Αγαπητέ cogitas ergo es,Η "εμμονή" στην οποία αναφέρεσαι δεν είναι τίποτα άλλο παρά απάντηση στην εμμονή που έχει ποσοστό συμπολιτών μας να έχει στο απυρόβλητο και να αποδέχεται άκριτα τις δογματικές διδαχές τις ακροαριστεράς η οποία κοιτάει μόνο απέναντι και ποτέ στον καθρέφτη.Δεν έχω καμία εμμονή με ανθρώπους καλών προθέσεων, που έχουν σφαιρική ενημέρωση και γνώση, που τηρούν στην κριτική τους την αρχή της αναλογικότητας. Ό,τι απόψεις και αν έχουν αυτοί. Ο Παπαγιαννάκης, ο Αυδής, ο Κύρκος, ο Νεφελούδης (senior) ήταν όλοιαξιοσέβαστοι. Ήταν καλών προθέσεων. Δεν αδικούσαν. Δεν ψεύδονταν.Αλλά, αν μου επιτρέπεις, ναι έχω εμμονή με ένα ιδεολογικό όχημα το οποίο είναι υπεύθυνο σε τεράστιο βαθμό για την εικόνα παρακμής που έχει όλη Αθήνα: σπασμένη, καμένη, ηττημένη, ριμαγμένη.Με θέσεις που είναι μόνιμα είναι αντίθετες σε κ ά θ ε επένδυση που θα φέρει δουλειές και άρα λεφτά, σε κ ά θ ε αλλαγή, που αποκρύπτουν συστηματικά ότι το βασικό πρόβλημα βίας στην Ελλάδα σήμερα (σ.σ. από το 1974 δηλαδή) είναι από τα αριστερά, που ως άλλες Μυρσίνες όποτε λες οτιδήποτε κριτικό κατά της (ακρο)αριστεράς σε ακολουθεί η ρετσινιά του "σκατόψυχου". Είμαι κατά θέσεων που δεν έχουν πρόβλημα με τα "παραδοσιακά επεισόδια" αλλά αν δουν καμιά βιαιότητα από ά λ λ ο υ ς δηλώνουν κατά της βίας.Ναι. Σε αυτούς λέω "ως εδώ". Η χαριτωμένη προπαγάνδα που υπήρχε από το '74 και δώθε πρέπει να απαντηθεί.Η δεξιά κι η αριστερά είναι για μένα όροι του περασμένου αιώνα. Εγώ είμαι υπέρ μιας ανοιχτής δημοκρατίας, που συζητάει τα π ά ν τ α στο φως της δημοσιότητας και ενισχύει ανεξάρτητους θεσμούς, σεβόμενη τη βούληση της πλειοψηφίας. Είμαι υπέρ της ελευθερίας του ατόμου έτσι όπως αυτό έχει δημιουργήσει οργανωμένες κοινωνίες μέσα σε εθνικά κράτη, χρησιμοποιώντας τον καπιταλισμό για να παράγει πλούτο.Η (ακρο)δεξιά και η (ακρο)αριστερά όμως έχουν ατζέντα. Αυτοσκοπός τους είναι της μεν η πλήρης επικράτηση του έθνους (της) έναντι πάντων της δε η επικράτηση της Χι ή Ψι κοινωνικής τάξης ή ομάδας. Είμαι κατά αυτών των ιδεολογιών και υπέρ των θεσμών της δημοκρατίας.Εγώ δεν είμαι σημαντικός. Και αυτά που λέω δεν είναι σοφίες. Είναι απλή καταγραφή αυτών που συμβαίνουν γύρω μας. Δεν είμαι ούτε πρωτότυπος ούτε πρωτοπόρος. Κάνω αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλοι: όλα τα σκουπιδάκια στον κάδο, όχι τα μισά διότι τα άλλα μισά είναι "καλά" σκουπιδάκια.
