@ Captain Harlock (πολύ έξυπνο το σχόλιό σου - honestly)Μ' αυτή τη λογική, ή και να κατεβάσει κάποια από αυτά τα stats, ανάλογα..., αν μιλάμε για την πραγματικότητα. Διότι ο καθένας αξιολογεί διαφορετικά κάθε αρετή σε σύγκριση με τις άλλες από τη δική του υποκειμενική σκοπιά και τις δικές του μεγάλες ή μικρές, ειδικές ή γενικές, επιρροές, αξίες, ιδανικά κλπ. Κάποια/ες μάλιστα από τις συγκεκριμένες έννοιες μπορεί να μην τις κατατάσσει καν στις αρετές. Αν πρόκειται για αξιολόγηση συντρόφου, δε, η υποκειμενικότητα προσλαμβάνει κι άλλες διαστάσεις (φερ' ειπείν, προσωπικές ανάγκες που για το άτομο χρήζουν κάλυψης μέσα από μια τέτοια σχέση - και μόνο ίσως - πράγμα, που πιθανότατα δε θα ήταν προϋπόθεση για να γοητευτεί κανείς από ένα άτομο κοινωνικά, φιλικά ή αλλιώς).Επιπρόσθετα, καθένας και καθεμιά αξιολογεί διαφορετικά και εξατομικευμένα από έναν/μια άλλον/η την κάθε μια παραδεδεγμένη αρετή στο ένα και το αυτό πρόσωπο. Ενώ μπορεί, δηλαδή, να συμφωνεί μαζί με άλλους ως προς τη σοφία ως ύψιστη αρετή, ο ίδιος ή η ίδια να διακρίνει ότι στο τάδε πρόσωπο αυτή είναι μεγάλη, καθοριστική, βαρύνουσα ενώ οι άλλοι να μην αναγνωρίζουν ότι τον τάδε τον διαπνέει ιδιαίτερα η σοφία, παρόλο που και οι ίδιοι (άλλοι) την παραδέχονται και την αναζητούν ως ιδανικό.Και, συν τοις άλλοις, η καθεμιά αρετή, ακόμα και αναγνωρισμένη από όλους ως τέτοια, προσλαμβάνει ενδεχομένως διαφορετικό περιεχόμενο ή ορισμό, ελαφρώς ή περισσότερο, για τον καθένα, έχει υποέννοιες, λειτουργεί συνδυαστικά με άλλες, επιπλέον και κάποια άλλα ίσως, που όλα μαζί επεξεργάζονται, ζυμώνονται, φιλτράρονται, συντίθενται και φέρνουν ένα αποτέλεσμα μάλλον απρόβλεπτο και ξεχωριστό κάθε φορά. Αλλά αυτή είναι και η γοητεία του.Τελικά, η γοητεία δεν είναι χειροπιαστή. Έτσι, η βαθμολόγηση καταλήγει μηχανιστική και άτοπη...