ΘΗΣΕΙΟ ΣΗΜΕΡΑ: Το Harlem shake του Mikeius

ΘΗΣΕΙΟ ΣΗΜΕΡΑ: Το Harlem shake του Mikeius Facebook Twitter
26

It's Viral
26

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
Τυχαία σήμερα (25-2-2013) έπεσα πάνω σε αυτή την βλακώδη τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ «136» στο σημείο που ήταν καλεσμένοι δύο πιτσιρικάδες οι οποίοι είναι αυτοί που οργάνωσαν τα Harlem Shake στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά αλλά αν ο ένας από τους δύο είναι ο γνωστός Mikeius τότε έζησα την πλήρη απομυθοποίηση του. Περίμενα κάτι διαφορετικό. Που είσαι μπέμπη; Πρόσεχε όπως περπατάς μη τα… πατήσεις και κατέβα από το καλάμι. Ελπίζω να μην κατάλαβα καλά και να μην είναι αυτός ο Mikeius. Πάντως αν όντως είναι αυτός, την πατήσατε παιδιά. Από τη στιγμή που γίνατε οι αγαπημένοι του συστήματος και σας καλούν και σε παρόμοιες εκπομπές τότε δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από εσάς. Την δουλειά τους κάνετε.
Σε ευχαριστώ για το link ! Παρακολούθησα ξανά το θέμα της συγκεκριμένης εκπομπής. Ο τυπάκος τελικά δεν είναι ο Mikeius και ευτυχώς! Ονομάζεται Γιώργος Αργύρης (Jeremy). Για να μην είμαι άδικος παρακολούθησα και κάποια από τα σατυρικά του βιντεάκια ώστε να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Δυστυχώς για εκείνον, επιβεβαιώθηκα. Απλώς είναι κάποιος που προσπαθεί να μοιάσει στον Mikeius με τον οποίο είτε συμφωνούμε, είτε όχι, είτε πολύ, είτε λιγότερο με τα όσα έχει σχολιάσει, το κάνει όμως με τον δικό του μοναδικό-αυθεντικό τρόπο. Και επαναλαμβάνω: Που είσαι μπέμπη (Jeremy); Πρόσεχε όπως περπατάς μη τα… πατήσεις και κατέβα από το καλάμι. ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ!!!Δεν το έχεις καθόλου. Ούτε στη θεματολογία σου, ούτε στα κείμενα σου και φυσικά με τίποτα στην παρουσία σου. Όλα διακατέχονται από έναν τρομερά παιδαριώδη ερασιτεχνισμό. Μάλιστα ως μία κακή αντιγραφή του Mikeius που τόσο θέλεις να του μοιάσεις. Μειώνεις το επίπεδο του Comedy Lab. Απορώ πως σε συμπεριέλαβαν μεταξύ των άλλων. Θα μπορούσες άνετα να αποτελείς ένα από τα σαρκαστικά σχόλια και video του Mikeius με τίτλο: «Μikeius στη θέση του Mikeius…». Κλείνοντας για να μη ξεφύγω από το κυρίως θέμα που είναι το Harlem Shake σημειώνω: Καλός ο χαβαλές και χρειάζεται. Οπωσδήποτε χρειάζεται. Το συγκεκριμένο event όμως το βρήκα τρομερά ανούσιο. Τόσος κόσμος που μαζεύτηκε πήγε στράφι. Άνετα θα μπορούσατε να το συνδυάσετε με μία ειρηνική, πρωτότυπης μορφής διαμαρτυρία για τα όσα μας ταλαιπωρούν. Θα ήταν τρομερά αστείο και σουρεαλιστικό αν από τη μία ήσασταν όλοι εσείς και από την άλλη (γιατί θα ήταν σίγουρα εκεί σε περίπτωση κάποιας μορφής διαμαρτυρίας) η αστυνομία και τα ματ να σας κοιτάνε σαστισμένα μέσα από τις δικές τους μάσκες σαν από σκηνή της ταινίας «ΤΟ ΠΑΡΤΙ» (Πήτερ Σέλερς). Όλοι εσείς ακούσια να ανατρέπετε το… σύστημα αμφισβητώντας την “Τάξη” δημιουργώντας το απόλυτο χάος στους δρόμους… Μη το παίρνετε όμως και τοις μετρητοίς, μία ιδέα είπα. Εσείς επιλέξατε ένα Σάββατο και απλώς το βαφτίσατε τσικνοπέμπτη!!...
όπα όπα... Ήμουν στο αντίστοιχο που έγινε στην Θεσσαλονίκη και έχω καιρό να δω τόσα πολλά χαμόγελα. Φτάνει πια η μιζέρια και όλος αυτός ο αρνητισμός. Μας έχετε τσακίσει! Ότι και αν κάνουμε εμείς η νέα γενιά, σας φταίμε. Θέλαμε όλοι εμείς που ήμασταν εκεί να ξεχάσουμε οτι δεν έχουμε φράγκο στην τσέπη ότι αύριο που θα ψάξουμε για δουλειά θα βρούμε κλειστές πόρτες. Και ξέρετε κάτι δεν οφείλουμε να δικαιολογηθούμε σε κανέναν σοβαροφανή Ελληναρά που αφού τα έκανε σκατά τόσα χρόνια περιμένει να θρηνήσουμε παρέα. Η τρέλα είναι μεταδοτική και θα την κολλήσουμε σε όλους όσους αισθάνονται κάπου εκεί μέσα άνθρωποι-ξέρετε απο εκείνους που γουστάρουν και την σαχλαμάρα που και που.
Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι φίλε αλλά μη με παρεξηγήσεις για αυτά που γράφω. Καλοπροαίρετα σου απευθύνομαι. Αντί να βγείτε και να τα κάνετε μπάχαλο όλα. Να γαμοσταυρίσετε πατόκορφα τους γονείς σας και τους καθηγητές σας (τι ελεεινά ανθρωπάκια είναι αυτά, απορώ πως τους αντέχετε - τους καθηγητές), συνεχίστε να χαζογελάτε χαζοχαρούμενα. Το γέλιο και το δάκρυ έχουν σημασία μόνο όταν έχουν πραγματικό λόγο ύπαρξης. Και τα δύο μπορούν να γεννηθούν εξ ίσου από κάτι πραγματικά χαρούμενο ή κάτι πραγματικά θλιβερό. Εντάξει είσαστε η νέα γενιά. Φορτωθήκατε ένα σωρό μαλακίες. Δίκιο έχετε. Πολύ μεγάλο δίκιο. Μη το κάνουμε όμως καραμέλα γιατί μέχρι να λιώσει θα έχετε γίνει και εσείς οι προηγούμενοι που θα παραδώσουν στον επόμενους άλλο ένα κενό. Κάντε επιτέλους κάτι πιο ουσιαστικό. Έχετε μεγάλη δύναμη αλλά δεν το αναγνωρίζετε. Μέσα σας το καταλαβαίνετε πολύ καλά. Καλός ο χαβαλές και επιβάλλεται σε πολλές περιπτώσεις. Δεν μας σώζει όμως. Απλώς φυγοπονούμε με αυτόν. Και για να αστειευτώ θα πω μία φράση από την ταινία «Η Καρδιά του Κτήνους» του Ρ. Χαραλαμπόπουλου, εμπνευσμένη από το ομότιτλο βιβλίου του Τατσόπουλου,(από την κωμικοτραγική σκηνή της ανάκρισης):«…αλλά δεν φταίτε εσείς, εσείς φταίτε που έχετε γράψει την πατρίδα στα ”κοκότια” σας…»Σαρκαστικά την αναφέρω.
Αντε και τα κάνανε μπάχαλο... Μετά? Θα ακολουθήσει και η τρομοκρατία? Θα στήσουνε γκιλοτίνες? Καλές οι αμπελοφιλοσοφίες αλλά δεν λύνουν τίποτα... Άντε να γραφτεί κάνα τραγουδάκι σα το Imagine.
Tο 2004 το περιοδικό Rolling Stone το ψήφισε ως το 3ο καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών και ο πρώην πρόεδρος της Aμερικής Tζίμι Kάρτερ, είχε πει γι’ αυτό: «Σε πολλές χώρες του κόσμου το Imagine ακούγεται με τέτοιο δέος όπως και ο εθνικός ύμνος τους». Aν και θεωρείται τραγούδι του Λένον, οι στίχοι δεν είναι ακριβώς δικοί του. Προέρχονται από ένα βιβλίο της Γιόκο Ονο με τίτλο Grapefruit -μια αντίδραση για τα παιδικά της χρόνια στην Iαπωνία κατά τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για μια συλλογή από ποιήματα του 1970.H λέξη Imagine επαναλαμβάνεται στα ποιήματά της όπως π.χ. στον στίχο «Φαντάσου χίλιους ήλιους παράλληλα στον ουρανό». Aυτή η λέξη ενέπνευσε τον Λένον, αλλά τελικά τους στίχους τους έγραψε μαζί με τη γυναίκα του -πράγμα που δεν άφησε να φανεί στο άλμπουμ του.
16-17 χρονών είναι τα παιδιά μην κάνετε σαν απολιθώματα,εγώ χαίρομαι που τους βλέπω όλους μαζί έστω και για χαβαλέ λίγα χρόνια πριν γίνουν νεοδημοκράτες,συριζαίοι,πασόκοι,χρυσαυγήτες ή internet warriors όπως οι περισσότεροι εδώ μέσα..
Ναι… Όπως την δεκαετία του 60’ και του 70’ όπου κάθε φουκαράς και αργόσχολος μαζεύονταν, όχι πολύ μακριά, στην πλατεία Μοναστηρακίου για να χαζέψει και να χειροκροτήσει κάθε κουταλιανό που λύγιζε και μάσαγε σίδερα, έσπαγε χειροπέδες και θρυμμάτιζε τσιμεντόλιθους με κουτουλιές. Ενίοτε ρυμουλκούσε και κανένα αυτοκίνητο με τα δόντια. Μετά έβγαζε και πιατάκι. Μόνο αυτό δεν έγινε. Καταθλιπτική εικόνα πραγματικά.Σας προτείνω να δείτε την ταινία μικρού μήκους «Τζίμης ο Τίγρης» του Π. Βούλγαρη. Παρατηρήστε το κοινό στη σκηνή της πλατείας Μοναστηρακίου και συγκρίνετε το με το σημερινό κοινό στο Θησείο. Και όχι μόνο αυτό.http://www.youtube.com/watch?v=fnZOoRzCIrM