Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η κατάρρευση ενός άψογου οικοδομήματος

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η κατάρρευση ενός άψογου οικοδομήματος Facebook Twitter
43


________________
1.

Φίλτατη Α, μπα! Πρόσφατα διάβασα τη Μαντάμ Μποβαρύ και να σου πω την αλήθεια πολύ με εκνεύρισε αυτή η μαντάμ με τις ερωτικές φαντασιώσεις της που ξεσήκωνε από τα βιβλία και τον τρόπο που αντιμετώπιζε τον καημένο τον Κάρολο. Και πάνω σε αυτό θέλω να σε ρωτήσω: στη βιβλιοφαγική πορεία που μέχρι τώρα έχεις διανύσει, ποιος είναι ο πιο απεχθής/ αντιπαθητικός/ εκνευριστικός ήρωας που συνάντησες;;;- Πριν από τα Πέντε-Και-Τρία-Κλειδιά

Το πρώτο όνομα που μου ήρθε στο μυαλό είναι η Μπέλα από το Twilight αλλά ίσως να μπερδεύω το χαρακτήρα με την ηθοποιό, και δε νομίζω ότι εννοείς αυτό (άσε που δεν έχω διαβάσει το βιβλίο),
Λοιπόν, θα σου πω. Είναι η Νταίζη από τον Μεγάλο Γκάτσμπι. Αυτό που με έκανε να την αντιπαθήσω ολοκληρωτικά δεν ήταν μόνο η συμπεριφορά της σε όλο το βιβλίο – εντάξει, είναι μια καλομαθημένη γυναίκα που δεν θέλει να υποστεί τις συνέπειες από ό,τι κάνει και ζει σε έναν κόσμο που της το επιτρέπει – αλλά το ότι στο τέλος (SPOILER!) δεν πήγε καν στην κηδεία του Γκάτσμπι. Αυτό δε μπορώ να το χωνέψω με τίποτα.

________________
2.

Πολυαγαπημένη, χιλιολατρεμένη Α ΜΠΑ πώς διατηρείς μία σχέση από απόσταση που θα προκύψει αναγκαστικά λόγω μεταπτυχιακού σε άλλη πόλη; Δεν θα σου πω ούτε για διαφορές ηλικίας , ούτε πόσο καιρό είμαστε μαζί γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία σημασία για μένα. Θα σου πω μόνο πως τον ΑΓΑΠΩ και μ'αγαπά πολύ , είμαστε φίλοι, σύντροφοι και εραστές και δεν θέλω να κάνω κανένα λάθος αυτόν τον έναν χρόνο που θα μας χωρίζουν 504 χιλιόμετρα. Πάνω σε μία στιγμή απόγνωσης σκέφτηκα να μην πάω καν αλλά α) θεωρώ ότι έτσι πλήττεται η σχέση γιατί υποσυνείδητα μπορεί να υποπέσεις στο σφάλμα να θεωρήσεις ότι ο άλλος σου χρωστά κάτι ή να το νιώσει εκείνος και τοτε το χάσαμε το τρενο και β) ειναι όνειρο ζωής το συγκεκριμένο αντικείμενο. Πως αντιμετωπίζεται το γεγονός ότι θα χαθεί η υπεροχη καθημερινή ρουτίνα-με την καλή έννοια του όρου ρουτινα-ότι δεν θα κοιμομαστε-ξυπναμε-τρωμε-αράζουμε μαζί; -είχα πει θα ημουν λακωνική :P - Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απαντηση σου .- κάποιακάπουκάποτε


Συνταγή θέλεις; Αυτοσχεδιάζοντας. Όλα τα ζευγάρια που ζουν χωριστά βρίσκουν την ρουτίνα τους και τον τρόπο επαφής τους. Δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγεις αυτό που φοβάσαι. Ναι, υπάρχει περίπτωση να απομακρυνθείτε επειδή ζείτε χωριστά, επειδή θα έχετε ξεχωριστές εμπειρίες και πολύ λίγες κοινές. Αν γίνει αυτό θα χωρίσετε. Αν χωρίσετε εξαιτίας αυτού όμως, θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να χωρίσετε. Αλλιώς θα τα έχετε επειδή έχετε συνηθίσει να κοιμόσαστε-τρώτε-ξυπνάτε-αράζετε μαζί.

________________
3.


Τι ειναι η τσαγκαροδευτέρα? πώς έχει προκύψει?


Λένε ότι οι τσαγκάρηδες της Αθήνας είχαν ορίσει προπολεμικά ως μέρα αργίας τη Δευτέρα. Τουλάχιστον αυτό λέει η "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη".

________________
4.


Αμπακουλάκι γειά σου.
To make a long story short, έχω τρομερό πρόβλημα επικοινωνίας με μία κυρία στο γραφείο, με την οποία πρέπει να συνεργαζόμαστε στενά όλο το 8ωρο. Με αφήνει μονίμως εκτεθειμένη στο αφεντικό μας, για πράγματα που έχει ξεκινήσει αυτή και πρέπει να τελειώσω εγώ, χωρίς όμως εγώ να ξέρω ότι πρέπει να τελειώσω!
Της έχω μιλήσει για το θέμα, μου έχει πει ότι θα με ενημερώνει και ότι έχω δίκιο, αλλά δεν το κάνει. Το "αχ μωρέ το ξέχασα, σόρρυ μωρό μου", το έχει ψωμοτύρι στο στόμα της.
Έχει πολλά προβλήματα εκτός δουλειάς, με τα οποία ασχολείται και εντός δουλειάς.
Το θέμα είναι ότι εγώ δεν μπορώ άλλο πια να της το παίζω μπάτσος και να της λέω δε μου είπατε αυτό δε με ενημερώσατε για εκείνο
με αποτέλεσμα κάθε μέρα που πηγαίνω στο γραφείο να ξενερώνω που τη βλέπω, ενώ πέρα από αυτή, γουστάρω και αυτό που κάνω και την υπόλοιπη ατμόσφαιρα στο γραφείο.
Σε ευχαριστώ για οτιδήποτε και αν μου πεις!
ps. Όταν ξαναπάς OC, να μου φιλήσεις τα εδάφη του άγιου εκείνου τόπου!- ναβουχοδονόσορ

Πες της το εξής: επειδή μωρό μου έχεις πολλά στο κεφάλι σου και καταλαβαίνω το πρόβλημα σου και ξεχνάς να μου πεις μερικά (εδώ μπορείς να το αναπτύξεις λίγο) αλλά καταλαβαίνεις, εκτίθεμαι κι εγώ, προτείνω να έχουμε γραπτή επικοινωνία για το θέμα. Μόλις πεις στο αφεντικό ότι θα τελειώσω εγώ κάτι, θα μου το στέλνεις με μέιλ (ή θα έχετε έναν πίνακα στον τοίχο, κάτι τέτοιο). Αν δεν το γράφεις, θα σημαίνει ότι δεν θα το ξέρω, άρα δεν θα το κάνω. Γιατί τα λόγια είναι του αέρα και χάνονται...

________________
5.


Ρε α,μπα και γενικότερα κόσμε που τη διαβάζεις, απαντήστε μου σε κάτι.
Αυτές τις μέρες είδα στη στήλη σου ερωτήσεις για τη Χρυσή Αυγή του τύπου "μα τι θα γίνει επιτέλους, θα την κρίνουν παράνομη;". Υπολογίζω με βάση το χρόνο που χρειάζεται για να απαντηθούν οι ερωτήσεις ότι οι συγκεκριμένες στάλθηκαν την περίοδο του θανάτου του Έλληνα Παύλου Φύσσα. Και τονίζω το Έλληνα, γιατί τόσα χρόνια που η Χρυσή Αυγή σκοτώνει, δέρνει και γενικότερα τρομοκρατεί τους αλλοδαπούς δεν είδα ποτέ να γίνεται τόσος ντόρος. Ναι μεν μας ενοχλεί, αλλά εντάξει θα το ανεχτούμε. Δηλαδή έπρεπε να πεθάνει Έλληνας για να καταλάβετε το τι ακριβώς κάνει; Ή απλά δε σας ένοιαζε και τόσο;- Ντίνα

Με ενοχλεί κάπως το πώς πήγες από το «μας ενοχλεί» στο «να καταλάβετε». Είσαι σίγουρη ότι μπορείς να βγάλεις απ' έξω τον εαυτό σου; Γιατί ναι, πολύ δίκιο έχεις (ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση!) αλλά πιστεύεις ότι εσύ κρατάς ίσες αποστάσεις από όσα συμβαίνουν; Κι εγώ μπορώ να σου πω «τόσες ακροδεξιές οργανώσεις υπάρχουν στην Ευρώπη, έπρεπε να εμφανιστεί μια στην Ελλάδα για να καταλάβεις τι ακριβώς κάνουν; Ή απλά δε σε ένοιαζε και τόσο;»


Δεν θέλω να δικαιολογήσω κανέναν – ναι, η αντίδραση του κόσμου διαφοροποιήθηκε όταν δολοφονήθηκε Έλληνας – αλλά πριν βιαστείς να διαφοροποιηθείς, σκέψου πόσο μεγάλη είναι η δική σου σφαίρα που θεωρείς «τον κόσμο». Αυτά τα γεγονότα πρέπει να είναι αφορμή για να επαναπροσδιορίσεις τα δεδομένα σου, όχι για να επιβεβαιώσεις ότι έχεις διαλέξει τη σωστή πλευρά.

________________
6.


Λένα, είμαι με έναν άντρα που με περνάει 20 χρόνια, μου φέρεται τρυφερά και μου χαρίζει αισιοδοξία σε μια εποχή δύσκολη για μένα λόγω κάποιων προσωπικών μου προβλημάτων. Τον αναζητώ και δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη ή ψάχνω για έναν σύντροφο που να με κανακεύει και να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά ενώ θα έπρεπε να στηλωθώ μόνη στα πόδια μου και ν΄αντιμετωπίσω ρεαλιστικά τις δυσκολίες της ζωής που θα είναι σίγουρα μεγαλύτερες στο μέλλον. Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!- Sunshine

Άλλοι ψάχνουν κάποιον να τους χαρίζει αισιοδοξία κοιτάζοντας στις πιο απίθανες γωνιές και δεν βρίσκουν, άλλοι βρίσκουν και μετά αναρωτιούνται αν «είναι ερωτευμένοι ή όχι». Δεν ξέρω τι εννοείς με το «ερωτευμένη», κατά πάσα πιθανότητα, αν αναρωτιέσαι, δεν είσαι. Αν θέλεις να είσαι εντάξει όμως, άλλη είναι η ερώτηση: εκτός από την αισιοδοξία που παίρνεις, φροντίζεις και να ανταποδίδεις;

________________
7.

Αγαπημένη μου Α, μπα salve!
Η διευθύντρια μου έχει αρρωστήσει βαριά και λείπει εδώ και 6 μήνες, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει στον εργασιακό χώρο. Από τότε της έχω στείλει μόνο ένα μήνυμα και δεν ξέρω τι άλλο να της γράψω χωρίς να αναφερθώ στην κατάσταση της υγείας της. Την σκέφτομαι με μεικτά συναισθήματα μερικές φορές αλλά είχαμε και μια εγκάρδια σχέση και ομαδικός της στέλνουμε λουλούδια ή κάποια κάρτα με τα χαιρετίσματά μας. Επίσης ρωτάω και συναδέλφους για νέα της που την βλέπουν και τηλεφωνούν μαζί της. Ξέρω ότι χαίρεται για κάθε επικοινωνία αλλά από την άλλη είναι αρκετά περήφανη αφού δεν έχει έρθει να μας επισκεφτεί ούτε μία φορά στην δουλειά ενώ έχει περάσει απέξω αρκετές φορές. Θέλω να τις γράφω αρκετά συχνά ένα sms όχι μόνο στα γενέθλιά της. Αλλά παραμένει στην θέληση. Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη!- Dilemma

Δεν μας λες τι ακριβώς σημαίνει «δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει». Είναι τόσο σοβαρή η αρρώστια της ή έτσι και αλλιώς θα έφευγε από τη δουλειά; Γιατί αν είναι τόσο σοβαρή η αρρώστια της, ξεπέρνα ό,τι νομίζεις ότι σε εμποδίζει όσο πιο γρήγορα γίνεται, αν δεν το κάνεις, θα το μετανιώσεις με έναν τρόπο που δεν φαντάζεσαι.
Δεν υπάρχει λόγος να αποφεύγεις να αναφερθείς στην κατάσταση της υγείας της, αφού είναι γνωστό σε όλους, αν το αποφεύγεις φαίνεσαι ακόμη πιο παράξενη. Αφού ξέρεις ότι χαίρεται με την επικοινωνία, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το κάνεις. Οι λόγοι που δεν σας επισκέπτεται είναι πολλοί και περίπλοκοι, δεν εξηγούνται με το «είναι περήφανη». Δεν ξέρω τι σχέση είχατε, αλλά δεν θα έστελνα sms. Θα έπαιρνα τηλέφωνο.

________________
8.


ρε συ αμπα ειμαι 20 χρονων κοπελα και εχω ανδρογενης αλωπεκια(αραιωση στα μαλλια με δυο λογια).πες μου εσυ δλδ πως να αποκτησω αυτοπεποιθηση και να νιωθω ομορφα με τον εαυτο μου?ναι μεν καλλιεργω τον εσωτερικο μου κοσμο και προσεχω και τον εξωτερικο αλλα κακα τα ψεματα τα μαλλια ειναι η μιση ομορφια του ανθρωπου,ειδικα στις γυναικες.προβληματα που εχει ο κοσμος θα μ πεις αλλα πραγματικα με εχει ριξει πολυ κ μ εχει κανει κομπλεξικη..σε φιλω,γλυκα,εισαι απολαυστικη!- κουρδιστο μανταρινι

Νομίζω ότι πολύ παλιά είχε στείλει κάποια κοπέλα μια τέτοια ερώτηση και είχα προτείνει τη λύση της περούκας. Θυμάμαι ότι ο κόσμος είχε αντιδράσει άσχημα, λες και ένας άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τα στραβά βλέμματα και τα σχόλια στο όνομα μιας ειλικρίνειας (;) λες και οι υπόλοιποι δεν προσπαθούμε να φανούμε καλύτεροι εμφανισιακά με διάφορους τρόπους. Όσο και να καλλιεργήσεις τον εσωτερικό σου κόσμο, η εμφάνιση εξακολουθεί να φαίνεται από μακριά, και χωρίς να μιλήσεις. Αυτό τουλάχιστον διορθώνεται εύκολα – ας πούμε. Θα υπάρχουν πολλών ειδών τεχνητά μαλλιά για τέτοιες περιπτώσεις.


Και με την ευκαιρία:

________________
9.


Αγαπημένη μου Α, μπα κάτι που ήθελα να σε ρωτήσω εδώ και πολύ καιρό: Στην δουλειά μου υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι (εργασιακοί ή και WC) που κλειδώνονται και υπάρχουν κάποιοι συνεργάτες που διπλοκλειδώνουν ! Είναι δυνατόν, τι άνθρωπος είναι αυτός; το κάνει για σπάσιμο ή είναι ο ίδιος του σπασίκλας ή απλά ξεχνιέται;- Δ

Έχετε όλοι κλειδιά ή όχι;


Μου θύμισες αυτό...

και αυτό

________________
10.

Έχω ένα θεματάκι. Κάθε φορά που τρώω κάτι (ζεστό, κρύο, θερμοκρασία δωματίου, ασχέτως είδους και ποσότητας δηλαδή) με πιάνει ελαφρά καταρροή (συνάχι, δεν έχω ιδέα πώς λέγεται αυτό).

Στην ασφάλεια του σπιτιού μου προφανώς δεν είναι πρόβλημα, αλλά φαντάσου όταν βγαίνω για φαγητό, είμαι μονίμως με τα χαρτομάντιλα. Δεν είναι τραγική κατάσταση, απλά είναι άβολο.

Το παθαίνει κανείς άλλος ή απλά να μην ξαναφάω δημοσίως;- Χαρτομάντιλα παντού

Το διάβασα και το ξαναδιάβασα, δε μου θύμιζε τίποτα, και μετά είδα στο Google αυτό:


Δεν ξέρω αν εκεί μέσα βρίσκονται οι απαντήσεις, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι που αναρωτιούνται. Κάπου διάβασα ότι λέγεται «gustatory rhinitis» κι επειδή δεν είναι σοβαρή κατάσταση, είναι αμφίβολο αν θα πρότεινε κάποιος φαρμακευτική θεραπεία. Αλλά ξέρεις, είναι κάτι που διάβασα στο ίντερνετ...

 

________________
11.


Α μπα μου, έπρεπε να φτάσω 30 για να καταρρεύσει το άψογο οικοδόμημά μου. Ντρέπομαι που το λέω αλλά θεωρούσα πάντα τη μητέρα μου άτρωτη, έτοιμη για όλα. Και να που το οικοδόμημα σε λίγους μήνες καταρρέει. Και δεν είναι πως δεν είμαι αρκετά μεγάλη ή ώριμη για να το διαχειριστώ, απλώς δεν είχε περάσει από ποτέ από το μυαλό μου ότι κάποια στιγμή δε θα είναι υγιής. Υποφέρω , γιατί τη λατρεύω και υποφέρει και ντρέπομαι τόσο που σ' αυτό το θέμα δεν είμαι καθόλου ενήλικη. Και νιώθω εγωίστρια. Ξέρω πως ερώτηση και απάντηση εδώ δεν υπάρχουν, για το πώς διαχειρίζεται κανείς τις φθορές τις δικές του και των αγαπημένων του καθώς και την ενδεχόμενη απώλεια, σίγουρα βοηθά το να μαζέψουμε κομμάτια και να είμαστε εκεί δίπλα για ό,τι χρειαστεί. Αλλά ουφ! Η μικρή ζωή μας είναι η άτιμη τόσο υπέροχη, αλλά καμιά φορά πάλι τα ουφ είναι αφόρητα. Φιλάκια :-*- η σαλαμάνδρα

Να μη ντρέπεσαι καθόλου. Ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο, ποτέ! Άσε που τα 30 δεν είναι και καμία ηλικία τεράστιας ωριμότητας. Δεν είσαι εγωίστρια (όχι σ' αυτό το θέμα, τουλάχιστον). Όλοι βλέπουμε τους γονείς μας άτρωτους, όπως ίσως αυτοί μας βλέπουν πάντα ως παιδιά. Δεν υπάρχουν απαντήσεις που λύνουν το πρόβλημα, υπάρχουν όμως απαντήσεις που μπορεί να σε βοηθήσει να τις διαχειριστείς, αν και αυτό που προέχει είναι να νιώθει η μητέρα σου ότι την περιβάλλει μια ομάδα που την αγαπάει. Η αγάπη, έτσι και αλλιώς, είναι συνήθως η απάντηση.

________________
12.

Ζηλεύω , ζηλεύω τρελά γιατί σε αυτή έδωσε δεύτερη ευκαιρία και σε μένα όχι. Είπα πως δεν με νοιάζει και είμαι κι εγώ πλέον σε άλλη σχέση, αλλά μόλις τους είδα ένιωσα μέσα μου ένα κάψιμο. Ήρθε αυθόρμητα, γιατί? Αφού ξέρω πως δεν σημαίνει πια για μένα τίποτα αυτός σαν άτομο, αν γυρνούσε δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί. Μόνο καμιά φορά νοσταλγώ αυτά που με έκανε να νιώσω, τα δικά μου συναισθήματα όμως, όχι αυτόν. Είναι απλός εγωισμός όλο αυτό που μου βγαίνει?- ανισόρροπη

Με λίγα λόγια: ναι.


Με πολλά λόγια: δυσκολευόμαστε πολύ να χωνέψουμε ότι ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει όταν εμείς φεύγουμε (ή ότι υπήρχε πριν από εμάς). Αυτό μας καίει όταν ο πρώην βρίσκει άλλη, αυτό μας καίει και όταν σκεφτόμαστε τον θάνατό μας, αυτό μας παραξενεύει όταν βλέπουμε παιδική φωτογραφία της μαμάς μας. Αφού ο κόσμος βρίσκεται πάντα γύρω μας, αυτό δε σημαίνει ότι το κέντρο του κόσμου είμαστε εμείς; Μαθαίνουμε την σκληρή αλήθεια γύρω στα 3, αλλά δεν τη δεχόμαστε ποτέ.

43

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
[....][ΣΧΟΛΙΟ LIFO: Για κάποια από τα σχόλιά του Aquarius έχουν έρθει αναφορές (οι σχολιαστές που τις έκαναν μπορούν να αποκαλυφθούν - δεν πρόκειται πάντως για την Α,μπα). Ανώνυμες ειρωνείες και προσβλητικά προς συνσχολιαστές σχόλια δεν πρόκειται να δημοσιεύονται.Χτες η Λένα Φουτσιτζή εντόπισε και ενεργοποίησε διαγραμμένο, τρολαριστικό σχόλιο του Aquarius που είχε κοπεί απ' τον moderator. Το σχόλιο όμως είχε γίνει report από δύο διαφορετικά μέλη του σάιτ. Επιτρέψαμε την κίνηση της κας Φουτσιτζή για μία και μοναδική φορά. Ανώνυμες ειρωνείες και προσβολές δεν πρόκειται να δημοσιεύονται εφ' όσον μάλιστα αναφέρονται από αναγνώστες.]
Γιατί η Νταίζη;Η κάθε Νταίζη ζει ανάμεσά μας, είναι το πανέμορφο κορίτσι που το θέλουν όλοι δικό τους, αλλά δεν θέλει να ανήκει σε κανένα. Την βλέπουν σαν απόκτημα και τους απεχθάνεται ακόμα και μετά τον θάνατο τους, γιατί την χρησιμοποιούν σαν σπάνιο χαρτονόμισμα. Την βγάζουν να την δείξουν και μετά την ξαναχώνουν μέσα στο πορτοφόλι τους. Μέχρι να σχιστεί η Νταίζη και να αποσυρθεί από την κυκλοφορία. Ο Γκάτσμπι και ο κάθε ιδιοκτήτης Νταίζης δεν έπαιξε το θύμα να την σώσει, όσο κι αν φαίνεται δεν το έκανε από ηρωισμό. Το έκανε από σιγουριά ότι με το χρήμα του και όλα αυτά που χρησιμοποίησε μέχρι εκείνη την στιγμή θα τον βοηθούσαν να ξεπεράσει την τιμωρία, την οποιαδήποτε τιμωρία στο μέλλον. Είναι εκείνη η γενιά που έζησε τον παραλογισμό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και οι κοινωνικές αξίες της εποχής ξιφολογχήθηκαν τόσο άγρια που κατάντησαν σφουγγάρι για πέταμα. Δυστυχώς γι αυτόν η τιμωρία ήρθε πολύ χειρότερη από αυτή που του άξιζε και από εκεί που δεν το περίμενε. Αλλού πρέπει να ψάξουμε λοιπόν. Πιο αντιπαθητικός αντιήρωας είναι ο Βελζεβούλης γιατί όχι μόνο διαβάζει το μυαλό των θνητών, αλλά πείθει ακόμη και γεροντάκια να κάνουν πράγματα που ίσως δεν έχουν αρκετό χρόνο για να το μετανιώσουν. Δεύτερος πιο αντιπαθητικός είναι ο Χάρος γιατί έρχεται απρόσκλητος στο τραπέζι της τύχης, δεν φεύγει με τίποτα, ακόμη σκόρδα και αλάτι να του ρίξεις, μέχρι να στα πάρει όλα. Όλοι οι άλλοι ήρωες και όλες οι άλλες ηρωίδες στα βιβλία, είναι λίγο πολύ γεννήματα της φαντασίας κάποιου που γίνεται πραγματικότητα για μας μόνο μέσα από την σκέψη μας. Καλύτερα είναι να ζούμε με όλη μας την δύναμη δίπλα σε σοφούς και όχι απλώς έξυπνους ανθρώπους, παρά να σπαταλάμε χιλιάδες ώρες άσκοπης σκέψης προσπαθώντας να ζήσουμε μέσω των βιβλίων κάποιου άλλου ατελούς ανθρώπου. Η αλήθεια για την ζωή και τον θάνατο αποκαλύπτεται μόνο στην Καινή Διαθήκη, Θεϊκή κληρονομιά.
Η Κατια του Τολστοι ειναι η πιο εκνευριστικη απ´ ολες, που κανει την αθωα θεουσα την ταπεινη, αλλα με το που βρισκει ευκαιρια την ψωνιζει σαν τη Μανταμ Σουσου. Ευχαριστως θα μαδουσατις ρωσικες κοτσιδες της.
Ποια Κάτια; Απ' την Ανάσταση;Εγώ βασικά έχω για πιο αντιπαθητικό, τον πρίγκηπα Βολκόνσκι στους "Ταπεινούς και Καταφρονεμένους" του Ντοστογιέφσκι. Επίσης, όποιος δυσκολεύεται με τον Ντοστογιέφσκι, μπορεί να αρχίσει μ' αυτό το βιβλίο!
#12Και με την ευκαιρία:ΕνικόςΟνομ. ο κόσμοςΓεν. του κόσμουΑιτ. τον κόσμοΚλητ. κόσμεΠληθυντικόςΟνομ. οι κόσμοιΓεν. των κόσμωνΑιτ. τους κόσμουςΚλητ. κόσμοι
Απόσπασμα από την απάντηση της συντάκτριας στην ερώτηση 12 πριν κάνω το παραπάνω σχόλιο...''αυτό δε σημαίνει ότι το κέντρο του κόσμους είμαστε εμείς;''Απόσπασμα από την απάντηση της συντάκτριας στην ερώτηση 12 αφού έκανα το παραπάνω σχόλιο...''αυτό δε σημαίνει ότι το κέντρο του κόσμου είμαστε εμείς;''Μπράβο Λένα μας! Το διόρθωσες το λάθος? Όλα ΟΚ? Ούτε γάτα ούτε ζημιά?Η πραγματικότητα είναι σκληρή Λένα μας...Δεν έχεις μάθει να σε αποδομούν...έχεις μάθει μόνο στα χειροκροτήματα των μελών του ΟΑΤ...Θα συνηθίσεις...Τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα...ΥΓ. Πρέπει σε ένα παράλληλο σύμπαν να είσαι μέλος του Υπουργείου Αλήθειας του Όργουελ. Ξέρεις εσύ...τρύπα της μνήμης κλπ...
Παιδιά ομολογώ ότι είμαι μέλος του Υπουργείου Αλήθειας του Όργουελ. Ομολογώ ότι έσβησα το "ς" από το "κόσμους" για να το κάνω "κόσμου". Έκανα μια προσπάθεια να δημιουργήσω τρύπα της μνήμης, αλλά ο από πάνω με τσάκωσε. Το παίρνω πάνω μου. Περάστε όλοι από το Υπουργείο να σας αφαιρέσουν το τσιπ.
Υδροχόε πες πως είσαι γυναίκα-ζώδιο και κουβαλάς νερό όπως η απεικόνιση του αστερισμού. Τι θα σου έκανε περισσότερη ευχαρίστηση; Να χύσεις το νερό από τον θυμό σου πάνω στο κεφάλι κάποιας; Να αλληλοπιτσιλίζεστε μέχρι να τα σπάσετε και να μας κάνετε μουσκίδι; Δεν είναι καλύτερα να παραμείνετε εσύ σωστός αστερισμός με την υδρία σου ανέπαφη, απειλητική αλλά γεμάτη, και εκείνη ά μπα διασκεδαστική με συμβουλές και γιατροσόφια για όλες τις πραγματικές και φανταστικές παθήσεις.
Αγαπητέ Aquarius,Θεωρώ πως διαβάζοντας το σχόλιό σου 2.12.2013 | 18:53 και λαμβάνοντας υπόψιν το σκηνικό στο 8, δυνάμεθα να αντιληφθούμε ότι υπάρχει ένα λάθος (ένα πλεονάζον "ς", για την ακρίβεια) στην λέξη «κόσμου» (απάντηση της Λένας στο 12). Νομίζω πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν αυτό το λάθος έχει διορθωθεί, εκ των υστέρων ή όχι, τουλάχιστον δεν έχει σημασία στο να κατανοήσουμε ότι, όντως, έχει λάβει χώρα.Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι αυτό το λάθος είναι, προφανώς, εκ παραδρομής ενώ λάθη τύπου: "έχει ανδρογενής αλωπεκία", "συνεχίζουμε με την αληθής πορεία", "η μάχη είναι διαρκή" δεν είναι, απαραίτητα, εκ παραδρομής ...χωρίς το τελευταίο να αποκλείεται, βέβαια. Θα συμφωνήσω, ίσως, ότι είναι αρκετά ενοχλητικό να σου διορθώνουν κάτι το οποίο είναι -πασιφανώς- προϊόν βιασύνης κ.λπ., μόνο και μόνο για να στο διορθώσουν (και συνήθως για να αποφύγουν την ουσία των λεχθέντων σου). Όμως δεν το βρίσκω αρνητικό να εφιστάται, ευγενικά, η προσοχή σε κάποια πράγματα (ε, κρίμα να λέμε: "η μάχη είναι διαρκή", δεν είναι; Εδώ δεν τρέχει κάστανο, αλλά μπορεί να το ξεφουρνίσομε και κάπου –τετ-α-τετ- που θα έχει περισσότερη σημασία), άσχετα από το αν θα πληγωθεί στιγμιαία ο εγωισμός μας ή όχι.Είναι σα να σου λέει o A. ότι έχεις το φερμουάρ σου ανοικτό, ok θα αισθανθείς άσχημα (στιγμιαία), αλλά θα το κλείσεις και θα πας παρακάτω, προσέχοντας τα μαγαζάκια σου. Και είναι επίσης λογικό αν o A. βρεθεί κι αυτός με τα φερμουάρ κάτω, κάποια στιγμή, να τα κλείσει διακριτικά και να κάνει ότι δεν (πολύ) συνέβη. Μερικές φορές, έχοντας επίγνωση, μπορεί και να αναφωνήσεις: Μα καλά! Τι ζώον που 'μαι, κυκλοφορώ μ΄ανοικτά τα μαγαζά, τόση ώρα! Ας μην κάνομε ρεβανσισμό με τα φερμουάρ. Καλύτερα να ακούσομε το Sticky Fingers.Το θέμα είναι αν πρέπει να κλείνουν τα φερμουάρ ή όχι.
Μα δεν είναι ξεκάθαρο ότι το "του κόσμους" είναι λάθος στην πληκτρολόγηση, ενώ το "εχω ανδρογενης αλωπεκια" είναι λάθος από άγνοια; Καλά, Aquarius μιλάμε για τρομερό στρίμωγμα! Μπρρρ...Το συγκεκριμένο λάθος το διαπράττουν πολλοί, ακόμα και δημοσιογράφοι που υποτίθεται ότι η γνώση της γραμματικής είναι ένα δυνατό τους σημείο... Έτσι, ευχαριστώ τη συντάκτρια για το απόσπασμα αυτό, θα το κρατήσω για τον ίδιο λόγο που το χρησιμοποίησε κι εκείνη.
Aquarius, αναρρωτιέμαι πόσων ετών είσαι και δεν έχεις μάθει να ξεχωρίζεις τα λάθη λόγω σαρδάμ και τα λάθη λόγω άγνοιας... ευτυχώς όμως που παρέθεσες την κλίση της λέξης κόσμος, το είχαμε όλοι απορία.
Μια που πιάσαμε όλοι τους "αγαπημένους" μας χαρακτήρες, να πω κι εγώ πως δεν έχω μισήσει περισσότερο χαρακτήρα βιβλίου από τη Ντολόρες Άμπριτζ.Νομίζω ότι και ο Φρανκ Τσώρτσιλ από την Έμμα δεν πάει πίσω...
Ο κ.Μέντστον, ο πατριός του Δαυίδ Κόππερφιλντ, από το ομώνυμο έργο του Ντίκενς. Η Ρεβέκα Σαρπ από το "Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας" του Θάκερι.Γενικά έχω μια αντιπάθεια σε χαρακτήρες βιβλίων που κακομεταχειρίζονται παιδιά και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι στα έργα του Ντίκενς, του Θάκερι και της Σάρλοτ Μπροντέ. Αχ, άτιμη βικτωριανή εποχή.
#1 Κι εμένα κάποιες γυναίκες μου ήρθαν στο μυαλό, και ο χείριστος τρόπος που φέρθηκαν σε παιδιά- συντρόφους, στο ανθρώπινο είδος γενικότερα.Το οποίο με φέρνει στην ερώτηση: γιατί καταλήξαμε όλοι σε γυναικείους χαρακτήρες βιβλίων;
#1 Οι αφόρητα κακοί ή αντιπαθητικοί λογοτεχνικοί ήρωες τώρα που το σκέφτομαι, μου φαίνονται ως οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ή μάλλον, το ηθικό άλλοθι των συγγραφέων. [Γενικεύω επειδή δεν μπορώ ανασύρω από την μνήμη μου συγκεκριμένα ονόματα ηρώων συγκεκριμένων βιβλίων, αλλά θέλω να γράψω κάτι...]
Σωστή και σοφή η κουκουβάγια. Ακόμα και υπαρκτά πρόσωπα να είναι έχουν περάσει από τους Πόρσε ονειροσωλήνες των συγγραφέων με τόση ταχύτητα χωρίς επανεξέταση που έχουν χάσει οτιδήποτε δεν ταίριαζε στην λογοτεχνική εικόνα του αντιήρωα.
#10, μου συμβαίνει κι εμένα καμιά φορά, όταν τρώω ζεστό φαγητό. Και γνωρίζω άλλους δύο ανθρώπους που τους συμβαίνει. Πιθανότητα είναι κάποια μορφή ρινίτιδας.Προσωπικά δεν με δυσκολεύει κι έστι δεν αναρωτήθηκα περισσότερο. Ωστόσο, αυτό που με φέρνει κάποιες φορές σε αμηχανία είναι μια φαγούρα γύρω από τη μύτη και το πάνω χείλος, που με πιάνει όταν βρίσκω το φαγητό πολύ νόστιμο. Ίσως αυτό να οφείλεται στα μπαχαρικά.
Η κοπέλα της ερώτησης έγραψε "ανδρογενής αλωπεκία", ενώ το σωστό είναι η αιτιατική του θηλυκού γένους στην πρότασή της: "έχω ανδρογενή αλωπεκία".Δύσκολη η χρήση αυτών των επιθέτων στην καθημερινότητα, γίνονται πολύ συχνά λάθη..
Κι εμένα κάποτε με διόρθωσαν, και κοίταξα να δω πώς κλίνεται, και εντυπωσιάστηκα από το πόσο απλό είναι. Επίσης με έχουν διορθώσει εκατό φορές ως τώρα στα ορθογραφικά και συνεχίζω να μαθαίνω. Δεν είναι άκομψο. Άκομψο είναι να μη λαμβάνεις υπόψη το περιεχόμενο εξαιτίας των ορθογραφικών, ή να κοροϊδεύεις τα ορθογραφικά λάθη, και αυτό δεν το κάνω. Σας βγαίνουν τα μάτια ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ :)
Λενα τη γίνεται? Βλέπω ότι τα σχόλια δημοσιεύονται τάχιστα...Στις 3 και... ώρα Ελλάδος...και όλως τυχαίως δημοσιεύονται και δικά σου σχόλια...Πάλι καλά που η δημοσίευση σχολίων δεν είναι δικιά σου δουλειά...Φαντάσου να ήταν!
Καλα τα λες!ειδικα για την απαντηση στο #12 συγχαρητηρια!!δεν ειμαστε το κεντρο του κοσμου οσο κ να θελουμε!ας βαλουμε λιγο τη λογικη μας να δουλεψει στα πραγματα που μας συμβαινουν..ισως ετσι καταφερουμε να κανουμε βηματα προς τα εμπρος σε προσωπικο κ συλλογικο επιπεδο!
1: Ο πιο απεχθής φανταστικός χαρακτήρας που έχω συναντήσει σε βιβλίο που διάβασα, είναι σίγουρα ο Γιεχωβά, ο θεός των Εβραίων από την Παλιά Διαθήκη. Όπως περιγράφεται ως μίζερος, φθονερός, ρατσιστής, μισογύνης, εγωιστής, απαιτητικός, μισάνθρωπος, μαζικός δολοφόνος και τόσα τόσα άλλα, είναι φανερά ένας αντιπαθής χαρακτήρας που δεν μπορεί παρά να απωθήσει τον αναγνώστη.
#5Επειδή δεν ειναι η πρώτη φορά που διαβάζω τέτοιες γενικεύσεις στη στήλη θα ήθελα κάποιος να με διαφωτίσει. Πόσους εχει σκοτώσει η Χρυση Αυγή και ποιούς;
Μαργαρίτα, πόσους και ποιους δυστυχώς δεν ξέρουμε, αυτό που ξέρουμε είναι ότι οι Χρυσαυγιτες οργάνωναν επιδρομές και μαχαιρωναν αλλοδαπούς, κάποιοι μάλιστα το παινευονταν κι όλας. Μπορεί να μην έπεσε στην αντίληψη σου η συνέντευξη του διευθυντή του Κρατικού Νικαίας ότι πριν το Φύσσα τους πήγαιναν μαχαιρωμένους αλλοδαπούς πάνω από 2 χρόνια, πολλοί όμως την είδαν...
#1 Δεν υπάρχει χειρότερος χαρακτήρας από τη μάνα στο "Πουλημένες" ( http://www.livanis.gr/%CE%9C%CF%8C%CF%87%CF%83%CE%B5%CE%BD-%CE%96%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CE%A0%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82!-%CE%97-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1_p-252602.aspx ). Το λυπηρό του θέματος είναι οτι είναι πραγματική ιστορία και πως η μάνα πράγματι έπραξε μ αυτόν τον τρόπο. Δεν μπόρεσα να το τελειώσω από τα νεύρα μου!Όσο για τη Μπέλλα, ναι είναι για κλωτσιές. Πες τα Λένα, πές τα!!!! Και πιστεύω πως η ηθοποιός που την ενσάρκωσε ήταν τέλεια στο ρόλο. Αχώνευτη η Μπέλλα αχώνευτη η ηθοποιός!
#1 Μόλις διάβασα την ερώτηση ο πρώτος και ο μόνος χαρακτήρας που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η Νταίζη! Θυμάμαι ότι όταν διάβαζα το βιβλίο ένιωσα αποστροφή για τις πράξεις και τα λόγια της αλλά κυρίως για τη συναισθηματική της φτώχεια. Σχεδόν τη λυπήθηκα. Η Νταίζη και όλα όσα συμβολίζει ο χαρακτήρας της είναι τόσο ενοχλητκά και τόσο εκνευριστικά ακόμα και σαν απλές σκέψεις.