Το ταπεινό ρέκβιεμ της Μαρίας Παπαγεωργίου για τον Θάνο Μικρούτσικο

Το ταπεινό ρέκβιεμ της Μαρίας Παπαγεωργίου για τον Θάνο Μικρούτσικο Facebook Twitter
Ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπισε η Παπαγεωργίου το έργο του Μικρούτσικου ήταν ένα μάθημα ηθικής και αισθητικής για όποιον θέλει να αναμετρηθεί με κάτι που έχει καταγραφεί με μεγάλο όγκο στην ιστορία. Φωτ.: Άκης Χρήστου
0

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ sold out μέρες πριν από την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου. Έστω και μικρή επαφή αν είχε κανείς με τον συναυλιακό κόσμο της Μαρίας Παπαγεωργίου, ερχόταν στο θέατρο υποψιασμένος ότι δεν θα παρακολουθήσει ένα τυπικό αφιέρωμα. Όποιος ήρθε ανυποψίαστος το έμαθε για τα καλά. Υποψιασμένοι και ανυποψίαστοι τελικά έφυγαν με την ίδια λυτρωτική συγκίνηση.

Η Παπαγεωργίου μέσα στη δεκαπενταετή πορεία της εξελίχθηκε σε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικές φωνές του παρόντος ελληνικού τραγουδιού. Δεν περιμέναμε το αφιέρωμά της στον Θάνο Μικρούτσικο για να το διαπιστώσουμε, αλλά αυτή η παράσταση φώτισε με τον πιο εμφατικό τρόπο την περίοδο καλλιτεχνικής ωριμότητας που διανύει, έχοντας βρει «τον ήχο της».

Συχνά οι αφιερωματικές συναυλίες είναι ανούσια μνημόσυνα με τετριμμένες ενορχηστρώσεις και συμμετέχοντες στη λογική «πάμε να βγάλουμε την υποχρέωση, να πάρουμε τα λεφτά και να φύγουμε». Εδώ τα πράγματα ήταν αλλιώς. Είχαν τη βαθιά χειρονομία της τιμής απέναντι σε έναν άνθρωπο που προσέφερε με την ψυχή του στον ελληνικό πολιτισμό.

Η πρώτη της επαφή με τους μεγάλους συνθέτες έγινε με τον μεγαλύτερο. Τον Μίκη Θεοδωράκη. Έφτιαξε την «Αλληλογραφία», ένα άλμπουμ με διασκευές τραγουδιών του σπουδαίου συνθέτη που της έδωσε –εν ζωή ακόμα– λευκή επιταγή και βαριά παρακαταθήκη. Αργότερα συμμετείχε στο αφιέρωμα που ετοίμασε η Τάνια Τσανακλίδου για τον Γιάννη Σπανό στο Ηρώδειο. Παράλληλα, δουλεύει το προσωπικό της έργο, τις συναυλίες και τις συμμετοχές της σε προτάσεις άλλων, όπως οι επιτυχημένες διασκευές του Monsieur Minimal στο καθαγιασμένο «Υπάρχω» και το «Σ' αναζητώ». 

Το ταπεινό ρέκβιεμ της Μαρίας Παπαγεωργίου για τον Θάνο Μικρούτσικο Facebook Twitter
Η λίστα των τραγουδιών όπως τα ερμήνευσε η Μαρία Παπαγεωργίου.

Ο χρόνος δεν της έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Θάνο Μικρούτσικο όπως με τον Μίκη Θεοδωράκη, δηλαδή με τη συμβολή, τη γνώμη και την καθοδήγησή του. Η διάθεση υπήρχε, αλλά ο θάνατος ήταν πιο βιαστικός. Η πρόταση, όμως, από την οικογένειά του ήταν ιδανική αφορμή.

«17 ταπεινά ρέκβιεμ για το μέλλον» ήταν ο τίτλος της παράστασης [εμπνευσμένος από τον τίτλο του τραγουδιού στον δίσκο «Εμπάργκο» (1982) με στίχους του Άλκη Αλκαίου] και πραγματικά η κάθε λέξη είχε το νόημά της. Η αγορά απεχθάνεται τις βαριές –σκοτεινές– λέξεις, αλλά η τέχνη τις αγκαλιάζει, όπως οφείλει, και με όλο το φάσμα του ανθρώπινου αισθήματος. 

Η συνολικότερη ιδιοσυγκρασιακή παρουσία της στο τραγούδι δεν την καθιστά και το πιο εύκολα διαχειρίσιμο εργαλείο για έναν συνθέτη ώστε να πει τα τραγούδια του. Άλλωστε δεν θα μάθουμε ποτέ, αν γινόταν αυτή η συνεργασία, πού και πώς θα κατέληγε. Αυτό που είδαμε όμως δεν άφησε περιθώριο αμφιβολίας.

Κάτι παραπάνω από μιάμιση ώρα έκστασης, ποιότητας, ουσίας, πολιτικής θέσης και συναισθημάτων. Η πρωτίστως ηθική προσέγγιση απέναντι σε ένα τεράστιο έργο έδωσε και τον βασικό τόνο του αφιερώματος. 

Το ταπεινό ρέκβιεμ της Μαρίας Παπαγεωργίου για τον Θάνο Μικρούτσικο Facebook Twitter
Η αναμέτρηση με τα τραγούδια του Μικρούτσικου, ειδικά τα λιγότερο γνωστά, που ακούστηκαν σε ακροβατική ισορροπία με τις επιτυχίες, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Φωτ.: Άκης Χρήστου

Ακούσαμε ηχητικά με τη φωνή του, τον Κώστα Θωμαΐδη να διαβάζει ένα γράμμα του προς τον (δάσκαλο, όπως έχει δηλώσει ο συνθέτης) ποιητή Γιάννη Ρίτσο, τη φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου να ερμηνεύει α καπέλα τον «Μικρόκοσμο», τη σύζυγό του, Μαρία Παπαγιάννη, να διαβάζει ένα σημείωμα για τον δικό της άνθρωπο... Κάποια στιγμή, απρόσμενα, ακούστηκε μια δυνατή γυναικεία φωνή να τραγουδάει από τον εξώστη το «Όσοι δεν τα παράτησαν» και απλά να χάνεται... Σαν φωνή από τις κάτω θάλασσες. Ήταν η ηθοποιός Κέλλη Ανταμπούφη-Δούμου, μάθαμε αργότερα. Κανένας από αυτούς δεν ανέβηκε στη σκηνή, αλλά ήταν όλοι εκεί. Η οικογένειά του, ο Θύμιος Παπαδόπουλος, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Γιάννης Μηλιός. Άνθρωποι που περπάτησαν μαζί του, φανερά συγκινημένοι. Το πειρατικό σύμπαν του Θάνου έγινε για ένα βράδυ ο ναυαγιστής του Ολύμπια.

Κάποια κουπλέ που χάσαμε –λόγω υψηλής έντασης της μπάντας– δεν ήταν τόσο σημαντικά μπροστά σε όλα τα άλλα που κερδίσαμε. «Το κορίτσι αυτό είναι ψυχωμένο», μου είπε κάποια στιγμή η στιχουργός και δημοσιογράφος Φωτεινή Λαμπρίδη που έτυχε να κάθεται δίπλα μου.

Η συμβολή της ομάδας που δούλεψε για να γίνει αυτό το αφιέρωμα ήταν καθοριστική στην επιτυχία του. Σε αυτούς τους επαγγελματίες μουσικούς, που λειτούργησαν περισσότερο ως συγκρότημα παρά ως μονάδες, και με τις ενορχηστρώσεις του Ευριπίδη Ζεμενίδη, αξίζουν συγχαρητήρια. Αλλά και το κοινό λειτούργησε ως ένα ακόμη μέλος, ενθουσιώδες από τη αρχή μέχρι το τέλος. Τους καταχειροκρότησε με γενναιοδωρία. 

Το ταπεινό ρέκβιεμ της Μαρίας Παπαγεωργίου για τον Θάνο Μικρούτσικο Facebook Twitter
Χειρόγραφο της Μαρίας Παπαγεωργίου.

Ο κόσμος του Θάνου Μικρούτσικου δεν είναι ίδιος, ούτε καν παρόμοιος, με τον κόσμο της Μαρίας Παπαγεωργίου. Άλλες αφετηρίες, άλλες διαδρομές, άλλες εποχές, άλλος τρόπος, άλλη απεύθυνση. Υπάρχει όμως κάτι που μπόρεσε και συνέδεσε αυτούς τους δύο κόσμους. 

Το πάθος για έναν καλύτερο κόσμο μέσα από την τέχνη. Μπορεί να ακούγεται κλισέ γενικολογία, αλλά στην περίπτωσή μας είναι και πραγματικότητα.

Η γενιά της Μαρίας Παπαγεωργίου αντιλαμβάνεται αλλιώς το πολιτικό τραγούδι από το πώς το αντιλαμβάνεται η γενιά του Θάνου Μικρούτσικου. Όπως άλλωστε η γενιά της κρίσης αντιλαμβάνεται τον κόσμο αλλιώς από τη γενιά του Πολυτεχνείου. Παρ' όλα αυτά, η γενιά της κρίσης και η γενιά του Πολυτεχνείου τραγούδησαν μαζί «Είναι ένας άνθρωπος που τον 'μποδίζουν να βαδίζει» και «Αυτούς τους έχω βαρεθεί». 

Συχνά οι αφιερωματικές συναυλίες είναι ανούσια μνημόσυνα με τετριμμένες ενορχηστρώσεις και συμμετέχοντες στη λογική «πάμε να βγάλουμε την υποχρέωση, να πάρουμε τα λεφτά και να φύγουμε». Εδώ τα πράγματα ήταν αλλιώς. Είχαν τη βαθιά χειρονομία της τιμής απέναντι σε έναν άνθρωπο που προσέφερε με την ψυχή του στον ελληνικό πολιτισμό. Ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπισε η Παπαγεωργίου το έργο του Μικρούτσικου ήταν ένα μάθημα ηθικής και αισθητικής για όποιον θέλει να αναμετρηθεί με κάτι που έχει καταγραφεί με μεγάλο όγκο στην ιστορία. Η ερμηνεύτρια με αυτήν την παράσταση έδωσε και ένα στίγμα βαρύτητας σε μια καλλιτεχνική γενιά που συχνά συγχέει την ιστορία με το story.

Το ταπεινό ρέκβιεμ της Μαρίας Παπαγεωργίου για τον Θάνο Μικρούτσικο Facebook Twitter
Η συμβολή της ομάδας που δούλεψε για να γίνει αυτό το αφιέρωμα ήταν καθοριστική στην επιτυχία του. Φωτ.: Άκης Χρήστου

Τα απανωτά στοιχήματα που κέρδισε τής άνοιξαν έναν καινούργιο δρόμο. Αισθητικό, ρεπερτοριακό, σκηνικό και εν τέλει καλλιτεχνικό. Η αναμέτρηση με τα τραγούδια του Μικρούτσικου, ειδικά τα λιγότερο γνωστά, που ακούστηκαν σε ακροβατική ισορροπία με τις επιτυχίες, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ήταν ένα αφιέρωμα χωρίς τη «Ρόζα», το «Πάντα Γελαστοί», τον «Άμλετ της Σελήνης», το «Η αγάπη είναι ζάλη», αλλά με τη «Ρόζα Λούξεμπουργκ», τη «Γαμμαγραφία», το «Ψηλά στα παράθυρα», το «Χαρούμενο τραγούδι για τη Σύλβια Πλάθ», τους «Γερόντους» και το απρόσμενο «Σκαλιά από ύπνο και αστέρια».

Ένας φόρος τιμής με «Θεσσαλονίκη», «Δίκοπη ζωή», «Καραντί», «Τους έχω βαρεθεί» και το «Ερωτικό» που τραγούδησε μαζί με το κατάμεστο θέατρο. Είχε κι άλλα μέχρι να έρθει στο τέλος μια νέα ανάγνωση στο κομμάτι με το οποίο είχε ταυτιστεί ο Μικρούτσικος περισσότερο από κάθε άλλο, το «7 νάνοι στο s/s Cyrenia». Παρότι νάνοι, τελειώνοντας την έκαναν να μοιάζει γίγαντας.

Η πίπα του Θάνου κάπνισε ξανά και τώρα κάπου μακριά, ίσως στις ακτές της βόρειας Ισπανίας ή της Νότιας Αφρικής τη χτυπάει ανάποδα στο τασάκι, για να την καθαρίσει από τα καμένα οράματα.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ