ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι πεπεισμένος πως όσοι και όσες νιώθουν μόνοι, κατά συντριπτικό ποσοστό, εννοούν μία κατάσταση κατά την οποία δεν τους γεμίζει η παρέα ή η σχέση τους. Και επειδή δεν έχουν τη δύναμη (για τους όποιους λόγους) να ξεκόψουν από την ''παρέα'' ή τη ''σχέση'', γιατί η ΑΠΟΛΥΤΗ μοναξιά είναι ασήκωτη, κάθονται απλά και κλαίγονται.

Το να είσαι μόνος σε μια πόλη μπορεί να είναι δύσκολο, το καταλαβαίνω. Η διαφορά είναι ότι βρίσκεσαι στο σημείο της αφετηρίας, έχεις μπροστά σου περιθώριο να χτίσεις κάτι. Σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολο, το πιστεύω! Η μοναξιά που νιώθεις ενώ συντροφεύεσαι όμως δεν είναι ψέμα, μη σου κάνει εντύπωση. Είναι πολύ εύκολο να έχεις σχέση - ακόμα και να ζείτε μαζί – όμως να νιώθεις μόνος. Μπορεί να περιτριγυρίζεσαι από πολλά άτομα, όμως και πάλι να νιώθεις μόνος. Μπορεί ακόμα να είσαι στη δουλειά σου, φουλ απασχολημένος, να μην έχεις ούτε μια στιγμή να ακούσεις τις σκέψεις σου, και πάλι να νιώσεις μόνος.Μην την υποτιμάς τη μοναξιά, ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σε βρει. Έχει πολλές μορφές και χωράει σε κάθε περίπτωση. Θέλει να τη σεβαστείς, να της δώσεις σημασία, να την αφουγκραστείς. Κι αν καταφέρεις και την ακούσεις, ίσως κατανοήσεις τι χρειάζεται για να ανακουφιστεί. Κάτι φορές φαντάζομαι πως γυρεύει συντροφιά κι εκείνη. Τέλος πάντων… εκφράζω απλώς κάποιες προσωπικές μου σκέψειςΥΓ. Τσέκαρε και μια ανατριχιαστική προσέγγιση για τη μοναξιά. Μια άλλη ματιά, πιο σκληρή. http://freepsyche.blogspot.com/2008/04/blog-post_13.html

Υπάρχει κάτι που έχει περισσότερη πλάκα: η άγνοια και τα επιφανειακά κριτήρια. Υπάρχουν πολλών ειδών σχέσεις, δεν είναι όλες ισότιμες, αμφίδρομες, ούτε οι συμμετέχοντες "επικοινωνούν" και "συγχρονίζονται" πάντα, μέσα σε αυτές. Σε μερικές περιπτώσεις, όταν έχεις κάποια πράγματα στα πλαίσια μιας κατάστασης, μπορεί να είναι σαν να μην τα είχες, ή και χειρότερα από το να μην τα είχες καν (τραβηγμένο και σπάνιο μεν, αλλά υπαρκτό δε).Κάποιες "ημιτελείς" (αδόκιμος όρος) σχέσεις, ή "ταχύρρυθμες", σε κάνουν να ενδοσκοπείς, να αναθεωρήσεις, μέχρι που μεγενθύνουν/οξύνουν τα αρχικά αίτια που πιθανώς σε οδηγούν στην αναζήτησή τους... Κεντρικό σε αυτά, η μοναξιά. Εδώ θα πρέπει να καταδείξουμε ότι αν κάνουμε κάτι μονάχα για να καλύπτουμε τα δικά μας κενά και όχι ως αποτέλεσμα ειλικρινούς επιθυμίας ή προσεκτικά καλλιεργημένου "εντυπωσιασμού/θαυμασμού" προς ένα άλλο πρόσωπο, το τελικό οικοδόμημα θα είναι σαθρό και οι ατέλειες θα αναδειχθούν στην πορεία, εκτός του ότι η ημερομηνία λήξης θα είναι πιο κοντά.Πλάκα έχετε όλοι εσείς οι μοντέρνοι και οι νεαροί, που νομίζετε ότι όλα είναι καλά κι ότι επειδή εσείς οι ίδιοι δεν αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα ή όλα σας έρχονται βολικά, εκείνοι που βρίσκουν δυσκολίες έχουν. Ποτέ μην κρίνετε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του.