Είδα τα βραβεία του MTV χτες.
Κάποτε τα βίντεοκλιπ που κέρδιζαν τα βραβεία ήταν η είδηση - μόνο τρομερής αισθητικής και καινοτομίας βίντεοκλίπ μπορούσαν να είναι υποψήφια. Εδώ και χρόνια (από τότε που το MTV σταμάτησε να πολυπαίζει μουσική), τα βραβεία κερδίζει οποιοσδήποτε είναι δημοφιλής ακόμα κι αν το βίντεοκλίπ του απλώς τον δείχνει να τραγουδάει στο στούντιο.
Κάθε χρόνο το βίντεο της χρονιάς ήταν ένα σκηνοθετικό επίτευγμα - απ' τα κλιπ-ταινιάκια του Μάικλ Τζάκσον ή τα πανάκριβα αριστουργήματα της Μαντόνα μέχρι εμβληματικά βίντεοκλιπ όπως ήταν τα Losing My Religion των REM ή το εξωφρενικά προχωρημένο για την εποχή του Sledgehammer του Peter Gabriel.
(Και σήμερα υπάρχουν εξαιρετικά βίντεοκλίπ απλώς δεν πρόκειται να είναι υποψήφια.)
Στο θέμα μας. Το πιο λυπηρό θέαμα ήταν φυσικά η Miley Cyrus - σα να βλέπεις αυτοκινητιστικό δυστύχημα και να μη μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.
Δεν έχει σημασία που ήταν το γλυκό παιδάκι του Hanna Montana - δεν είναι αυτό το πρόβλημα, ότι ένα αθώο κοριτσάκι μετατράπηκε σε στερεοτυπική 'τσούλα'. Ούτε το ότι έπαιξε με το σεξ ή ότι προσπάθησε να είναι σέξι.
όλο απεγνωσμένο, από το 3ο λεπτό ξεκινά και η έξτρα παράνοια
Η μανιασμένη προσπάθειά της, η γλώσσα έξω (σαν καρτούν στερεοτυπικού τρελού) το μάτι που γυάλιζε, οι συνεχείς άγαρμπες κινήσεις - η υπερβολή ήταν αυτή που σε έκανε να νιώθεις άβολα. Το ότι κουνούσε τον κώλο της θα μπορούσε να ήταν σέξι αν το έκανε μια δυο φορές (και όχι διακόσιες), το ότι έβγαζε τη γλώσσα της ίσως και να έμοιαζε σέξι-πανκ αν δεν την έβγαζε, σα να είχε πρόβλημα, κάθε πέντε δευτερόλεπτα.
Εκεί που αναρωτήθηκα όμως αν ήταν τρελή ήταν όταν πήρε εκείνη την τεράστια παλάμη με το τεντωμένο δάχτυλο και έμοιαζε με κάθε τρόπο να κάνει ότι διακορεύει τον εαυτό της - πράγμα που μετά από ένα δευτερόλεπτο έπαυε να είναι σέξι ή απλά γελοίο και γινόταν γκροτέσκο.
Η αντίδραση της οικογένειας του Will Smith τα λέει όλα.
Το πιο αστείο/λυπηρό ήταν όταν αφού τελείωσε το ντουέτο της με τον Robin Thicke και αυτός συνέχισε με άλλο τραγούδι, αυτή παρέμεινε στη σκηνή, σε δεύτερο πλάνο και συνέχιζε να κάνει τα ίδια, απεγνωσμένα αναζητώντας λίγη προσοχή ακόμη. Ακόμα κι όταν δεν την έπαιρνε κανονικά η κάμερα - την βλέπεις να παίζει ακόμα με την παλάμη και το δάχτυλο.
Πολλά παιδιά θαύματα - που ήταν στη σόουμπιζ από τότε που θυμούνται τους εαυτούς τους μεγαλώνοντας αντιδρούν στην εικόνα του καλού παιδιού. Η Μπρίτνι με το σεξ, το ξυρισμένο κεφάλι, τα πειραγμένα νεύρα, ο Μακόλι Κάλκιν του Μόνος στο Σπίτι με τα άπειρα ναρκωτικά, η Miley Cyrus ίσως με όλα τα παραπάνω, ή ίσως με την ανάγκη να προκαλέσει, ακόμα κι αν ντροπιαστεί.
[+] Διάβασα, ως αντίδραση στο ποστ μου το εξής εξαιρετικό:
πριν την πεις "τσόλι", σκέψου. (για το σόου της Μάιλι στα MTV)
*Μακάρι να είχα δει χτες στα βραβεία έστω ένα ωραίο βίντεοκλίπ για να το προτείνω ή για να κλείσω με αυτό, μακάρι να είχα μάθει έστω έναν καινούριο αξιόλογο καλλιτέχνη και να μην έμενα κι εγώ (όπως όλοι) στα παραλειπόμενα.
Υπήρξε όμως κάτι.
Η εμφάνιση του Kanye West, τόσο διαφορετική απ' όλων των άλλων - η καλύτερη της βραδιάς κατά τη γνώμη μου, που απέδειξε πόσο ανώτερος καλλιτέχνης ήταν απ' όλους τους υπόλοιπους εκεί πέρα. Και με μια εξαιρετικά σύντομη εμφάνιση ξέπλυνε όλη την trashίλα.
(+ Για επιπλέον ξέπλυμα της κακογουστιάς: Τα 10 αγαπημένα μου τραγούδια των Smiths)
σχόλια