Στο σημερινό «Α μπα»: πολλά φιλοσοφικά ερωτήματα

Στο σημερινό «Α μπα»: πολλά φιλοσοφικά ερωτήματα Facebook Twitter
112


__________________
1.

Αμπα μου,
Ευχαριστω για τη στηλη σου με συντροφευει καθημερινα και οι απαντησεις σου σε ερωτηματα αλλων με βοηθανε κι εμενα πολυ στις δικες μου αποριες. Για αυτο το λογο θελω σε να ρωτησω ποια ειναι η αποψη σου σχετικα με τις διαφορες "ανακαλυψεις" τελευταια που αφορουν τη διατροφη μας. Για παραδειγμα λενε οτι το γαλα δεν ειναι χρησιμο στους ενηλικες, οτι το κατσικισιο γιαουρτι ειναι καλυτερο απο το αγελαδινο, οτι το γαλα αμυγδαλου ειναι πιο υγιεινο, οτι οι φακες δν πρεπει να συνδυαζονται με τυρι(σιδηρος με ασβεστιο) κτλ.. Για πολλα απο αυτα στο ιντερνετ βρισκω αποψεις και υπερ και κατα και στην τελικη δεν ξερω ποιες ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα. Μηπως μπορεις να με διαφωτισεις εσυ σχετικα με το πως το βλεπεις το θεμα της διατροφης;
-Φακες με ελιες


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό είναι θέμα επιστημονικής έρευνας και όχι άποψης, οπότε όπως όλα τα επιστημονικά θέματα πρέπει να τα ενημερώνεσαι από έγκριτες επιστημονικές πηγές και όχι γενικώς και αορίστως μέσω «απόψεων» στο ίντερνετ. Οπότε, επειδή το θέμα είναι γενικότερης και μεγαλύτερης σημασίας, η ερώτηση είναι, είσαι σε θέση να βρεις και να αναγνωρίσεις τις έγκριτες επιστημονικές πηγές για ένα επιστημονικό θέμα που σε απασχολεί, χωρίς να χρειάζεται να απευθυνθείς σε άλλον άνθρωπο που δεν είναι σχετικός με το θέμα;

__________________
2.

Είναι 2 τα ξημερώματα. Είχα πάρα πολύ καιρό, χρόνια, να διαβάσω τη στήλη. Απορώ γιατί. Σήμερα θα γράψω κιόλας.
Είμαι 23 χρονών, στα 24, τελειόφοιτη Πανεπιστημίου, πρώτα ο Θεός.
Σπουδαζω στην επαρχία εδώ και 6 χρόνια. Παράλληλα δουλεύω. Δεν επιστρέφω συχνά στον τόπο καταγωγής, ούτε για τις γιορτες. Το καλοκαίρι που πέρασε χάθηκα με τους φίλους από το σχολείο μου. Είχαμε ένα τσατ στο φβ για να μιλάμε όλοι μαζί, να λέμε τα νέα μας. Τα παιδιά μιλούσαν και έστελναν εκεί κάθε μέρα τα νέα τους, τι κανουν, καμιά σέλφι... Εγώ αρκετά πιο σπάνια.
Μια μέρα, λίγες μέρες μετά τα γενέθλια μου, με έβγαλαν από την ομαδική συνομιλία. Δεν πήρα ποτέ τηλ το πρόσωπο που με εβγαλε από τη συνομιλία για να ρωτήσω γιατι. Σε γενέθλια και γιορτές μιλάμε. Δεν ξέρω, λες να τους χάσω τελείως; Με αγχώνει το ότι έχω λείψει από πολλά στάδια της ζωής τους, όπως και εκείνοι από τη δική μου.
-ΔενΞερω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σε αγχώνει; Δεν το κατάλαβα αυτό. Σε αγχώνει, οπότε θεωρείς αυτή τη σχέση χαμένη έτσι κι αλλιώς; Δε νομίζω ότι επέλεξες την κατάλληλη λέξη, χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Μάλλον εννοείς «σου προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα», γενικώς, που δεν έχεις σκεφτεί αναλυτικά για να καταλάβεις ποια ακριβώς είναι.


Πάντως, όπως τα πας, με την παθητική στάση που έχεις τώρα, ναι, πιστεύω ότι θα τους χάσει τελείως. Δεν ασχολείσαι με αυτούς τους φίλους, αλλά δεν μας λες γιατί. Δεν έχω καταλάβει καν αν αυτό σε πειράζει ή όχι. Ελπίζω να μην είσαι σε όλους τους τομείς της ζωής σου έτσι.


__________________
3.

Γεια σου Αμπα μου!
ειμαι να τρελαθώ,δεν ξερω τι να κανω και θελω τη συμβουλη σου και των αναγνωστων φυσικα.Η κορη μου 4 χρονων ανοιξε το πορτοφολι μου και πηρε απο μεσα ολα τα χαρτονομισματα μου οσω εκανα μπανιο και τα εκοψε με το ψαλιδι της για να παιξει! (περιπου 700 ευρω σε εκατοσταρικα και πενηνταρικα) Βγηκα απο το μπανιο και δεν πιστευα απο που μπορει να ειναι τοσα χαρτακια.Υπαρχει περιπτωση να τα σωσω? ειναι κομμενα στα τεσσερα τα περισσοτερα και ντρεπομαι ειλικρινα να ρωτησω την τραπεζα.
Σε ευχαριστω!
--$$$


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Tότε google it.
 

__________________
4.

Ά,μπα και αναγνώστες,
είμαι έξαλλη τώρα που γράφω, αλλά δεν κρατήθηκα να το αφήσω για αργότερα. Για πολλοστή φορά, βλέπω παρκαρισμένο αμάξι στη θέση μου στο γκαράζ της πολυκατοικίας που μένω. Υποψιάζομαι ποιος είναι ο ένοχος, διότι το έχει ξανακάνει και χτυπάω το σωστό κουδούνι για να του πω να κατέβει να το πάρει. Εκείνος μου απαντάει με ύφος χαλαρό και ζεν <<Αχ ναι, δικό μου είναι, κατεβαίνω>>. Κατεβαίνει. Τον περιμένω στο γκαράζ και του λέω ότι δεν είναι δυνατόν να παρκάρει σε θέση που ξέρει ότι δεν του ανήκει και να αγνοεί μάλιστα την πινακίδα που υπάρχει στη θέση μoυ. Εκείνος μου λέει με απερίγραπτο ύφος <<ναι βλέπω ότι η θέση είναι ιδιωτική, αλλά έχετε αμάξι;>>. Και με ξαναρωτάει στο καπάκι 2-3 φορές <<Έχετε αμάξι;>>. Τα παίρνω στο κρανίο και του λέω <<Δεν κατάλαβα, θα σου δώσω λογαριασμό τι κάνω με τη θέση που μου ανήκει; Θα σου απολογηθώ κιόλας; Την έχω αγοράσει τη θέση, την έχω πληρώσει και δε θα το αναλύσουμε>>. Εκείνος μου λέει <<είσαι απάνθρωπη και παράλογη που δεν αφήνεις κάποιον να παρκάρει στη θέση σου αφού δεν υπάρχει παρκαρισμένο αμάξι εκεί>>. Εμένα μου έρχεται ακαριαία να βάλω τα γέλια με το που ακούω το <<απάνθρωπη>> αλλά δεν έχασα το σοβαρό μου ύφος και του λέω <<Ναι είμαι απάνθρωπη και παράλογη και θέλω να μην παρκάρεις στη θέση μου, εντάξει;>>. Εκεί καθώς εγώ είχα ανεβάσει τους τόνους αρκετά, μου λέει <<δε θα μου μιλάτε στον ενικό, δεν με ξέρετε και από χτες, να κρατάμε τους τύπους>>. Του λέω <<Όταν πάρκαρες στην ξένη θέση δεν σε ένοιαζαν οι τύποι>> και συνέχισα να του μιλάω στον ενικό. Άσε που δεν του ζήτησα να μου μιλάει στον πληθυντικό, μόνος του πήρε φόρα παρόλο που είμασταν πάνω κάτω στην ίδια ηλικία (αυτό το κατάλαβα οπτικά). Μου λέει <<να μιλάτε πιο καλά>>. Του λέω <<Μάλλον έπρεπε να πάρω την τροχαία και να μην χτυπήσω το κουδούνι για να σου πω να πάρεις το αμάξι, την επόμενη φορά όμως θα την πάρω>>. Μου λέει τότε <<Δε θα υπάρξει δεύτερη φορά>>. Του λέω <<Το ελπίζω>>. Και μετά μάζεψε το αμάξι και έφυγε. Δε φτάνει που μπουκάρει και παρκάρει εκεί που δεν πρέπει, έχει και θράσος και ζητάει και τα ρέστα. Έχω αγοράσει τη θέση αυτή στο γκαράζ μαζί με το διαμέρισμα (πάνε πακέτο) και μέχρι να πάρω αμάξι, παρκάρουν οι φίλοι μου όταν έρχονται σε μένα. Εκτός από το θράσος των ανθρώπων το οποίο δεν έχει πάτο, δεν καταλαβαίνω γιατί κάθε φορά πέφτει η ερώτηση αν έχω αμάξι. Δεν μπορούν να βλέπουν άδεια μια θέση με ειδική σήμανση ότι είναι ιδιωτική; Μένω σε μεγάλη πόλη και το θέμα του πάρκινγκ είναι τεράστιο, όπως και το θράσος και η χοντροκοπιά αρκετών. Μήπως να την επόμενη φορά να πάρω την τροχαία και να μην κάθομαι να τσακώνομαι;
-έλα δεν το πιστεύω-


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν υπάρξει δεύτερη φορά, μάλλον ναι, αλλά όπως τα λες έχει υπάρξει και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά, οπότε η απάντηση είναι «αν υπάρξει επόμενη φορά», που υποψιάζομαι ότι θα υπάρξει. Για μένα έχεις όλα τα δίκια με το μέρος σου. Ο άνθρωπος αυτός, που το έριξε στον ενικό και στον πληθυντικό γιατί άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, αν ήθελε να είναι σωστός, θα μπορούσε πολύ απλά να σε ρωτήσει πρώτα για κάποιες ώρες ή για ένα βράδυ, ή να διαπραγματευτεί μια τιμή ενοικίασης από σένα, αν έχει ανάγκη την θέση. Αυτό που έκανε δεν δικαιολογείται με τίποτα, και η ερώτηση «μα έχετε αμάξι» είναι όντως για να σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Μπορεί να έχεις και άδειο δωμάτιο στο σπίτι σου, σκοπεύει να έρθει να κοιμάται εκεί;

__________________
5.

Είμαι μια όμορφη γυναίκα λίγο πριν τα 50. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα να βρω σύντροφο κι έκανα κάποιες σχέσεις στη ζωή μου πριν και μετά από ένα γάμο που κράτησε πολλά χρόνια, έκανα παιδιά, αλλά δεν πήγε καλά. Μετά το διαζύγιο μου αναζητώ πάντα τη συντροφικότητα, έχω κάνει 2-3 σχέσεις και είμαι τώρα στην τέταρτη που, προς το παρόν, πάει καλά. Και αυτό που εννοώ είναι πως νιώθω πως αυτός ο άνθρωπος με αγαπάει σαν άνθρωπο, έτσι ελπίζω τουλάχιστον γιατί έχω γίνει πολύ επιφυλακτική. Συνειδητοποίησα κοιτώντας πίσω και με ένα αίσθημα πικρίας, πως στη συντριπτική πλειοψηφία των σχέσεων που έχω κάνει ένας, ίσως, με αγάπησε γι' αυτό που είμαι σαν άνθρωπος (δεν ήταν ο σύζυγος μου) . Με τους άλλους ένιωσα κάθε φορά και αφού προχωρούσε λίγο η σχέση και περνούσε ο καιρός του ενθουσιασμού πως ήμουν κάτι σαν "αντικείμενο" προς κατάκτηση. Κάποιοι αδιαφορούσαν παντελώς για το ποια είμαι, άλλοι ήθελαν να με φέρουν στα δικά τους μέτρα. Εν ολίγοις νιώθω μια πικρία πως δεν έχω αγαπηθεί σαν άνθρωπος παρόλο που προσπαθώ πολύ να κάνω σωστές επιλογές με βάση τα συναισθήματα και την προσωπικότητα μου. Όμως νομίζω πως οι περισσότεροι άνθρωποι όταν διεκδικούν ερωτικά, κάτι που ίσως τους γυαλίζει αρκετά, προσποιούνται σε μεγάλο βαθμό ώστε να κατακτήσουν αυτό που θέλουν. Δεν είμαι αφελής ξέρω πως οι σχέσεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτυγχάνουν, σπάνια έρχεται κάποια καλή. Αλλά διακρίνω ένα μοτίβο στον τρόπο που αποτυγχάνουν οι δικές μου οι σχέσεις. Η ερώτηση είναι πως καταλαβαίνεις όταν κάποιος σε φλερτάρει και είναι ενθουσιασμένος μαζί σου (κι εσύ μαζί του φυσικά) πως θέλει πραγματικά εσένα όταν και ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεται στην αρχή; Μου έχει τύχει άνθρωπος που χώρισα να οδύρεται πως ήμουν η γυναίκα της ζωής του όταν όλα επάνω μου και στη συμπεριφορά μου και στα ενδιαφέροντα μου τον ενοχλούσαν. Ή 'άλλος ας πούμε που εμένα μου άρεσε πολύ κι εκείνος όταν με χώρισε μου είπε πως είμαι μια πολύ όμορφη γυναίκα αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα αποτελούσα επιλογή του......Υ.Γ. Ελπίζω πάντως να μη μου χρειαστεί η συμβουλή σου.

-Κατερίνα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πολύ περίεργο υστερόγραφο. Η συμβουλή μου μολαταύτα είναι η εξής. Όταν παρατηρούμε μια συμπεριφορά που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, ή να αναγνωρίσουμε, και αυτή η συμπεριφορά μας δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις μας με τους άλλους, τότε η μόνη μας λύση είναι ο ψυχολόγος. Ειδικότερα για σένα, μιλάς για ένα μοτίβο που μπορεί να μην ισχύει καν, και αν ισχύει, αφορά το σύνολο της προσωπικότητας και του χαρακτήρα σου, που μας είναι άγνωστος, αλλά δεν μας παρουσιάζεις κι όλας. Υπονοείς ότι για αυτό που συμβαίνει φταίει η ομορφιά σου. Αν το πιστεύεις, έτσι είναι, αλλά αν θέλεις να το αλλάξεις, αν θέλεις πραγματικά απάντηση σε αυτό που ρωτάς, η λύση είναι ο ψυχολόγος.

__________________
6.

Καλημέρα Λένα,εύχομαι να είσαι καλά.
Στον κόσμο του ίντερνετ όλοι μας παρακολουθούμε διάφορα είτε επειδή τα γουστάρουμε(όπως εσένα),είτε από περιέργεια, είτε για να σπάμε την βαρεμάρα μας. Προσφάτως μου έστειλαν αίτημα να κάνω like σε μια σελίδα του facebook (όνομα δεν θα πω γιατί δεν θέλω ούτε να το διαφημίσω, αλλά ούτε και να το δυσφημίσω, αλλά όποιος καταλάβει από την περιγραφή παρακάτω, κατάλαβε).
Σε αυτή την σελίδα υπάρχουν άντρες - νεαροί και μη - που γράφουν τις σεξουαλικές ιστορίες τους με τρόπο θεωρώ υποτιμητικό για εμάς τις γυναίκες.
Εκείνη την μέρα που είδα το αίτημα για like και μπήκα να ελέγξω τι παίζει πριν αποφασίσω να δώσω το like μου(το οποίο ποτέ δεν έδωσα),μέσα σε πολλά υπήρξε ένα προσωπικό θέμα μιας κοπέλας όπου εμένα με ενόχλησαν τόσο πολύ τα σχόλια και οι αντιδράσεις και ειδικά βλέποντας ότι ακόμα και οι γυναίκες αντιδρούσαν σαν να διάβασαν κάτι αηδιαστικό.
Ταυτίστηκα με αυτή την κοπέλα, αφού βρέθηκα ακριβώς στην ίδια φάση που βρέθηκε και αυτή,η οποία φάση είναι η εξής σε ότι με αφορά.
Είμαι 32 χρονών και δεν αποτριχώνω πλήρως την ευαίσθητη περιοχή μου, πάρα μόνο την περιποιούμαι κουρεύοντας την λόγω θυλακίτιδας.Έχω τύχει σε διάφορες αντιδράσεις από το αρσενικό είδος γι'αυτήν μου την επιλογή, όπως το να σηκωθούν να φύγουν, το να μου το πουν δάσος και άλλα αρκετά υποτιμητικά σχόλια. Λες και ξέρουν τι σημαίνει να πονάς και να υποφέρεις από τα σπυριά που σου δημιουργεί αυτό το πράγμα και ειδικά σε αυτή την περιοχή.
Σε ότι αφορά την συγκεκριμένη ιστοσελίδα διάβασα σχόλια για laser,για βρωμιά και για χίλια δύο άλλα πράγματα, για τα οποία προφανώς οι σχολιαστές δεν έχουν πραγματική ιδέα για το πως είναι ένας άνθρωπος να έχει το πρόβλημα της θυλακίτιδας και για το κατά πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι προτάσεις τους.
Προσωπικά έχω σοβαρό θέμα με τον ιδρώτα μου και σε ότι αφορά το θέμα υγιεινής, όχι δεν είμαι βρωμιάρα, τον χειμώνα κάθε μέρα πλένομαι και το καλοκαίρι εώς και 3 φορές την μέρα αλλάζοντας πάντα εσώρουχο.Έπειτα σε ότι αφορά το laser και μάλιστα δήθεν μόνιμο, ευχαριστώ δεν θα πάρω ξανά! Το έκανα στις μασχάλες μου και στο μουστάκι μου με σκοπό να γλυτώσω από την θυλακίτιδα,αφού στην μασχάλη με πονούσαν τα σπυριά και στο πρόσωπο έμοιαζα απαίσια, όμως οι τρίχες έπειτα από 2 περίπου χρόνια(μόνιμου Laser επαναλαμβάνω) επανεμφανίστηκαν πιο σκληρές από ποτέ. Δερματολόγος που ελέγχει την όλη κατάσταση, μου πρότεινε συγκεκριμένη κρέμα κορτιζόνης και μου μίλησε για πλαστική επέμβαση η οποία όμως δεν θα είναι βέβαιο ότι θα έχει πλήρης επιτυχία, αφού κάτι τέτοιο μας το έδειξε στην ουσία η αποτρίχωση με μόνιμο laser,όπου η ίδια την έκανε. Έπειτα έψαξα το ζήτημα της τριχοφυίας μου και της θυλακίτιδας και αλλού, όμως κανένας γιατρός δεν μου βρήκε όποιοδήποτε άλλο πρόβλημα υγείας. Οπότε οι άντρες τι θα ήθελαν στην τελική; Να υποφέρουμε εμείς για την δική τους απόλαυση; Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Όπως εγραψε και η κοπέλα σε εκείνη την σελίδα, έτσι θα πω κι εγώ εδώ, πως δεν θα υποφέρω εγώ αποτριχώνοντας με στην ευαίσθητη περιοχή για κανέναν άντρα ξανά και σε όποιον αρέσει.
Ίσως να αναρωτιέσαι εσύ και οι αναγνώστες σου γιατί αποφάσισα να το γράψω αυτό στην δική σου στήλη.
Καταρχάς είστε(εσύ και οι αναγνώστες) από τις καλύτερες ιντερνετικές μου παρέες και κατά δεύτερον θεωρώ πως μπορεί να έχετε και τις δικές σας απόψεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και θα ήθελα να μας τις παραθέσετε αν φυσικά το θέλετε κι εσείς με την σειρά σας.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν χρειάζεται να έχεις θυλακίτιδα και να έχεις παλέψει δύο χρόνια με λέιζερ και να έχεις ρωτήσεις δερματολόγους για να έχεις δικαιολογία για το πώς θα χειρίζεσαι το σώμα σου. Θα μπορούσες να έχεις αυτή την στάση έτσι κι αλλιώς. Όποιος ξέρει πέντε κολλυβογράμματα ξέρει και ότι η τριχοφυΐα σε εκείνη την περιοχή επιτελεί κάποιο έργο και μόνο «βρωμιά» δεν είναι (όπως η τριχοφυΐα στη μύτη, στα φρύδια, και αλλού). Το θέμα της αποτρίχωσης είναι κοινωνικό και αλλάζει ανά εποχή, λεπτομέρειες για αυτό ξέρουν όσοι διαβάζουν λίγο περισσότερο από τα πέντε κολλυβογράμματα.

 

Μεγάλη ζημιά σε αυτό το θέμα επίσης έχουν κάνει οι τσόντες, και συγκεκριμένα οι άντρες που τις βλέπουν και πιστεύουν ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, και οι γυναίκες που θέλουν να είναι αρεστές σε αυτούς τους άντρες για να γλιτώσουν από την λοιδορία αυτών των αντρών, όπως αυτή που υπέστη η κοπέλα που τόλμησε να ξεστομίσει τέτοια επαναστατική σκέψη στο ίντερνετ. Υπάρχει ένα σωρό άντρες και γυναίκες που δεν έχουν τέτοιο ντέρτι.


Όλοι τους έχουν μείνει πίσω, πάντως. The bush is back εδώ και αρκετό καιρό. Τα τρεντς αλλάζουν γρήγορα. Θα είναι από αυτούς που πιστεύουν ακόμα ότι το λάδι καρύδας είναι superfood.

_________________
7.

Αγαπητή Αμπα, σου έχω ξαναστείλει και μου είχε φανεί πολύ εύστοχη η απάντησή σου. Εξακολουθώ ανελλιπώς να διαβάζω τη στήλη σου και θαυμάζω τη συνέπεια που διακρίνει τις απαντήσεις σου. Έχω μια καινούρια ερώτηση, μάλλον δύο ερωτήσεις, όπως θα φανεί και στη συνέχεια, και θα ήθελα την άποψή σου. Συγγνώμη και για το σεντόνι!
Πρόκειται να παντρευτώ σε μερικούς μήνες και έχω μια καλή φίλη, η οποία είναι τρανσέξουαλ. Θα την καλέσω στο γάμο μου, έχω όμως την εξής ανησυχία: οι δικοί μου την γνωρίζουν από την εποχή πριν κάνει την αλλαγή, αλλά δεν γνωρίζουν ότι έχει επέλθει αυτή η αλλαγή. Και μπορεί ο πατέρας μου να μην το ψυλλιαστεί, αλλά η μητέρα μου, που είναι πιο "γάτα", αλλά και πιο απότομη στους τρόπους της, πιστεύω ότι θα αντιληφθεί για ποιο άτομο πρόκειται, και θα της έρθει ξαφνικό. Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη κοπέλα δεν έχει αποκαλύψει στον σύντροφό της την ιστορία της και είναι πολύ πιθανό να συνοδεύεται τη μέρα του γάμου, νομίζω ότι πάμε για πρωτοσέλιδο. Δεν θέλω με τίποτα να περιορίσω τη φίλη μου, αν θέλει να συνοδεύεται εκείνη τη μέρα. Από την άλλη, δεν θα δώσω και λογαριασμό στη μητέρα μου για το ποιον θα καλέσω (οι σχέσεις μας δεν είναι και οι καλύτερες, λόγω της παρεμβατικότητάς της, και μπορώ να πω ότι από τη στήλη σου έχω βοηθηθεί πολύ στο να βάζω τα όρια μου). Οι εύλογες ερωτήσεις μου, λοιπόν, είναι οι εξής:
1. Δεν λέω τίποτα σε κανέναν και περιμένω, με την ελπίδα η μητέρα μου να μην καταλάβει τίποτα μες στον χαμό, ή να μην αντιδράσει σε περίπτωση που καταλάβει; Ή προειδοποιώ (αλλά πώς;) τη φίλη μου ότι μπορεί να έρθει αντιμέτωπη με μια δυσάρεστη συμπεριφορά; Το τρίτο ενδεχόμενο, να ενημερώσω δηλαδή τους γονείς μου, δεν το βάζω καν, γιατί θα μου πουν "μην την καλέσεις", αν και παίζει και η πονηρή λύση να τους το πω απλά αφού στείλω τα προσκλητήρια. Έτσι όμως, εστιάζω την προσοχή τους στην φίλη μου και είναι σίγουρο ότι η μητέρα μου θα κοιτάζει μήπως τη βρε
ι (είναι και το "τι θα πει ο κόσμος;", μιλάμε για δύσκολη περίπτωση μάνας)
2. Όλο αυτό ίσως να μην με ανησυχούσε τόσο, αν η φίλη μου είχε εκμυστηρευτεί την ιστορία της στον σύντροφό της. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι πρέπει να το κάνει (είναι αυτή που έχει επιλέξει να είναι και δεν έχει σημασία τι ήταν στο παρελθόν) και σίγουρα όχι σε κάθε σχέση που κάνει. Οι κοινές μας φίλες, ωστόσο, το βλέπουν εντελώς διαφορετικά, και πιστεύουν ότι ο εκάστοτε σύντροφός της πρέπει να ξέρει ότι το άτομο που έχει δίπλα του ήταν κάποτε άντρας. Το θεωρούν μάλιστα κοροϊδία από μέρους της. Θα ήθελα να ακούσω τη δική σου γνώμη και των αναγνωστών.
Με εκτίμηση
-Bree Van de Kamp


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση, και πολύ δύσκολο να απαντηθεί.


Ως προς τη μητέρα σου, δεν είναι δύσκολο. Εφόσον παρεμβαίνει, θα έλεγα να μην της πεις τίποτα γιατί είναι βέβαιο ότι θα σας κάνει όλους άνω κάτω. Η μόνη σας ελπίδα είναι να μην το καταλάβει, και δε νομίζω ότι θα το καταλάβει, εφόσον είναι ο γάμος σου, θα έχει άλλα ψάρια να πιάσει από μια τυχαία φίλη σου που δεν ξέρει. Προειδοποίησε τη φίλη σου όμως, να την αποφύγει όσο πιο πολύ γίνεται. Ακόμα και αν το καταλάβει η μητέρα σου, τι θα κάνει μέχρι να σιγουρευτεί; Πρώτα θα ρωτήσει εσένα, οπότε ετοίμασε την απάντηση σου. Σε αυτή την περίπτωση προσωπικά θα δικαιολογούσα ένα ψέμα.


Η δύσκολη ερώτηση, και πάντως άσχετη με την υπόθεση, που δεν αφορά κανέναν από όλους εμάς εδώ, είναι αν ένα τρανς άτομο είναι υποχρεωμένο να αποκαλύψει το πλήρες ιστορικό του σε έναν μελλοντικό ερωτικό σύντροφο. Η αυθόρμητη μου απάντηση είναι «όχι», αλλά μετά γίνεται «ναι», γιατί πιστεύω ότι έτσι εξασφαλίζεται περισσότερο η ασφάλεια του τρανς ατόμου. Αν επιμείνω στο «όχι» επειδή η αρνητική αντίδραση ενός μελλοντικού συντρόφου δείχνει τρανσφοβία, άρα κάτι που δεν είναι αξιοσέβαστο, τότε ταυτόχρονα προβληματίζομαι αν αυτό είναι αποδεκτό σε κάτι τόσο προσωπικό όπως μια ερωτική σχέση. Αν επιτρέπουμε σε κάποιον να απορρίπτει ερωτικά κάποιον άλλον λόγω βάρους, ύψους, καταγωγής και τα λοιπά, γιατί όχι για αυτό;


Οπότε, δεν ξέρω τι πιστεύω για αυτό το θέμα, δεν ξέρω αν πιστεύω σε ένα «ναι» ή σε ένα «όχι» για όλες τις περιπτώσεις. Ξέρω ότι εγώ θα ήθελα οπωσδήποτε να το ξέρω, όπως θα ήθελα να ξέρω οτιδήποτε καθοριστικό από το παρελθόν του άλλου (δεν μιλάω για κάζουαλ σχέση, ναι; Εννοώ όταν πια συνοδεύεσαι σε γάμο, που είναι πιο δεσμευτική, ας πούμε).


Αυτό εδώ το ανάγνωσμα έχει ενδιαφέρον, αλλά νομίζω ότι παραβλέπει τον παράγοντα κινδύνου τον οποίο διατρέψει το τρανς άτομο. 


112

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ