Σπίτι νοικιάζεις, που το αγάπησες, φεύγεις και αποχωρείς οριστικά. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και αν τυχόν περάσεις απ΄έξω, κοιτάξεις -και μόνο- το μπαλκόνι του και καταλάβεις ότι κατοικείται από άλλον σφίγγει η καρδιά σου (το έχω νιώσει), πως το αντέχουν αυτοί οι άνθρωποι (Κύπριοι) και αντικρίζουν τα σπίτια που μεγάλωσαν να καταπατώνται από άλλους;;; Γιατί έτσι είναι, ΔΕΝ κατοικούνται, καταπατώνται, έστω και με κάποιο σεβασμό από ορισμένους.Να δείτε, να δούμε όλοι εμείς εδώ ότι και αυτό το χρόνιο-πικρό Κυπριακό ζήτημα θα επιλυθεί στο τέλος. Οι Κύπριοι βγήκαν από την οικονομική επιτήρηση των μνημονίων (αν και ακόμη είναι η αρχή με την κοινωνία τους να μην έχει επανακάμψει πλήρως - θα γίνει όμως), ήδη προχωράνε στην εξόρυξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου και εμείς εδώ (οι πολιτικές μας ηγεσίες), παίζουνε τις κουμπάρες: «Εγώ είμαι καλύτερος από εσένα»... ..«Εσύ είσαι χειρότερος από εμένα».. ..«Παραλάβαμε καμένη γη»... ..«Φτου και βγαίνω, ποιός τα φυλάει;»...!Το γεγονός ότι ξεκίνησαν οι υποθαλάσσιες έρευνες, αυτό και μόνο δίνει μια σπουδαία πνοή αισιοδοξίας στον Κυπριακό λαό, στην Κυπριακή κοινωνία, ελπίζοντας για καλύτερες, πολύ καλύτερες οικονομικές συνθήκες. Και να δείτε ότι στο τέλος θα τα καταφέρουν.