Επί οκτώ έτη ο Tom Pollhammer ζούσε σε σκηνές και καλύβες καμουφλαρισμένες από τη βλάστηση στο δάσος Plänterwald του Βερολίνου. Όταν ένας δασοφύλακας ανακάλυψε το τελευταίο μικροσκοπικό του σπίτι - μια καμπίνα ύψους μόλις 1,5 μέτρου που καλύπτεται από κλαδιά και φύλλα και περιβάλλεται από πυκνή βλάστηση- του δόθηκε ένας μήνας για να εγκαταλείψει το μέρος.
Η διαμονή του μέσα στο αστικό δάσος ξεκίνησε όταν μετακόμισε στο Βερολίνο και διαπίστωσε ότι τα ενοίκια είχαν δυσβάσταχτες τιμές. Αρχικά πήρε μια σκηνή και την έστησε μέσα στο δάσος. Με την πάροδο των χρόνων αναβάθμισε το κατάλυμά του μένοντας σε μεγαλύτερες σκηνές, έπειτα σε μια καλύβα και τελικά στην καμπίνα 15 τετραγωνικών μέτρων στην οποία μένει και σήμερα.
Ο Pollhammer παραδέχεται ότι το μυστικό του κρησφύγετο δεν ήταν ιδανικό, αλλά του προσέφερε μια αξιοπρέπεια που θα είχε χάσει σε ένα καταφύγιο αστέγων. Γι αυτόν τον λόγο ονόμασε το σπίτι του «Το σπίτι της αξιοπρέπειας του ανθρώπου» και το έγραψε στην πόρτα του, μαζί με τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του.
Το όνομα είναι μια αναφορά στο άρθρο 1 του Συντάγματος της Γερμανίας, το οποίο αναφέρει ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου είναι απαραβίαστη. «Τι χρειάζεται ένας άνθρωπος να ζει με αξιοπρέπεια;» ρωτάει. «Σίγουρα να πείτε ότι χρειάζεστε ένα μέρος όπου θα μπορεί να τρώει, να κοιμάται και να πλένεται. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να έχουν ένα σπίτι, ακόμα και αν είναι ένα πολύ μικρό σπίτι όπως το δικό μου».
Με τη βοήθεια του Tiny Foundation ο Polhammer έχει μετακινήσει το σπίτι του σε μια νέα τοποθεσία. Το σπίτι πλέον έχει τοποθετηθεί πάνω σε ρόδες, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως έκθεση τέχνης.
