Elvis Presley: ο θρύλος που έφυγε νωρίς

Elvis Presley: ο θρύλος που έφυγε νωρίς Facebook Twitter
Ήταν μόλις 42 ετών, αλλά έμοιαζε να έχει διανύσει καριέρα πολλών δεκαετιών, εξαιτίας της μαζικής επιρροής του στην ποπ κουλτούρα, και της σαρωτικής του εργογραφίας.
1



ΟΣΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ
την σταδιακή παρακμή του Έλβις Πρίσλεϊ, δεν ξαφνιάστηκαν από την είδηση του θανάτου του, στις 16 Αυγούστου του 1977. Μάλιστα, το τελευταίο single που μπήκε στους καταλόγους επιτυχιών, ήταν το Way Down, το οποίο είχε ηχογραφήσει στο στούντιο του σπιτιού του τον Οκτώβριο της προηγούμενης χρονιάς, έφτασε μέχρι το νούμερο 53 (το τελευταίο του νούμερο 1 ήταν το υπέροχο Suspicious Minds, 7 χρόνια πριν) και τον Αύγουστο του 77 σκαρφάλωσε μερικές θέσεις, ισορροπώντας μετά βίας στο νούμερο 18. Μικρή απόδειξη της μεταστροφής στο κοινό του Πρίσλεϊ ήταν πως το πάλαι ποτέ έμβλημα της ροκ, είχε πλέον επιτυχία στα gospel και country charts, σε ένα κοινό τόσο συντηρητικό, όσο κι εκείνο που κάποτε έκαιγε τους δίσκους του ως βλάσφημους και προκλητικούς για τα χρηστά ήθη.

Ήταν μόλις 42 ετών, αλλά έμοιαζε να έχει διανύσει καριέρα πολλών δεκαετιών, εξαιτίας της μαζικής επιρροής του στην ποπ κουλτούρα, και της σαρωτικής του εργογραφίας: είχε προλάβει να πρωταγωνιστήσει σε 32, φαντεζί, σινεμασκόπ και αξιολησμόνητες (εκτός από το Jailhouse Rock) ταινίες, από το 1956 μέχρι το 1970, και φυσικά να κυκλοφορήσει δεκάδες albums και εκατοντάδες τραγούδια, πολλά από τα οποία αξέχαστα, καθώς και να περιοδεύσει σε  όλον τον κόσμο επιδεικνύοντας τις θηριώδεις ικανότητες του στα live. Ήταν ο βασιλιάς του rock n’ roll, που είχε εκθρονιστεί καιρό πριν, αλλά κανείς από το στενό του περιβάλλον δεν τολμούσε να του το σφυρίξει.

Eίχε προλάβει να πρωταγωνιστήσει σε 32, φαντεζί, σινεμασκόπ και αξιολησμόνητες (εκτός από το Jailhouse Rock) ταινίες, από το 1956 μέχρι το 1970, και φυσικά να κυκλοφορήσει δεκάδες albums και εκατοντάδες τραγούδια, πολλά από τα οποία αξέχαστα, καθώς και να περιοδεύσει σε όλον τον κόσμο επιδεικνύοντας τις θηριώδεις ικανότητες του στα live.

Μετά το τέλος, κυκλοφόρησαν, εκτός από ανέκδοτα κομμάτια και ατελείωτες ανθολογίες με το γνωστό υλικό, ιστορίες και κουτσομπολιά για τα ναρκωτικά και τις καταχρήσεις στο κάστρο του, την Graceland. Ένα ευτραφές και ιδρωμένο φάντασμα του αεικίνητου, αεράτου και σέξι παλιού εαυτού του, ο Πρίσλεϊ γέρασε πολύ γρήγορα, καθώς δεν πρόλαβε να αντιληφθεί τι σήμαιναν τα 60ς, και πόσο αστραπιαία είχε φυσήξει ένας διαφορετικός άνεμος. Εγκλωβισμένος σε μια συγκεκριμένη περσόνα, και φορτωμένος με την πανοπλία που θα ενέπνεε στρατιές από σωσίες  που ακόμη και σήμερα βγάζουν το ψωμάκι τους μιμούμενοι τον Fat Elvis με τις πούλιες και τις φαβορίτες, διέκοψε τους δεσμούς του με την πραγματική μουσική και παντρεύτηκε την ευρεία έννοια της showbiz με ολέθρια αποτελέσματα. Κι ενώ όλοι ομολογούσαν πως εκείνος υπήρξε ο μαγικός σπινθήρας και η πολύτιμη γέφυρα των μπλούζ των μαύρων με το ρον των λευκών, ο Έλβις βυθιζόταν σε μια υπερπροστατευμένη καχυποψία. Έμοιαζε με την Γκλόρια Σουάνσον στη Λεωφόρο της Δύσης του Μπίλι Γουάιλντερ που αποσύρθηκε πλούσια και μουμιοποιημένη σε μια επιτύμβια έπαυλη και προσποιόταν πως δεν καταλάβαινε πως ο καιρός της δόξας της είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί, γιατί αρνείτο να κατανοήσει σε ποιους καιρούς πλέον ζούσε- ειρωνικά, λίγους μήνες αργότερα, πέθανε ο μεγαλύτερος σταρ του βωβού σινεμά, ο Τσάρλι Τσάπλιν, που είχε ωστόσο προλάβει να γίνει ένας ζωντανός και αγαπητός θρύλος, πριν αποτραβηχτεί στην Ελβετία για να χαρεί την πολυμελή οικογένεια του.

Elvis Presley: ο θρύλος που έφυγε νωρίς Facebook Twitter
Ο Έλβις σε live εμφάνιση το 1968

Το κύκνειο άσμα, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχε απολαύσει πολύ μεγαλύτερη, μεταθανάτια δημοφιλία, δεν ήταν δυνατόν να πουλήσει περισσότερα αντίτυπα ή να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση ανάστασης, όπως έγινε πριν από μερικά χρόνια με τον Μάικλ Τζάκσον (που παρεμπιπτόντως, ειδωλοποίησε τον Πρίσλεϊ ως το σημείο να παντρευτεί την κόρη του!), γιατί τα γούστα της εποχής ταξίδευαν σε άλλα πελάγη: το καλοκαίρι του 1977, τα αμερικάνικα ραδιόφωνα κατακλύζονταν από το Rumours των Fleetwood Mac και το Hotel California των Eagles. Οι πρώτοι είχαν κάνει την τελευταία από τις πολλές αλλαγές στο πολύπαθο σχήμα τους, όταν με μια κίνηση ματ, προσέλαβαν δύο χρόνια πριν τον Λίντσεϊ Μπάκινχαμ και την Στίβι Νικς, δίνοντας μια αιθέρια, ποπ ένεση στα μπλουζ απομεινάρια του Πίτερ Γκρίν και του Ντάνι Κίργουαν. Το άλμπουμ τους καρφώθηκε στο νούμερο ένα απί 31 εβδομάδες και μόνο οι Καλιφορνέζοι Eagles διέκοπταν την κυριαρχία τους, με τον ομώνυμο ύμνο του δίσκου και μια πιο country rock εγκατάλειψη στο αβίαστο, αρμονικό, νωχελικό τους στιλ. Με τους Steely Dan και το μυστηριώδες, τζαζόφιλο, αριστουργηματικό τους Aja, και τη Λίντα Ρόνσταντ και τον Μπάρι Μάνιλοου να ανεβαίνουν επίσης στην πρώτη θέση, τα charts έμοιαζαν να έχουν καταληφθεί από εντελώς διαφορετικούς Αμερικανούς, σε σχέση με τον ήχο του Πρίσλεϊ 20 μόλις χρόνια πριν. Ως εναλλακτική πρόταση για το mainstream, η ντίσκο ξεμάκραινε ακόμη περισσότερο, προσθέτοντας εμφατικά και ξεδιάντροπα χορευτικά, το rhythm στο blues, παίρνοντας μεγαλύτερη απόσταση από την επανάσταση στην οποία ηγήθηκε ο Πρίσλεϊ με τις ηχογραφήσεις του στην εταιρεία Sun.

Suspicious Minds

Κι επειδή όλα κάνουν τον κύκλο τους, και το κουβάρι ξεμπλέκεται από εκεί που δεν το περιμένει κανείς, την ίδια χρονιά η Αγγλία παίρνει φωτιά με την punk, με αλήτες που βρίζουν και φτύνουν, ουρλιάζουν και διαμαρτύρονται μουσικά, με τον δικό τους τρόπο, χιλιάδες μίλια μακριά από τον αμερικάνικο Νότο, ενάντια σε διαφορετικούς Θεούς και διαφορετικού τύπου κατεστημένο βόλεμα. Όπως και ο βασιλιάς της ροκ, έτσι και οι πρωτεργάτες της πανκ δεν φύτρωσαν με παρθενογένεση, και οφείλουν πολλά σε προηγούμενους, εξίσου ζόρικους και ίσως πιο ευφάνταστους μουσικούς δημιουργούς, που δεν είχαν την τύχη να ηγηθούν κινήματος και να αναγνωριστούν στο πραγματικό τους μέγεθος. Όπως και ο Πρίσλεϊ, όσο κι αν ενόχλησαν στην αρχή, έγιναν οικεία ονόματα στη συνέχεια, παρήκμασαν φυσιολογικά, όσοι δεν πέθαναν πριν την ώρα τους, και δεκαετίες αργότερα, έγιναν μόδα από τους οίκους υψηλής ραπτικής. Ο Έλβις, που για κάποιους ζει ακόμη (δεν διαδίδεται τέτοια φήμη για όποιον κι όποιον…), θα είχε τσαντιστεί πολύ με αυτή την αδόκιμη σύγκριση του με την πανκ μουσική. Αλλά αν τον άφηναν να τη σκεφτεί καλύτερα, μάλλον θα έβλεπε ουσιαστικές ομοιότητες και θα κολακευόταν. 

Μουσική
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
REWORKS 2025 - Τα νέα / ανερχόμενα ονόματα του φετινού φεστιβάλ

Μουσική / Κρατήστε σημειώσεις: Αυτά είναι τα ανερχόμενα ονόματα του φετινού Reworks

Μέσα σε πέντε μέρες το κορυφαίο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής φέρνει στη Θεσσαλονίκη πολυσυλλεκτικά, απρόβλεπτα και ατμοσφαιρικά sets που συνδυάζουν την εγκεφαλική με τη χορευτική διάσταση.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Μουσική / Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Ο Taki Tsan και ο DJ Alx έχουν γράψει μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού χιπ χοπ. Τριάντα χρόνια μετά το ξεκίνημά τους είναι ακόμα εδώ, alive and kicking, με κοινό live στο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο ΠΛΥΦΑ, καινούργια σεζόν για το Taki Tsan Show αλλά και νέο άλμπουμ.
M. HULOT