ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω κατεβάσει 2 dating apps (μία που έχει την φήμη της εφαρμογής που χρησιμοποιείται κυρίως από άτομα που ψάχνουν κάτι χαλαρό, και μία άλλη που απευθύνεται σε σοβαρές καταστάσεις αλλά δεν έχει τόσο κόσμο όσο η πρώτη) και παρατήρησα -προς απογοήτευσή μου- πως και στις 2 εφαρμογές συμβαίνει το εξής παράδοξο φαινόμενο: κάνεις match με κάποιο άτομο (μετά σου δίνεται η δυνατότητα να στείλεις μήνυμα, αλλιώς δεν μπορείς να στείλεις -εκτός αν πληρώσεις το premium πακέτο συνδρομής, το οποίο δεν θέλω να κάνω, -το είχα δοκιμάσει βασικά κάποτε που μου περίσσευαν μερικά χρήματα, από περιέργεια πιο πολύ να δω αν αξίζει, και δεν είδα και τρελή διαφορά με το να μην το έχω- ) , του στέλνεις κάποιο μήνυμα (και "μήνυμα" εννοώ κάτι που είδες στο προφίλ του και για conversation starter, όχι απλά "Γεια, τι κάνεις;" και έτσι κλισέ small talk) και σε αφήνει στο "Διαβάστηκε" (το οποίο δεν μπορείς να το δεις βέβαια όμως αν το στείλεις Δευτέρα πρωί και αυτό το άτομο είναι πολλές ώρες online κάθε μέρα, και περάσουν μερικές μέρες, φαίνεται από εκεί ότι το διάβασε και απλά δεν απάντησε, όσα μηνύματα και αν δέχτηκε, κάποτε, αργα ή γρήγορα θα το διάβαζε και θα απαντούσε αν ήθελε, εκτός αν δεν θέλει καν). Και νιώθω μετά εγώ σαν αυτά τα κουταβάκια, γατάκια, χαμστεράκια, τέλος πάντων, κατοικίδια, στα pet shops, που τα χαιδεύει κάποιος και αυτά κουνάνε τις ουρίτσες τους νομίζοντας πως βρήκαν επιτέλους σπίτι και θα τα υιοθετήσουν, ενώ μετά ο άνθρωπος απλά γυρνάει και φεύγει από το κατάστημα και αυτά μένουν στα κλουβιά τους. Οκ, λίγο μελοδραματική παρομοίωση αλλά κάπως έτσι νιώθω το υπαρξιακό κρύο μετά από την κάλπικη υπόσχεση της θέρμης της επικοινωνίαα και της σύνδεσης που τελικά δεν ευδοκίμησε ποτέ. Γιατί να κάνεις swipe right (στα dating apps "σέρνεις" ένα προφίλ προς τα δεξιά αν σου αρέσει, αριστερά αν δεν σου αρέσει) και να ταιριάξεις με κάποιον, αν στη τελική δεν πρόκειται να ανταλλάξετε ούτε μία κουβέντα; Μπαίνω και βλέπω π.χ. σήμερα 4 καινούρια match και χαίρομαι, στέλνω μήνυμα και περιμένω. Και περιμένω. Και ακόμα περιμένω. Αυτή η αναμονή είναι ψυχοπλακωτική, σου δημιουργεί ανασφάλεια και άγχος, λες και περνάς από συνέντευξη για δουλειά. Νιώθεις σαν σε τσεκάρουν, σαν να εξετάζεται στο μικροσκόπιο η κάθε διαθέσιμη πληροφορία γύρω από εσένα, σαν να τεμμαχίζουν το Είναι σου χειρούργοι των οποίων τις προθέσεις αγνοείς. Εγώ ξεκαθαρίζω την θέση μου, ποιος είμαι και τι ψάχνω (σχέση) και είμαι πολύ επιλεκτικός, άντε να κάνω μία στις 20 swipe right που θα τύχει και θα έχουμε κάποιο κοινό ενδιαφέρον (π.χ. θέατρο, να ακούμε παρόμοια μουσική, να ψάχνει και εκείνη σχέση, να ταιριάζουν τα vibes μας) και δεν στέλνω ποτέ μηνύματα απλά "να είχαμε να λέγαμε" απλά να λέω πως μιλάω με κοπέλες σε τέτοιεα εφαρμογές, εννοώ πως για μένα μία ρομαντική γνωριμία είναι επένδυση χρόνου και συναισθημάτων και δεν θέλω να χαραμίζω τίποτα από τα δύο, είμαι 32 ετών, δεν είμαι στην φάση του "χαλαρά και ό,τι προκύψει". Πληγώνει πολύ αυτό το "Διαβάστηκε" , αυτή η ατέλειωτη αναμονή. Ακόμα και friendzone να με βάλει κάποια ή να μου πει/γράψει ξεκάθαρα πως δεν με θέλει/δεν με βλέπει ερωτικά, χίλιες φορές προτιμώ αυτό να το ξεκαθαρίσουμε να μην περιμένω και ελπίζω σε κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ, παρά αυτό το ερωτηματικό με τρεις τελίτσες "με θέλει; δεν με θέλει; το διάβασε; δεν το διάβασε; ζει;".