#5.Το δε χωρίζω,γιατί μαθαίνω τον εαυτό μου,είναι μια δικαιολογία,που δεν περίμενα να ακούσω.Σαν τι μαθαίνεις δηλαδή αυτή τη στιγμή;Εκτός από να φτιάχνεις κρέπες.Πόσο μπορεί να αντέξεις με έναν άνθρωπο,που σε εκνευρίζει;Πώς να ευχαριστιέσαι το σεξ με κάποιον,που δε σε γοητεύει;Βάζεις σαν πειραματόζωο δηλαδή τον εαυτό σου σε μια σχέση και καταγράφεις τις αντιδράσεις σου;Υποτίθεται,ότι επιλέγουμε ερωτικούς συντρόφους,για να περνάμε καλά.Κάτι αποκομίζουμε από κάθε σχέση,κάτι μαθαίνουμε,αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος,που κάνουμε σχέσεις ή αποφασίζουμε να μείνουμε σε κάποια.Από αυτά,που λες,δεν περνάς και χάλια,αλλά όχι και καλά καλά.Και το πραγματικό δίλημμα είναι μήπως γυρεύεις τα πολλά κι έτσι χάσεις και τα λίγα.Αυτό δεν μπορεί να στο πει κανένας.Και δε θα το μάθεις κάνοντας το χαμστεράκι σε κλουβί.Θέλει ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό σου,να αναμετρηθείς με τις ανασφάλειες σου,να πάρεις τα ρίσκα σου.Και πειραματικά να το δεις,είναι ο "κρεπ σουζέτ" ο κόσμος όλος,για να μάθεις τα πάντα όλα μόνο μέσα από αυτόν και τη μεταξύ σας σχέση;