Μακάρι να απαγορευτούν οι ρακέτες σε όλες τις παραλίες!

Facebook Twitter
114

Όταν πριν λίγο διάβασα ότι απαγορεύτηκαν οι ρακέτες στη Μάνη και σε παραλία της Βουλιαγμένης κόντεψα να αγκαλιάσω το pc. «Ιστορική απόφαση». Μα, φυσικά! Είναι οι πιο ανυπόφοροι λουόμενοι και η επιτομή του Ελληνάρα. Οι περισσότεροι γνήσια τέκνα και αυτοί του ΚΛΙΚισμού που τους έμαθε ότι είναι τόσο «κουλ» να απλώνεις λάδι στο κορμάκι σου, να κάνεις βουτιές στην άμμο σαν να σε πυροβολούν από ελικόπτερο, να πετάς δεξιά και αριστερά το μπαλάκι σου και να παίρνεις αυτό το ύφος του ηττημένου πρωταθλητή κάθε φορά που το μπαλάκι πέφτει στα κεφάλια μας. Και δεν πηγαίνουν και κάπου να χωθούν να μας αφήσουν στην ησυχία μας. Παίζουν μπροστά στο κύμα. Διότι ο νούμερο ένα άγραφος κανόνας των ρακετοφόρων λέει: «Ρακετοφόρος που δεν φαίνεται, μισή δουλειά».

Έτσι, δεκαετίες τώρα, με τα αποκαΐδια του βλαχοlifestyle που του μάθανε ότι άνθρωποι που θα πάρουν ένα βιβλίο να διαβάσουν στην παραλία είναι τα ψώνια και «ρε φίλε τι έκανες όλο το χειμώνα, εδώ βρήκες να διαβάσεις». Λες και το να διαβάσεις ένα βιβλίο στην παραλία ενοχλεί κανέναν. Λες και το να θες απλά να απλωθείς στον ήλιο και να ακούσεις το κύμα είναι έγκλημα.

Και το χειρότερο όλων είναι ότι το «τάκα-τούκα» συνεχίζεται και στις πιο ερημικές παραλίες. Απτόητοι! Να έχεις κατέβει το γκρεμό για να δεις το νούμερο να χτυπιέται μπροστά στη μούρη σου. Όταν βέβαια συνδυάζεται και με ανοιχτό αμάξι όπου ακούγεται τέρμα το λαϊκό άσμα που συνοδεύει τον αγώνα, εκεί μόνο ο Βούδας δεν θα έκανε κακές σκέψεις για τον συνάνθρωπο.

Κοντά στο χωριό μου υπάρχει μια μικρή παραλία. Κάποτε ήταν σχεδόν ερημική. Τώρα με όλα αυτά τα αυθαίρετα που έχουν χτιστεί γύρω-γύρω μαζεύει αρκετό κόσμο. Τα Σαββατοκύριακα γεμίζει και με κόσμο από την Αθήνα. Κανένας Αθηναίος δεν προλαβαίνει να παίξει ρακέτες. Ξέρετε γιατί; Οι θέσεις είναι πιασμένες από τους ντόπιους. Δυο-τρεις παρέες, οι πρώτοι του χωριού, κοπανιούνται σε ένα μέρος με (κρατήσου) απόκρημνα βράχια και πέτρες. Ούτε καν άμμος. Και παίζουν, παίζουν ρακέτες σαν λυσσασμένοι. Σαν να μην υπάρχει αύριο. Με μια πόζα που σε βγάζει από τα ρούχα σου. Ξέχασα να σας πω: Χειρότερος από ένα ρακετοφόρο είναι ένας επαρχιώτης ρακετοφόρος.

Υ.Γ

 

Κάποια στιγμή πρέπει να φάνε χοντρό πρόστιμο και όλοι αυτοί οι τύποι με τα «πειραγμένα» αμάξια. Ειδικά το καλοκαίρι περνάνε μέρα-μεσημέρι με Πάολα στην τσίτα και η ανταμοιβή τους είναι το γελάκι τους καθώς βλέπουν τον κόσμο να τους κοιτάει σαστισμένος. Μαζέψτε τους.

 

ΥΓ2

 

Δεν είναι οι ρακέτες. Δεν είναι τα ηχεία. Είναι η έλλειψη σεβασμού για το διπλανό σου. Είναι η έλλειψη αισθητικής από τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων.

114

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Με το 10% των απανταχού φερέλπιδων ρακετιστών να ξέρουν πραγματικά Ρακέτα νομίζω πως όλες οι άστοχες αντιπαραθέσεις θα οδηγήσουν στην παγίωση της 'συμφοράς' που πάει να βρει όσους δεν ασχολούνται από επιλογή ή μάλλον από δισταγμό που περικλείει το φόβο για την αποτυχία. Δεν θα ήταν δημιουργικότερο για όλους να επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας συλλογικά στα άλλα πράγματα που βλάπτουν την αισθητική στις λαϊκές συναθροίσεις στις παραλίες και γενικά την ποιότητα της ζωής του καλοκαιριού? Ειναι κουτό να προσπαθούμε να παίξουμε με, στις περισσότερες περιπτώσεις, κακής ποιότητος απομιμήσεις της μπάλας του τενις ή ακόμα και με την ίδια την μπάλα του τένις που αν δεν έχουμε την κατάλληλη κατάρτιση και θα αργήσουμε πολύ να μάθουμε καλά με ρίσκο πάντα να πονάνε τα χέρια μας και θα χτυπάμε τον κόσμο Σοβαρά λοιπόν πάντα επισημαίνω και όχι για πρώτη φορά αλλά μετά δέκα τουλάχιστον χρόνια επιτυχών δοκιμών, ότι τα ειδικά αθόρυβα μπαλάκια πολυουρεθάνης (άσπρα) είναι εγγυημένα η λύση για την ασφαλή άμεση εκμάθηση και προπόνηση από όλους τους παίκτες. . Εγγυημένος στόχος η πλήρης αποενοχοποίηση της δραστηριότητας και η εκ εξ απαλών ονύχων εμπέδωση της αγωνιστικής της μορφής. Η Ρακέτα σαν γνήσιο λαϊκό άθλημα που αποτελεί ελληνική άυλη πολιτιστική κληρονομιά, έχει σήμερα εν μέσω πολιτικών και πολιτισμικών κρίσεων οργανωμένο κύπελλο και πρωτάθλημα. Βασιζόμενη σε ιδιωτικές και συλλογικές πρωτοβουλίες και με βοήθεια σε αρκετές περιπτώσεις από την τοπική αυτοδιοίκηση διακρίνεται πλέον σαν λαϊκό αγώνισμα του οποίου η εξέλιξή είναι σημείο αναφοράς για κάθε μορφή συναγωνιστικής αντισφαίρισης σ' όλο το κόσμο. Πρωταρχικός και βασικός κανόνας ο χειρισμός της μπαλιάς έτσι ώστε ο απέναντι παίκτης να έχει πάντα μια ρεαλιστική ελπίδα να την επιστρέψει. Αυτό δηλαδή που και ιστορικά μας αναλογεί, το ευ αγωνίζεσθε και η ευγενής άμιλλα, εκφράζεται μαζικά στις μέρες μας με τη γνήσια-παραδοσιακή Ρακέτα. Οι παρ'ολα ταύτα κάποιοι που δεν κατάλαβαν, αυτούς ειδικά παρακαλώ ας μου δώσουν την ευκαιρία με προσωπικά μηνύματα για να τους προωθήσω τα ανάλογα επεξηγηματικά αρχεία πριν ξανά σχολιάσουν άστοχα.
Ο άλλος που ξαπλώνει δεν παράγει ενόχληση διότι δεν έχει δράση εναντι κάποιου τρίτου. Αυτός που παίζει ρακέτες πάνω από τα κεφάλια των άλλων που προσπαθούν να προστατευτούν κάθε φορά που υπερίπτααται η μπαλα παραβιάζει την ελευθερία των άλλων και δη την ψυχική ηρεμία και σωματική ακεραιότητα. Αν πάει να παίξει σε σημείο που δεν κινδυνέυουν τρίτοι, να το πράξει με χαρά!!!
Μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες ἀπασχολήσεις, ὅταν εἶσαι στὴν παραλία, εἶναι τὸ νὰ παίζεις ρακέτες ἤ ἔστω νὰ βλέπεις τοὺς ἄλλους νὰ παίζουν. Οὐδέποτε μὲ ἐνόχλησε. Ἀπεναντίας, ἀποφεύγω τὶς μαμάδες μὲ τὰ παιδιά τους ποὺ τσιρίζουν/τὶς χαζοβιόλες κοπελλίτσες ποὺ πιτσιλιόνται καὶ κακαρίζουν γιὰ νὰ τὶς δοῦν οἱ χαζοβιόληδες/τοὺς πατσάδες τῶν γερόντων/τὰ τρανζίστορ μὲ τὰ μπουζούκια ἤ τὰ σαχλοαμερικάνικα/οὐκ ἔστιν τέλος στὸν ἀριθμὸ τῆς χοντροκοπιᾶς τῶν νεο-Ἑλλήνων... Απορῶ πῶς ἔγινε θέμα ἡ ρακέτα. Ποιὸ σύμπλεγμα κατωτερότητος λειτούργησε;!...
Με το 10% των απανταχού φερέλπιδων ρακετιστών να ξέρουν πραγματικά Ρακέτα νομίζω πως αυτού του είδους οι αντιπαραθέσεις δεν οδηγούν στην εξάλειψη της συμφοράς που βρήκε όσους δεν ασχολούνται απο επιλογή ή απο δισταγμό που περικλείει φόβο για αποτυχία. Θα ήταν εξόχως δημιουργικότερο για όλους να επικεντρωθούμε συλλογικά στα άλλα πράγματα που βλαπτουν την αισθητική στις λαϊκές συναθροίσεις στις παραλίες και γενικά της ζωής του καλοκαιριού. Και ακόμα τα ειδικά αθόρυβα μπαλάκια (ασπρα) είναι εγγυημένα η λύση για την ασφαλή άμεση εκμάθηση από όλους με στόχο την αποενοχοποίηση της δραστηριότητας αποδεικνύοντας πόσο μας χαρακτηρίζει σαν λαό το ευ αγωνίζεσθαι και η ευγενής άμιλλα που εκρφράζεται μαζικά στις μέρες μας με τη γνήσια-παραδοσιακή Ρακέτα . Αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν κατάλαβαν, αν επιθυμούν πριν σχολιάσουν, αυτούς παρακαλώ μόνο με προσωπικά μηνύματα για να τους προωθήσω τα κατάλληλα επεξηγηματικά αρχεία.
Είναι πραγματικά ενοχλητικές οι ρακέτες στις ελληνικές παραλίες. Ο τύπος που γράφει το άρθρο αρχίζει πολύ ωραία, στις 2 πρώτες παραγράφους, όμως μετά το γυρνάει σε εναν μπανάλ σνομπισμό που αποδυναμώνει το επιχείρημα του. Το βασικό πρόβλημα με τους ρακεταδόρους, όπως το βλεπω εγώ, δεν είναι τόσο ότι είναι λαϊκά άτομα, όσο το ότι ενοχλούν
p.s. δεν ξέρω αν θα συμφωνήσουν και άλλοι, όμως από το "ανοιχτό αμάξι όπου ακούγεται τέρμα το λαϊκό άσμα" με ενοχλούν 1.000 φορές περισσότερο τα αχαρακτήριστα τέκνο και ελέκτρο που ρυπαίνουν τις ακτές μας
Παιδία αυτά όλα είναι ημίμετρά!Θα μπορούσε ο κάθε δήμαρχος ή καταστηματάρχης να διαμορφώσει ένα χώρο κατάλληλο για να παίζουν και ρακέτες με ένα προστατευτικό δύχτι. Έτσι θα έκαναν όλοι την δουλεία τους και δεν θα άνοιγε ούτε μύτη οι λύσεις του στύλ απαγορεύοντε οι ρακέτες περισσότερο δυναμιτίζουν την κατάσταση παρά δίνει λύσεις!!!!
Κι εμένα που μουαρέσει και να διαβάζω στην παραλία και να παίζω ρακέτες; Στις παραλίες που πηγαίνω (Θεσπρωτία -Πρέβεζα) υπάρχει χώρος για ρακέτες χωρίς να ενοχλείς. Σίγουρα δε θα παίξω μέσα στον κόσμο, από σεβασμό αλλά και γιατί δε θα το ευχαριστηθώ. Πάντως συμφωνώ πώς πολύ ρακετομανιακς είναι πραγματικά ενοχλητικοί. Και καταλήγουμε πάλι ότι όλα τελικά είναι θέμα παιδείας. Η συμπεριφορά μας θα πρέπει να προσαρμόζεται στις συνθήκες.
Ο σεβασμος στους αλλους ειναι ενα θεμα, συμφωνω απολυτα. Αλλα στην παραλια δε νομιζω οτι αυτος που παιζει ρακετες ειναι ξαφνικα ο πιο σπαστικος. Αν σου ερχεται καθε τρεις και μια το μπαλακι στο κεφαλι, μαζι σου να του πεις να παει να παιξει παραπερα, να μαθει να παιζει ή να του φορεσεις τη ρακετα στο κεφαλι. Αλλα μη μου λετε τωρα μερικοι οτι στην παραλια αυτο που σας ενοχλει ειναι το τακα τουκα κι αμα δεν υπηρχε ταχα μου θα ακουγατε το κυματακι να σκαει και τα πουλακια να τιτιβιζουν. Γιατι εγω στην παραλια περισσοτερο απο τακα τουκα ακουω κατι μαναδες να ουρλιαζουν λες κι ειναι στο χωραφι τους, κατι πιτσιρικια να κλαινε και να τρεχουν πανω απο το κεφαλι μου γεμιζοντας με χωματα, κατι μπαρμπαδια να μιλανε στο κινητο και να τους ακουνε μεχρι την Αμερικη κι αλλα τετοια ωραια. Οσο για το θεμα αισθητικη οκ ειναι προσωπικο αλλα απο το να βλεπω 14χρονα με το μαγιο στον κωλο και τους πατεραδες απο πισω να καμαρωνουν και wannabe βραζιλιανες των 100κιλων με μπραζιλ φωσφοριζε μαγιο, προτιμω να βλεπω ενα γυμνασμενο σωμα να αθλειται στην παραλια κι ας ειναι λαδωμενο κι ας κανει και τακα τουκα.
Απ'όλα αυτά που αναφέρεις, οι ρακέτες είναι με διαφορά το πιο ενοχλητικό. Η μαμά με το μωρό δεν θα ουρλιάζει συνέχεια όλη την ώρα, ούτε ο μπάρμπας στο τηλέφωνο. Και ούτε σε πατάνε, σε χτυπάνε με μπαλάκια, αποκλείουν ολόκληρες ζώνες μπροστά στο κύμα κλπ.
Γι'αυτο οπως εγραψα, αν παιζει σαν μπετοβλακας, μαζι σου να του κανεις παρατηρηση. Οσο για το τακα τουκα, οκ ισως ειναι και θεμα ακουστικης ευαισθησιας, προσωπικα παντως δε με ενοχλει. Τα μωρα τωρα, ναι δε θα ουρλιαζει τρεις ωρες το ενα, θα ουρλιαζει και κανενα αλλο, δε θα φωναζει τρεις ωρες η ιδια μανα, θα φωναζει και καμια αλλη. Το θεμα ειναι οτι στην τελικη, σε εναν δημοσιο χωρο οπως η παραλια παντα θα υπαρχουν θορυβοι που για καποιους ειναι περισσοτερο ενοχλητικοι και για αλλους λιγοτερο.
Απαγορευση δια νομου για:1. ρακετες σε παραλια οπου υπαρχουν αλλοι λουομενοι2. παιδακια που τσιριζουν και κλαινε μεσα στα αυτια σουκαι σου πετανε αμμο, μπαλακια, νερο και τραβανε τα μαλλια σου3. γονεις που τσιριζουν στα παιδακια τους γιατι κανουν τα ανωτερω4. απλωστρες σε ολες τις παραλιες , στο χωρο ολης της παραλιας5. επιδειξιες παντος τυπου και φυλου6. πολλα ντεσιμπελ που νομιζεις πως θα κουφαθεις, θα τρελαθεις ή θα παθεις ανακοπηΟσο κι αν δεν σας αρεσει, σε πολλους, η παραλια ειναι χωρος ψυχικης, πνευματικης και σωματικης ανατασης. Αν γουσταρετε να κανετε ολα τα απο πανω τοτε κανονικα θα επρεπε να μπουν πινακιδες στις παραλιες, σωστα? Οποιος γουσταρει να ξεφαντωσει να παει εκει που μπορει και οσοι καημενοι θελουν να ηρεμησουν να πανε σε αλλη. Αλλα να μην μας αναγκαζετε να ανεβοκατεβαινουμε ραχουλες, να πηδαμε βραχια για να βρουμε μια ησυχη παραλια και να σκατε μετα εσεις με το σκαφος και να μας πρηζετε τα κλαμπατσιμπαλα! ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ!
Παιδιά, τους ίδιους εχθρούς έχουμε. Είτε λαδώνουν το κορμί και ποζάρουν σε μια μπητσόμπαρα, που σιχαίνεσαι μετά να ακουμπήσεις, είτε ρακετάρουν στην ακτογραμμή, σαν τα παγόνια που επιδεικνύονται στα θυληκά. Ότι είναι στη μόδα ακολουθούν. Αν είναι φρίσμπυ, θα παίζουν φρίσμπυ. Βόλευ; Βόλευ. Ακόμα και μπάτμινγκτον ή μπόουλς. Ότι προστάξει η μόδα. Δεν είναι Ρακετίστες αυτοί. Τους μπερδεύεται. Αυτοί είναι Ποζεράδες. Γελοιοποιούν και καθιστούν αντιπαθητικό, σχεδόν ότι καταπιάνονται. Εμας τους Ρακετίστες, θα μας βρείτε όσο το δυνατόν πιο μακρυά από τις ξαπλώστρες και τους λουόμενος. Αν υπάρχουν, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Είτε στο γρασίδι, είτε σε χώρο με περίφραξη. Αν δεν υπάρχουν, πρώτοι εμείς ζητάμε να φτιαχτούν. Όχι μόνο για να μην ενοχλούμε εσάς, αλλά γιατί και για εμάς το παιχνίδι εκεί είναι καλύτερο. Το πιο απλό; Δεν χρειάζεται να κυνηγάμε το μπαλάκι :) Κανείς από εμάς δεν θέλει να παίζει δίπλα σε ξαπλώστρες. Χαριτολογώντας, μας εμποδίζουν το παιχνίδι. Δεν θέλουμε ούτε εσάς να χτυπήσουμε, ούτε εμείς να χτυπήσουμε σε κάποια ομπρέλα ή κάποια ξαπλώστρα ή κάποια καρέκλα. Όσο πιο μακρυά και για εμάς όσο το καλύτερο. Δεν είμαστε ούτε πίθηκοι, ούτε άξεστοι, ούτε μπαμπουίνοι όπως μας χαρακτήρισαν κάποιοι. Μας αρέσει απλά ένα άθλημα, όπως άλλωστε στους περισσότερους αρέσει και από ένα. Κάποιοι από εμάς δε, ξεκίνησαν να παίζουν και με ρακέτες από fiberglass. Αθόρυβες. Για να μην ενοχλούμε κυρίως, εσάς. Αλλά όπως και να το κάνεις, μερικά πράγματα παραμένουν φετίχ. Είναι σαν να παίζεις σε τάβλι με τσόχα. Είναι σαν να παρακολουθείς συναυλία στο mute. Έχουμε και εμέις τα κουσούρια μας, όπως όλοι. Άλλωστε η παραλία είναι γεμάτη θορύβους. Σκάφη, φωνές, τσιρίδες από παιδάκια. Παραλία είναι, δεν είναι μαυσωλείο. Υγεία είναι αυτοί οι θόρυβοι. Παιχνίδι, ζωντάνια, κίνηση, δράση. Υπάρχουν και άνθρωποι, ξέρετε, που ακόμα τους αρέσουν αυτά. Δεν μπορούν να κάθονται σε μια καρέκλα ή μια ξαπλώστρα. Δεν ανέχονται να περνάνε οι στιγμές της ζωής τους και αυτοί να είναι αμέτοχοι. Χαμένοι σε ένα scroll με το δάκτυλο σε ένα smartphone ή με ένα καφέ και ένα τσιγάρο στο χέρι να σχολιάζουν τα πάντα, αλλά σχεδόν πάντα στην αδράνεια. Αλληλοσεβασμός σημαίνει να σέβεσαι και το διαφορετικό. Όχι να χαρακτηρίζεις και να απαγορεύεις ότι δεν σου ταιριάζει. Εγώ ο Ρακετίστας, και όσοι φίλοι μου Ρακετίστες ξέρω, προσπαθούμε πάντα το παιχνίδι μας να μην σας ενοχλεί. Ναι, έχουμε ενοχλήσει επίτηδες για καμάκι. Νέοι είμαστε, καμάκι θα κάνουμε. Όχι με friend request στα social media, αλλά με σφηνάκι, ατάκα, καμιά φορά ίσως και με κάποιο μπαλάκι που θα προσγειωθεί δίπλα σας. Αλλά πάνω από όλα είμαστε προσεκτικοί. Παίζουμε μακρυά σας, σταματάμε όταν το παιδάκι σας ή η γιαγιά σας περνάει σχετικά κοντά μας, φροντίζουμε αν τύχει και υπάρχουν λουόμενοι δίπλα μας να μην σας έχουμε στην πλάτη μας. Και να φύγει μια μπαλιά, να φύγει στο κενό, όχι σε εσάς. Δεν φωνάζουμε. Ίσα ίσα μας ενοχλεί να παίζουμε με κάποιον που φωνάζει. Μας ενοχλούν και εμάς αυτοί οι "ρακετίστες" που ενοχλούν και εσάς. Στον ίδιο πόλεμο είμαστε σύμμαχοι. Εσείς για την ακεραιότητα και την ησυχία σας, εμείς για το σπορ που αγαπάμε.
Ενώ καλά το ξεκίνησες στο τέλος μας λες ότι ο ήχος της ρακετας είναι φετίχ και ετσι ζεις τη ζωή βρε αδερφέ και όχι με πληκτρολόγια (!). Να ενημερώσω ότι για κάποιους σαν και μένα ο ήχος της ρακέτας είναι τεράστια ενόχληση και στην παραλία πάω για να χαλαρώσω, όχι για να ακούω τακ τουκ. Ούτε θέλω να ανησυχώ συνεχώς μήπως κάποιο μπαλάκι πάει στραβά. Απλά πρέπει να καταλάβεις, όταν δεν υπάρχει ειδικος χώρος ΔΕΝ παίζεις ρακέτα, τέλος. Ενοχλείς. Δεν υπάρχουν αστερίσκοι.
Ναι φίλε μου. Ο ήχος της ρακέτας για κάποιους είναι φετίχ. Όπως για κάποιους είναι φετίχ στο τάβλι ο ήχος του ζαριού στο ξύλο. Και όχι φίλε μου. Η παραλία είναι για όλους. Δεν είναι μόνο για εμένα, ούτε μόνο για εσένα. Είναι για να χαλαρώνεις, για να διαβάζεις, για να παίζουν τα παιδάκια, για να κάνεις σερφ, τζετ σκι, θαλάσσιο ποδήλατο, μπητς βόλευ, ρακέτες, για να κολυμπάς, να βουτάς με μάσκα και να μαζεύεις κοχύλια. Αν θες παραλία αποκλειστικά για χαλάρωση, να πηγαίνεις σε ερημιές, όχι σε οργανωμένες. Εκεί, θα ακούς γέλια, παιδάκια, τσιρίδες, πλατς-πλουτς, τάκα-τούκα, τζετ σκι, μουσικές, φωνές, κινητά, τάβλι και όλα τα υπόλοιπα. Επειδή το γύρισες και προσωπικά, εγώ όπως βλέπεις, με τα φετίχ μου, κάνω σχόλια με ονοματεπώνυμο, όχι με παρατσούκλια. Μπορείς να με κλικάρεις, να δεις σε ποιά παραλία και που ακριβώς παίζω ρακέτες και είσαι ευσπρόδεκτος να παρεβρεθείς. Μόνο να ξέρεις ότι ο λιγότερο ενοχλητικός κερνάει τις γρανίτες, και πίνω αρκετές ;)
Εγώ σου βάζω και έναν αστερίσκο * απλά για να σε ενημερώσω ότι οι ειδικοί χώροι για ρακέτες, δεν είναι ηχομονοτικοί. Ένα δίχτυ έχουν μόνο για να μην φεύγει το μπαλάκι και να μην μας χαλάει το παιχνίδι ο αέρας (επίσης λόγος που ΕΜΕΙΣ προτιμούμε περισσότερο και από ΕΣΑΣ να παίζουμε σε διαμορφωμένους χώρους). Οπότε φίλε μου δυστυχώς, το τάκα-τούκα δεν το γλυτώνεις.
@Panos Economeas: Τα έχεις τακτοποίησει στο μυαλό σου όλα πολύ βολικά, μόνο που όπως καταλαβαίνεις, αυτά που λες δεν ισχύουν. Όπως σωστά παρατήρησε ο Lycos, το ξεκίνησες πολύ ωραία, αλλά στο τέλος το χάλασες. Η παραλία, όντως προσφέρεται "για να χαλαρώνεις, για να διαβάζεις, για να παίζουν τα παιδάκια, για να κάνεις σερφ, τζετ σκι, θαλάσσιο ποδήλατο, μπητς βόλευ, ρακέτες, για να κολυμπάς, να βουτάς με μάσκα και να μαζεύεις κοχύλια". Μόνο που αυτές οι δραστηριότητες (και άλλες πολλές) δεν είναι όλες οι ίδιες. Εάν διαβάζεις ένα βιβλίο, δεν απασχολείς κανέναν. Άν όμως ακούς μουσική, η έντασή της θα πρέπει να είναι τέτοια που να μην ενοχλεί τους γύρω σου. Και άν κάνεις τζετ σκί, θα πρέπει να παραμένεις έξω από τις σημαδούρες, για να μην αποκεφαλίσεις κανένα κολυμβητή. Χρειάζεται να το αναλύσουμε ιδιαίτερα το θέμα; Άν το τάκα - τούκα είναι το φετίχ σου, τράβα κάπου όπου δεν θα ενοχλείς και εκεί θα είσαι ελέυθερος να το ακούς όλη μέρα. Μπορείς να πας στο δάσος ή στο βουνό ή σε κανένα λιβάδι. Πήγαινε στη Θήβα, εκεί που φυτεύουν κρεμύδια και πατάτες, και έχει τεράστιες επίπεδες εκτάσεις, και εκτονώσου όσο θέλεις.Επίσης, μπορείς κάλλιστα να παίζεις ρακέτες και στο σαλόνι σου. Αφού (υποτίθεται), είσαι (εσύ ή όποιος άλλος) τόσο καλός παίχτης, και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να τραυματίσεις τους λουόμενους που είναι γύρω σου, αντίστοιχα αποκλείται να δώσεις καμία στραβή και να σπάσεις το βάζο που σου' κανε δώρο η θεία σου η Μαρίκα από τα Kosta Boda. Εάν το να παίζεις ρακέτες στο σαλόνι (το δικό σου ή του κολλητού σου - κάπου θα βρείτε ένα χώρο κατάλληλων διαστάσεων) είναι επικίνδυνο, πίστεψέ με, εξ ίσου επικίνδυνο είναι και να παίζεις στην παραλία. Βεβαίως, στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει πιθανότητα να σπάσεις το σαγόνι της τουρίστριας (φαγούρα μας δηλαδή), ενώ στη πρώτη η θεία σου πολύ παρεξηγηθεί άν σου κάνει επίσκεψη και δει ότι λείπει το δώρο της από το σύνθετο.Οι παραλίες είναι όντως χώρος για όλους. Για όλους όμως που σέβονται τους γύρω τους και δεν κάνουν το κέφι τους εις βάρος των υπολοίπων. Είναι για όλους όσους καταλαβαίνουν ότι ελευθερία τους τελειώνει εκεί που ξεκινά η ελευθερία και τα δικαιώματα του διπλανού τους. Και μην ξεχνάς ένα πράγμα: Οι παραλίες προσφέρονται πρωτίστως για μπάνιο. Ρακέτες μπορείς να παίξεις και στην ταράτασα της πολυκατοικίας σου. Θαλάσσιο μπάνιο όμως όχι.
Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν πριν κάνει ο οποιοσδήποτε κάτι σκεφτόταν "μήπως αυτό θα ενοχλήσει τους γύρω μου;"Απλή ερώτηση, που είτε δεν την κάνουν πολλοί γιατί δεν έχουν μάθει να σκέφτονται έτσι είτε την κάνουν και απλά τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.
Αν διαβάζατε προσεκτικά αυτό που έγραφα, θα είσασταν ευχαριστημένοι που είμαι ο ρακετίστας που παίζω απομακρυσμένα από λουόμενους και ξαπλώστρες, σε οργανωμένους χώρους και αντιπαθώ όσο και εσείς τους ρακετάδες, και όχι ρακετίστες, που παίζουν στην ακτογραμμή ή ανάμεσα από τις ξαπλώστρες. Αλλά μάλλον από ότι κατάλαβα, εσείς οι δύο είστε οι αιώνιοι αντιδραστικοί, που διυλίζετε τον κώνωπα μέχρι να περάσει το δικό σας. Όταν πάτε λοιπόν σε οργανωμένη παραλία, ταυτόχρονα αποδέχεστε ότι θα υπάρχει και θόρυβος. beach bar με μουσική, activities για παιδάκια, έφηβοι που θα παίζουν με την μπάλα εκτός και εντός νερού, ρακέτες, τάβλι και κάθε κατηγορίας άνθρωποι και θόρυβοι. Αυτή είναι μια από της έννοιες της οργανωμένης παραλίας άλλωστε. Διαφορετικά αν δεν μπορείτε να συνυπάρχεται με ανθρώπους που δεν έχουν τις προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντα σας καθίστε εσείς στο σαλόνι σας και στην ταράτσα για ηλιοθεραπεία και χαλάρωση ή μην πηγαίνεται σε οργανωμένες παραλίες που περιλαμβάνουν πάσης φύσεως δραστηριότητα. Υπάρχουν παραλίες ερημικές που δεν θα σας ενοχλήσει κανείς και εκεί θα έχετε κάθε δικαίωμα να την πειτε στον κάθε ρακετοκάγκουρα που παίζει μπροστά από τη μούρη σας, όπως κάνω και εγώ άλλωστε, και όπως θα έκανε και ο κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Αν το να παίζω σε οργανωμένους ή απομακρυσμένους χώρους την ρακέτα μου, εσένα Vangelis1972 σου κάνει "για ωραία τακτοποίηση στο μυαλό μου" και απλά θες να είμαστε όλοι παρθένες επειδή πήγες εσύ για μπάνιο, σόρυ αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να συνεχίσω τη συζήτηση μαζί σου. Δεν θα βγει άκρη εξ'ορισμού.
Όχι, δεν κατάλαβες, "η ωραία τακτοποίηση στο μυαλό σου" έχει να κάνει με τη δήθεν εκλογίκευση του γεγονότος ότι είναι και πολύ νορμάλ, 10 παρέες με ρακέτες: α) να στριμώχνουν 1000 λουόμενους στη μισή παραλίαβ) να πρήζουν τα ούμπαλα 1000 λουόμενων με το ασταμάτητο τάκα τούκαγ) ενίοτε να πετυχαίνουν κάποιους στο δόξα πατρί ("ωχ, σόρρυ φίλε, καλά είσαι, έτσι; ΟΚ, συνεχίζουμε").Η ύπαρξη ειδικών χώρων (στις παραλίες τουλάχιστον) είναι άλλοθι και παρηγοριά στον πεθαμένο. Με το να μαντρώσεις ένα χώρο 10Χ5 μέτρα, πόσους ρακετίστες μπορείς να εξυπηρετήσεις;; Οι υπόλοιποι θα εξακολουθούν να παίζουν πάνω από τα κεφάλια μας.Εγώ θα επαναλάβω κάποια ερωτήματα που κανείς ρακετίστας δεν θέλει να απαντήσει: Γιατί δεν πηγαίνετε να παίξετε ρακέτες στα χωράφια; Μπορώ να υποψιαστώ τον λόγο, αλλά θα ήθελα και την άποψη κάποιου που παίζει ρακέτες. Ή, γιατί οι κοπέλες που παίζουν ρακέτες (σ' αυτό το στυλ) είναι τοοόσο λίγες; Επίσης μπορώ να υποψιαστώ τον λόγο (είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο), αλλά τέλος πάντων φίλε μου, άν θες να βρεις ερωτική/ό σύντροφο, σε παρακαλώ πολύ, όχι εις βάρος των νεύρων μας.Και σχετικά με τα περί παρθενίας: Κανείς δεν είναι υστερικός ή παράλογος ή χωρίς κατανόηση. Στην παραλία πηγαίνεις πρωτίστως για μπάνιο, αλλά υπάρχουν και ένα σωρό παράπλευρες δραστηριότητες. Εάν ένα ζευγάρι παίξει χαλαρά ρακέτες για 10 λεπτάκια, δε νομίζω κανείς να τους κράξει. Και άν μια παρέα παίξει μακριά γαϊδούρα, θα σηκώσει άμμο και τα γέλια της θα ξεπεράσουν ένα όριο. Αλλά όλα αυτά είναι απολύτως υγιή - κανείς δεν θα ήταν τόσο κομπλεξικός ώστε να το κάνει θέμα, και κανείς δεν μιλάει για μια αποστειρωμένη παραλία. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με το ξεκάθαρο νταβατζιλίκι κάποιων που ποντάρουν στην αδυναμία εφαρμογής κανόνων, προκειμένου να ποδοπατήσουν τον κοινωνικό και φυσικό μου χώρο.
Μάλλον εσύ δεν έχεις καταλάβει, τα περισσότερα μάλιστα. Ελπίζω τώρα να καταλάβεις έστω τι δεν κατάλαβες. Τα α), β) και γ) που αναφέρεις, προφανώς τα έχεις βγάλει από το μυαλό σου, γιατί εγώ πουθενά δεν τα έχω αναφέρει, ούτε στο αρχικό μου post, ούτε σε καμία από τις απαντήσεις μου. Ενημερωτικά μόνο να σου θυμίσω ότι οι οργανωμένες παραλίες έχουν περιφραγμένο ή οριοθετημένο χώρο για: τένις, βόλεϋ, μπητς βόλεϋ, μπάσκετ, ενίοτε 5x5 ή μπητς σόκερ, ρακέτες, παιδότοπο, δραστηριότητες μέσα στο νερό (φουσκωτά), χώρο ενοικίασης ποδηλάτων θαλάσσης, τζετ σκί, ενδεχωμένος και σχολή θαλασσίου σκι, ιστιοσανίδας ή κατάδυσης ή και όλα μαζί, καντίνες ή μπητς μπαρ και φυσικά συγκεκριμένους χώρους με ομπρέλες και ξαπλώστρες για τους λουόμενους, οι οποίοι αν δεν με ξεγελά το μάτι μου, είναι και ο κυριότερος όγκος της παραλίας. Σε αυτόν τον χώρο, των λουόμενων δηλαδή, επιτρέπεται το τάβλι, το κασετοφωνάκι και κάθε είδους ανθρώπινη δραστηριότητα όπως διάβασμα, γέλια, φωνές ακόμα και ροχαλητά, αν κάποιος χαλαρώσει πάάάρα πολύ :) Αυτομάτως λοιπόν, ακόμα και αν εγώ δεν έχω αναφέρθει ποτέ στα α), β) και γ), που προφανώς έβγαλες από το μυαλό σου, τα παραπάνω αυτομάτως τα αναιρούν. α) Οι λουόμενοι ποτέ δεν είναι οι στριμωγμένοι της παραλίας. Αντιθέτως μπορώ να σου ισχυριστώ (που δεν το κάνω, απλά το αναφέρω), οι στριμωγμένοι είμαστε εμείς, γιατί όταν είναι πιασμένος ο προβλεπόμενος χώρος, περιμένουμε υπομονετικά μέχρι να κάτσει κάποιος για να πάμε εμείς. Αυτό απαντάει νομίζω και την υποσημείωση σου κάτω από το (γ). Εδώ μάλλον να σου επαναλάβω, γιατί προφανώς δεν το διαβάζεις που το έχω γράψει τόσες φορές, ότι μιλάς με ρακετίστα και όχι με ρακετάγκουρα. Αν εννοείς αυτούς και εμάς αντιπαθητικοί μας είναι. Ελπίζω να μην έχεις παραβλέψει σκοπίμως τα προηγούμενα παρόμοια σχόλια μου. Επίσης για παράδειγμα να σου αναφέρω, ότι εμείς οι Ρακετίστες, ακριβώς επειδή υπάρχει αναμενώμενος συνωστισμός, τα ΣΚ πηγαίνουμε για ρακέτα μετά τις 5μιση-6, ώστε να έχει αρχίσει να χαλαρώνει ο κόσμος, για προφανείς λόγους. Λύσεις για συνύπαρξη υπάρχουν, για αυτούς που θέλουν να βρίσκουν λύσεις. Και συνεχίζω.. β) αν από όλους τους άνωθεν πιθανούς θορύβους, κάποιοι, πχ εσύ στην προκειμένη, απομονώνουν έναν συγκεκριμένο που τους ενοχλεί, τότε είναι πρόβλημα των ιδίων, όχι γενικό. Αν τους ενοχλούν όλοι οι άνωθεν θόρυβοι ή οι περισσότεροι εξ'αυτών, τότε μάλλον κάνουν λάθος επιλογή παραλίας και θα πρέπει να πηγαίνουν σε ερημικές και όχι σε οργανωμένες. Το γ) νομίζω εννοείται από τα παραπάνω. Αν φυσικά κάποιος λουόμενος, έρθει και κάτσει παραδίπλα σε οργανωμένο ή οριοθετημένο χώρο, εννοείται και θα τον προσέξω και δεν θα του πω τίποτα, αλλά αν τύχει και του έρθει κάποιο μπαλάκι ή μπάλα ή φρίσμπυ ή δεν ξέρω'γω τι, δεν φταίω αποκλειστικά εγώ που αυτός έκατσε σε χώρο για δραστηριότητες και όχι σε χώρο για λουόμενους. Κατανοητό το ότι ΣΚ και αργίες γίνεται χαμός και γι'αυτό σου έχω ήδη αναφέρει ότι ρακέτα παίζουμε αργά σε αυτές της ημέρες για να έχει αραιώσει. Επίσης θεωρώ σου έχω απαντήσει ήδη στο αν οι παραλίες είναι χώρος "πρωτίστως για μπάνιο". Για κάποιους ίσως, αλλά για τους περισσότερους είναι χώρος για όλα τα παραπάνω. Οι θαλάσσιες δραστηριότητες άλλωστε είναι από τις πιο δημοφιλείς για το καλοκαίρι. Κυρίως για νέους και παιδιά. Όσο για τις γυναίκες και τις ρακέτες, μάλλον δεν έχεις προσέξει Ρακετίστες, επιμένεις να ασχολείσαι με ρακετάγκουρες. Πέρα του ότι φέτος είναι της μόδας και για γυναίκες, έχει αυξηθεί εντυπωσιακά ο αριθμός από κορίτσια και κοπέλες που εμφανίζονται με μια ρακέτα στο χέρι, να σε ενημερώσω απλά, ότι ειδικά οι παλιοί ρακετίστες, πάντα έπαιζαν ζευγάρι και θα δεις γυναίκες, ακόμα και προχωρημένης ηλικίας, να παίζουν ρακέτες που δεν έχεις καν φανταστεί. Καλύτερα και από Κορεάτες που παίζουν πινγκ-πονγκ. Φυσικά αυτό απαιτεί να σηκώσεις βλέφαρο από brazilian και λαδωμένα κοριτσάκια, γιατί απο αυτά μην περιμένεις να δεις ρακέτα. Εκεί απολαμβάνεις άλλα θεάματα. Όπως βλέπεις όλα είναι θέμα οπτικής ;) Νομίζω ήμουν αρκετά διευκρινιστικός και ελπίζω και κατανοητός αυτή τη φορά.
Μα σου είπα, καλά το ξεκίνησες στο πρώτο σου σχόλιο.Αυτό όμως που λες, είναι λίγο μαγική εικόνα. Δηλαδή, στις οργανωμένες παραλίες δεν έχει ενοχλητικούς (ρακετοκάγκουρες ή μή, ομολογώ ότι δεν έχω εμβαθύνει τόσο στο θέμα, για να μπορώ να κάνω τη διάκριση) που σου ζαλίζουν τα ούμπαλα, παίζοντας πάνω από (ή πάνω στα) κεφάλια μας;
ΣΣυγνώμη, αλλά αν υπάρχουν 'πολιτισμένοι' ρακετοφόροι, τότε είναι ελάχιστοι και στην ουσία ανύπαρκτοι. Εδώ οι άνθρωποι δεν σταματάνε τα 'καρφώματα' ούτε όταν θέλεις να μπεις στη θάλασσα και πάντα αναγκάζομαι να μπω γρήγορα, μην και του ξεφύγει του αθλητικαρα το μπαλακι και το φαω στο δοξα πατρι. Εδώ το σ/κ με το μωρό στην αγκαλιά προσπαθούσα να μπω και πάλι δεν διέκοψαν. Και να αναφερω κι ενα σχετικο συμβαν: Στη Μυκονο υπαρχει η παραλια του Άι Σώστη, μια από τις λίγες παραλίες του νησιού που δεν έχει ούτε μπιτς μπαρ ούτε ξαπλώστρες, με αποτέλεσμα να είναι σχετικά χαλαρή από κόσμο, ενώ είναι και πολύ μεγάλη σε μήκος. Ακριβώς δίπλα από αυτή υπάρχει μια πολύ μικρή παραλιούλα - κολπίσκος. Μαντέψτε λοιπόν ποιά διάλεξε για να παίξει τις ρακέτες του ένα ζευγαράκι: φυσικά τη δεύτερη, καταλαμβάνοντας μάλιστα όλο το 'μέτωπο' προς τη θάλασσα, από τη μια άκρη στην άλλη. Όταν δε έτερος λουόμενος επιχείρησε να βουτήξει, δεν διανοήθηκαν να σταματήσουν το παιχνιδάκι τους, με αποτέλεσμα να τη φάει κατακούτελα ο άνθρωπος. Πες τε λοιπόν ό,τι θέλετε οι ρουκετοφόροι, το 99% από εσάς είστε απαράδεκτοι!