ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΓΚΑΚΑΣ: ΣΤΑΧΤΕΣ

Μιαμονοκατοικία στηνΑθήνα καίγεται μαζί με τους τέσσεριςενοίκους της. Η Πυροσβεστική μιλάει γιαεμπρησμό, ή μάλλον, πριν προλάβει να τοπει επισήμως, έρχεται η άνωθεν εντολήνα χαρακτηριστεί ατύχημα. Ο ΣυμεώνΠιερτζοβάνης, ιδιοκτήτης του σπιτιού,και ο Χρόνης Χαλκίδης, διευθυντής τηςΥπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων τηςΕλληνικής Αστυνομίας, αναλαμβάνουν ήυποχρεώνονται από τις περιστάσεις καιτις ενοχές να ανακαλύψουν τι πραγματικάσυνέβη. Ζουν κι οι δυο με τα μάτιαστραμμένα στο παρελθόν τους, που τοσημάδεψε η ίδια γυναίκα, μια διάσημηηθοποιός, που τους κοιτάζει τώρα χωρίςνα τους βλέπει από το κρεβάτι ενόςνοσοκομείου.

Αθήνα,2004. Διεφθαρμένοιμπάτσοι, νεοναζί βορείων προαστίων,Αφρικανοί ποδοσφαιριστές, κορίτσιακαλών οικογενειών πολύ μακριά από τακλισέ που τα συνοδεύουν, αστυνομικοίπου είναι ψηφοφόροι του Συνασπισμού, ηΜορενίκε απ' τη Νιγηρία που γλίτωσεαπ' την πατρίδα της για να χαθεί στηδική μας, ποτάμια αλκοόλ, σεμινάρια τουFBI,αξιωματικοί της αστυνομίας που αγαπούνΜολδαβές μετανοημένες πόρνες, μοναστήριαπου δεν κρύβουν στα κελιά τους μόνοκαλόγερους, το Στέκι των Μεταναστών,νεόπλουτοι «επιχειρηματίες»,πολλή κοκαΐνη, απρόσμενα ραντεβού στοΒάρσο της Κηφισιάς, «Ολύμπικ Γκέιμς»με τρία λάμδα, το μάτι της Εκκλησίας πουτα πάνθ' ορά.

Σ'αυτό το σύμπαν, το τόσο αναγνωρίσιμο,το τόσο ελληνικό, ο Σέργιος Γκάκαςξετυλίγειμια νουάρ υπόθεση, με δυο «ντετέκτιβ»από καιρό καταδικασμένους, που υποψιάζονταιαπό την αρχή πως μπορεί να μην έχουντίποτα να κερδίσουν από την επιμονήτους να αναζητούν την αλήθεια, αλλάξέρουν στα σίγουρα ότι δεν έχουν πιατίποτα να χάσουν. Η αφήγηση εναλλάσσεταιμεταξύ των δυο ηρώων και της φωνής τηςμοιραίας Σόνιας, η οποία είναι εν αγνοίατης η σιωπηλή φωτιά που καίει κάτω απ'τις Στάχτες:

«Κυριακή9.25 μ.μ. Το περιεχόμενο του συρταριούείναι απλωμένο στο γραφείο του Χαλκίδη.Ένας ασημένιος αναπτήρας Ζίπο με τααρχικά του∙το πρώτο δώρο που του είχεκάνει. Μια φωτογραφία τους στα καμαρίνιατου αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων. Ταμακριά μαύρα γάντια που φορούσε στιςΔούλες. Ένα πλακέ μπουκάλι Dewar'sπου του το ‘χε πετάξει κατακέφαλα στοδωμάτιο 603 τουξενοδοχείου Galaxyστην Πάτρα. Δυο αποκόμματα εισιτηρίωντου κινηματογράφου "Τριανόν", Ηταυτότητα μιας γυναίκας του Αντονιόνι,οι μοναδικοί θεατές στην αίθουσα, έξωχιόνιζε. Ένα πακέτο Player's∙τα ίχνη του κόκκινου μεθυσμένου φιλιούέχουν πια χαθεί. Και τα σύντομα σημειώματαπου τον περίμεναν στις ρεσεψιοόν τωνξενοδοχείων, καλοκαίρι του '97. Δεκαεννιάσημειώματα∙ δεν τα ‘χει ξαναδιαβάσειαπό τότε. Κι ένα πιστόλι των εννιάχιλιοστών που λάμπει στο μισοσκόταδο».

Οσυγγραφέας και σκηνοθέτης ΣέργιοςΓκάκας έχει γράψει τέσσερα θεατρικάέργα για παιδιά. Διηγήματά τουπεριλαμβάνονται στις συλλογές Πέντεζωγράφοι ζητούν συγγραφέα και Το Χαλάνδριπου γνώρισα. Το προηγούμενο μυθιστόρημάτου, το Κάσκο, που κυκλοφόρησε το 2001 απότις εκδόσεις Καστανιώτη, έχει μεταφραστείκαικυκλοφορεί στα γαλλικά και στα ιταλικά.

ΟιΣτάχτες είναι μια μαύρη, άγρια ιστορία,μιαβίαιη σύγκρουση της δικαιοσύνης με τηνπραγματικότητα, ευλογημένη από τηντέχνη του αυτοσαρκασμού που κατέχειπολύ καλά ο συγγραφέας:

«Οαρχηγός έβγαλε το σακάκι του, το κρέμασεστην πλάτη της καρέκλας και κοίταξεαποδοκιμαστικά το τσιγάρο που έκαιγεστο τασάκι.

-Ναδω, τώρα που θα απαγορευτεί παντού, τιθα κάνεις.

-Τοέχω σκεφτεί. Θα ακουμπάω δίπλα στο πακέτοτο πιστόλι και την ταυτότητά μου».