Αναμφισβήτητα, ταινίες που έχουν ως θεματική τους την κλοπή σπουδαίων έργων τέχνης ή τις ληστείες σε μεγάλα μουσεία είναι από τις πιο επιτυχημένες, εισπρακτικά.
Ποιος ξεχνά την "Υπόθεση Τόμας Κράουν", το "Ocean 8" και άλλες με λαμπερούς πρωταγωνιστές και πολύτιμα κειμήλια του παγκόσμιου πολιτισμού; Ωστόσο, πόσο αληθοφανείς είναι αυτές οι ταινίες; Για όλους εμάς πολύ, όχι, όμως και για το έμπειρο μάτι ενός εργαζόμενου στη Δίωξη Εγκλημάτων εναντίον σπουδαίων έργων Τέχνης.
Ο Robert K. Wittman, επικεφαλής του FBI για την καταπολέμηση τέτοιων εγκλημάτων, επισημαίνει ότι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που σημειώνονται σ' αυτές τις ταινίες είναι η... τοποθεσία. Ληστείες γίνονται συνήθως σε μικρότερα και όχι τόσο καλά φυλαγμένα μουσεία.
Άρα, το να βλέπεις ότι κάποιος επιτίθεται στο Λούβρο για να το ληστέψει, είναι από μόνο του ένα εξαιρετικά δύσκολο σενάριο - αν και όχι ανέφικτο.
Επίσης: ποιοι είναι οι επίδοξοι ληστές; Τι είδους άνθρωποι μπαίνουν στη διαδικασία να εισβάλλουν στο ΜΕΤ Gala για παράδειγμα; Όπως εξηγεί ο Wittman, συνήθως, πρόκειται για εργαζόμενους των Μουσείων, ανθρώπινο δυναμικό που έχει πρόσβαση σε εξαιρετικά απόρρητες λεπτομέρειες για ένα έργο Τέχνης, οπότε δεν θα μπορούσε να οργανώσει κάτι τέτοιο ένα δισεκατομμυριούχος με εξαιρετική παιδεία για την Τέχνη, όπως θέλει το σενάριο της "Υπόθεσης Τόμας Κράουν"....
Όσο για τον εντοπισμό των "ποντικών" σε μουσεία; Σίγουρα η καταδίωξή τους δεν γίνεται, όπως παρουσιάζεται στις ταινίες τουλάχιστον. Απαιτείται πολύς αθόρυβος κόπος και πολλή δουλειά από τους μυστικούς πράκτορες που συλλέγουν για καιρό πληροφορίες, μέχρι να φτάσουν στα ίχνη τους.
Όλα αυτά τα κραυγαλέα λάθη εξηγούνται -όχι και τόσο φαντασμαγορικά όσο στο Χόλιγουντ- στο σχετικό βίντεο...
