Βόρεια Συρία: Πώς είναι η κατάσταση μετά τον σεισμό;

Βόρεια Συρία: Πώς είναι η κατάσταση μετά τον σεισμό; Facebook Twitter
«Δυστυχώς, ακόμα και σε μια τέτοια ανείπωτη ανθρωπιστική καταστροφή μπαίνουν μπροστά οι ιδεολογίες, οι σημαίες και τα πολιτικά παιχνίδια. Ο Άσαντ αξιώνει οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια να περνάει πρώτα από τη Δαμασκό».
0

Δεν ήταν μόνο η νοτιοανατολική Τουρκία που δοκιμάστηκε σκληρά από τον σεισμό των 7,8 Ρίχτερ. Σοβαρό αντίκτυπο είχε και στη βόρεια Συρία που έπαιξε «δεύτερο βιολί» στις ειδήσεις, η ανθρώπινη τραγωδία όμως είναι κι εδώ μεγάλη, και μάλιστα σε μια χώρα όπου οι πληγές του εμφυλίου παραμένουν ανοικτές – μια φρίκη δίχως τέλος.

Κάπου 300.000 Σύριοι έχουν βρεθεί άστεγοι, αρκετές χιλιάδες είναι οι τραυματίες, ενώ σε 3.000 ανέρχονται οι καταμετρημένοι ως τώρα νεκροί. Όπως όμως συμβαίνει και στην Τουρκία, υπάρχουν βάσιμοι φόβοι ότι τα θύματα είναι πολλαπλάσια, δεδομένου μάλιστα ότι εδώ δεν έχουμε μια πληθώρα εγχώριων και ξένων διασωστικών ομάδων που επιχειρούν. Η περιοχή είναι φτωχότερη, οι άνθρωποι το ίδιο, οι υποδομές σχεδόν ανύπαρκτες, όπως και οι δημόσιες και οι κοινωνικές υπηρεσίες. Τώρα το μεγάλο στοίχημα είναι η φροντίδα όσων επέζησαν.  

Μιλήσαμε για όλα αυτά με τον Απόστολο Βεΐζη, γενικό διευθυντή της ΜΚΟ Intersos Hellas που επιχειρεί στη βόρεια Συρία από το 2019, στηρίζοντας ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες και ειδικά παιδιά. Παρέχει ιατρική φροντίδα και συμβουλευτική, στηρίζει τις δομές υγείας, διανέμει τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.

Μπροστά σε τέτοιες γενικευμένες συμφορές που δεν γνωρίζουν σύνορα και εθνικότητες ακόμα και οι πολεμικές συγκρούσεις οφείλουν να σταματούν. Θα έπρεπε να είχε συμφωνηθεί ήδη στη Συρία μια πολιτική εκεχειρία που θα καθιστούσε δυνατή την άμεση και ανεμπόδιστη ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Εκτός από το γραφείο της στη Δαμασκό, έχει παρουσία σε δύο περιοχές που επλήγησαν ιδιαίτερα από τον σεισμό, τη Χάμα και το Ιντλίμπ. «Ήταν μεν δυστύχημα το ότι μας βρήκε ο σεισμός εκεί, “ευτύχημα” όμως που μπορέσαμε να ανταποκριθούμε άμεσα στις εκκλήσεις για βοήθεια», λέει ο γιατρός – και είναι σίγουρα ανακουφιστικό το ότι τουλάχιστον  η αποστολή δεν μέτρησε απώλειες από το χτύπημα του εγκέλαδου. 

— Μιλάμε καταρχάς για τη Συρία, μια χώρα που πέρασε έναν σκληρό και μακροχρόνιο εμφύλιο, με ανυπολόγιστες ανθρώπινες και υλικές απώλειες, κατεστραμμένες πόλεις και υποδομές, και αντιπαλότητες που δεν έχουν κοπάσει. 
Ακριβώς. Η φυσική καταστροφή ήρθε να επιβαρύνει μια ήδη οριακή κατάσταση. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2024 κάπου 14 εκατ. Σύριοι θα χρειαστούν ανθρωπιστική βοήθεια, 700.000 περισσότεροι από πέρσι.

Επιπλέον, 77% των Σύριων που ζουν στις ελεγχόμενες από την κεντρική κυβέρνηση περιοχές αδυνατεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Πρόσβαση στο ηλεκτρικό ρεύμα έχουν μόνο έξι στους δέκα πολίτες κι αυτό για 3-8 ώρες ημερησίως. Αλλού τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.

Επιπλέον, η Συρία σήμερα είναι πολύ φτωχότερη και διαθέτει πολύ λιγότερους πόρους από την Τουρκία. Αγαθά που στη δεύτερη βρίσκεις εύκολα ακόμα και σε συνοικιακά σούπερ μάρκετ, στην πρώτη, ειδικά στην παρούσα φάση, είναι δύσκολο να βρεθούν. 

intersos Facebook Twitter
Έχουμε συνολικά τέσσερις κινητές μονάδες με γιατρό, νοσηλευτή, μαία, ψυχολόγους αλλά και ανθρώπους που καταγράφουν ελλείψεις και ανάγκες. 

— Διαβάζαμε ότι μέχρι πρόσφατα η κυβέρνηση Άσαντ αρνούνταν να διευκολύνει την παροχή βοήθειας σε περιοχές εκτός της δικαιοδοσίας της, μεγάλο κομμάτι των οποίων βρίσκεται ακριβώς στην πληγείσα ζώνη. 
Θα σας πω. Στην ελεγχόμενη από τη Δαμασκό Χάμα, όπου βρίσκεται το ένα κλιμάκιό μας, οι άνθρωποι αναγκάζονταν, ελλείψει μέσων, να σκάβουν κυριολεκτικά με τα χέρια μήπως βρουν επιζώντες ανάμεσα στα συντρίμμια. Τα υπάρχοντα νοσοκομεία είναι κι αυτά ετοιμόρροπα, λείπουν ακόμα και βασικά φάρμακα. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται στον δρόμο – 80.000 μόνο στο Χαλέπι.

Στο κομμάτι που ελέγχει η αντιπολίτευση και όπου κατοικούν περί τα 4 εκατ. άνθρωποι, το 1,7 εκατ. ζει σε σκηνές, ένας τεράστιος αριθμός εκτοπισμένων για τους οποίους τα πράγματα τώρα θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο. Εδώ και αρκετές ημέρες δεν λάμβαναν καν ανθρωπιστική βοήθεια, εφόσον το μοναδικό υπάρχον πέρασμα από την Τουρκία, το οποίο ελέγχουν οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, παραμένει προσώρας κλειστό. Οι κυανόκρανοι δεν είχαν καν βενζίνη για τα ασθενοφόρα, ενώ ο FAO (Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας) έχει ανακοινώσει ότι τα τρόφιμα στην περιοχή επαρκούν για μία εβδομάδα το πολύ ακόμη.

Σημειωτέον ότι ανάμεσα στα θύματα του σεισμού στη νοτιοανατολική Τουρκία βρίσκονται και αρκετοί Σύριοι πρόσφυγες που είχαν καταφύγει εκεί – όσοι εντοπίστηκαν νεκροί, επιστρέφουν τώρα σε φέρετρα...

— Πώς επιχειρείτε εσείς εκεί και πώς είναι η κατάσταση αυτήν τη στιγμή; 
Έχουμε συνολικά τέσσερις κινητές μονάδες με γιατρό, νοσηλευτή, μαία, ψυχολόγους αλλά και ανθρώπους που καταγράφουν ελλείψεις και ανάγκες. Οι περισσότεροι τραυματίες έχουν μεταφερθεί στο νοσοκομείο της Χάμα, έξω από το οποίο βοηθούμε κι εμείς όπου μπορούμε, διανέμοντας ταυτόχρονα επισιτιστική βοήθεια.

Υπάρχουν, όπως είπαμε, μεγάλες ανάγκες σε τρόφιμα, ακόμα μεγαλύτερες, δε, σε φάρμακα και ιατρικό υλικό, ιδίως στα πιο απομακρυσμένα νοσοκομεία. Οι καιρικές συνθήκες δεν βοηθούν, ο χρόνος δουλεύει εναντίον μας, πασχίζουμε όμως για το καλύτερο.

Δυστυχώς, ακόμα και σε μια τέτοια ανείπωτη ανθρωπιστική καταστροφή μπαίνουν μπροστά οι ιδεολογίες, οι σημαίες και τα πολιτικά παιχνίδια. Ο Άσαντ αξιώνει οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια να περνάει πρώτα από τη Δαμασκό, από την επίσημη κυβέρνηση δηλαδή, οι ξένες κυβερνήσεις πάλι, που πιέζονται να συνδράμουν, κωλυσιεργούν με διάφορα προσχήματα, πράγμα που βρίσκω αδικαιολόγητο. Ούτε γίνεται να σκεφτόμαστε αν θα βοηθήσουμε τον απλό κόσμο που υποφέρει επειδή στη μεν Τουρκία κυβερνά το καθεστώς Ερντογάν, στη δε Συρία το καθεστώς Άσαντ.

Μπροστά σε τέτοιες γενικευμένες συμφορές που δεν γνωρίζουν σύνορα και εθνικότητες ακόμα και οι πολεμικές συγκρούσεις οφείλουν να σταματούν. Θα έπρεπε να είχε συμφωνηθεί ήδη στη Συρία μια πολιτική εκεχειρία που θα καθιστούσε δυνατή την άμεση και ανεμπόδιστη ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας. Είναι ίσως και ευκαιρία να εκτιμηθούν διαφορετικά μερικά πράγματα, να ανοίξει ένας νέος διάλογος...

syria quake Facebook Twitter
Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2024 κάπου 14 εκατ. Σύριοι θα χρειαστούν ανθρωπιστική βοήθεια, 700.000 περισσότεροι από πέρσι. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image

— Ισχύει ότι η Άγκυρα, μετά τις εκκλήσεις, συζητά να ανοίξει δύο επιπλέον συνοριακά περάσματα ώστε να διευκολυνθεί η ροή της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη βόρεια Συρία;
Πράγματι, και υποτίθεται ότι τα φορτηγά είναι έτοιμα να χρησιμοποιηθούν, φοβάμαι όμως ότι έχουμε ήδη καθυστερήσει πολύ. Θέλουμε, εντούτοις, να ελπίζουμε ότι η δύναμη και το μεγαλείο της ανθρώπινης αλληλεγγύης θα ξεπεράσουν στο τέλος όλα τα εμπόδια, ότι οι ίδιοι οι πολίτες όχι μόνο θα βοηθήσουν καθένας όπως μπορεί αλλά θα υποχρεώσουν τους πολιτικούς τους να συνδράμουν ουσιαστικά, αφήνοντας κατά μέρος σκοπιμότητες και συμφέροντα, όπως έχουμε όλοι χρέος να κάνουμε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Η μεγάλη πρόκληση τώρα είναι να στηρίξουμε και να φροντίσουμε όσους επέζησαν και θα πρέπει τόσο οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες όσο και όλες οι ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο πεδίο να συντονίσουν τις προσπάθειές τους ώστε να αποστέλλονται στους πληγέντες τα πλέον χρειαζούμενα κατά περίπτωση, είτε πρόκειται για τρόφιμα, φάρμακα και ρουχισμό είτε για χρηματική βοήθεια. 

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο σεισμός και ο εκφοβισμός

Ρεπορτάζ / Ο σεισμός και ο εκφοβισμός

Οι αντιδράσεις του Ερντογάν στους καταστροφικούς σεισμούς φανερώνουν πως ενδιαφέρεται περισσότερο να ελέγξει το αφήγημα και να καταπνίξει τις επικριτικές φωνές εντός της χώρας του παρά να συμβάλει στην έγκαιρη διάσωση των πληγέντων.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χαρισματικά παιδιά: Κάθε γονιός ονειρεύεται να μεγαλώσει έναν μικρό Αϊνστάιν;

Ψυχή & Σώμα / Χαρισματικά παιδιά: Ονειρεύεται κάθε γονιός να μεγαλώσει έναν μικρό Αϊνστάιν;

Πόσο διαφορετικό είναι ένα χαρισματικό παιδί; Υπάρχει κοινωνική εμμονή με την ευφυΐα; Κρύβει, άραγε, παγίδες η χαρισματικότητα; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με την ψυχοπαιδαγωγό Δανάη Δεληγεώργη για την έννοια της χαρισματικότητας και αν, τελικά, αποτελεί προτέρημα ή πρόκληση.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
«Συζητάμε όλοι πού θα φάμε και όχι ποιος μας ταΐζει και πώς»

Radio Lifo / «Συζητάμε όλοι πού θα φάμε και όχι ποιος μας ταΐζει και πώς»

Μπορεί ο πρωτογενής τομέας να αποτελέσει βασικό πυλώνα για την ανάπτυξη της χώρας; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επενδύσει στον φυσικό θησαυρό της; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Νίκο Κουτσιανά, ιδρυτή της Apivita και δημιουργό της Symbeeosis, για τις ευκαιρίες που μπορούν να προκύψουν από ένα παραγωγικό μοντέλο που δεν θα στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η «Μήδεια της Ηλείας»: Ένα έγκλημα τιμής που θυμίζει άλλες, σκοτεινότερες εποχές

Αληθινά εγκλήματα / Η «Μήδεια της Ηλείας»: Ένα έγκλημα τιμής που θυμίζει άλλες, σκοτεινότερες εποχές

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την τραγική ιστορία του θανάτου της 21χρονης Κωστούλας, σε ένα χωριό της Ηλείας, το 1997. Ήταν αυτοκτονία, όπως αρχικά θεωρήθηκε, ή μια ανατριχιαστική υπόθεση παιδοκτονίας για λόγους κοινωνικής κατακραυγής;
THE LIFO TEAM
Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Ζούμε, ρε! / Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τη σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο Νάνσυ Σπετσιώτη, κάτοικο της περιοχής, η οποία καταγράφει την προσβασιμότητα της Φωκίωνος Νέγρη και άλλων γειτονικών δρόμων για τα άτομα με αναπηρία.
THE LIFO TEAM
Σκληρές Αλήθειες

Άρης Δημοκίδης / 10 Σκληρές Αλήθειες που σοκάρουν μέχρι σήμερα

Αδυσώπητοι εγκληματίες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, δολοφόνοι που παρίσταναν τους αθώους, παράξενες εξαφανίσεις και σοκαριστικές αποκαλύψεις σε 10 ηχητικά ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη που φωτίζουν ξανά πολύκροτες υποθέσεις.
THE LIFO TEAM
O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Αληθινά εγκλήματα / O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ξεχασμένη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη στην Ελλάδα, που στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα δύο μήνες πριν από τον Βασίλη Λυμπέρη, το 1972.
Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Ζωή στα καλύτερά της / Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Mια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου για το πώς μπορούν οι έφηβοι να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος τους και να αναπτύξουν στρατηγικές μελέτης την περίοδο των Πανελληνίων, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
«Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Lifo Videos / «Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Η ηθοποιός Ελεάνα Στραβοδήμου μιλά για την πορεία της από τη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου μέχρι την τηλεόραση, για τα όρια που χρειάστηκε να θέσει, τις κακοποιητικές συμπεριφορές που αντιμετώπισε και την ανάγκη για αυτοπροστασία που καλλιέργησε.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο Αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Πώς το αρχείο υποδεικνύει τα αναγνώσματα του ποιητή. Η προσωπική του βιβλιοθήκη, τα ενδιαφέροντά του, η ανάγνωση στην ποίηση του Καβάφη και η θέση του στην «Ιστορία της Ανάγνωσης». Μια συζήτηση με τον Γιάννη Παπαθεοδώρου, Αναπληρωτή Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Ο Καβάφης ανάμεσά μας» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Αρχείο Καβάφη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Lifo Videos / «Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Στέφανος Κακαβούλης μιλά για το τραύλισμα που τον σημάδεψε από παιδί, το bullying και την απομόνωση που βίωσε, και για το πώς η υποκριτική τον απελευθέρωσε, βοηθώντας τον να το ξεπεράσει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ο δικηγόρος από την Κρήτη που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της γυναίκας του και της πεθεράς του

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ποιος σκότωσε τη γυναίκα και την πεθερά του δικηγόρου από την Κρήτη;

O Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται το θρίλερ της διπλής δολοφονίας της συζύγου και της πεθεράς γνωστού δικηγόρου, που συγκλόνισε και δίχασε την τοπική κοινωνία του Ηρακλείου το φθινόπωρο του 1996.
Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την συναρπαστική, κινηματογραφική ζωή του αμφιλεγόμενου τραγουδιστή και την προσπάθειά του, μέσα από συνεχείς περιπέτειες, να παραμείνει στην κορυφή
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Αθήνα / Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Ποιοι είναι οι μύθοι και οι αλήθειες γύρω από το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας και πόσο σωτήριο μπορεί να είναι το όριο των 30 χιλιομέτρων; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον συγκοινωνιολόγο, καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Γιώργο Γιαννή για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Αθηναίοι.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Ζούμε, ρε! / Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συνομιλούν με τον τυφλό gamer Μιχάλη Αλεξίου, ο οποίος μοιράζεται την εμπειρία του και ρίχνει φως στις προκλήσεις και τις προοπτικές που υπάρχουν για μια κοινότητα παικτών που μέχρι πρόσφατα έμενε στο περιθώριο.
THE LIFO TEAM
«Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Lifo Videos / «Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Ο Monozim, κατά κόσμον Ορέστης Μπαρσάκης, μιλά για τους δύο άξονες της δημιουργίας του –τη μουσική και το animation– και τη μοναχική πορεία που ακολουθεί, για τη δυσπιστία του απέναντι στις δισκογραφικές, καθώς και για τη δυσκολία βαθιάς σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε στο σκοτάδι

Αληθινά εγκλήματα / Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε για πάντα στο σκοτάδι

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ιστορία του ανθρώπου που για τουλάχιστον δύο χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές του ’90, σκόρπιζε τον τρόμο και τον θάνατο στη βόρεια Ελλάδα, κατά μήκος του οδικού άξονα Καβάλα–Έβρος. Του ψυχρού δολοφόνου που, παρά το ανθρωποκυνηγητό από όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες, παρέμεινε ασύλληπτος.