Κίνδυνοι και λάθη όταν οδηγούμε με βροχή

Η οδήγηση με βροχή κρύβει παγίδες και κινδύνους, ενώ απαιτεί ένα «ετοιμοπόλεμο» όχημα με καλά ελαστικά και αποτελεσματικούς υαλοκαθαριστήρες. Φυσικά και οι ίδιοι οι οδηγοί πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτά τα νέα δεδομένα μετά από μία μεγάλη περίοδο καλοκαιρινής ανεμελιάς, αποφεύγοντας συνηθισμένα λάθη, όπως τα πέντε που ακολουθούν:

Mικρές αποστάσεις

Η βρεγμένη άσφαλτος αυξάνει τις αποστάσεις φρεναρίσματος, καθώς τα ελαστικά γλιστρούν πάνω στο ολισθηρό οδόστρωμα. Έχει υπολογιστεί, ότι ένα αυτοκίνητο που κινείται με 100 χλμ./ώρα, χρειάζεται κατά μέσο όρο 48 μέτρα μέχρι να ακινητοποιηθεί φρενάροντας σε βρεγμένο οδόστρωμα, δηλαδή περίπου 12 μέτρα περισσότερα σε σχέση με έναν στεγνό δρόμο. Ανάλογα μεγαλύτερες γίνονται φυσικά και οι αποστάσεις φρεναρίσματος σε διαδρομές εντός πόλης, όπου ισχύει συνήθως όριο ταχύτητας 50 χλμ./ώρα. Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε και την περιορισμένη ορατότητα, επειδή σκοτεινιάζει νωρίτερα, οπότε γίνεται ξεκάθαρο ότι πρέπει να προσαρμόσουμε και την ταχύτητα του οχήματός μας ανάλογα. Μιλώντας εμπειρικά, οι αποστάσεις ασφαλείας που πρέπει να διατηρούμε από τα προπορευόμενα οχήματα, όταν οδηγούμε με βροχή, πρέπει να είναι περίπου διπλάσιες σε σχέση με τις αντίστοιχες με στεγνό οδόστρωμα.

Φθαρμένοι υαλοκαθαριστήρες

Η βροχή περιορίζει δραστικά την ορατότητα, μάλιστα κατά την οδήγηση αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται από το σπρέι του νερού που πετούν τα προπορευόμενα αυτοκίνητα. Γι' αυτό είναι σημαντικό να λειτουργούν σωστά οι υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου μας και να σαρώνουν καλά το παρμπρίζ. Αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί, πρέπει να αλλάζουμε κάθε χρόνο τους υαλοκαθαριστήρες μας, συμπεριλαμβανομένου και του πίσω. Η σημασία του τελευταίου γίνεται ακόμη μεγαλύτερη τον χειμώνα, επειδή οι βρεγμένοι εξωτερικοί καθρέπτες δυσκολεύουν τον έλεγχο της επερχόμενης κυκλοφορίας και έτσι βασιζόμαστε κυρίως στον υαλοκαθαριστήρα του πίσω παρμπρίζ.

Ρύθμιση φώτων

Τα φώτα στάσης δεν αρκούν στη βροχή, όπου πρέπει να επιλέγουμε τη μεσαία σκάλα για να βλέπουμε καλύτερα, αλλά και για να μας διακρίνουν πιο έγκαιρα οι οδηγοί των άλλων οχημάτων. Τα περισσότερα νέα μοντέλα διαθέτουν συστήματα αυτόματης ενεργοποίησης των φώτων τους, όταν πέσει το σκοτάδι, όμως σε αρκετά από αυτά δεν ενεργοποιούνται οι προβολείς με τη βροχή, παρά μόνο με το σκοτάδι, οπότε πρέπει να γυρίσουμε εμείς τον σχετικό διακόπτη.

Θολωμένα τζάμια

Οι γυάλινες επιφάνειες θολώνουν ευκολότερα και γρηγορότερα, όταν βρέχει. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να ενεργοποιούμε αμέσως τους υαλοκαθαριστήρες και να μην περιμένουμε να ξεκινήσει η αυτόματη λειτουργία τους, επειδή μπορεί να αργήσει ή ακόμη και να μη γίνει καθόλου. Αν έχουν θολώσει το παρμπρίζ και τα παράθυρα εσωτερικά, τότε τα σκουπίζουμε με ένα πανάκι και βάζουμε αμέσως σε λειτουργία το κλιματιστικό. Φροντίζουμε σε κάθε περίπτωση να καθαρίζουμε τακτικά τις γυάλινες επιφάνειες του αυτοκινήτου μας, επειδή με αυτόν τον τρόπο θολώνουν δυσκολότερα.

Υδρολίσθηση (ακουαπλάνινγκ)

Yδρολίσθηση –γνωστή και ως ακουαπλάνινγκ– έχουμε όταν παρεμβάλλεται μεταξύ του πέλματος του ελαστικού και του οδοστρώματος ένα φιλμ νερού, οπότε το αυτοκίνητο ουσιαστικά πλέει σαν ακυβέρνητο καράβι. Πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη κατάσταση, η οποία προκύπτει ακαριαία και αιφνιδιάζει τον οδηγό, που νιώθει το τιμόνι ελαφρύ σαν πούπουλο και χωρίς αίσθηση. Σε μία τέτοια περίπτωση συνεχίζουμε να κρατάμε το τιμόνι σταθερά προς τα εμπρός, παίρνουμε απαλά το πόδι από το γκάζι και ελαττώνουμε έτσι σταδιακά την ταχύτητα. Σε μοντέλα με χειροκίνητα σασμάν πατάμε επίσης τον συμπλέκτη, ενώ τη στιγμή του ακουαπλάνινγκ δεν στρίβουμε το τιμόνι, γιατί θα αρχίσουμε τις πιρουέτες μόλις ανακτήσουν τα ελαστικά επαφή με την άσφαλτο. Αποφεύγουμε εξάλλου τα σημεία του οδοστρώματος με λακούβες και «ροδιές» τροχών, επειδή μαζεύουν γρήγορα νερό και έτσι μεγαλώνει ο κίνδυνος της υδρολίσθησης.

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Tα 6 πιο συνηθισμένα λάθη των ηλικιωμένων οδηγών

19.06.2022