Ξύπνησα σήμερα ακούγοντας στο ράδιο αυτά που διάβαζα για επιτακτική επιστροφή στην κανονικότητα! Επιστροφή στην καθημερινότητα λέει, στην έκφυλη ροή πολιτισμικής εισροής και αδιάσειστης παραγωγικής ανάπτυξης.
Και να αναρωτιέμαι εγώ, ελπίζοντας όχι μόνο εγώ! Γιατί πότε υπήρξαμε μέλη μιας κανονικότητας; Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, να παλεύει να βρει μια σταθερή βιοποριστική πηγή εργασίας ώσπου να στερεωθεί και να προβεί ανθηρή και εφότου παραγωγική, ώστε να μπορέσω αυτόνομα να πορευθώ.Να κλείνω τα αυτιά μου στις κακές ειδήσεις λένε, καθώς δεν με αφορούν. Και να αναρωτιέμαι μέσα μου εγώ, και ελπίζοντας όχι μόνο εγώ! πόσο απέχω από όλα αυτά; τα αλισβερίσια, Θα τα καταφέρω άραγε; να βγω αλώβητη από όλο αυτο;
Σίγουρα όχι.
Με την ευχή μου προς όλα τα κινητήρια μέσα αυτού του υπερσύγχρονου και παγκοσμιοποιημένου κόσμου, για αλλαγή της υφιστάμενης πολιτικής τακτικής και άμεσης πρόσληψης μακροπρόθεσμων και όχι βραχυπρόθεσμων μεταρρυθμίσεων μη ανασταλτικού προσωπικού δυναμικού με προοπτικές ανατροφοδότησης ανακατανομής ισόποσων μεριδίων...
Ζητώντας επιστροφή σε μια νέα και ανανεώσιμη καθημερινότητα!
σχόλια