Μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες ἀπασχολήσεις, ὅταν εἶσαι στὴν παραλία, εἶναι τὸ νὰ παίζεις ρακέτες ἤ ἔστω νὰ βλέπεις τοὺς ἄλλους νὰ παίζουν. Οὐδέποτε μὲ ἐνόχλησε. Ἀπεναντίας, ἀποφεύγω τὶς μαμάδες μὲ τὰ παιδιά τους ποὺ τσιρίζουν/τὶς χαζοβιόλες κοπελλίτσες ποὺ πιτσιλιόνται καὶ κακαρίζουν γιὰ νὰ τὶς δοῦν οἱ χαζοβιόληδες/τοὺς πατσάδες τῶν γερόντων/τὰ τρανζίστορ μὲ τὰ μπουζούκια ἤ τὰ σαχλοαμερικάνικα/οὐκ ἔστιν τέλος στὸν ἀριθμὸ τῆς χοντροκοπιᾶς τῶν νεο-Ἑλλήνων... Απορῶ πῶς ἔγινε θέμα ἡ ρακέτα. Ποιὸ σύμπλεγμα κατωτερότητος λειτούργησε;!...