ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και πάλι, εντάξει θα ήταν.

Προσωπικά γούστα είναι καλό μου. Εγώ τώρα στα 40 βλέπω έναν 25χρονο σαν παιδί μου. Πέρα από αυτό όταν υπάρχει χάσμα εμπειριών δεν μπορεί η σχέση να στηριχθεί μόνο στο σεξ.

Δεκτόν ως προσωπική άποψη για σένα, φυσικά, αλλά δεν κάνουμε προβολή του προσωπικού μας γούστου, υποτίθεται, μας ρωτά για γενικότερη συζήτηση, για το πώς θα ζήσουν άλλοι άνθρωποι τις ζωές τους.
Ας μείνει και κανείς ζευγαρωμένος!

Επιπλέον υπάρχουν κι ώριμοι 25χρονοι με εμπειρίες, δεν είναι όλοι γαιδουροέφηβοι που τους ταίζει και τους πλένει η μάνα τους. Εξωτικό φρούτο θα μου πεις, αλλά υπάρχουν.
Αλλά, αν θέλεις κι αυτό να πούμε, η ανισορροπία εμπειριών/βιωμάτων/disillusionment είναι κι ο πρώτος και βασικός λόγος που οι άνθρωποι μπαίνουν σε σχέσεις με διαφορά ηλικίας εξαρχής (η δίψα για γνώση από τη μια, η συγκαταβατική αποδοχή εκ νέου της αθωότητας από την άλλη), οπότε κάπως αυτοακυρώνεται το επιχείρημα που προβάλλεις φιλενάδα.

25 χρόνος και ώριμος με εμπειρίες δεν είναι εξωτικό αλλά εξωπραγματικο καλή μου φίλη.
Οποία 40-φεύγα ψάχνεται με 20χρονο το κάνει καθαρά για σεξ και τπτ άλλο. Μπορεί να υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις, οι οποίες είναι τραλαλα και πιστεύουν σε ρομαντικα παραμύθια, αλλά σχέση μεταξύ 40χρονης και 25χρονου είναι πολύ δύσκολο να στεριώσει.
Εκτός βεβαια κι αν μιλάμε για εκείνη την είδηση του Αιγύπτιου 30χρονου με την 80χρονη γριά ;) Εκεί λες μπράβο στην παουερ γιαγιά που τον σέρνει από τη μύτη. 😆

Καλό θα είναι να αφήνεις ένα περιθώριο. (τον μίκρυνες και 5 χρόνια στο μεταξύ)

Γνωρίζω στον κύκλο μου 2 ζευγάρια, όχι ένα, με την γυναίκα μεγαλύτερη: 12 χρόνια στη μια περίπτωση, 14 στην άλλη. Παντρεύτηκαν κιόλας με πολιτικό! Το δεύτερο ζευγάρι δεν ενδιαφερόταν εξαρχής για παιδιά, το πρώτο έκανε εξωσωματική.

Δεν σκέπτονται όλοι αναγκαστικά με όρους Milf, ούτε όλες οι γυναίκες αναζητούν "στήριγμα"στον σύντροφο.
Έτσι επομένως προκύπτουν τέτοια ζευγάρια.

Γιατι σου χτύπησε άσχημα το 40 με το 20 και θεωρείς ότι το έχω μικρύνει; Θα μπορούσα από το πρώτο σχολιο μου να γράψω αυτά τα νούμερα και το ίδιο θα σχολιάζες από κάτω.

Μιλάμε για τις συγκεκριμένες λοιπόν ηλικίες, για αυτό έγραψα και για έλλειψη εμπειριών. Η διαφορά ηλικίας είναι κάτι άλλο. Αν το γνωστό ζευγάρι σου είναι 46 και 34 ή 48 και 36 υπάρχουν άλλα δεδομένα. Προφανώς και δε μιλάς για ζευγάρι 25χρονου με 40χρονη, που παντρεύτηκαν και μάλιστα για 2 ζευγάρια. Αποκλίνεις πολύ σε ο,τι αφορά λοιπόν τις ηλικίες. Και μη μου πεις ότι ο 25χρονος βιαστηκε να παντρευτεί την 40-φευγα, γιατί η πλειοψηφία στην Ελλάδα ειναι κάτω από τα φουστάνια της μάνας της. Οσο για την εξωσωματική δεν είναι σχετική με το θέμα και μπορεί να συμβεί σε όλους και ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες που οι δυσκολίες σύλληψης πολλαπλασιαζονται και ο κίνδυνος για ανωμαλίες στο έμβρυο επίσης το ίδιο.

Τέλος να σου πω ότι η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα, αλλά δε θα "πιαστώ" τώρα από μια και δυο εξαιρέσεις για να βάψω το μαύρο ασπρο και να σηκώσω το λάβαρο μιας φανταστικής απελευθέρωσης από δήθεν προκατάληψεις.
Κάποια πράγματα δε χρειάζονται καν ολόκληρη ανάλυση, γιατί μας ξεπερνάει η ίδια η κατάσταση στην αποσαφήνιση.
Το βρίσκω κουραστικό να πρέπει να αναλύω τα αυτονόητα, ιδιαίτερα όταν δεν έχω χρόνο για σκότωμα.
Ασε που αν πιάσω κι εγώ μερικούς από τους γνωστούς που έχω και τι έχουν κάνει δε θα μας μείνει τριχα στο κεφάλι.

Εκεί που ήθελα να εστιάσω είναι ότι υπάρχει μεγάλη αστυνόμευση στις ζωές των άλλων.
Live and let live. :)
Αυτό.

Καλό μου, μην το λες σε εμένα αυτό, έχω κάνει πάντοτε ο,τι ήθελα στη ζωή μου χωρίς να υπολογίσω ουτε στιγμή τι λέει ο καθένας. Ούτε όμως εμπόδισα ποτέ κανέναν να ζήσει τη ζωή του όπως την θέλει. Η προσωπική μας ελευθερία είναι για εμένα το υπέρτατο αγαθό που δεν μπαίνει σε διαπραγμάτευση.
Το να μην εκφέρω όμως και την άποψή μου γιατί δεν αρέσει σε κάποιους το καταχωρώ πάλι ως περιορισμό.
Γράψε ο,τι θες κι άσε και τον αλλο να γράψει την άποψή του. Μην του λες τι να κάνει και τι να μην κάνει. Άσχημο το πατροναρισμα (δεν το γράφω για εσένα). Αν δε συμφωνείς υπάρχει κι ο διάλογος με επιχειρήματα.

Βρε Πένθε, ποιός κάνει πατρονάρισμα τώρα με το "καλό μου" και "καλό μου" τόσες φορές! Άμα στο έλεγα εγώ θα διαμαρτυρόσουν ότι το κάνω επειδή σου ρίχνω 10 χρόνια. :D :D

Διάλογο κάνουμε, καθεμιά εκφράζει τη γνώμη της. Δεν εμπόδισα να εκφράζεις τη δική σου, σχολίασα (εμμέσως) ότι δεν χρειάζεται ενοχοποίηση.
Το βασικό μου επιχείρημα είναι ότι αν θέλουμε όλα να είναι ιδανικά (οι σωστές ηλικίες, τα σωστά επαγγέλματα, οι κοινές εργασιακές προσλαμβάνουσες, το ίδιο ακριβώς μορφωτικό επίπεδο, κ.ο.κ.) δεν θα μείνει κανείς ζευγαρωμένος! Ο έρωτας δεν χωρά σε τόσα κουτάκια. Ας ζήσουν αυτό που θέλουν κι έχει ο θεός, που λένε. Κι αν δεν "βγεί", ε, σάμπως βγαίνει στους "ιδανικούς"; Δες πιλότο και Καρολάιν.

Το "καλό μου" είναι έκφραση που χρησιμοποιώ πολύ συχνά, όπως και πολλές άλλες παρόμοιες. Τον σκύλο μου πχ. τον λέω "μπέμπη μου" κι ας είναι ένα τέρας 40 κιλών, γιατί είναι το μωρό μου. Τη φίλη μου τη φωνάζω γλυκούλα μου και κοριτσάκι μου και γενικώς είμαι εκδηλωτικη με όσους αγαπαω. Αν σε ενοχλεί κανένα θέμα. Δεν πάει πάντως με την ηλικία ούτε ταυτίζεται με το πατροναρισμα.

Δεν είναι απαραίτητο να είναι όλοι ζευγαρωμενοι, γιατι να ειναι; δεν βλέπω τον λόγο ντε και καλά. Όσο για το ιδανικό ταίριασμα εγώ δε μίλησα ποτέ για επάγγελμα ή οικονομική κατάσταση, τα οποία δε με ενδιαφέρουν. Μιλάμε για την ουσία, αυτό που δένει δύο ανθρώπους βαθιά και ουσιαστικά. Για να μπορείς να συμβίωσεις με κάποιον πρέπει να είστε στο ίδιο επίπεδο εμπειριών διαφορετικά θα θέλετε αλλά πράγματα. Αλλιώς εξερευνά τον κόσμο ένας 25χρονος κι αλλιώς ένας 40χρονος. Το ίδιο ισχύει και στις γυναίκες, αλλά θέλεις στα 25 σου κι άλλα στα 40 κι άλλα στα 50 σου.

Δεκτό ότι δεν το λες για πατρονάρισμα, τότε εγώ σε παρεξήγησα. Καλή είναι η τρυφερότητα, ο γραπτός λόγος δεν είναι πάντα σαφής ως προς τις προθέσεις, οπότε κουλ. Ευχαριστώ που το διευκρίνησες.

Όσο για το ζευγάρωμα, δεν εννοώ αναγκαστικά γάμο, αλλά συντροφική σχέση. Στα άλλα που λες ουδόλως διαφωνώ. :)