LIFOLAND
Mικροπράγματα /

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Επέλεξα τέσσερα βιβλία - προσθέστε κι εσείς τα δικά σας!

Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
158

 

 

 

To bookpress ζήτησε από 18 συγγραφείς (και εικονογράφους) να ανοίξουν την παιδική τους βιβλιοθήκη. Ανάμεσα στους άλλους ρώτησε κι εμένα, την εξής ερώτηση:

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Να λοιπόν -με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Παιδικού Βιβλίου- τέσσερα βιβλία που μου έχουν μείνει από την παιδική μου ηλικία.

1) Ο Θησαυρός της Βαγίας, της Ζωρζ Σαρή.

 

 

Έχει γράψει και πολύ καλύτερα (πόσο είχα κλάψει με το Ψέμα!) όμως το μείγμα συναρπαστικής περιπέτειας και καλής παιδικής λογοτεχνίας που υπάρχει στο Θησαυρό της Βαγίας είναι -κατά τη γνώμη μου- αξεπέραστο.

Αποδεικνύει περίτρανα πως τα ελληνικά παιδικά βιβλία δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα σοβαρά, πολιτικά, ή βαρετά.

Απομυθοποιώντας το μυστήριο και την περιπέτεια, η Ζωρζ Σαρή μου άνοιξε πολλούς και διαφορετικούς ορίζοντες - και στη ζωή μου και στο γράψιμο φυσικά.

2) Ο Μικρός Νικόλας

 

 

Ποτέ δεν έγινα τόσο άτακτος όσο ο Νικόλας και η παρέα του - μου έμαθε όμως να βλέπω και ως μεγάλος τον κόσμο με μάτια αθώα και παιδικά.

Διάπλατα ανοιχτά απ' τις (ευχάριστες ως επί το πλείστον) εκπλήξεις που φέρνει κάθε μέρα η ζωή. Μερικές φορές η παιδική αφέλεια προσφέρει μεγαλύτερη ηρεμία ψυχής απ' την ενήλικη καχυποψία.

3) Τα μυστήρια της Ένιντ Μπλάιτον.

 

 

Όλα των Μυστικών Επτά και των Πέντε Φίλων. Στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν τα διάβαζα ως παιδί, μου φαινόταν τρομερά θρίλερ - η αγωνία τους με συντρόφευε ακόμα και σε νυχτερινούς εφιάλτες.

Σήμερα που τα ξαναδιαβάζω καμιά φορά εκπλήσσομαι: είναι φριχτά κακογραμμένα, συνεχώς επαναλαμβανόμενα, τρομακτικά αφελή κι έχουν σχεδόν βουλιμική εμμονή με τα φαγητά. Τα αγαπούσα πολύ όμως - και θεωρώ ότι ακόνιζαν και το μυαλό.

Τα σημερινά παιδιά βέβαια δεν θα τρόμαζαν ούτε στο ελάχιστο και μάλλον θα τα βαριόταν πολύ - εμένα μου δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και μυστηριώδους ασφάλειας...

4) Τα Ημερολόγια του Άντριαν Μολ.

 

 

Η σειρά βιβλίων της Σου Τάουνσεντ με ήρωα ένα 13χρονο αγόρι και το ξεκαρδιστικά αφελές αλλά ταυτόχρονα πανέξυπνο ημερολόγιό του ήταν για μένα μια αποκάλυψη.

Ο Μολ μεγάλωνε όπως μεγάλωνα κι εγώ - ακόμα και σήμερα που πλησιάζει τα σαράντα ακόμα βγαίνουν βιβλία για την τωρινή του ζωή.

Δεν είναι παιδικά βιβλία τα Ημερολόγιά του (όπως ας πούμε το κατά πολύ υποδεέστερο, σύγχρονο, Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα - αλλά μου σημάδεψαν την παιδική μου ηλικία, και όχι μόνο.

Δεν είναι ούτε εφηβικά τα βιβλία αυτά: είναι βιβλία για όλους - κάτι που νομίζω ότι είναι, εξάλλου, ο ορισμός του καλού βιβλίου.

[Τα δικά σας;]

158

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Mικροπράγματα / Είναι κρίμα τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή να θεωρούνται "παιδικά".

Με αφορμή το θάνατο της αγαπημένης μου συγγραφέως παιδικών βιβλίων, της Ζωρζ Σαρή, ένα κείμενο (που μου ζήτησε το Books' Journal) για τη λογοτεχνική δικτατορία της αδερφής μου και για το καλύτερο βιβλίο που διάβασα ποτέ.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
rapunzel
Κοντά στις ράγες της Άλκης Ζέα λατρεμένο βιβλίοΜυστικοί εφτά - Πέντε φίλοι τρελό κόλλημαΜικρές κυρίες βεβαίως.Μικρός Νικόλας και Άντριαν Μολ λίγο αργότερα
Mata C
Ο θησαυρός της Βαγίας80.000 Λευγες κάτω απο τη θάλασσα (κ όλα του Ιουλιου Βερν)Ο ασπροδόντης (κ όλα του Τζακ Λοντον)Ο Ε απο τα άστρατιόμορφες εποχές...
not so ugly duckling
not so ugly duckling
1) Ο μικρός πρίγκιπας του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ. Κλασσικό - το αγάπησα όταν μου το διάβαζε η μητέρα μου πριν κοιμηθώ, το μίσησα όταν έγινε αντικείμενο υπερανάλυσης από τη δασκάλα στο δημοτικό, το ξαναλάτρεψα όταν το διάβασα στα γαλλικά.2) Οι δίδυμες στο Σαιντ Κλερ της Ένιντ Μπλάιτον. Βoarding school charm πριν το Χάρι Πότερ με μια δόση ανεμελιάς και κοριτσίτσικης τρέλας. Είχα δανειστεί όλη τη σειρά από την παιδική βιβλιοθήκη.3) Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα του Μενέλαου Λουντέμη. Ίσως το αγαπημένο του απ' όσα έχει γράψει, θυμάμαι μου είχε κάνει εντύπωση η σπονδυλωτή του πλοκή.4) Ο μικρός ήρωας του Στέλιου Ανεμοδουρά. Έπαιρνα τα παλιά τεύχη πολύ φθηνά από το Μοναστηράκι. Μάλλον πρόκειται για πεζο κόμικ και όχι για βιβλίο (επαναλαμβάνεται, χρησιμοποιεί πολλά κλισέ, και είναι μάλλον κακογραμμένο). Όμως είχε φοβερή πλοκή, γρήγορη με ανατροπές και πολλά "cliffhanger"...5) Έξι εναντίον ενός της Αγγελικής Βαρελά (εναλλακτικός τίτλος το Μυστικό του Δία). Όμορφο λογοτέχνημα που συνδυάζει το μυστήριο με την αρχαιολογία και ενδιαφέροντες χαρακτήρες.6) Το ψέμα της Ζώρζ Σαρή. Δε νομίζω ότι χρειάζονται συστάσεις εδώ.7) Καναρίνι και μέντα της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Άλλη μια "μεγάλη" της παιδικής λογοτεχνίας.Και άλλα πολλά :)
Σανάνθη
Σανάνθη
"Η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς" καθώς και όλα τα βιβλία της σειράς με κεντρική ηρωίδα την Πολυάννα γιατί μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με μόνιμη θλίψη (μητέρα με χρόνια ανίατη ασθένεια), με βοήθησε να δω τη ζωή με ενθουσιασμό, αισιοδοξία και ακατάβλητη θετική σκέψη.Προπάντων, όμως, καλλιέργησε μέσα μου την πεποίθηση ότι η καλοσύνη είναι το μαγικό κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες στη ζωή και ευτυχώς, μέχρι τώρα, δεν έχω διαψευστεί.
Giovinu
Εγώ θα θυμηθώ τα πρώτα μου αγαπημένα παιδικά βιβλία όταν ήμουν τριών ή τεσσάρων ετών-Σποτ και- Γιατί δεν κοιμάσαι αρκουδάκι μου? Δεν κοιμόμουν χωρίς αυτό!http://www.biblioasi.gr/images//covers/books/9789602250334.jpghttp://2.bp.blogspot.com/-iksw9f2Hnus/UFkoMu6M4HI/AAAAAAAAAMg/QKIZxSZkCHU/s320/where's+spot.jpg
Bahamut
Bahamut
Όμορφη Πορτοκαλιά μου. Το μόνο βιβλίο στο οποίο έχω κλάψει ποτέ.Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου. Η πρώτη φορά που ξενύχτησα για να διαβάσω βιβλίο (Και πρωινό ξύπνημα Δ' Δημοτικού μετά)Ροβινσώνας Κρούσος. Ένα βιβλίο που το είχα σαν ευαγγέλιο. Το διάβαζα ξανά και ξανά, ονειρευόμουν πως ήμουν ένας ναυαγός και έφτιαχνα σενάρια στα playmobil.Μυστηριώδης Νήσος, Σχολή Ροβινσώνων και Ταξίδι στο κέντρο της Γης καθώς και τα άπαντα του Βερν αλλά κυρίως αυτά τα αγαπημένα.Το κάλεσμα της άγριας φύσης.Παραμύθι δίχως όνομα.Δαβίδ Κόπερφιλντ, Όλιβερ Τουίστ και Χωρίς οικογένεια.Πολλά ακόμα αγαπημένα που δυστυχώς δε μου έρχονται τώρα.Επίσης μεγάλη αγάπη στη ντόπια και πολύ πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη που συμπλήρωνε την αρκετά καλή σπιτική (ευχαριστώ τους γονείς μου που σιωπηλά φρόντισαν τα βιβλία να είναι εκεί).Αγαπημένες μου σειρές επίσης εικονογραφημένα μικρά βιβλία για την ιστορία με έναν γέροντα και της ίδιας σειράς μια με το ανθρώπινο σώμα.Μετά σιγά σιγά ανακάλυψα και τα Ματωμένα Χώματα, Αιολική Γη, Το νούμερο 31823, τον Τόλκιν, τον Ντοστογιέφσκι και προχώρησα στα ράφια της βιβλιοθήκης που ήταν για "μεγάλους"...
Δον Ιδιώτης
Δον Ιδιώτης
Τέλειο θέμα αποκαλύπτει πολλά για τον καθένα μας, προσωπικά διάβασα όλες τις απαντήσεις!Εγώ θα επέλεγα "το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον" της Σέλμα Λάγκερλεφ, με είχε κυριολεκτικά μαγέψει όταν το πρωτοδιάβασα."Τα ψηλά βουνά" του Ζ.Παπαντωνίου και "το παραμύθι χωρίς όνομα" της Π. Δέλτα. Τελευταίο θα έβαζα κάποιο του Ιουλίου Βερν, ίσως τον 15ετή πλοίαρχο. Και τώρα σας αφήνω, πάω να ψάξω αν έχω ακόμα κανένα από αυτά στη βιβλιοθήκη μου!
TManya
TManya
1. ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΑΓΙΑΣ, ΤΟ ΨΕΜΑ της Ζωρζ Σαρή2. ΤΑ ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ του Παντελή Καλιότσου3. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ, ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ της Άλκης ΖέηΑυτά ήταν τα πρώτα μου "βοηθήματα" για την κατανόηση εννοιών όπως πόλεμος, ειρήνη, κατοχή, απελευθέρωση, συμμετοχή, αλληλεγγύη, ελευθερία και το σχηματισμό των πρώτων κοινωνικών και πολιτικών σκέψεων...Ακόμα θυμάμαι τις τσιρίδες της μάνας μου, όταν προσπαθώντας να διαβάσω με το πορτατίφ κάτω απ' τα σκεπάσματα,γιατί μου έκλεινε το φως απ' τις 10, έκαψα το σεντόνι!!Θυμάμαι παιδάκι ακόμα (θα ΄μουν δε θα ΄μουν 10), που με πήγε ο θείος μου να γνωρίσω από κοντά τη φίλη του τη Ζωρζ - την αιτία που έμενα ξάγρυπνη τα βράδια κατά τη μαμά μου (!)- πως να ξεχάσω αυτά τα υγρά γελαστά της μάτια, που με κοίταζαν γλυκά όσο κουβέντιαζε μαζί μου και νόμιζα ότι με κοίταζε και μου μίλαγε η "Ζωή" η ηρωίδα της στο Όταν ο ήλιος....Μου έχει λείψει τόσο πολύ αυτό το "φτερούγισμα" που ένιωθα διαβάζοντας όλα αυτά τα παραπάνω βιβλία !!!
Saphira
Saphira
Είχες γνωρίσει την Ζωρζ Σαρρή? Αυτό και αν ήταν εμπειρία ζωής!!! Ζηλεύω πραγματικά, η Σαρρή είναι ο λόγος που αγάπησα την λογοτεχνία ... και απ' ότι φαίνεται δεν είμαι η μοναδική :-)
Βαγγέλης Μακρής
Στην τελευταία τάξη του δημοτικού ο δάσκαλος είχε χαρίσει σε όλα τα παιδιά της τάξης μου ένα αντίτυπο του Μικρού Πρίγκιπα του Α. Ντε Σέντ Εξυπερί. Πρέπει να το έχω διαβάσει τουλάχιστον δέκα φορές. Ήταν ένας εκπληκτικός δάσκαλος. Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ με ένα γαλάζιο εξώφυλλο και την εικόνα της σε αυτό. Σχεδόν όλα του Ιουλιου Βερν με αυτά τα εντυπωσιακά εξώφυλλα
peggy
peggy
Ένα παιδί μετράει τ' άστρα - Μ. ΛουντέμηςΥπεραγαπημένο ανάγνωσμα, στο οποίο επιστρέφω κάθε 6-7 χρόνια. Όταν γνώρισα τον άντρα μου εντυπωσιάστηκα όταν μου είπε για μια παιδική ραδιοφωνική εκπομπή που λεγόταν "ένα παιδί μου τρώει τη γλάστρα"... Αθηναϊκό ραδιόφωνο, τι να πεις...Άπαντα Ιουλίου ΒερνΣταθερό καταφύγιο για πιτσιρίκια με τάσεις φυγής - και όχι μόνο.Μαίρη ΠόπινςΜια δυναμική γυναίκα που μπορούσε να πετάξει... Λίγα χρόνια μετά ανακάλυψα την wonder woman
alleycat
alleycat
Κάποια που ξέχασα, ένας δάσκαλος στο δημοτικό ο κος Σακλαμπανάκης, ο οποίος μας αφιέρωνε μία ώρα κάθε εβδομάδα στην ανάγνωση εφημερίδων και μας έμαθε τον Σεφέρη, τον Εμπειρίκο και άλλους πολλούς και πολλά φιλιά στην Mary Poppins σαν ανάμνηση στο ΚΤΕΛ από Γιάννενα προς την Αθήνα. (ευχαριστώ κ. Μανώλη!!!!!!)