(Αν δεν το καταλάβατε, από τούδε και εις το εξής θα γίνω διαπρύσιοςυποστηρικτής της κυβέρνησης ή μάλλον των υπουργών. Ευελπιστώ έτσι να πάρει καιη LifO πολλές κρατικές διαφημίσεις,όπως κάτι άλλα λαθρόβια έντυπα μηδενικής κυκλοφορίας και αναγνωσιμότητας - πουόμως στάζουν μέλι για τις ασωτίες των υπουργών, ή στις κρίσιμες περιόδουςξέρουν να εκβιάζουν με το μπαμπάκι και να αποσιωπούν τα στοιχεία πουιεροκρυφίως απέσπασαν. Ο κ. Ρουσόπουλος θα συνεχίσει να ρητορεύει σεμνά για τηδίκαιη κατανομή του δημόσιου χρήματος, αλλά τα καλά τα παλικάρια πάντα θαβρίσκουν τρόπο να φτάνουν στην πηγή: με χρυσωμένα advertorial, με ένθετα που τιμολογούνταιμυστικά, και τα λοιπά και τα λοιπά. Με αποτέλεσμα η κατανομή των κρατικώνδιαφημίσεων να είναι ένας βάναυσος μοχλός για να δαμάζονται τα μέσα - όσα εν πάσηπεριπτώσει έχουν την προθυμία να δαμαστούν... Αποφάσισα, μέρα που ‘ναι, να αγαπήσωφλογερά την κυβέρνηση. Ιδίως τον κ. Αλογοσκούφη, που χειρίζεται τον πακτωλό τουΟΠΑΠ τώρα. Θα παρακολουθήσω με το μολυβάκι μου τα ποσά και τις σελίδες, ιδίωςτης κρυπτικής διαφήμισης, και κάποια μέρα θα εισέλθω κι εγώ στο δικαστήριο μεένα φωτοστέφανο: να πολεμήσω τον καλύτερό μου φίλο.)
Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα,
κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.
Aν δεν μιλούν κι εκείνα
κι ο λόγος αν τους λείπει,
μήπως δεν νιώθουν λύπη,
δεν νιώθουν και χαρά;
Μήπως καρδιά δεν έχουν,
στα στήθη τους κρυμμένη,
που τη χαρά προσμένει
κι αγάπη λαχταρά;
Ακόμα κι όταν βλέπω
πως τα παιδεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ με χάδια
τον πόνο τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.
σχόλια