Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή Facebook Twitter

Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή

1

Yπάρχουν αρχοντικά μέρη που σε μεταφέρουν έναν ή δύο αιώνες πίσω, μ' έναν όμορφο, αλλά άβολο τρόπο: νιώθεις μονίμως σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή. Στη Σύρο, όμως, τα παλιά κτίρια και η ατμόσφαιρα των περασμένων αιώνων δεν καπελώνουν τη σύγχρονη εμπειρία. Είσαι στο εδώ και στο τώρα και όλα είναι δυνατά.


Τρεις επιλογές έχεις στη Σύρο: να ζήσεις την αρχοντική πλευρά της, τη ρεμπέτικη και την «εξοχική» της Άνω Σύρου.


Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του νησιού δεν είναι τυχαίος. Το 1204, με την επικράτηση των Βενετών στο Αιγαίο, δημιουργήθηκε ο πρώτος αξιόλογος οικισμός, η Άνω Σύρος, οι κάτοικοι του οποίου ασπάστηκαν τον καθολικισμό, διατήρησαν όμως την ελληνική γλώσσα, και έκτοτε πολλοί αποκαλούσαν τη Σύρο «το νησί του Πάπα». Αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά το 1826, όταν εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσφυγες από τα Ψαρά, τη Χίο, την Κρήτη και τη Μικρά Ασία. Επιπλέον, είναι στο κέντρο των Κυκλάδων και γειτονεύει με την Άνδρο, την Τήνο, τη Μύκονο, τη Δήλο, τη Ρήνεια, την Κέα, τη Γυάρο, την Κύθνο, τη Σέριφο, τη Σίφνο, την Πάρο, την Αντίπαρο και τη Νάξο. Τελείως αναμενόμενο το ότι η Σύρος έγινε ένα χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών, διατηρώντας πάντα μια ξεχωριστή αρχοντική ταυτότητα.

Στα σκαλιά του δημαρχείου της Ερμούπολης, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ' ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία.


Η Ερμούπολη έχει ζωή όλο τον χρόνο κι έτσι δεν θα νιώσεις την καλοκαιρινή απελπισία άλλων νησιών που ζουν και πεθαίνουν μόνο μέσα σ' ένα καλοκαίρι. Οι χαλαροί ρυθμοί ευνοούν τις χαλαρές βόλτες. Το δημαρχείο Ερμούπολης είναι από τα πιο εμβληματικά κτίριά της και ανεγέρθηκε με σχέδια του Τσίλερ λίγο πριν από τον 20ό αιώνα. Στα σκαλιά του, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ' ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία.

Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή Facebook Twitter
Το Θέατρο Απόλλων, η εντυπωσιακή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου.

Τα σημαντικότερα μνημεία της Σύρου χρησιμοποιούνται και σήμερα. Το Θέατρο Απόλλων, η εντυπωσιακή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, δεν είναι ένα απλό διατηρητέο. Εκεί γίνονται εκδηλώσεις, παραστάσεις και προβολές (π.χ. του εξαιρετικού φεστιβάλ animation Animasyros που θα πετύχεις κάθε Σεπτέμβριο). Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1862 απ' τον αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό και τα εγκαίνια έγιναν δύο χρόνια αργότερα. Θα θαυμάσετε όχι μόνο τη διάταξη του εσωτερικού χώρου αλλά και την πλούσια διακόσμησή του, ζωγραφική και μαρμάρινη.


Τα μουσεία είναι πολλά: Αρχαιολογικό, Κυκλαδικής Τέχνης, Λαογραφικό κ.ά., όμως αυτό που ξεχωρίζει είναι το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη, που στεγάζεται σε μια πανέμορφη συριανή οικία.

Ο Βαμβακάρης είναι «παρών» και στην πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού, του Λιλή, στην Άνω Σύρο, όπου κάποτε έπαιξε μουσική. Άλλα εστιατόρια που ξεχωρίζουν είναι η (δημιουργική) Κουζίνα, το Όνειρο, τα Βαπόρια και το Τσιπουράδικο 50-50. Μια δοκιμή αξίζουν και τα παγωτά του Dai Dadi στο λιμάνι. Οι τοπικές λιχουδιές είναι πάμπολλες: σκορδολουκάνικο, γρονθοτυράκια, λούζα, και μην πούμε καν για τα γλυκά τύπου συριανό λουκούμι ή τηγανίτα με μέλι.


Η νυχτερινή διασκέδαση είναι χαλαρή. Για καλή ροκ και τέχνη το Boheme del Mar είναι πλάι στο κύμα, ενώ για κοκτέιλ και πιο χορευτικές νύχτες υπάρχουν, μεταξύ των άλλων, το Kouchico και το Liquid Music Bar.


Αγαπημένες παραλίες για μπάνιο και για άλλες υδάτινες δραστηριότητες; Ο Φοίνικας, ο Γαλησσάς, το Κίνι, το Δελφίνι αλλά και η πευκόφυτη Ντελαγκράτσια με τις νεοκλασικές επαύλεις έχουν γαλήνιες θάλασσες, ιδανικές για ήσυχες, οικογενειακές διακοπές.

Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή Facebook Twitter
Η παραλία Δελφίνι

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Ως ένας πρώην κάτοικος του νησιού (6 χρόνια) συνυπογράφω για την πανέμορφη Ερμούπολη, το εξαιρετικό τοπίο του νησιού, το απερίγραπτο φως, τις όμορφες παραλίες και το εξαιρετικό φαγητό. Πιο συγκεκριμενα έχουμε σουβλάκι για όλα τα γούστα, ιταλική πίτσα στο λιμάνι και ακριβώς δίπλα βρίσκουμε το καλύτερο παγωτό που έχω φάει ποτέ. Για όσους θέλουν κάτι πιο ήσυχο με κρυστάλλινα νερά και βότσαλο, θα πρότεινα και την παραλία Πακου που βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση με τα πόδια από την επίσης εξαιρετική αμμουδιά του Γαλησσα. Χάρη στις μικρές αποστάσεις, τα ΚΤΕΛ και το δωρεάν mini bus εντός πόλης, ο επισκέπτης μπορεί άνετα να μετακινηθεί χωρίς την ανάγκη αυτοκινήτου. Για γρήγορο μπάνιο ή μόνη λύση είναι τα αστέρια που βρίσκονται σε απόσταση 10 λεπτών με τα πόδια από την πλατεία, ακριβώς κάτω από την γραφική γειτονιά Βαπόρια. Όλες οι άλλες παραλίες είναι προσβάσιμες με το λεωφορείο ΚΤΕΛ που κάνει τον γύρο του νησιού ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάθε μέρα (η πιο μακρινή από την πόλη είναι περίπου στα 30 λεπτά απόσταση)