ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πολιτική /

Γρονθοκοπήθηκε στο Κερατσίνι ο Καμμένος

Εκδιώχθηκε από κατοίκους και αντιεξουσιαστές

Γρονθοκοπήθηκε στο Κερατσίνι ο Καμμένος Facebook Twitter
LifO Newsroom
LifO Newsroom
40

Στην περιοχή του Κερατσινίου εθεάθη ο Πάνος Καμμένος, αιμόφυρτος να επιβαίνει σε μοτοσικλέτα.  Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες δέχτηκε επίθεση αγνώστων ενώ είχε πάει στο σημείο, όπου δολοφονήθηκε ο 34χρονος Παύλος Φύσσας. Μάρτυρες που τον είδαν στη μοτοσικλέτα, την οποία οδηγούσε ο προσωπικός του φρουρός, λένε ότι ήταν γεμάτος αίματα. Σύμφωνα με το σάιτ των εργαζομένων στην ΕΡΤ εκδιώχθηκε από κατοίκους και αντιεξουσιαστές, αφού πρώτα δέχτηκε επίθεση με γροθιές και καδρόνια. Σύμφωνα με το newsit, επίθεση δέχτηκαν και οι φρουροί του, οι οποίοι τελικά έφυγαν με το αυτοκίνητο τους, το οποίο είχε δεχτεί χτυπήματα. Για εγκάθετους, μέλη εξτρεμιστικών οργανώσεων που επιτέθηκαν για να δημιουργήσουν εντυπώσεις, έκαναν λόγο οι ΑΝΕΛ.

40

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κασσελάκης για Τσίπρα:

Πολιτική / Κασσελάκης για Τσίπρα: «Εάν έφερνα γυναίκα σύντροφο θα το ανέφερε ποτέ στο βιβλίο του;»

Ο πρόεδρος του «Κινήματος Δημοκρατίας» σχολιάζει τις αναφορές στο πρόσωπό του, μέσα στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, κάνοντας λόγο για «κρεσέντο ομοφοβικού κουτσομπολιού»
LIFO NEWSROOM
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟ ΙΘΑΚΗ

Πολιτική / «Ιθάκη»: Πότε πήρε την απόφαση για το δημοψήφισμα ο Τσίπρας - Τι αποκαλύπτει

Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, «Ιθάκη» κυκλοφόρησε σήμερα και έχει προκαλέσει ήδη πολιτικές αντιδράσεις - Η περίοδος του Δημοψηφίσματος και το παρασκήνιο πίσω από τη λήψη της απόφασης
LIFO NEWSROOM
«Ιθάκη»: Οι ομολογίες Τσίπρα, τα λάθη που καταλογίζει και οι αποκαλύψεις του νέου βιβλίου

Πολιτική / «Ιθάκη»: Οι ομολογίες Τσίπρα, τα λάθη που καταλογίζει και οι αποκαλύψεις του νέου βιβλίου

Ο πρώην πρωθυπουργός καταγράφει στιγμές, διαλόγους και συναισθήματα που –όπως ο ίδιος επιμένει– καθόρισαν την πιο ταραχώδη πολιτική περίοδο της Μεταπολίτευσης
LIFO NEWSROOM

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
dimitros
Πολυ ενδιαφεροντες αποψεις.Καποια στιγμη ομως θα πρεπει να πουμε και τις διαφορες μεταξυ φασισμου-ναζισμου να μιλησουμε για το οικογενειακο και νεανικο παθος του Μουσολινι για τον αναρχισμο και νομιζω οτι θα αρχισουμε να καταλαβαινουμε σιγα σιγα τον ελευθεριακο κομμουνισμο και το χαος που επικρατει στον χωρο σημερα την βια την χρησιμοποιησαν ολοι ετσι και αλλιως ΜΑΜΗ ηταν και ειναι-τον Νετσαγιεφ τωρα τον ψυθιριζουν σε προσπαθεια ανευρεσης ιδεολογικου υποβαθρου Ας σκεφτουμε ομως οτι ο Νετσαγιεφ ανηκει στο life style
kiss my fanny!!!
kiss my fanny!!!
Μου αρέσει που όλοι εσείς αποκαλούσατε φασίστα τον Καμμένο με τις δηλώσεις του περί λιντσαρίσματος και τώρα επικροτείτε αυτό ακριβώς που καταδικάζατε. Κατά τ'αλλα καταδικάζουμε τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται (εκτός κι αν μας βολεύει φυσικά). Να δούμε που θα καταλήξουμε με τέτοια μυαλά. Μάλλον σαν την Αίγυπτο και τη Συρία. Το παίζουν και ευρωπαίοι κάποιοι μετά.
Ιαπετός
Ιαπετός
Και τώρα το ηθικό και ανθρώπινο κομμάτι. Ο φασισμός, δεν είναι πλέον εδώ και πολλές δεκαετίες, μια λέξη που αναφέρεται αυστηρά στην ιδεολογία και την κοινωνική φύση του εθνικιστικού-εξτρεμιστικού ιταλικού καθεστώτος επί Μουσολίνι και των δεξιών εθνικιστικών ιδεολογικά επιγόνων του ανά τον κόσμο. Είναι ένας όρος που οι λαοί του έχουν δώσει έναν άλλο χαρακτήρα από τον αυστηρά αρχικό ιστορικό-κοινωνιολογικό. Ο αφοριστικός αυτός όρος, αναφέρεται στον πολιτικό τραμπουκισμό, οποιασδήποτε ιδεολογίας. Το θέμα είναι τι θεωρούμε τραμπουκισμό, και πότε συμπεριλαμβάνεται σκόπιμα στην κατηγορία του τραμπουκισμού μια πολιτική αναγκαστικά βίαιη πράξη. Για μένα φασίστας (πάντα για τον τομέα τον σχετικό με την πολιτική μιλάω) είναι ο μισαλλόδοξος οποιασδήποτε ιδεολογίας, που με το έτσι θέλω, καταφεύγοντας και στη φυσική βία ακόμη, προσπαθεί να επιβάλλει τις πολιτικές, κοινωνικές ακόμα και αισθητικές του απόψεις. Οι ιδεολογικές διακηρύξεις, και οι πιο λιμπεραλιστικές, δεν εγγυώνται και το θεμιτό της πράξης. Αυτό εξαρτάται από την πραγματική στάση του ατόμου στη ζωή. Οπότε, φασισμός είναι πλέον ιδιοσυγκρασία, κι όχι ιδεολογία. Δε χρειάζεται να είσαι ολιγαρχικών εξτρεμιστικών εθνικιστικών πολιτικών-κοινωνικών απόψεων για να είσαι τραμπούκος. Η αναγκαστική βία είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Η σύγχυση δημιουργείται όταν δίνουν στην τραμπούκικη βία το φωτοστέφανο της λαϊκής αγανάκτησης ή της "επανάστασης". Στη δική μου αντίληψη των πραγμάτων, ως άνθρωπος πρώτα κι έπειτα ως πολίτης, το λιντσάρισμα ενός ανθρώπου, είναι πρωτόγονο, βάρβαρο. Αν είναι έτσι, οι ποινικοί πρέπει να ρίχνονται στα δόντια του όχλου. Γιατί ένα πολιτικό πρόσωπο, ακόμη κι αν προκαλεί με την υποκρισία του, πρέπει να ξυλοκοπηθεί; Τα γιουχαρίσματα δεν είναι αρκετά; Αν είχαμε άμεση δημοκρατία κύριοι αντιεξουσιαστές, (το θέμα αφορά εσάς τώρα, όχι ότι είστε οι μόνοι "κακοί"), στην εκκλησία του δήμου, τους Κλέωνες θα τους ξυλοκοπούσατε; Το να δείρεις έναν χρυσαυγίτη για να σώσεις το θύμα του, δεν είναι φασισμός, είναι χρέος. Το να δείρεις τον Καμμένο και τον κάθε Καμμένο, είναι. Για έναν απλό άξεστο πολίτη, δεν θα έκανα λόγο για φασισμό. Για έναν ιδεολόγο "επαναστάτη", που σημαίνει πως είναι απείρως πιο πολιτικοποιημένος, η βία έχει άλλα κριτήρια. Η πώρωση που καλλιεργεί η ιδεολογία και γενικά ο χώρος είναι η διαφορά. Ο άξεστος είναι άξεστος. Τίποτα πιο αρχαίο από τη βία. Στην Κατήχηση του Επαναστάτη του Νετσάγιεφ όμως π.χ, όπου χαρακτηρίζεται από ένα φετιχιστικό μίσος για τον Παλιό κόσμο, τον κόσμο της μη-επανάστασης, τον κόσμο της παράδοσης, όπου ανοιχτά μιλά για την καταστροφή του με κάθε μέσο και τρόπο, η βία αυτή, δεν είναι η βία του άξεστου. Είναι το καλλιεργημένο μίσος. Ένας αντιεξουσιαστής έχει γαλουχηθεί στο μηδενιστικό μίσος κατά του Κράτους, κατά των εθνικοφρόνων. Ένας απλός πολίτης, μπορεί να τον γιουχάρισε και να τον λίντσαρε γιατί τον είδε ως υποκριτή πολιτικάντη, πράγμα που προσβάλει εκείνη την πένθιμη ώρα. Ο ιδεολόγος όμως, βγάζει άλλα πράγματα από μέσα του. Το θέμα με τους αντιεξουσιαστές, είναι η παθιασμένη πολιτικο-κοινωνική ιδιοσυγκρασία τους και η μη-αναγκαία βία που προκύπτει απ' αυτήν. Κάποια πράγματα αποτελούν γι' αυτούς "κόκκινο πανί". Να τους ταυτίζουμε με τους παραδοσιακούς φασίστες είναι λάθος. Η σύγκλιση βρίσκεται σε ένα μέρος της πρακτικής. Αν ένας φασίστας σκοτώσει ή ξυλοκοπήσει έναν δημοσιογράφο που αφορίζει τα ιδεώδη του, είναι φασίστας. Άν ένας αντάρτης πόλης, προβεί σε αντίστοιχες ενέργειες για δημοσιογράφο "καθεστωτικό", είναι επαναστάτης και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (άσε που σχεδόν ποτέ στις μέρες μας καμιά "τρομοκρατική" ενέργεια δεν πέτυχε τους ουσιαστικούς της σκοπούς). Οι χρυσαυγίτες είχαν δείρει έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Στη μηδενιστική επαναστατική λογική, τα ιδεολογικά κίνητρα είναι που δικαιώνουν την πράξη. Όταν τις "τρώει" ο Καμμένος, δεν υπάρχει καταδίκη, γιατί ο Καμμένος είναι εθνικόφρων, πολιτικάντης κτλ και τον έδειρε ο "καθαγιασμένος" Λαός και οι "πεφωτισμένοι" "υπερασπιστές" του. Οπότε το ξαναθέτω το ερώτημά μου: Αν είχαμε άμεση δημοκρατία, τι θα τους κάνατε τους Κλέωνες;
ΤΝΚΣ
Εξαρτάται τί κέφια θα είχαν οι Ιππείς.Ο Νετσάγιεφ, είναι ο αποκλειστικός θεωρητικός που ασπάζονται οι αντιεξουσιαστές; Είναι το μόνο παράδειγμα θεωρητικού; Γιατί επικαλείσαι μόνον αυτόν. Αυτόν ακολουθούν όλοι οι ανυτιεξουσιαστές; Γνωρίζεις ότι και ο χώρος αυτός σήμερα, όπως και πάντοτε, δεν είναι ενιαίος; Μήπως γενικεύεις;Πολύ ισχυρό σκεπτικό πάντως.Συμπληρωματικά και αντικριστά: http://www.lifo.gr/team/u653/39487?comment=677647#677647Επάνω στην διαφοροποίηση της ιδεολογίας από την ιδιοσυγκρασία, έχω διατυπώσει εδώ παλαιότερα το ερώτημα αν ο φασισμός αποτελεί πλέον ψυχασθένεια και πρέπει να αντιμετωπίζεται κλινικά(με κύριο παράδειγμα αυτού τον Μπρέιβικ).Ποια είναι η γνώμη σου;
Ιαπετός
Ιαπετός
Καταρχήν δεν ταυτίζω οποιονδήποτε αναρχικό με τους πωρωμένους μηδενιστές. Η Έμμα Γκολντμαν π.χ και όσοι είναι κοντά στην ιδιοσυγκρασία της, δεν έχουν καμιά σχέση. Απλώς ο Νετσάγιεφ είναι το τέλειο παράδειγμα για να υπερτονίσω τη διαφορά από την άξεστη βία του απλού ανθρώπου, απ' αυτήν που καλλιεργεί ένας ιδεολογικο-κοινωνικο-πολιτικός χώρος. Ο χώρος της αναρχίας είναι πολυδιάστατος. Υπάρχουν άτομα στο χώρο που σιχαίνονται τον Νετσάγιεφ. Το θέμα μου είναι ότι, αυτοί που είναι στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων, οι πιο πωρωμένοι, άτομα όπως τα παιδιά της "Κοζάνης", φανατικοί ως και θρησκευτικά δοσμένοι στις Ιδέες τους, έχουν γαλουχηθεί μέσα στο μίσος για κάποια πράγματα. Δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε τη βία των θερμόαιμων αντιεξουσιαστών με τις ίδιες κατηγορίες που θα προσεγγίζαμε την οχλική βία. Οι μπάτσοι, οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες, είναι φετίχ για το χώρο. Είναι "κόκκινα πανιά". Η βία εναντίον τους, έχει εξιδανικευτεί από τον χώρο. Ένας απλός πολίτης, απολιτίκ, αν χτυπήσει μπάτσο, θα το κάνει από αντίδραση της στιγμής. Για έναν πωρωμένο ACABίστα, ο μπάτσος είναι σαν τα ντόνατς... είναι καλός μόνο με μια τρύπα στη μέση (ή κάπως έτσι, δεν το θυμάμαι καλά το σύνθημα). Καταλαβαίνεις τι εννοώ; Δεν είναι ότι ο Νετσάγιεφ ειναι ο αποκλειστικός θεωρητικός τους. Μέσω του παραδείγματος του Νετσάγιεφ, θέλω να δείξω τη διαφορά της βίας που καλλιεργείται από την ιδεολογία. Θα μπορούσα να αναφερθώ στα συνθήματα που βλέπω στους τοίχους της Θεσσαλονίκης και γενικά στις ιδέες που διαβάζω στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης από άτομα του χώρου, που διαμορφώνουν το φετιχιστικό κλίμα μίσους, δίχως να αναφερθώ στο Νετσάγιεφ. Δεν μπορώ να σχολιάσω τις τόσες πολλές θέσεις στο κείμενό σου... Πάντως θα ξαναπώ πως δεν πρέπει να περιορίζουμε το φασισμό αποκλειστικά και μόνο στην ιδεολογία (που αυτό σημαίνει πως η ιδεολογία παίζει ρόλο), αλλά ότι οι τραμπούκικες πρακτικές, ουσία του φασισμού, μπορούν να υιοθετηθούν από τον καθένα. Σίγουρα χωράει και ψυχολογική προσέγγιση στο θέμα. Δεν πάει να έχω τις πιο λιμπεραλιστικές ιδέες, αν τσιτώνω με τον αντίλογο π.χ και λόγω θέσης ισχύος, τον θάβω, εκεί το θέμα είναι ψυχολογικό. Αν τραμπουκίζω έναν πολιτικό χώρο, (εκτός Χ.Αυγής, εδώ υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά γιατί τα πράγματα δεν είναι νορμάλ), τι είναι; Δεν είναι ίδιον των φασιστών ο πολιτικός τραμπουκισμός. Όταν η Χ.Α τραμπούκισε τον Πουλικόγιαννη του ΚΚΕ, ήταν φασισμός. Τώρα που οι αντιεξουσιαστές τραμπούκισαν τον Καμμένο, τι είναι; Όταν οι σταλινικοί τραμπούκιζαν τους ίδιους τους τους αντιπολιτευόμενους συντρόφους, τι ήταν; Πρέπει να είμαστε οξυδερκείς, και να διαχωρίζουμε την αναγκαία βία που διεκδικεί το Δίκιο γιατί οι συνθήκες δεν επιτρέπουν άλλα μέσα μη βίαιης δράσης, από τη βία του γκουποσκυλισμού, της βεντέτας, και του τραμπουκισμού. Στο μνημόσυνο για τα θύματα στο Μελιγαλά, ο Παναγιώταρος τραμπούκισε τον δήμαρχο. Τον προπηλάκισε και του τράβηξε δια της βίας το μικρόφωνο. Αυτό είναι καθαρός φασισμός. Δεν χωράει δεύτερη κουβέντα. Τα πιο hardcore επεισόδια με τον Καμμένο και τους αντιεξουσιαστές, τι είναι; Η αποδοκιμασία, είναι για μένα θεμιτή. Η βία όμως;
ΤΝΚΣ
Οκ Ιαπετέ. Έγινες πολύ πιο σαφής και συμφωνώ 90%.Θα στρέψω απλώς μόνο την προσοχή στο ότι ο φασισμός αποτελεί διακριτικό ιδεολογικό συμπλήρωμα και μπορεί να διαπερνά όλες τις ιδεολογίες. Γιατί αν ο αναρχισμός ως κίνημα περιλαμβάνει πολλά μέτωπα και ποικίλες ερμηνείες, αυτή του Νετσάγιεφ είναι απλώς μια φασιστική προσέγγιση της ιδέας. Δίχως να τον εκλάβουμε ως κάτι διαφορετικό από τον κάθε άνθρωπο. Πρώτον αυτό. ¨΄Αρα τότε και ο απολιτίκ που φασιστικίζει, διέπεται από την ανάλογη άποψη αντιμετώπισης της ζωής, που γίνεται και ανάλογη πράξη, ανεξάρτητα αν αυτός έχει κάποιο δόγμα που ασπάζεται. Κάτι κοινό διέπει αυτούς τους δύο. Όσο φασίστας είναι αυτός, άλλο τόσο είναι και ένας ιδεολόγος όπως ο Νετσάγιεφ.Άρα λοιπόν κάτι κοινό ενώνει τον Μουσολίνι που θεωρητικοποίησε την έννοια κάτω από πολιτική άσκηση, τον προ-φασίστα Νετσάγιεφ, και τον κάθε ανώνυμο άνθρωπο που πράττει φασιστικά στο σπίτι του στην δουλειά του στον δρόμο, σήμερα, και πριν 15 αιώνες.Αρα, δεύτερον, ίσως πρέπει να προσπαθήσουμε να το συνδυάσουμε αυτό με μια κλινικότητα του φαινομένου, πέραν του ότι την παράγει η ίδια η κοινωνία και την παρήγαγε πολύ πριν συμπηκνωθεί ιδεολογικά γύρω από τον Μουσολίνι. Και θα πρέπει, αφού πρώτα ορίσουμε ποιος είναι ο πολιτικός κορεκτιβισμός που χωράει τα πάντα πέραν του φασισμού, να δούμε γιατί η κοινωνία παράγει άτομα που σκέφτονται ιδεολογικά έτσι, δηλαδή φασιστικά. Λέμε ότι ο Χίτλερ ήταν παρανοικός. Το ίδιο έλεγε και ο Μπακούνιν για τον Νεντσάγιεφ, το ίδιο ο Λένιν για τον Στάλιν, το ίδιο πόρισμα βγήκε και για τον Μπρέιβικ. Το ίδιο χαρακτηρίστικε και ο Γερμανικός λαός στην πλειονότητά του όσο ακολουθούσε τον Χίτλερ. Αν λοιπόν τελικά, πρόκειται πρώτον περί ιδεολογικής εκτροπής τέτοιας που την διαφοροποιεί από μια άλλη παρεμφερή, εφ όσον δεύτερον αυτό έχει έμπρακτα εγκληματικά αποτελέσματα και εφ όσον τρίτον η κοινωνία την γεννά, είτε ως κίνημα είτε στην καθημερινότητα, θεωρητικά ή πρακτικά, πρέπει να δούμε πως αντιμετωπίζεται απ΄την ίδια κοινωνία κορρεκτιβικά: στην νοσηρότητά της ή επίπεδο της εκάστοτε νομιμότητας;Ο φασισμός καταστέλλεται ή θεραπεύεται;Ατομικά ή μήπως συνολικά;Αυτά και χάρηκα για τον διάλογο.
Ιαπετός
Ιαπετός
"Ο φασισμός καταστέλλεται ή θεραπεύεται; Ατομικά ή μήπως συνολικά;"Ο φασισμός σε πρώτο χρόνο, καταστέλλεται, (αλλιώς υπάρχει πρόβλημα), κι έπειτα είναι θέμα παιδείας η "θεραπεία" του, πράγμα που θέλει τον χρόνο του. Ατομικά δεν καταστέλλεται. Η εκδίκηση μεμονωμένων ατόμων, μόνο αντίποινα προκαλεί. Χρειάζεται το κράτος να έχει @@. Αν γίνουν όσα λέει στην επιστολή του ο Δένδιας, είναι ένα καλό πρώτο βήμα για την καταστολή της Χ.Αυγής. Για την πάταξη του φασισμού, είναι θέμα παιδείας, πρώτα από την οικογένεια, κι έπειτα από την πολιτεία. Και εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα... Κάτι ακόμα για τον Νετσάγιεφ, που εκθειάζεται πολύ από την πιο μηδενιστική πτέρυγα των αντιεξουσιαστών. Στο youtube ένας παράξενος τύπος, έχει κάνει ραπ τραγούδι λόγια από την Κατήχηση. (Έχω κάνει μακροσκελή κουβέντα στα σχόλια με τον δημιουργό). http://www.youtube.com/watch?v=4MjpnUtpRfA Ρίξε μια ματιά επίσης εδώ αν θέλεις: http://mavroskrinos.blogspot.gr/2007/09/blog-post_25.html . Τον διεκδικούν ως πρόδρομό τους οι εθνικοσοσιαλιστές! Έπαθα πλάκα όταν το είχα δει αυτό το μπλοκ.
40churches
40churches
Το "Οσοι σπερνουν ανεμους θεριζουν θυελλες " σε εφαρμογη σχεδον πραγματικου χρονου. Ας προσεχες προεδραρα μου, γιατι οποιος σκαβει τον ταφο του αλλουνου, πεφτει ο ιδιος μεσα.
Ιαπετός
Ιαπετός
Κουκούτσι μυαλό πια! Πέρα από το ηθικό κομμάτι, να το δούμε και λίγο "μακιαβελικά". Λιντσάρεις αρχηγό κόμματος όταν οι φασίστες έχουν δολοφονήσει πολίτη; Το πολιτικό σκηνικό έχει πάρει φωτιά λόγω της δολοφονίας, και εσύ παπάρα καυλοκέφαλε αντιεξουσιαστή, επειδή είσαι έρμαιο του θυμικού σου, αλείφεις βούτυρο στο ψωμί της Χ.Α με πολιτικούς τραμπουκισμούς την ώρα που το θέμα είναι ο δολοφονικός πολιτικός τραμπουκισμός της Χ.Αυγής! Να βγαίνουν μετά τα φασισταριά κι απ' το βήμα της Βουλής να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη με τα καμώματά σας! Να στρέφουν τα βλέμματα που πρέπει να θάψουν τη Χ.Αυγή, αλλού, σ' εσάς, τους "επίσημους" "αντιτραμπούκους", και εσείς οι ίδιοι να είστε τραμπούκοι! Έμμεσα ή άμεσα, πάλι η Χ.Α βγαίνει λάδι... Ο κοσμάκης θα λέει: "είδαμε και την άλλη μεριά τι αγγελούδια είναι...". Και οι πιο φιλοχρυσαυγίτες πολίτες, θα αντιτείνουν τους τραμπουκισμούς σας όταν θα γίνεται αναφορά στη βία της Χ.Αυγής. Άντε, τους απλούς πολίτες τους λες μάζα. Εσείς οι "πεφωτισμένοι" ιδεολόγοι "ανάρχες" όμως; Όταν όλα τα βλέμματα και η θεματολογία των ΜΜΕ, όπως σ' αυτήν την περίπτωση, πρέπει να είναι στραμμένα στην απειλή της Χ. Αυγής, τώρα θα συμπρωταγωνιστείτε. Και μετά σαν κλαμένα μουνιά, θα μας τα πρήζετε με δασκαλίστικο ύφος για τους συμψηφισμούς και το αυθαίρετο της θεωρίας των δυο άκρων, αποφεύγοντας και ΠΑΛΙ την αυτοκριτική! Μπράβο...
Kwstas Zantas
Kwstas Zantas
Σε αυτό το κίνημα (στην πλειονότητά του τουλάχιστο) δεν ενδιαφέρει ούτε η αυτοπροβολή, ούτε τα ΜΜΕ. Σε κάθε πράξη δεν λογαριάζεται το αντίκτυπο της στα μάτια του κόσμου αλλά η αναγκαιότητα της πραγματοποίησής της. Την παρούσα δεν θα την χαρακτήριζα ιδιαίτερα χρήσιμη αλλά δεν είμαι εγώ οι 10 που του επιτέθηκαν ούτε και οι 10 είναι οι 15.000 που διαδήλωσαν. Τα κλαμένα μουνιά του κινήματος που αναφέρεις είναι για να σχολιάζουν στην lifo και στο φουμπου (καλή ώρα).
Ιαπετός
Ιαπετός
Δεν υπαινίχτηκα καν ότι θέλησαν αυτοπροβολή αυτοί οι 10. Την κέρδισαν δίχως να σκεφτούν τι κάνουν, και δυστυχώς οι πράξεις τους θα δώσουν πάτημα στους φασίστες. Δεν τσουβαλιάζω τον κάθε αντιρατσιστή ούτε τον κάθε αναρχικό. Αυτούς τους "10" που λες αφορά. Τους πωρωμένους μηδενιστές αντιεξουσιαστές. Άτομα όπως ο χυδαίος "ιησουίτης" απ' το team της Κοζάνης, που είχε κατέβει με το τόξο στο Σύνταγμα. Σ' αυτούς τους λυσσασμένους αναφέρομαι.