LIFOLAND
Mικροπράγματα /

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Επέλεξα τέσσερα βιβλία - προσθέστε κι εσείς τα δικά σας!

Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
158

 

 

 

To bookpress ζήτησε από 18 συγγραφείς (και εικονογράφους) να ανοίξουν την παιδική τους βιβλιοθήκη. Ανάμεσα στους άλλους ρώτησε κι εμένα, την εξής ερώτηση:

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Να λοιπόν -με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Παιδικού Βιβλίου- τέσσερα βιβλία που μου έχουν μείνει από την παιδική μου ηλικία.

1) Ο Θησαυρός της Βαγίας, της Ζωρζ Σαρή.

 

 

Έχει γράψει και πολύ καλύτερα (πόσο είχα κλάψει με το Ψέμα!) όμως το μείγμα συναρπαστικής περιπέτειας και καλής παιδικής λογοτεχνίας που υπάρχει στο Θησαυρό της Βαγίας είναι -κατά τη γνώμη μου- αξεπέραστο.

Αποδεικνύει περίτρανα πως τα ελληνικά παιδικά βιβλία δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα σοβαρά, πολιτικά, ή βαρετά.

Απομυθοποιώντας το μυστήριο και την περιπέτεια, η Ζωρζ Σαρή μου άνοιξε πολλούς και διαφορετικούς ορίζοντες - και στη ζωή μου και στο γράψιμο φυσικά.

2) Ο Μικρός Νικόλας

 

 

Ποτέ δεν έγινα τόσο άτακτος όσο ο Νικόλας και η παρέα του - μου έμαθε όμως να βλέπω και ως μεγάλος τον κόσμο με μάτια αθώα και παιδικά.

Διάπλατα ανοιχτά απ' τις (ευχάριστες ως επί το πλείστον) εκπλήξεις που φέρνει κάθε μέρα η ζωή. Μερικές φορές η παιδική αφέλεια προσφέρει μεγαλύτερη ηρεμία ψυχής απ' την ενήλικη καχυποψία.

3) Τα μυστήρια της Ένιντ Μπλάιτον.

 

 

Όλα των Μυστικών Επτά και των Πέντε Φίλων. Στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν τα διάβαζα ως παιδί, μου φαινόταν τρομερά θρίλερ - η αγωνία τους με συντρόφευε ακόμα και σε νυχτερινούς εφιάλτες.

Σήμερα που τα ξαναδιαβάζω καμιά φορά εκπλήσσομαι: είναι φριχτά κακογραμμένα, συνεχώς επαναλαμβανόμενα, τρομακτικά αφελή κι έχουν σχεδόν βουλιμική εμμονή με τα φαγητά. Τα αγαπούσα πολύ όμως - και θεωρώ ότι ακόνιζαν και το μυαλό.

Τα σημερινά παιδιά βέβαια δεν θα τρόμαζαν ούτε στο ελάχιστο και μάλλον θα τα βαριόταν πολύ - εμένα μου δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και μυστηριώδους ασφάλειας...

4) Τα Ημερολόγια του Άντριαν Μολ.

 

 

Η σειρά βιβλίων της Σου Τάουνσεντ με ήρωα ένα 13χρονο αγόρι και το ξεκαρδιστικά αφελές αλλά ταυτόχρονα πανέξυπνο ημερολόγιό του ήταν για μένα μια αποκάλυψη.

Ο Μολ μεγάλωνε όπως μεγάλωνα κι εγώ - ακόμα και σήμερα που πλησιάζει τα σαράντα ακόμα βγαίνουν βιβλία για την τωρινή του ζωή.

Δεν είναι παιδικά βιβλία τα Ημερολόγιά του (όπως ας πούμε το κατά πολύ υποδεέστερο, σύγχρονο, Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα - αλλά μου σημάδεψαν την παιδική μου ηλικία, και όχι μόνο.

Δεν είναι ούτε εφηβικά τα βιβλία αυτά: είναι βιβλία για όλους - κάτι που νομίζω ότι είναι, εξάλλου, ο ορισμός του καλού βιβλίου.

[Τα δικά σας;]

158

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Mικροπράγματα / Είναι κρίμα τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή να θεωρούνται "παιδικά".

Με αφορμή το θάνατο της αγαπημένης μου συγγραφέως παιδικών βιβλίων, της Ζωρζ Σαρή, ένα κείμενο (που μου ζήτησε το Books' Journal) για τη λογοτεχνική δικτατορία της αδερφής μου και για το καλύτερο βιβλίο που διάβασα ποτέ.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
Giovinu
Εγώ θα θυμηθώ τα πρώτα μου αγαπημένα παιδικά βιβλία όταν ήμουν τριών ή τεσσάρων ετών-Σποτ και- Γιατί δεν κοιμάσαι αρκουδάκι μου? Δεν κοιμόμουν χωρίς αυτό!http://www.biblioasi.gr/images//covers/books/9789602250334.jpghttp://2.bp.blogspot.com/-iksw9f2Hnus/UFkoMu6M4HI/AAAAAAAAAMg/QKIZxSZkCHU/s320/where's+spot.jpg
Bahamut
Bahamut
Όμορφη Πορτοκαλιά μου. Το μόνο βιβλίο στο οποίο έχω κλάψει ποτέ.Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου. Η πρώτη φορά που ξενύχτησα για να διαβάσω βιβλίο (Και πρωινό ξύπνημα Δ' Δημοτικού μετά)Ροβινσώνας Κρούσος. Ένα βιβλίο που το είχα σαν ευαγγέλιο. Το διάβαζα ξανά και ξανά, ονειρευόμουν πως ήμουν ένας ναυαγός και έφτιαχνα σενάρια στα playmobil.Μυστηριώδης Νήσος, Σχολή Ροβινσώνων και Ταξίδι στο κέντρο της Γης καθώς και τα άπαντα του Βερν αλλά κυρίως αυτά τα αγαπημένα.Το κάλεσμα της άγριας φύσης.Παραμύθι δίχως όνομα.Δαβίδ Κόπερφιλντ, Όλιβερ Τουίστ και Χωρίς οικογένεια.Πολλά ακόμα αγαπημένα που δυστυχώς δε μου έρχονται τώρα.Επίσης μεγάλη αγάπη στη ντόπια και πολύ πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη που συμπλήρωνε την αρκετά καλή σπιτική (ευχαριστώ τους γονείς μου που σιωπηλά φρόντισαν τα βιβλία να είναι εκεί).Αγαπημένες μου σειρές επίσης εικονογραφημένα μικρά βιβλία για την ιστορία με έναν γέροντα και της ίδιας σειράς μια με το ανθρώπινο σώμα.Μετά σιγά σιγά ανακάλυψα και τα Ματωμένα Χώματα, Αιολική Γη, Το νούμερο 31823, τον Τόλκιν, τον Ντοστογιέφσκι και προχώρησα στα ράφια της βιβλιοθήκης που ήταν για "μεγάλους"...
Σανάνθη
Σανάνθη
"Η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς" καθώς και όλα τα βιβλία της σειράς με κεντρική ηρωίδα την Πολυάννα γιατί μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με μόνιμη θλίψη (μητέρα με χρόνια ανίατη ασθένεια), με βοήθησε να δω τη ζωή με ενθουσιασμό, αισιοδοξία και ακατάβλητη θετική σκέψη.Προπάντων, όμως, καλλιέργησε μέσα μου την πεποίθηση ότι η καλοσύνη είναι το μαγικό κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες στη ζωή και ευτυχώς, μέχρι τώρα, δεν έχω διαψευστεί.
TManya
TManya
1. ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΑΓΙΑΣ, ΤΟ ΨΕΜΑ της Ζωρζ Σαρή2. ΤΑ ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ του Παντελή Καλιότσου3. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ, ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ της Άλκης ΖέηΑυτά ήταν τα πρώτα μου "βοηθήματα" για την κατανόηση εννοιών όπως πόλεμος, ειρήνη, κατοχή, απελευθέρωση, συμμετοχή, αλληλεγγύη, ελευθερία και το σχηματισμό των πρώτων κοινωνικών και πολιτικών σκέψεων...Ακόμα θυμάμαι τις τσιρίδες της μάνας μου, όταν προσπαθώντας να διαβάσω με το πορτατίφ κάτω απ' τα σκεπάσματα,γιατί μου έκλεινε το φως απ' τις 10, έκαψα το σεντόνι!!Θυμάμαι παιδάκι ακόμα (θα ΄μουν δε θα ΄μουν 10), που με πήγε ο θείος μου να γνωρίσω από κοντά τη φίλη του τη Ζωρζ - την αιτία που έμενα ξάγρυπνη τα βράδια κατά τη μαμά μου (!)- πως να ξεχάσω αυτά τα υγρά γελαστά της μάτια, που με κοίταζαν γλυκά όσο κουβέντιαζε μαζί μου και νόμιζα ότι με κοίταζε και μου μίλαγε η "Ζωή" η ηρωίδα της στο Όταν ο ήλιος....Μου έχει λείψει τόσο πολύ αυτό το "φτερούγισμα" που ένιωθα διαβάζοντας όλα αυτά τα παραπάνω βιβλία !!!
Saphira
Saphira
Είχες γνωρίσει την Ζωρζ Σαρρή? Αυτό και αν ήταν εμπειρία ζωής!!! Ζηλεύω πραγματικά, η Σαρρή είναι ο λόγος που αγάπησα την λογοτεχνία ... και απ' ότι φαίνεται δεν είμαι η μοναδική :-)
Βαγγέλης Μακρής
Στην τελευταία τάξη του δημοτικού ο δάσκαλος είχε χαρίσει σε όλα τα παιδιά της τάξης μου ένα αντίτυπο του Μικρού Πρίγκιπα του Α. Ντε Σέντ Εξυπερί. Πρέπει να το έχω διαβάσει τουλάχιστον δέκα φορές. Ήταν ένας εκπληκτικός δάσκαλος. Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ με ένα γαλάζιο εξώφυλλο και την εικόνα της σε αυτό. Σχεδόν όλα του Ιουλιου Βερν με αυτά τα εντυπωσιακά εξώφυλλα
Δον Ιδιώτης
Δον Ιδιώτης
Τέλειο θέμα αποκαλύπτει πολλά για τον καθένα μας, προσωπικά διάβασα όλες τις απαντήσεις!Εγώ θα επέλεγα "το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον" της Σέλμα Λάγκερλεφ, με είχε κυριολεκτικά μαγέψει όταν το πρωτοδιάβασα."Τα ψηλά βουνά" του Ζ.Παπαντωνίου και "το παραμύθι χωρίς όνομα" της Π. Δέλτα. Τελευταίο θα έβαζα κάποιο του Ιουλίου Βερν, ίσως τον 15ετή πλοίαρχο. Και τώρα σας αφήνω, πάω να ψάξω αν έχω ακόμα κανένα από αυτά στη βιβλιοθήκη μου!
foteinit1
1.Παραμύθι χωρις ονομα(Π.Δελτα- οποιος το ξαναδιαβασει τωρα θα σοκαριστει απο τις ομοιοτητες με την τωρινη κατασταση μας)2. Η μικρη πριγκιπισσα/ ο Μυστικος Κηπος (Frances Hodgson Burnett)3. Η μαυρη τουλιπα (Α.Δουμας)4.Νινετ (Ζωρζ Σαρρη)5. Αιολικη Γη (Η.Βενεζη)Ο μικρος πριγκιπας εγινε αγαπημενο οταν μεγαλωσα. Στα 10 μου δεν μπορουσα να το εκτιμησω!
miradaver
Σχεδον τα ιδια με προηγουμενους σχολιαστες, καποτε τα παιδια διαβαζαν..-Κοντα στις Ραγιες και Αρραβωνιαστικια του Αχιλλεα , Αλκη Ζεη (ειδικα το πρωτο, φοβερη απεικονιση τσαρικης Ρωσιας μεσα απο τα ματια ενος παιδιου)-Ενα παιδι μετραει τα Αστρα , Λουντεμης (κλαμα για τον Μελιο που δεν τον αφηναν να παει στο σχολειο...)-Πηνελοπης Δελτα, ο Τρελαντωνης, τα Μυστικα του Βαλτου και το Παραμυθι χωρις Ονομα.-Ζωρζ Σαρρη διαβασα ενηλικη , αλλα με ειχε εντυπωσιασει το Ψεμμα.-Απο ξενη λογοτεχνια , τα απαντα Ιουλιου Βερν (με προτιμηση στα Τεκνα του Πλοιαρχου Γκραντ και το Μιχαηλ Στροφγγωφ), τον Τομ Σογιερ και τον Ροβινσωνα Κρουσω.Ιδιαιτερη μνεια δωρο Χριστουγεννων 11 ετων απο οικογενειακο φιλο το Ημερολογιο της Αννας Φρανκ, με επηρεασε βαθεια και αργοτερα γονεις μου του εκαναν παρατηρηση καθως ειχα ταραχτει παρα πολυ διαβαζοντας το και ολο ρωτουσα για Β'Παγκοσμιο (και ειμουν ενα παιδι με μεγαλη αγαπη απο μικρο για παιδικα βιβλια)
Alexa_
Alexa_
Εννοείται Ζώρζ Σαρρή,Άλκη Ζέη,Π.Δέλτα,Βέρα Πανόβα,Ευγενία Φακίνου,Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ,αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ το "ο Μήτσης και η Μίτση"(Σοφία Μιχαλοπούλου)...
Irma la douce
Irma la douce
Ενδεικτικά αναφέρω καποια μόνο από τα αγαπημένα μου..Όλα της Ένιντ Μπλάιτον, ειδικά οι σειρές του Σαιν Κλαιρ και του Μάλορυ Τάουερς είχαν διαβαστεί πολλάκιςΤο καπλάνι της Βιτρίνας, Ο θησαυρός της Βαγίας και στο Γυμνάσιο το Ε.Π. από Ζωρζ ΣαρρήΟ μεγάλος περίπατος του Πέτρου και η Μωβ Ομπρελα από Άλκη Ζέη.Τα περισσότερα του Ευγένιου Τριβιζά, με τον Χιονάνθρωπο και το Κορίτσι να έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, μιας και ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα μόνη μου στην πρώτη δημοτικού.Τρελαντώνης και Μάγκας από Πηνελόπη Δέλτα.Και τέλος (άν και η λίστα αυτή δεν τελειώνει έτσι εύκολα) το Εμένα με Νοιάζει της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη, το πρώτο βιβλίο που μου ξύπνησε οικολογικές ανησυχίες..
14:17
14:17
Το'χα διαβασει τοσες φορες, ομως αυτο που λες δεν το θυμαμαι. Θυμαμαι που ειχε αρρωστησει, επισης που ειχε ριξει απο πανω του ενα παιδι που δεν του φεροταν καλα και τον εδιωξαν.. Τελος παντων, πολυ ωραιο βιβλιο οντως!
Bahamut
Bahamut
Θυμάσαι που είχε φίλο ένα κυνηγόσκυλο και που είχαν πάει για κυνήγι τα παιδιά; Αυτός που έριξε από πάνω του αργότερα το γαιδουράκι είναι το παιδί που σποιλερπυροβόλησε το φίλο του.
Lucretius
Lucretius
Ένα παιδί μετράει τ' άστρα. Μου το έδωσε ένας θείος μου όταν ήμουν δέκα. Πολύ κλάμα. Ακόμη και τώρα βουρκώνω όταν το διαβάζω.Το όνομα του ρόδου. Αυτό μου το έδωσαν ξαδέρφια στα δέκα. Μέχρι τα δεκαπέντε το διάβασα τουλάχιστον 5 φορές. Ακόμη ανακαλύπτω νέα στοιχεία.Ελληνική πλαστική, του john Boardman. Η αφορμή για να γίνω αρχαιολόγος.Η μυστηριώδης νήσος, του Βερν. Παλιό βιβλίο με τις γκραβούρες, σε αρχαϊζουσα μετάφραση με τους ήρωες αντί για «ζήτω» να φωνάζουν «ουρααα». Το λάτρευα.Μάγκας και Τρελαντώνης, της Δέλτα. Απίστευτες ιστορίες.
japanese
japanese
Δεν ήμουν ποτέ φανατική του Βερν, αλλά κοντεύω να τρελαθώ: πόσες χιλιάδες ήταν οι λεύγες κάτω απο τη θάλασσα, 20 ή 80??Στο προκείμενο, φυσικά Ένιντ Μπλάιτον, θυμάμαι επίσης χαρακτηριστικά το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι της Μαστορη, και τα πρώτα μου της Άγκαθα Κρίστι, εκεί γύρω στα 10 με 11 μου χρόνια. Είναι θαύμα που δεν κατέληξα ντέτέκτιβ ή δολοφόνος (ως τώρα, τουλάχιστον!)
Maleficent
Μεχρι τα 12:- Η Μυρτώ και ο Λύσταρχος Καραμπούμ- Απαντα Ροαλ Νταλ- Φρουτοπια- Η σειρα Ηρωες του Δασους, εκδοσεις ΣτρατικηΜετα ηρθε η Τριλογια του Κοσμου και ο Χαρι Ποτερ....