αυτό το ποστ, Άρη, νομίζω οτι πρέπει να αναρτηθεί και ένα αφιερωμένο στις καλύτερες ταινίες του Γούντι 'Αλλεν , ωστέ να μάθουν οι νεότεροι ...
Κανείς από 'μας δε μπορεί να ξέρει τί πραγματικά συνέβη. Η κατηγορία είναι πολύ σοβαρή για να την επισυνάψεις σε κάποιον αν δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις. Όπως και να 'χει, το κορίτσι έχει πέσει θύμα κακοποίησης γιατί, αν ο Άλλεν είναι αθώος, η μητέρα της "βίασε" τη ψυχή της, δηλητήριάζοντας τη με ψευδείς κατηγορίες εναντίον του πατέρα της, καταστρέφοντας της το πατρικό πρότυπο. Αν ο Άλλεν είναι ένοχος, τότε φυσικά η ψυχική κακοποίηση είναι επίσης προφανής. Και στις δύο περιπτώσεις το παιδί είναι θύμα και είναι πολύ θλιβερό αυτό.Όσο για το ότι τα παιδιά λενε πάντα την αλήθεια, αυτό δεν ισχύει. Εννοείται οι αρχές, οι γονείς ή ο γονέας (αν ο κατηγορούμενος είναι ο άλλος γονέας), οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι δάσκαλοι κλπ., θα πρέπει πρώτα αρχικά να πιστεύουν το παιδί και να ερευνούν εξονυχιστικά για το τί συνέβη, έτσι ώστε, αν είναι να απαγγελθεί κατηγορία, να είναι όντως βάσιμη. Αυτό γιατί δυστυχώς υπάρχουν και περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών, πλύσης εγκεφάλου ή διαστρέβλωσης της αλήθειας, με αποτέλεσμα κάποιες φορές να καταστρέφονται ζωές αθώων ανθρώπων που δεν έχουν κάνει τέτοιες πράξεις. Το παράδειγμα της ταινίας "The Hunt", που απ' όσο γνωρίζω είναι εμπνευσμένη από αληθινή ιστορία, είναι εξαιρετικό. Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι εξαιτίας τέτοιων περιπτώσεων ψευδών κατηγοριών, τα θύματα πραγματικής κακοποίησης αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα εμπόδια στο να βρουν το δίκιο τους.Πάντως αν ήμουν η Mia Farrow και το παιδί μου είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από το πατέρα του, δε θα μπορούσα να είμαι φίλη για τόσα χρόνια με έναν άνθρωπο που έχει ασελγήσει σε ένα 13χρονο κορίτσι (Πολάνσκι). Αποδέχεται τον Πολάνσκι και τον αδερφό της που εξίσου έχει κατηγορηθεί για παιδεραστία αλλά καταδικάζει τον Άλλεν; Μου φαίνεται πολύ περίεγο να έχει σε τόσο μεγάλο βαθμό δύο μέτρα και δύο σταθμά, αλλά και πάλι, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Αν όντως ο Άλλεν είναι ένοχος, τότε εύχομαι πραγματικά να βρεθεί τρόπος αυτό ν' αποδειχθεί και κάποτε να πληρώσει γι' αυτό που έκανε. Πάνω απ' όλα όμως εύχομαι αυτό το κορίτσι να ξεπεράσει το ψυχικό της τραύμα, είτε της το προκάλεσε ο πατέρας της, είτε η μητέρα της.
Alegria συμφωνώ απολύτως μαζί σου! όποιο κι από τα δύο σενάρια να είναι αληθινό είναι αρρωστημένο κι ανήθικο. όσο για τον τίτλο του άρθρου είναι σαφώς λανθασμένος και προκαταβάλει τον αναγνώστη. Αυτό δεν είναι σωστή δημοσιογραφία όπως αναφέρει κάποιος παρακάτω, πιο πολύ θα το έλεγα εκθέτω την άποψη μου.