Στο σημερινό 'Α μπα': η γύμνια του Βασιλιά

Στο σημερινό 'Α μπα': η γύμνια του Βασιλιά Facebook Twitter
20


__________________
1.


Γεια σου Α,μπα. Ο κολλητός μου μου ανακοίνωσε ότι είναι γκέι πριν αρκετούς μήνες, οπότε πλέον μπορούμε και μιλάμε για αυτόν, για άντρες, συναισθήματα κτλ, και η αμηχανία έχει εξαφανιστεί. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν έχει κάνει ποτέ σχέση, δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει τις γνωριμίες και γίνεται όλο και περισσότερο μελαγχολικός και πικρός σχετικά με το θέμα. Είμαστε δευτεροετείς φοιτητές στην Αθήνα, μακριά από τα πατρικά μας. Πιστεύεις πρέπει να τον αφήσω να βρει μόνος του αυτό που ψάχνει; Αν του έδινες εσύ συμβουλή ,τι θα έλεγες; Στενοχωριέμαι τόσο να τον βλέπω απογοητευμένο αλλά δεν θέλω να νομίζει ότι χώνω τη μύτη μου και το κάνω μεγάλο θέμα.- Λίνα


O φίλος σου είναι πολύ τυχερός που σε έχει φίλη και ελπίζω να το ξέρει. Αν δεν το ξέρει τώρα, θα το καταλάβει σίγουρα κάποια στιγμή.
Εσύ μπορείς να κάνεις αυτό που μπορούν να κάνουν οι φίλοι, να ακούς και να στηρίζεις. Δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα, όσο κι αν το θέλεις. Έρχονται κάποιες στιγμές στις ζωές μας που συνειδητοποιούμε πόσο μόνος είναι τελικά ο καθένας μας, αλλά κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το ξεχάσουμε. Ο φίλος σου περνάει μια από αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Αν θέλεις να βοηθήσεις με χειροπιαστό τρόπο, γιατί δεν του προτείνεις να πηγαίνετε παρέα σε gay ή gay friendly μαγαζιά; Δεν θα είναι εύκολο, όπως δεν είναι εύκολο για κανέναν μας να κάνουμε νέες γνωριμίες και να εκτεθούμε σε άγνωστο περιβάλλον, αλλά με εσένα για στήριξη και με επιμονή, ίσως; Μην περιμένετε θαύματα, μην περιμένετε συγκλονιστικές αλλαγές, γιατί θα κλαίτε όπως ο Morrissey στο How Soon is Now. Πες του ότι το ταξίδι είναι μακρύ και επίπονο για όλους μας και ότι έχει την αγάπη όλου του 'Α μπα'.
Επίσης βρε παιδί μου, φοιτητής είναι, αποκλείεται να μην έχει γκέι συμφοιτητές. Είναι μακριά από το σπίτι του και μάλιστα στην Αθήνα. Τώρα περνάει και μια φάση εγωκεντρισμού και δεν καταλαβαίνει ότι οι συνθήκες είναι ιδανικές. Τα έχουν καταφέρει και άνθρωποι με εκατοντάδες σημαντικά εμπόδια.

__________________
2.

φαντάζεσαι την goop να γεννάει; μου λείπει το παλιό σου μπλογκ :(- kvi


Προσπαθώ να βγάλω από το μυαλό μου την εικόνα που θα με στοιχειώνει για μια ζωή και να ξέρεις ότι υπάρχει μια εκδοχή του παλιού μπλογκ και σήμερα, εδώ.

__________________
3.


Το σύμβολο & από που προήλθε η σημασία του; Είναι διεθνές και γιατί;- Πέτρος


Ρώτησα τη Siri και μου είπε τα εξής:
Το σύμβολο, το οποίο στα αγγλικά λέγεται ampersand, υπάρχει περισσότερο από 1500 χρόνια. Τον 1ο αιώνα μ.Χ. η Ρώμη έγραφε με καλλιγραφία κι έτσι η λατινική λέξη για το «και», που ήταν το "et", ήταν ένα σύμπλεγμα μεταξύ του e και του t. Με τα χρόνια ο συνδυασμός αυτών των γραμμάτων έφτασε να συμβολίζει το «και» και σε άλλες γλώσσες.

__________________
4.

Πώς κατακτά κανείς την αυτοπεποίθηση; Είμαι 25 και νιώθω ότι δεν έχω το κουράγιο να πάω να μιλήσω σε κάποιον που εμφανισιακά μου αρέσει αρκετά.
Να είσαι καλά και να συνεχίσεις τη στήλη όσο περισσότερο μπορείς! πολλά φιλιά

Κανείς δεν έχει αυτού του είδους το κουράγιο, εκτός από τους αναίσθητους.
Αν αυτό είναι το κριτήριο σου για το τι είναι η αυτοπεποίθηση, έχεις λάθος κριτήριο. Αυτοπεποίθηση αποκτάς όταν ξέρεις ποιος είσαι, τι σου αρέσει, ποια είναι τα όνειρά σου και τι είναι αυτό που εύχεσαι. Αυτοπεποίθηση αποκτάς όταν καταλαβαίνεις ποια είναι τα μειονεκτήματά σου και όταν προσπαθείς να τα μετριάσεις.
Η αυτοπεποίθηση δεν κατακτάται με τις κατακτήσεις. Εκτός αν είσαι νάρκισσος.

__________________
5.


Γεία σου ρε Αμπάκι;όλα καλά;
Λοιπόν, έχω ένα πρόβλημα.
Δεν χορεύω. Κι όμως είναι πρόβλημα (για τους άλλους, όχι για μένα). Τι θέλω να πώ..σε γάμο πάω παρεξηγιούνται που δεν σηκώνομαι, με παρέα βγαίνω στραβώνουν που δεν το κουνάω, γιορτές έρχονται τίποτα (ισχύει για όλα τα είδη μουσικής)..και το θέμα ξέρεις πιο είναι;οτι δεν γουστάρω ρε συ αμπά να εκφράζομαι κατ'αυτό τον τρόπο, δεν ντρέπομαι..αλλα δεν μου αρέσει. Τι να κάνω;δεν το καταλαβαίνουν και με πρήζουν.
p.s.υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα;
Δώσε τα φώτα σου φίλτατη.- minion

Ου, πολλοί και πολλές. Καταλαβαίνω το πρόβλημα, οι ομάδες ταράζονται όταν ένα μέλος φέρεται με διαφορετικό τρόπο, το βλέπουν ως απειλή και προσπαθούν να το κάνουν να φέρεται το ίδιο. Επειδή σε μερικά θέματα είμαστε ακόμη 15.000 χρόνια πίσω, σου συνιστώ να μην φέρνεις άμεση αντίρρηση γιατί έτσι ενισχύεις τον «φόβο». Κάνε το χέλι: πες «θα σηκωθώ σε λίγο», πες «να πιω το ποτό κι έρχομαι», πες «πάω για λίγο στο μπαρ/στην τουαλέτα/ να πουδράρω τη μύτη μου κι έρχομαι», σήκω και πήγαινε στο πλάι, σαν να ετοιμάζεσαι να χορέψεις, αλλά πιάσε κουβέντα με κάποιον, κουνήσου λίγο μπρος πίσω στην καρέκλα, και θα διαλύσεις την ταραχή. Πιάνει, πίστεψέ με.

__________________
6.


Αγαπητή Λένα,
Έχω μια σεξουαλική σχέση με κάποιον, την οποία θέλω να διακόψω γιατί τελικώς με φθείρει (η πιο γραφική κι απ'το Πήλιο εξέλιξη, όπου ο ένας -εγώ- καταλήγει να ενδιαφέρεται περισσότερο απ'τον άλλον). Το πρόβλημα είναι πως ο εν λόγω ασκεί ακαταμάχητη έλξη (όσο αστείο κι αν ηχεί) πάνω μου, και έχουμε μια πρωτόγνωρη (σε μένα τουλάχιστον) χημεία, ενώ κι εκείνος μου έχει πολλάκις πει πως αυτά που κάνουμε μαζί δεν τα έχει κάνει με άλλη κοπέλα -δεν θέλω να ρίξω το επίπεδο της στήλης, δεν αναφέρομαι μόνο σε ερωτικά τερτίπια κλπ, αλλά και στο όλο κλίμα και ατμόσφαιρα που υπάρχει όταν "βρισκόμαστε". Δεν την έχω ξαναβιώσει αυτή τη σεξουαλική ένταση και απελευθέρωση, ακόμα και με ανθρώπους με τους οποίους ήμουν ερωτευμένη, και νιώθω πως είμαι εγκλωβισμένη σε αυτήν την κατάσταση και εξαρτημένη και δεν μπορώ να φύγω. Μπορείς να μου εξηγήσεις τη συμπεριφορά μου και να μου υποδείξεις ενδεχομένως εξόδους διαφυγής; Έλλογο ον γαρ, πώς γίνεται να επιτρέπω να με κυριεύει κάτι τόσο πρωτόγονο;- Νταίζυ Ντακ

Καθόλου πρωτόγονο, εκτός αν αναφέρεσαι στα ταπεινά μας ένστικτα. Δεν πρόκειται περί μυστηρίου. Η ακαταμάχητη έλξη για σένα προκύπτει από την σιωπηλή απόρριψη και για αυτόν από την ιδέα ότι ξέρει ότι ξέρεις ότι δεν πρέπει, αλλά είναι τόσο ακαταμάχητος που τελικά το δέχεσαι. Η ένταση είναι στα ύψη, αναμφίβολα, σε πιστεύω. Πολύ λίγα αφροδισιακά είναι πιο ισχυρά από το φτύσιμο. Αν πρόκειται περί φτυσίματος του ύφους «σε θέλω αλλά όχι και πολύ», ενδόμυχα προσπαθείς να κάνεις τον άλλον να παραδοθεί, επιτέλους!
Θα ξεφτίσει, μην ανησυχείς καθόλου. Αυτού του είδους το βράσιμο στην κατσαρόλα κάποια στιγμή αναποδογυρίζει το καπάκι και όλοι βλέπουν τον γυμνό βασιλιά. Κάπως, με κάποιον τρόπο, μέσα από τη θολούρα σου θα δεις μοιραία και τον άνθρωποι πίσω από την πληγή της απόρριψης που σου προκαλεί αυτή τη φαγούρα και το πιθανότερο είναι ότι θα πεις «καλέ τι βλάκας είναι αυτός.»

__________________
7.


Γιατί είναι τόσο βλάχοι και αντιπαθητικοί στο Texas? Ή απλά ένα κακό γκάλοπ
- Tsikou

Εδώ έχουμε στερεότυπα για περιοχές της Ελλάδας, που τη διασχίζεις μέσα σε μια μέρα με το αυτοκίνητο. Δεν θα είχαν και οι Αμερικανοί με 50 πολιτείες;

__________________
8.


Και πώς καταλαβαίνει κανείς πότε φταίει εκείνος, πότε φταίνε οι συγκυρίες και πότε απλά δεν έδεσε το γλυκό? Μετά από δύο σχέσεις (σε πολυ συντομο διαστημα διαδοχης) που και οι δυο έληξαν επειδή του αλλουνού του τελείωσε, ενώ στην αρχή υπήρχε πολύς ενθουσιασμός και φαινομενικά αρκετά καλές βάσεις για συνέχεια ποιός είναι ο σωστός τρόπος να κάνει κανείς την αυτοκριτική του ώστε να αποφύγει παρόμοια λάθη? Ή απλά δεχόμαστε το "δεν είναι όλοι για όλους", σταματάει εδώ η κουβέντα και επιλέγουμε προσεκτικότερα? Τα φιλιά μου- way out

Αν οι σχέσεις ήταν σύντομες και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα διαδοχής, δεν έχεις αρκετά στοιχεία για να βγάλεις συμπεράσματα. Αυτό παίρνει πολλά χρόνια, και η πλάκα είναι (όχι και πολύ αστείο όμως) ότι τα τελικά συμπεράσματα θα καταφέρεις να τα βγάλεις όταν βρεις αυτόν που σου ταιριάζει. Τότε θα πεις για όλες τις βλακείες που έκανες ποτέ ένα «αααα ... τώρα κατάλαβα!»
Δεν είναι όλοι για όλους, φυσικά και δεν είναι. Το έχω πει εκατομμύρια φορές: για να επιλέξεις σωστά, πρέπει να ξέρεις πρώτα τον εαυτό σου. Τι σου αρέσει, τι θα μπορούσες να υπομείνεις, τι είναι ιδανικό και τι είναι εφιάλτης. Είναι πολύ δύσκολη διαδικασία, αλλά αν τα ξέρεις αυτά, μόλις δεις το αστέρι σου, θα ανοίξουν τα σύννεφα και θα περάσει το φως. Κάπως έτσι.

img#

__________________
9.

Αγαπητή μου Α, μπα, αν ήσουν ερωτευμένη με τον κολλητό σου-είχες δαγκώσει τη λαμαρίνα και την είχες μετατρέψει σε τσιχλόφουσκα-θα του το έλεγες ;(To εναλλακτικό σενάριο ''το παίζω άνετη ''απέτυχε παταγωδώς!)- catfish

Το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να μην τον αποκαλώ «κολλητό μου». Το δεύτερο θα ήταν να παραδεχτώ ότι φίλοι είναι αυτοί που δεν γουστάρονται ακόμη και όταν είναι και οι δύο single, ταυτόχρονα. Αν τον είχες φίλο μόνο όσο είχες άλλον φίλο, δεν ήταν φίλος σου. Εμένα μη μου λέτε «τηλεφωνιόμασταν κάθε μέρα επειδή ήμασταν κολλητοί» γιατί υποτιμάτε τη νοημοσύνη μου.

__________________
10.

Α, μπα?,
γιατί έριξε χυλόπιτα η Λόλα στον Carnation?!?

P.S.: keep gintonic-ing :)

-το Λάμδα είναι σιγανό.

Διαφήμιζαν γάλα σε κονσέρβα με τριάντα κουταλιές ζάχαρη ως υγιεινό ρόφημα. Ωραίες εποχές εκείνες.

__________________
11.


Γεια σου Λένα,

Tana French ή Gillian Flynn? Έχουν αρκετά κοινά στοιχεία και τυχαίνει να
απολαμβάνω και τις δύο, παρόλα αυτά εγώ λέω δαγκωτό Flynn. Όχι ότι
πρέπει να διαλέξουμε ντε και καλά, απλά θα θελα να ξέρω ποια
προτιμάς (κουβέντα να γίνεται).

Με εκτίμηση, Σοράγια.

Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζω τεράστιο πρόβλημα με τα ονόματα και τους τίτλους βιβλίων, τραγουδιών και ταινιών, τόσο τεράστιο, που αυτή τη στιγμή δεν ξέρω ποια είναι ποια, στο μυαλό μου είναι η ίδια, ενώ ξέρω ότι δεν είναι. Μπορώ να το γκουγκλάρω, αλλά θα το ξεχάσω το επόμενο δευτερόλεπτο.
Για να τις έχω ως ένα πρόσωπο στο μυαλό μου, υποθέτω ότι μου αρέσουν ακριβώς το ίδιο.

__________________
12.

Αγαπητή Α,μπά,
Τον τελευταίο καιρό αρχίζω να συνειδητοποιώ πως από άποψη κοινωνικής ή/και συναισθηματικής νοημοσύνης είμαι σκέτος στόκος.
Νομίζω πως είσαι ο καταλληλότερος άνθρωπος που θα μπορούσε να με συμβουλέψει πως ν' αρχίσω να καλλιεργώ αυτή την πολύτιμη δεξιότητα.- στόκος

Το ότι το έχεις μυριστεί μου λέει ότι δεν πρέπει να είσαι ανίατη περίπτωση. Αυτοί που πάσχουν σε σοβαρό βαθμό δεν το έχουν πάρει καθόλου μυρωδιά, δεν έχουν ιδέα πώς φαίνονται στους άλλους. Εκτός κι αν είσαι ο Dexter.
Αν δεν μας πεις τι είναι αυτό που έχεις καταλάβει και με ποιον τρόπο το κατάλαβες, είναι αδύνατον να γίνουν σωστές υποθέσεις. Μέχρι τότε, υπάρχει ο απλός τρόπος της μίμησης. Είσαι μέλος μιας ομάδας που για να μην αλληλοσπαραχτεί ακολουθεί μερικούς κανόνες. Δεν είναι όλοι το ίδιο καλοί γιατί οι κανόνες είναι άγραφοι. Οπότε, κοίτα πώς φέρονται άνθρωποι που θεωρούνται επιτυχημένοι στις κοινωνικές τους δεξιότητες. Παρατήρησε το ύφος, τη στάση και τα λόγια τους και προσπάθησε να καταλάβεις τι είναι αυτό που τους κάνει αγαπητούς. Πρώτα παρατήρησε, και μόνο όταν πιστεύεις ότι έχεις βγάλει ασφαλή συμπεράσματα προσπάθησε να το αναπαράγεις.
Σε γενικές γραμμές, να ξέρεις το εξής: η σιωπή είναι χρυσός. Όταν αμφιβάλλεις, μην κάνεις προσωπικές παρατηρήσεις ή σχόλια. Μίλα μόνο όταν έχεις κάτι καλό να πεις. Χαμογέλα, και να θυμάσαι να λες ευχαριστώ και παρακαλώ. Αυτά δεν είναι και λίγα, και λίγοι τα κάνουν.

20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
#8οι ενδειξεις οτι ο αλλος δεν γουσταρει, η δεν γουσταρει αρκετα, υπαρχουν απο την ΠΟΛΥ αρχη. απο την πρωτη, το πολυ την δευτερη συναντηση.αν αντι να βλεπεις αυτα που θα θελες, βλεπεις αυτα που πραγματικα συμβαινουν, δεν θα εχεις κανενα προβλημα να το αναγνωρισεις αν ξανασυμβει...
#6 έχεις αυτο που ψάχνουν όλοι οι υπόλοιποι. δε κατάλαβα γιατί ακριβως 8ες να φύγεις αλλα για να το λες κατι θα ξέρεις. Ως τότε θα έλεγα να το απολαύσεις όσο μπορείς γιατι δεν είναι εύκολο να βρεις ξανά τέτοιο Ντόναλτ, ας μη ρίξω το επιπεδο της στηλης, ξερεις... αυτους που σε κάνουν να λες το Παναγιώτη δεσποτη και τούμπαλιν #5 ούτε εγω χορεύω. αν δε πιάσουν τα κόλπα που λεει η Α μπα δοκίμασε και το γρύλισμα. σε μένα πιάνει πάντα
#12Νομιζω η συμπεριφορα τετοιου ειδους ανθρωπων χαρακτηριζεται ως:http://en.wikipedia.org/wiki/Dunning%E2%80%93Kruger_effectη οποια αποφευγεται, μονο με μορφωση, παρατηρηση και αυτοκριτικη.
#6.Ειναι ακριβώς όπως σου το λέει η Λένα . ΑΚΡΙΒΩΣ !Θα ορκιζόμουν κάποτε ότι κανείς δεν εχει βιώσει κάτι ανάλογο και είναι πρωτόγνωρο και, και... Τότε κατι τετοιο ειχα αναγκη - ξερω πλέον γιατί. Θα αλλάξουν οι ανάγκες σου και οι επιθυμίες σουΚάποια μέρα θα πέσει το καπάκι. Οχι μονο μπορει να πεις "τι βλακας ειναι αυτός" αλλά μεχρι και να γελοιοποιήσεις όλο το σκηνικό μπορει να φτάσεις! Δεν θα το πιστεύεις... όπως δεν πιστεύεις σίγουρα τωρα μια άγνωστη σαν και μένα που στο λέει.
Η απάντηση στο #6 ήταν πολύ διασκεδαστική και το "καλέ τι βλάκας είναι αυτός" τόσο to the point! χαχαΣε τέτοιες περιπτώσεις περνάς από πολλά στάδια: της ανυπομονησίας να τον δεις, της στενοχώριας που φεύγει, της απογοήτευσης που σε αγνοεί, κάνεις σενάρια, στρατηγικές, δεν είσαι ο εαυτός σου καθόλου, γιατί δεν ξέρεις ποια συμπεριφορά σου θα τον "κάνει δικό σου" (...) . Κάποια στιγμή όμως κάτι γίνεται και εκεί τα βλέπεις όλα και νιώθεις τόσο χαζός/ή και με πληγωμένο εγωισμό. Μετά νιώθεις μια αηδία. Το τελευταίο στάδιο είναι η ξενέρα και η αδιαφορία. Αν το θελήσεις όμως, μετά από αυτό, μπορείς να έχεις και ένα bonus stage: Να τον δουλεύεις τόσο και να γελάς μαζί του, γιατί όντως θα είναι πολύ βλάκας :D
12: Έχω κοντινούς μου ανθρώπους που το έχουν αυτό. Βέβαια, δεν το έχουν αναγνωρίσει ή αποδεχθεί με αποτέλεσμα, κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους να περιμένεις να δεις με ποιο νέο εφευρετικό τρόπο θα προσβάλουν τον άνθρωπο που μόλις τους γνώρισες - φυσικά χωρίς να έχουν ιδέα τι κάνανε στραβά πάλι.Μιλάμε για θρίλερ...ΥΓ: Αυτούς τους ανθρώπους τους αναγνωρίζεις από μια δυο χαρακτηριστικές φράσεις που λένε: "Εγώ τα λέω όπως είναι" ή "Εγώ είμαι ειλικρινής με όλους" κτλ
Ακριβώς αυτό! Αυτές τις δύο τελευταίες φράσεις που έγραψες τις ακούω κυρίως από ανθρώπους που προσβάλλουν με τον χειρότερο τρόπο τους άλλους, αλλά κατά τη γνώμη τους είναι οι μόνοι που τολμούν να πουν τα πράγματα ως έχουν ή λένε ότι είναι έντιμοι ή καλά και ειλικρινή παιδιά! (το έχω ακούσει και αυτό)
De La Net και Μη Χειροτερα, και εγώ ακριβώς αυτό παρατηρώ. Συμφωνώ και επαυξάνω. Νομίζω δίνετε πολύ καλό μπούσουλα αρχικής αναγνώρισης κάφρων, αγενών και/ή συναισθηματικά ανάπηρων - κλειδιά οι εξωραιστικές φράσεις: 'εγώ τα λέω όπως είναι', εγώ είμαι είλικρινής με όλους', 'εγώ λέω τα πράγματα με τ'όνομά τους', 'εγώ απλώς την αλήθεια λέω' και 'ολα τα συνώνυμα. 'Ειλικρίνεια' - πόσο κατακρεουργημένη και abused λέξη.
Δεν αμφιβάλω πως οι περισσότεροι που εκφράζονται και συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο είναι αλαζόνες κι αναίσθητοι... όμως αναρωτιέμαι: δεν θα μπορούσε να είναι τρόπος έκφρασης ενός ατόμου με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας; Και πόσα τέτοια άτομα έχουν αναγνωριστεί και διαγνωσθεί στην Ελλάδα; Εγώ δεν ξέρω κανέναν, στατιστικά δεν είναι δυνατόν. Και πόσο επώδυνο θα είναι για αυτούς τους ανθρώπους να τους μισούν όλοι, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν τι κάνουν λάθος.