Αν κάποιος κάνει μια βόλτα στα πιο τουριστικά σημεία της Αθήνας, στο αεροδρόμιο ή στο λιμάνι του Πειραιά, δεν γίνεται να μη δει τα δεκάδες γκρουπ με τους Ασιάτες τουρίστες που κινούνται συντεταγμένα, με τις φωτογραφικές μηχανές περασμένες στο στήθος. Τι είναι αυτό που τους παρακινεί όμως να μπουν στο αεροπλάνο, να ταξιδέψουν χιλιάδες μίλια για να επισκεφτούν τις ομορφιές της πατρίδας μας; Ο Ιάκωβος Χατζηδάκης, γενικός υπεύθυνος του τμήματος της Renaissance Hellas που εξειδικεύεται στο κομμάτι του ασιατικού τουρισμού, επιβεβαιώνει την παρατήρησή μας: «Και πού να δείτε τι γίνεται στη Σαντορίνη και στη Μύκονο. Η Αθήνα, για τους Ασιάτες κυρίως, είναι το πέρασμα για τα συγκεκριμένα δύο νησιά. Η πλειονότητα θα διανυκτερεύσει για ένα βράδυ, κατά την άφιξη, στην Ελλάδα και άλλο ένα πριν αναχωρήσουν. Οι Δελφοί και τα Μετέωρα είναι οι πιο αγαπημένοι τους ηπειρωτικοί προορισμοί, αν θέλουν να παρατείνουν λίγο τη διαμονή τους. Συνήθως, έχουν ήδη διαμορφωμένο πρόγραμμα για το τι θέλουν να δουν αυτές τις λίγες ώρες που βρίσκονται εδώ. Σε αυτό δεν χωρούν οι δικές μας προτάσεις. Φτάνουν το μεσημέρι με αραβικές πτήσεις και κάνουν tour μισής μέρας στην Ακρόπολη κι έναν πανοραμικό γύρο στην Αθήνα. Την επόμενη μέρα φεύγουν για τα νησιά. Επιστρέφοντας, το πρωί πριν πετάξουν, πηγαίνουν για ψώνια σε Πλάκα και Μοναστηράκι». Αναφορικά με τα ψώνια των Ασιατών, τα μεγάλα και ακριβά brands της Βουκουρεστίου και των γύρω δρόμων μάλλον είναι πρώτα στις προτιμήσεις τους – είναι καθημερινό το φαινόμενο να κυκλοφορούν με σακούλες Hermès και Dior στους δρόμους της πόλης. Ο κ. Χατζηδάκης εξηγεί ότι προτιμούν αυτά τα brands αλλά και τα πιο οικονομικά, επειδή καθετί εισαγόμενο στις χώρες τους είναι πολύ πιο ακριβό. «Σε μάρκες όπως η Folli Follie, οι τιμές που βρίσκουν εδώ είναι 30% χαμηλότερες».
Η Renaissance δουλεύει κυρίως με Κίνα, Ιαπωνία, Ταϊβάν, Μαλαισία, Σιγκαπούρη και Ινδονησία, αφού δεν έχουν ανοίξει ακόμα όλες οι αγορές της Ασίας. Ο κ. Χατζηδάκης αναφέρει με τη σειρά του ότι κάθε ασιατική εθνότητα, όπως είναι λογικό, έχει τα δικά της διακριτά χαρακτηριστικά και είναι απολύτως λανθασμένη η ομογενοποίηση της κίτρινης φυλής που κυριαρχεί στο μυαλό του μέσου Έλληνα. «Οι Ιάπωνες είναι παραδοσιακά οι πιο ταξιδευμένοι, οι πιο έμπειροι και πιο "πολιτισμένοι", οπότε συμπεριφέρονται εντελώς διαφορετικά απ' όλους τους υπόλοιπους. Σιγκαπούρη και Ταϊβάν έχουν ομοιότητες. Οι άνθρωποι από αυτές τις χώρες πηγαίνουν δύο μεγάλα ταξίδια τον χρόνο. Έχουν πάει παντού, έχουν ξανάρθει πιθανότατα Ελλάδα, οπότε είναι πιο απαιτητικοί από έναν Κινέζο που ενδεχομένως βγαίνει πρώτη φορά από τη χώρα του ή έχει πάει μόνο σε κοντινούς του προορισμούς. Οι Κινέζοι επισκέπτες είναι συνήθως νέοι, έρχονται ανά ζευγάρια και ζητούν τα βασικά: μεταφορά, κλιματισμό και βασικές γνώσεις από τους ξεναγούς. Γενικά, πάντως, μένουν ευχαριστημένοι. Όσοι δεν έχουν ταξιδέψει στην Ευρώπη, ίσως απογοητεύονται λίγο από τα ξενοδοχεία μας γιατί τα δικά τους είναι τεράστια και οι παροχές απεριόριστες. Για να πάρεις εδώ παροχές αντίστοιχες με ενός τετράστερου της Κίνας πρέπει να πληρώσεις σουίτα πεντάστερου. Αλλά στα ταξίδια στα οποία συνδυάζουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι συγκρίσεις είναι υπέρ μας».
Στην Ολυμπία ένα γκρουπ Σιγκαπουριανών ενώ τρώγαμε, ξαφνικά παράτησαν το φαγητό για να φωτογραφίσουν το ηλιοβασίλεμα. Μου εξήγησαν έπειτα ότι δεν το είχαν ξαναδεί ποτέ. Στη χώρα τους με τους ουρανοξύστες και τη δόμηση, δεν μπορούν να απολαύσουν αυτό το φαινόμενο.
Η ξεναγός Ιωάννα Ζαχαροπούλου συμπληρώνει: «Οι Ινδοί μερικές φορές μπορεί να γίνουν πολύ κουραστικοί. Εξαιτίας των έντονων κοινωνικών ανισοτήτων που επικρατούν στη χώρα τους, οι ανώτερες κάστες που έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν εδώ κάποιες φορές μας αντιμετωπίζουν ως υπηρέτες τους. Οι Κινέζοι, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μανιακοί με τις φωτογραφίες. Κάνουν ακροβατικά για να πετύχουν την κατάλληλη λήψη – στα Μετέωρα συχνά ανησυχώ μην γκρεμοτσακιστούν. Ένα περιστατικό που μου έκανε εντύπωση πρόσφατα συνέβη στην Ολυμπία με ένα γκρουπ Σιγκαπουριανών. Ενώ τρώγαμε, ξαφνικά παράτησαν το φαγητό για να φωτογραφίσουν το ηλιοβασίλεμα. Μου εξήγησαν έπειτα ότι δεν το είχαν ξαναδεί ποτέ. Στη χώρα τους με τους ουρανοξύστες και τη δόμηση, δεν μπορούν να απολαύσουν αυτό το φαινόμενο».
Τα γκρουπ του ασιατικού τουρισμού δουλεύουν κυρίως με αγγλόφωνους ξεναγούς και μεταφραστές, τους οποίους όμως, όπως επισημαίνει ο κ. Χατζηδάκης, δεν μπορείς να ελέγξεις αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. «Έχουμε επανειλημμένα απευθυνθεί σε υπουργούς και γενικούς γραμματείς όσον αφορά την έλλειψη ξεναγών που να μιλούν ασιατικές γλώσσες, αλλά δεν τους καίγεται καρφί. Η απάντηση που δίνουν είναι να φέρουμε άτομα από την Κίνα και να εκπαιδευτούν εδώ, με σεμινάρια σύντομης διάρκειας. Μα, θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με τον Έλληνα ξεναγό που έχει σπουδάσει εδώ, γνωρίζει τη χώρα και την πονάει; Ή, σκεφτείτε πόσα παιδιά Κινέζων που έχουν μεγαλώσει εδώ θα μπορούσαν να τελειώσουν ανάλογη σχολή και να δουλεύουν ως ξεναγοί με 200 ευρώ μεροκάματο την ημέρα, αντί να είναι άνεργοι. Στην Τουρκία υπάρχει νόμος που για να επιτρέψει σε γκρουπ τουριστών να επισκεφθεί τη χώρα, υποχρεώνει τη συνοδεία από Τούρκο ξεναγό από την αρχή μέχρι το τέλος του ταξιδιού. Έχουν, λοιπόν, ξεναγούς που μιλούν όλες τις γλώσσες. Κι εδώ υπάρχει σχετικός νόμος, αλλά δεν τηρείται. Αν υπάρχουν διαθέσιμοι διπλωματούχοι ξεναγοί που να μιλούν τις αντίστοιχες γλώσσες, δεν επιτρέπεται να δουλέψεις με μεταφραστές».
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρχε πολλή δουλειά στον τουρισμό κι έγινε προσπάθεια επιμήκυνσης της σεζόν και προσέλκυσης χειμερινού τουρισμού, πράγμα που πλέον δεν συμβαίνει και η σεζόν περιορίζεται από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο. «Φταίμε κι εμείς» συμπεραίνει ο κ. Χατζηδάκης. «Τα δρομολόγια των αεροπορικών εταιρειών είναι συνήθως εποχικά. Η Aegean δεν έχει βγάλει ακόμα πτήσεις προς Μύκονο και Σαντορίνη τον Νοέμβριο, κι ας είναι οι πιο δημοφιλείς προορισμοί. Ευτυχώς, το πρόβλημα που είχαμε παλιότερα με τις απευθείας πτήσεις έχει λυθεί και τα stop-overs είναι πολύ μικρά». Αν υποθέσουμε όμως ότι το κομμάτι των νησιών δεν είναι εκ των πραγμάτων τόσο δημοφιλές τον χειμώνα, γιατί δεν εστιάζουμε στην Αθήνα και στα χειμερινά μας καταλύματα; «Όταν οι Ασιάτες ακούνε Ελλάδα, σκέφτονται τη χώρα με τα νησιά. Αυτό είναι ευθύνη του ΕΟΤ. Οι προβολές που έγιναν παλιότερα και γίνονται ακόμα –αν και προσπαθούν να το μαζέψουν πια, αναφέροντας κανένα Πήλιο, καμιά Ρόδο, κάτι καινούργιο– όλα αυτά τα χρόνια στα περίπτερα του ΕΟΤ στο εξωτερικό ήταν Μύκονος και Σαντορίνη, καλντέρα και άσπρα σπιτάκια. Έχουμε προσπαθήσει πολλές φορές να σπρώξουμε κόσμο αλλού, αλλά δεν... Η φετινή σεζόν έχει ήδη μεγάλη ζήτηση και για τα συγκεκριμένα νησιά δεν υπάρχουν καταλύματα που να μπορούν να την καλύψουν. Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που το ασιατικό κοινό αντιλαμβάνεται την Ελλάδα, πράγμα που θέλει χρόνο. Να φέρουν πράκτορες και να τους πάνε να δουν και άλλα μέρη, ώστε να τα προτείνουν στον κόσμο». Η κ. Ζαχαροπούλου αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει την παραπάνω διαπίστωση. «Μου έτυχε ένα γκρουπ Κινέζων πρόσφατα που δεν έβγαζαν καμία φωτογραφία στην Αθήνα, πράγμα που φυσικά μου έκανε εντύπωση και τους ρώτησα γιατί απογοητεύτηκαν. Μου απάντησαν ότι δεν έβλεπαν πουθενά άσπρα σπίτια και μπλε τρούλους».
σχόλια