Το θέμα στο οποίο αναφέρεσαι είναι καθαρά θέμα αλλαγής τρόπου σκέψης και τύχης, συνδυασμός δηλαδή και δεν έχει να κάνει καθόλου με το να παρακολουθείς δραστηριότητες, η δημιουργία χόμπι με το στανιό που προτείνουν κάποιοι.
Επειδή γράφεις ότι πήγαινες παλιά για χορό. Όσες δραστηριότητες και να κάνει κάποιο άτομο δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι αν δεν κάνει κάποια κίνηση προσέγγισης για αρχή. Στο χορό που πήγαινες οι περισσότεροι πήγαιναν να μάθουν χορό φαντάζομαι, φιλίες ήδη είχαν. Αυτό συμβαίνει και σε οποιαδήποτε δραστηριότητα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορείς να πιάσεις κουβέντα με κάποιο άτομο οπουδήποτε αν δεις ότι είναι δεκτικό. Πραγματικά όμως δεν καταλαβαίνω το κλείσιμο στο σπίτι που λένε πολλοί ότι βλέπουν ως λύση. Δεν σου αρέσει να κάνεις κάτι, η ενασχόλησή σου με κάτι που να αγαπάς από την καρδιά σου, όχι το να χρησιμοποιείς κάτι ως ένα υποτιθέμενο μέσο ευρέσεως φίλων.
Πραγματικά ως άτομο χρόνια μόνο (καλά και τώρα δεν σφύζω από παρέες) έχω να πω πως όποιος άνθρωπος έχει ζήσει ολοκληρωτική μοναξιά μέσα στα χρόνια είναι αδύνατον να μείνει για πολύ στο σπίτι, το είχα ξαναγράψει, από ένα σημείο και μετά είναι το σώμα και το μυαλό σου που σε παρακινεί να βγει έξω. Προσωπικά είχα αντέξει μέσα στο σπίτι χωρίς να βγω μόνο για τρεις μέρες πριν κανα οχτάρι-εννιάρι χρόνια. Από εκεί και πέρα ξαναβγήκα και συνεχίζω να το κάνω και πραγματικά μετάνιωσα για έστω κι εκείνες τις τρεις μέρες που πήγαν χαμένες και δεν βγήκα για επίσκεψη στα αγαπημένα μου βιβλιοπωλεία, στα θαυμάσια σινεμά, στα εξαιρετικά θέατρα, στα ωραία άλση και εστιατόρια της πόλης και γενικά έχασα έστω και μια βόλτα στην αγαπημένη πόλη.
Όποιος έχει ζήσει ολοκληρωτική μοναξιά το καταλαβαίνει αυτό, το έχει βιώσει, δεν είναι κάτι που συνέβη σε μένα, π.χ. δεν πρόκειται για διαφορετική αντίδραση του οργανισμού, έχει να κάνει με ολοκληρωτική μοναξιά.
Άνθρωποι που μπορούν να μένουν ολότελα κλεισμένοι στο σπίτι πέρα π.χ. από έξοδο για τα βασικά όπως να πάνε σούπερ μάρκετ είναι εκείνοι που έχουν επιλογές αλλά τις απορρίπτουν, αλλιώς δεν τον βαστάει η ψυχή σου αυτόν τον εγκλεισμό.
Αν όμως κάποιος ξέρει ότι αν νιώσει να πνίγεται έχει επιλογή να περάσει από το σπίτι των γονέων του, το σπίτι του αδερφού ή της αδερφής του, από τη θεία του ή τα ξαδέρφια του ή έστω κι από εκείνο τον φίλο ή τη φίλη που έχουν ψιλοχαθεί τελευταία αλλά μιλάνε στη χάση και στη φέξη ή έχουν πολλές προτάσεις εξόδου και γνωριμίας μέσω των social media ή έχουν ανοιχτές ερωτικές υποθέσεις με πρώην τους, τότε απορρίπτουν αυτές τις εναλλακτικές προτάσεις και κλείνονται στο σπίτι. Κατανοώ πως είναι και ο τρόπος σκέψης και η ψυχική διάθεση που ωθούν τους ανθρώπους να μείνουν κλεισμένοι στο σπίτι αλλά είναι άλλο αυτό κι άλλο το να μην έχεις εντελώς κανέναν ή να μένουν μακριά οι δικοί σου ή στο εξωτερικό ή να έχουν πεθάνει. Αν δεν έχει ολότελα κανέναν κάποιος, τότε κινητοποιείται σε οποιαδήποτε ηλικία και δεν παραμελεί ποτέ να κάνει δραστηριότητες που λάτρευε ανέκαθεν.
Καλή δύναμη, κάνε κίνηση προσέγγισης σε κάποιο χώρο που θα βρεθείς μελλοντικά.