ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κανείς πλέον στον κόσμο που να μην έχει ακούσει το τραγούδι, ή έστω το απόλυτα εθιστικό κιθαριστικό riff που το πλαισιώνει, πολλοί λιγότεροι όμως γνωρίζουν την προέλευσή του. Το Seven Nation Army ήταν το πρώτο single από το Elephant (2003), το τέταρτο άλμπουμ του ροκ ντουέτου The White Stripes από το Ντιτρόιτ που αποτελούνταν από τον Τζακ και την Μεγκ Γουάιτ.
Το κομμάτι αποτέλεσε σημείο καμπής για το συγκρότημα, όχι μόνο επειδή έγινε αμέσως επιτυχία – κερδίζοντας βραβείο Grammy για το καλύτερο τραγούδι εκείνης της χρονιάς– αλλά και επειδή το εισαγωγικό του riff («να-νάνα- νανάνα») απέκτησε σύντομα τη δική του ζωή. Σήμερα, είναι το riff με τις περισσότερες αναζητήσεις στο Google, ξεπερνώντας κλασικά κομμάτια όπως το Stairway to Heaven των Led Zeppelin και το Smoke on the Water των Deep Purple, με σχεδόν 2 δισεκατομμύρια αναπαραγωγές στο Spotify.
Παρότι το κομμάτι συνδέθηκε αρχικά με την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ιταλίας, οι ρίζες της δημοτικότητας του στα γήπεδα του πλανήτη βρίσκονται στους οπαδούς της ποδοσφαιρικής ομάδας της Μπριζ. Τον Οκτώβριο του 2003, πριν από έναν αγώνα για το Champions League στο Μιλάνο μεταξύ της βελγικής ομάδας και της Μίλαν, ενώ απολάμβαναν μερικές μπύρες σε ένα μπαρ, οι οπαδοί της Μπριζ άκουσαν το τραγούδι των White Stripes και το βρήκαν τόσο εθιστικό που άρχισαν μεταξύ τους να σιγοτραγουδούν τη μελωδία.
H μόνη φορά που ο Γουάιτ καταδίκασε δημοσίως τη χρήση του τραγουδιού ήταν όταν το οικειοποιήθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ. Το τραγούδι εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα προεκλογικό βίντεο για τον Τραμπ το 2016, γεγονός που ώθησε τον Γουάιτ να εκφράσει την «αηδία» του σε μια ανάρτηση στο Facebook.
Συνέχισαν να το κάνουν τόσο στους δρόμους της πόλης όσο και στις εξέδρες του σταδίου Σαν Σίρο. Όταν ο Αντρές Μεντόζα πέτυχε το καθοριστικό γκολ που εξασφάλισε την απροσδόκητη νίκη της Μπριζ, οι οπαδοί της ομάδας ξέσπασαν με ακόμη μεγαλύτερη θέρμη τραγουδώντας το riff του κομματιού και επιστρέφοντας στο Βέλγιο το υιοθέτησαν ως ανεπίσημο ύμνο της ομάδας.
The White Stripes - Seven Nation Army (Official Music Video)
Ακολούθως, το κομμάτι υιοθετήθηκε από τους οπαδούς της Ρόμα και μέχρι το καλοκαίρι του 2006, είχε γίνει η ιαχή που συνόδευε την εθνική ομάδα της Ιταλίας καθώς βάδιζε προς τον θρίαμβο στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Τότε ήταν που ξεκίνησε ο θρύλος. Δύο ημέρες μετά τον τελικό, οι αστέρες της ομάδας Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο και Μάρκο Ματεράτσι τραγούδησαν το κομμάτι από τη σκηνή της συναυλίας των Rolling Stones στο Μιλάνο. Από εκείνη τη στιγμή, το Seven Nation Army εδραίωσε την ιδιότητά του ως ο παγκόσμιος ύμνος του ποδοσφαιρικού οπαδισμού και σύντομα επεκτάθηκε και σε άλλα αθλήματα. Μέχρι το 2007, η μελωδία είχε περάσει τον Ατλαντικό επιστρέφοντας στην πατρίδα της, τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έγινε βασική ατραξιόν στις μεγάλες αθλητικές εκδηλώσεις.
Τον Νοέμβριο του 2023, μιλώντας στο σόου του Conan O'Brien, ο Τζακ Γουάιτ δήλωνε για την απίστευτη εξάπλωση του κομματιού στα πέρατα του κόσμου: «Δεν είναι πια δικό μου. Αποτελεί μέρος μιας παγκόσμιας λαϊκής μουσικής. Δεν με πειράζει αν ο κόσμος δεν ξέρει από πού προέρχεται, τόσο το καλύτερο, τόσο πιο ευτυχισμένος είμαι, τόσο περισσότερο γίνεται πανταχού παρόν». Ο ενθουσιασμός του όμως για την παγκόσμια απήχηση του Seven Nation Army είχε αρχίσει να μετριάζεται όταν η μελωδία ξεκίνησε να χρησιμοποιείται σε πολιτικές συγκεντρώσεις και να οικειοποιείται από ομάδες που εκπροσωπούν όλο το ιδεολογικό φάσμα.
Η πρώτη σημαντική περίπτωση ήταν κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης στην Αίγυπτο το 2011, όταν οι διαδηλωτές το υιοθέτησαν ως σύνθημα. Μερικά χρόνια αργότερα, το 2017, το χρησιμοποίησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο οι υποστηρικτές του ηγέτη του Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν ως ύμνο της προεκλογικής του εκστρατείας, που αντηχούσε στις συγκεντρώσεις πριν από τις εκλογές εκείνης της χρονιάς.
Πιο πρόσφατα, το 2023, το Seven Nation Army ακούστηκε σε μαζικές διαδηλώσεις στο Ισραήλ κατά της δικαστικής μεταρρύθμισης, όπου οι διαδηλωτές φώναζαν πάνω από τη μελωδία «Demokratia o mered» (δημοκρατία ή εξέγερση).
Ωστόσο, η μόνη φορά που ο Γουάιτ καταδίκασε δημοσίως τη χρήση του ήταν όταν το οικειοποιήθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ. Το τραγούδι εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα προεκλογικό βίντεο για τον Τραμπ το 2016, γεγονός που ώθησε τον Γουάιτ να εκφράσει την «αηδία» του σε μια ανάρτηση στο Facebook. Η διαμάχη επανεμφανίστηκε τον Αύγουστο του 2023, όταν ο Τραμπ χρησιμοποίησε ξανά το Seven Nation Army σε ένα προεκλογικό βίντεο που διαμοιράστηκε από την υπεύθυνη επικοινωνίας του, Μάργκο Μάρτιν. Αυτή τη φορά, ο Γουάιτ απάντησε μέσω Instagram, γράφοντας «Μην διανοηθείτε καν να χρησιμοποιήσετε τη μουσική μου, φασίστες!» και απειλώντας ότι θα κινηθεί νομικά.
Η ευρεία επιτυχία του κομματιού αποδίδεται συχνά στην απλή, επαναλαμβανόμενη μελωδία του. Ωστόσο, αμέτρητα άλλα τραγούδια διαθέτουν εξίσου «απλές» μελωδίες, ωστόσο δεν έχουν επιτύχει την ίδια μοναδική απήχηση στη κοινή συνείδηση. Σε μια συνέντευξη του 2022 με τον διάσημο παραγωγό Ρικ Ρούμπιν στο podcast Broken Record, ο Τζακ Γουάιτ πρότεινε μια επιστημονική εξήγηση που έχει να κάνει με τους οργανικούς λόγους που εξηγούν γιατί αρέσει σε κάποιον ένα μουσικό κομμάτι. Ενώ έπαιζε μια μουσική κλίμακα, ο διάσημος ροκ σταρ εξήγησε ότι ο εγκέφαλος επιθυμεί πάντα την ολοκλήρωση ενός μελωδικού μοτίβου: «Ο ακροατής μπορεί να μαντέψει ποιες θα είναι οι δύο τελευταίες νότες και ίσως υπάρχει μια ιδιαίτερη απόλαυση σ’ αυτό».
Με στοιχεία από El Pais.
