Τυχαίνει. Οι πιθανότητες απειροελάχιστες. Κι όμως, σίγουρα σου έτυχε αφού είσαι εκεί και το διαβάζεις.
Γεννήθηκες! Αυτό ήταν. Έτυχε. Και ζεις.
Ό,τι κι αν κάνεις στο εξής είναι μια προσπάθεια να μη σκέφτεσαι και να μη φοβάσαι το αναπόφευκτο. Το τραγικό και παράλογο του τέλους.
Κάθε στιγμή ένα βηματάκι προς αυτό.
Κάθε επιλογή, μια προσπάθεια να νικήσεις το φόβο για αυτό.
Όσο πιο δραστήριος, όσο πιο δημιουργικός, τόσο μεγαλύτερος ο φόβος που προσπαθείς να υποτάξεις.
Λέξεις και σκέψεις, και γεγονότα , ταξίδια, όνειρα , δημιουργία, ματαίωση, πόνος, χαρά. Όλα για να ξεχνάς το τέλος.
Ξεγελάς τον εαυτό σου, ξεγελάς την αλήθεια και αφήνεσαι στην εικονική πραγματικότητα της ζωής σου.
Κι όμως υπάρχει κάτι που πραγματικά μπορεί να νικήσει το αναπόφευκτο.
Αν το ζήσεις σε κάνει αθάνατο. Σου δίνει υπερφυσικές δυνάμεις, σε απαλλάσσει από την κοινή μοίρα, σε εξαιρεί από τον κανόνα.
Έτσι σε κάνει να νιώθεις, άρα έτσι είναι.
Μία είναι η ουσία. Υπάρχει ο έρωτας.
Σε βρήκα.
σχόλια