Μαθήματα από την Κυριακή

Μαθήματα από την Κυριακή Facebook Twitter
Κυριακάτικη συρροή σε εμπορικούς δρόμους της Αθήνας.
16

φωτο: http://chris-antony.pblogs.gr/ 

Το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων είναι επισήμως ο νέος μεγάλος Ιερός Πόλεμος ανάμεσα στους μουτζαχεντίν της Αριστεράς του «όχι σε όλα» και των φιλελευθέρων του «ναι σε όλα» /

η αλήθεια είναι ότι η κοσμοσυρροή στους δρόμους ανάμεσα σε Σύνταγμα και Μοναστηράκι (εκεί κυκλοφόρησα) είχε κάτι το χαρούμενο και το απροσδιόριστα εκκεντρικό /

το πιο ωραίο ήταν ότι ξέχναγες πως ήταν Κυριακή απόγευμα και μπορούσες εύκολα να πείσεις τον εαυτό σου ότι το Σάββατο διαρκεί δύο ημέρες και το βράδυ η τηλεόραση δεν θα παίξει το σήμα της «Αθλητικής Κυριακής» /

το λιγότερο ωραίο ήταν τα ξέχειλα καλαθάκια απορριμμάτων που επέτειναν το αίσθημα καταναλωτικής κατάθλιψης με το οποίο έχω συνδέσει για έναν πολύ προσωπικό μου λόγο την οδό Ερμού /

επομένως, τις Κυριακές που θα είναι ανοιχτά τα καταστήματα θα έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην καταθλιπτική Ερμού χωρίς εμπορική κίνηση και στην καταθλιπτική Ερμού με τη χλαπαταγή όταν υπάρχουν εκπτώσεις ή όταν συμβαίνει κάτι παράξενο /

αλλά το πιο καταθλιπτικό απ' όλα είναι η διάθεση να μη συζητήσουμε, να μείνουμε σε αυτά που ξέρουμε και σε όσα τόσο φανατικά υποστηρίζουμε /

προσωπικά, είδα με ενδιαφέρον το πείραμα της Κυριακής και ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσο κόσμο στους δρόμους της Αθήνας, της Γλυφάδας και της Κηφισιάς όπου σημειώθηκαν τα success stories του Λεκανοπεδίου /

νομίζω, χρειάζεται ψυχραιμία και ο καιρός και οι ανάγκες της αγοράς θα μας δείξουν προς τα πού θα κινηθεί η όλη ιστορία /

για παράδειγμα, αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από το κυριακάτικο πανηγύρι είναι ότι το ιστορικό και εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας χρειάζεται μια διαφορετική ρύθμιση που να επιτρέπει σε όποιον θέλει να ανοίξει να μπορεί να το κάνει /

γενικά, είμαι αυτής της άποψης: μου φαίνεται αδιανόητο αυτό που συμβαίνει με τα φαρμακεία και την πρόσφατη απόφαση της Περιφέρειας που ακύρωσε πρωτοβουλία του Δήμου για τη διεύρυνση της λειτουργίας μιας κατηγορίας φαρμακείων /

ευτυχώς ή δυστυχώς (ευτυχώς, για μένα), ζούμε σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς και αν προσέξετε τι συμβαίνει στη γειτονιά σας, είμαστε εμείς (οι καταναλωτές) που δίνουμε κατεύθυνση στην αγορά /

υπάρχουν περίπτερα που ανοίγουν τις Κυριακές και περίπτερα που κλείνουν τις Κυριακές /

το ίδιο γίνεται με τα μίνι μάρκετ, τα ψιλικατζίδικα κ.λπ. /

αργά ή γρήγορα, λοιπόν, τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους /

υπάρχει ανησυχία για τη διαταραχή της οικογενειακής γαλήνης, καθώς οκτώ Κυριακές τον χρόνο οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να απολαύσουν την οικογένειά τους /

ξεχνάμε ότι αυτό ήδη συμβαίνει με χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνται σε εστιατόρια, καφετέριες, καθώς και σε μια σειρά από άλλες δραστηριότητες /

όταν «φτιάξει» η οικονομία, είναι σίγουρο ότι η αγορά της Κυριακής θα βρει τις δικές της ισορροπίες, απορροφώντας «κραδασμούς» που σήμερα φαίνονται οδυνηροί για όσους καλούνται να προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα /

η ζωή προχωράει και δεν προχωράει πάντα όπως τη σχεδιάσαμε /

καλούμαστε, λοιπόν, να είμαστε εφευρετικοί και δημιουργικοί /

οι συνδικαλιστικές απαγορεύσεις και η σπουδή να καταδικαστεί ένα μέτρο πριν καλά καλά ξεκινήσει δείχνουν ένα μέρος του ελληνικού προβλήματος /

δεν είναι ένα ύπουλο σχέδιο της καπιταλιστικής εμπροσθοφυλακής αυτό που συνέβη την Κυριακή /

για να το υποστήριξε τόσος κόσμος, φαίνεται ότι εξυπηρετεί μια ανάγκη /

αν εστιάσουμε εκεί, θα βρούμε όλες τις λύσεις για τα προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν.

Αθήνα
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
Έλα ντε! Εγώ λέω ότι είναι η μιζέρια του ανθρώπου που πιστεύει ότι του άξιζε να τον ξεχωρήσουν αλλά η ζωή τον αδίκησε γιατί τον εξίσωσε με τους υπόλοιπους. Και σου λέει, αφού περνάω εγώ ο ξεχωριστός ζόρια, οι άλλοι τι είναι, καλύτεροι; Να περάσουν τα ίδια κι αυτοί. Λες και η δική του δουλειά θα γίνει πιο εύκολη κάνοντας των άλλων πιο δύσκολη.Εγώ πχ δουλεύω τα περισσότερα σκ. Να ευχηθώ το ίδιο σε όλους για να μη νιώθω αδικημένος; Αν δηλαδή αρχίσετε όλοι εδώ να δουλεύετε και τα σκ, εγώ ξαφνικά δε θα κουράζομαι πια;
Επειδή αυτό το επιχείρημα ότι κι άλλοι δουλεύουν κυριακές δίνει και παίρνει (κι εγώ δουλεύω κυριακές αλλά δεν το χρησιμοποιώ), να διευκρινήσουμε ότι όσοι δούλεψαν κυριακές στα καταστήματα δε θα πάρουν ρεπό κάποια άλλη μέρα στη βδομάδα, απλά δούλεψαν 14 μέρες συνεχόμενο 8ωρο χωρίς κανένα διάλλειμα. Αυτό που γινόταν δηλαδή πριν την εργατική πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, την ιστορική διαδήλωση που οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν το δικαίωμα στο να ζουν εκτός από το να εργάζονται.Αφενός λοιπόν δεν είναι θέμα σύριζα, γιατί κρατάει σχεδόν 130 χρόνια αυτός ο αγώνας. Χθες γεννηθήκατε; Έλεος...Κατά δεύτερον, ξέρω προσωπικά περίπτωση αλυσίδας σουπερμάρκετ που τους είπαν ότι αυτές τις κυριακές θα τις δουλέψουν απλήρωτοι, και σε όποιον δεν αρέσει να πάει σπίτι του οριστικά.Ούτε αυτό νομίζω ότι το κάνουν οι σερβιτόροι και όσοι άλλοι δουλεύουν κυριακές.
Δεχτή η κάθε άποψη και απαραίτητη για ένα δημοκρατικό διάλογο. Τις τελευταίες μέρες το έχουμε υπερσχολιάσει, οι περισσότεροι από εμάς (ανεξαρτήτως θέσης - υπέρ ή κατά) έχουμε χάσει και την υπομονή μας στα σχόλια. Φαίνεται ότι μάλλον το διακύβευμα είναι "συμβολικού" χαρακτήρα και όχι πραγματικό καθώς οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα από το αν θα δουλεύουν Κυριακή ή όχι. Το πραγματικό διακύβευμα είναι υπό ποιες συνθήκες και με ποιους όρους οι εργαζόμενοι δουλεύουν τις υπόλοιπες μέρες και άρα θα δουλεύουν και τις Κυριακές και, επίσης, πως το μέτρο αυτό θα δουλέψει στην Ελλάδα - ειδικά στην Ελλάδα- αναλογιζόμενοι το πρώτο σκέλος της πρότασης. Ποιος θα πληρώσει τελικά τη νύφη δηλαδή. Μακάρι να ήταν τα πάντα ανοιχτά 24 ώρες το 24ωρο, να δουλεύουν περισσότεροι, ταυτόχρονα να εργάζονται 8ωρο, να υπάρχει δίκαιη κατανομή των βαρδιών, να παίρνουν ρεπό και να πληρώνονται υπερωρίες... Και να είναι όλοι ευχαριστημένοι, καταναλωτές και εργαζόμενοι. Όλο το παραπάνω είναι πολύ παραμύθι και τα πράγματα στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλά, υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα και καλό είναι να σκεφτόμαστε πρώτα ως πολίτες και μετά ως καταναλωτές. Τέλος, στην αρχή έγραψα "δεχτή η κάθε άποψη και απαραίτητη για ένα δημοκρατικό διάλογο" αλλά τέτοιου είδους διάλογος δε γίνεται με μονόπλευρους χαρακτηρισμούς όπως αυτούς του αρθρογράφου. Δηλαδή όσοι λένε "σε όλα όχι" είναι μουτζαχεντίν της αριστεράς και όσοι λένε "σε όλα ναι" είναι απλά φιλελεύθεροι ενώ ούτε οι μεν ούτε οι δε, δε φαίνεται να κρατάνε ένα μέτρο;;; Χαχαχα.. Δίκαιο... not... Ακόμη χειρότερο, όποιος δεν συμφωνεί ουσιαστικά με την άποψη του αρθρογράφου είναι αυτομάτως μουτζαχεντίν... μάλιστα....
Αυτοι που διοργανωσαν την διαδηλωση Κυριακατικα, και εδιωχναν τους πελατες απο τα μαγαζια μη τυχον και ψωνισουν, ηταν ο συριζα και το ΠΑΜΕ. Αν αυτο απαντα εν μερη στην απορια σου...
Πως να την απαντά; Ίσα ίσα τη μεγαλώνει.Κάποιος που συμφωνεί με ένα ή πέντε από τα εκατό σημεία που διαλαλεί ο συριζα, είναι σώνει και καλά σύριζα, επειδή ο σύριζα το έκανε σημαία; Κάποιος που συμφωνεί με ένα φορολογικό μέτρο, είναι σώνει και καλά υπέρ της κυβέρνησης, επειδή η κυβέρνηση το καρπώθηκε;Αδυνατώ να το καταλάβω αυτό το τσουβάλιασμα.Μπορεί να εξυπηρετεί σε εκλογικούς υπολογισμούς (τόσοι μέσα, τόσοι έξω, τόσοι παίζονται) αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ περιπλοκότερη και αλίμονο αν είμασταν τόσο μονόπλευρα όντα.
αργά ή γρήγορα, λοιπόν, τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους / Πηγή: www.lifo.grκαι μεις αυτο φοβόμαστε γενικα.τεσπα τι να πρωτοσχολιασεις,η πολιτικη αναλυση αυτης της στηλης είναι πάντα νηπιακού επιπέδου.
Και τι να πεις για τα σχόλια από κάτω... (δε λέω για το δικό σου, αλλά για τις αποτυχημένες απόπειρες ταύτισης των διαμαρτυρόμενων με το σύριζα και των υπαλλήλων στα καταστήματα με δικηγόρους). Πρέπει να έχεις πολύ χιούμορ για να αντιμετωπίσεις τη ρηχότητα της αναλυτικής ικανότητας ορισμένων. Και απλά να πάρεις απόφαση ότι στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχουν ακόμη πολλοί βολεμένοι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ και η άγνοιά τους τους επιτρέπει να λένε ότι τους κατέβει.
Σεβαστά τα σχόλιά σας.. Επιτρέψτε μου..Έχω την εμπειρία της λειτουργίας για 13 συναπτά έτη, καταστήματος λιανικής σε μια πρώην ''δυνατή'' αγορά, την αγορά της Δάφνης.Μιλάω για ένα κατάστημα λιανικής πώλησης, ειδών δώρου και διακόσμησης που μπορούσε να απασχολήσει και έναν υπάλληλο στις εορταστικές περιόδους.Το μεγαλύτερο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όλων αυτών των καταστημάτων που έχουμε όλοι στις γειτονιές μας στηρίζεται στην προσωπική προσπάθεια ενός ανθρώπου ή στην προσπάθεια μιας οικογένειας (ένα ζευγάρι ή γονείς με τα παιδιά τους κλπ..)Αυτοί είναι που στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια την ελληνική αγορά και την οικονομία.. μη γελιόμαστε.. και με τους οποίους υπάρχει προσωπική συνήθως σχέση με τους πελάτες (στα συνοικιακά κυρίως καταστήματα)Οφείλω να πω ότι τα ωράρια των καταστημάτων, είναι ήδη απάνθρωπα.. Τα δε ωράρια των εορτών.. δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω... Όσοι δεν έχετε εργαστεί σε καταστήματα τις ημέρες αυτές, δεν μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνει να εργάζεσαι 12-13 ώρες για συνεχόμενες 13-14 ημέρες.. να φτάνεις σπίτι σου και να μην αντέχεις να μπεις ούτε για μπάνιο...Και αυτές οι μέρες να είναι και εορταστικές ...για τον υπόλοιπο κόσμο...Και μη μου πείτε γιατί δεν μοιράζατε το ωράριο με τον υπάλληλο, ή γιατί δεν κάνατε διαλείμματα με εναλλαγές κλπ..Ο κόσμος, οι πελάτες σου.. στα συνοικιακά καταστήματα θέλουν εσένα.. εσένα που ξέρουν τόσα χρόνια.. όσους υπαλλήλους και να έχεις.. και τελικά μπορεί να κάνουν και καλά.. αποζητούν προσωπική σχέση και όχι το super market..Στη σημερινή κατάσταση της αγοράς, πραγματικά απορώ πόσοι είναι αυτοί που μπορούν να απασχολούν προσωπικό και να πληρώνουν υπερωρίες. Έχω αποχωρήσει από αυτό το επάγγελμα εδώ και 5 χρόνια... Με απασχολεί όμως και με θλίβει το ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται σαν μηχανές..Θυμάμαι και δεν θα ξεχάσω την παραμονή πρωτοχρονιάς που ενώ είχαμε με βάση το κανονικό ωράριο κλείσει, παραμέναμε ανοιχτά για μια ακόμη ώρα, διότι μέσα στο κατάστημα υπήρχε μία κυρία (νύχια, μαλλιά, ντύσιμο στην τρίχα!) η οποία ενώ λέγαμε ότι πρέπει να κλείσουμε απαντούσε ότι θέλει λίγο να χαζέψει...μέχρι να πάει στο revegion που την είχαν καλέσει...Πραγματικά.. δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, της αγοράς και των καταστημάτων θα λυθεί με το να παραμένουν ανοιχτά όλη μέρα κάθε μέρα...Όταν κάποιος έχει χρήματα για να καταναλώσει, να προβεί σε αγορές, θα βρει το χρόνο.. και τα απογεύματα και το Σάββατο..Κοροϊδευόμαστε;;;ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ! ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ, ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ!Θλιβερό...Να θυμίσω ότι δεν έχω πια κατάστημα λιανικής και κανένα όφελος από την λειτουργία ή μη την Κυριακή..
Θεωρία συνωμοσίας ακόμα και για αυτό; Ακόμα και αν η λέσχη Μπίλντεμπεργκ και τα nephelim θέλουν να κλείσουν τα μικρά μαγαζιά στην Ελλάδα, αυτό δε μπορεί να γίνει αν όλοι ψωνίζουν από τα μικρά. Προφανώς ο κόσμος ψωνίζει από όπου τον βολεύει περισσότερο. Και όποια μέρα τον βολεύει περισσότερο. Ποιος το περίμενε ότι τόσους πολλούς τους βολεύει η Κυριακή! (σχεδόν όλοι το περίμεναν για να μην κοροϊδευόμαστε).Η εργασία δεν είναι υποχρεωτική. Φανταστείτε να ήταν δηλαδή τι θα ακούγαμε. Και όποιος θέλει κάθεται και σπίτι του, και έτσι θα γίνει αν κάποιος δεν έχει δουλειά. Δεν πήγε η αστυνομία στο σπίτι να χτυπάει κουδούνια και να λέει "Γρήγορα να ανοίξεις το μαγαζί σου"! Όποιος θέλει συνεχίζει τον ύπνο του, και όποιος θέλει δουλεύει.Όπως τα club ανοίγουν τα μεσάνυχτα, έτσι και όλα τα άλλα έχουν μέρες και ώρες με ζήτηση. Και από τη ζήτηση έρχονται και τα λεφτά για να πληρωθούν όλοι, όχι από τον πελαργό στο τέλος κάθε μήνα όπως νομίζουν πολλοί στην Ελλάδα.
Διαβασα οτι κλεισατε το μαγαζι σας εδω και 5 χρονια και καλα κανατε, γιατι προφανως δεν σας αρεσε αυτη η δουλεια και το βλεπατε σαν κατεργο. Απο προσωπικη εμπειρια λοιπον σας λεω οτι το εορταστικο ωραριο ειναι κουραστικο αλλα ειναι και μια γιορτη, για ενα μαγαζι. Το προχθεσινο κυριακατικο ανοιγμα ηταν οντως σαν γιορτη. Στο μαγαζι μπηκε κοσμος χαλαρος και χαρουμενος οπου ψωνισε και εκανε αυτη την πρωτη Κυριακη μια μερα με εμπορικη επιτυχια και με ωραιες κοινωνικες συναναστροφες. Και μια απορια...γιατι χολοσκανε με το θεμα οσοι δεν ειναι αμεσα εμπλεκομενοι (καταστηματαρχες, υπαλληλοι)?
Θα σας το χαλάσω κι εσάς λίγο, οι εργαζόμενοι δεν κάνουν τους σκλάβους μόνο στις πολυεθνικές... Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα πράγματα πολλές φορές είναι ακόμη χειρότερα για έναν υπάλληλο (ευτυχώς που δεν πήρατε), ειδικά αυτό το στυλάκι "μια οικογένεια είμαστε γιατί να σε πληρώσω στην ώρα σου, γιατί να σου βάλω ένσημα, κάτσε λίγο παραπάνω, κάνε μου κι αυτήν την χάρη κ.λπ" δεν μπορεί να γίνει πιο εκμεταλλευτικό. Ναι, μπορεί ο μικρομεσαίος να φέρεται όπως φέρεται γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αλλά αυτός είναι ένας από τους λόγους, όχι ο μόνος, οι άλλοι λόγοι είναι πιο "πονηροί". Για να μην αγιοποιούμε και τις ελληνικές μικρές επιχειρήσεις σε οποιονδήποτε κλάδο μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικές και δεν εκμεταλλεύονται κάπου αλλού Κινεζάκια.
Ο μέσος δικηγόρος κάτω των 35 αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δουλεύει από τις 8 το πρωί ως τις 9 το βράδυ κάθε μέρα, για 800 ευρώ. Δεν έχω δει ούτε πορείες, ούτε διαδηλώσεις. Υποθέτω το ίδιο γίνεται και με υπαλλήλους σε μεγάλες εταιρίες κλπ κλπ. Εντάξει, δύσκολο το 12ωρο αλλά όταν ανοίγεις επιχείρηση τουλάχιστον τσεπώνεις και τα κέρδη...
@Parisios: Ελπίζω να μην είσαι ο ίδιος δικηγόρος γιατί η λογική σου δεν υπάρχει. Ή τουλάχιστον να κάνεις χιούμορ.Ο μέσος δικηγόρος είναι υπάλληλος. Ο καταστηματάρχης που "τσεπώνει τα κέρδη" είναι ιδιοκτήτης. Αν θες να κάνεις συγκρίσεις, βάλε στη θέση του τον υπάλληλο που δουλεύει 8ωρο 6ήμερο συν τις έξτρα κυριακές απλήρωτες για 540€ το μήνα. Βάλε το δικηγόρο σου να το κάνει αυτό κι έλα μετά να συζητήσουμε σοβαρά. Άντε μπράβο.